Η μεθοδολογία είναι η ίδια όπως και στις προηγούμενες κατατάξεις. Τα αναλυτικά αποτελέσματα δίνονται σε αυτό το αρχείο Excel. Δύο μεθοδολογικά ζητήματα ενέκυψαν εδώ:
1. Ερευνητές πειραματικής φυσικής υψηλών ενεργειών έχουν υψηλά νούμερα γιατί συμμετέχουν σε άρθρα με εκατοντάδες συγγραφείς (με την ένδειξη multi-author papers στο αρχείο Excel). Εκεί είναι πολύ δύσκολο να γνωρίζει κανείς ποιά είναι η συνεισφορά του κάθε συγγραφέα. Δυσεπίλυτο το πρόβλημα (αυτό μου είπε και ο ίδιος ο J. Hirsch όταν επικοινώνησα μαζί του). Αυτό που έκανα ήταν να σιγουρευτώ ότι η κατάταξη δεν αλλάζει αν κανείς αγνοήσει τα νούμερα για τους πειραματικούς υψηλών ενεργειών. Σκέφτηκα μιά εμπειρική διόρθωση: οι αναφορές κάθε εργασίας να διαιρούνται με ένα συντελεστή που είναι αύξουσα συνάρτηση του αριθμού των συγγραφέων (όχι τον ίδιο τον αριθμό των συγγραφέων γιατί αυτό είναι πολύ δραστικό). Ορθολογικός τρόπος να καθοριστεί η συνάρτηση αυτή δεν υπάρχει, μόνο εμπειρικός. Δοκίμασα την f= ln (#) και μιά γραμμική f=1+#/50 (όπου # είναι ο αριθμός συγγραφέων). Με αυτόν τον τρόπο βγαίνει ένας διορθωμένος h index που είναι πιό λογικός. Όμως δεν το χρησιμοποίησα στην μελέτη.
2. Το Web of Science δεν περιλαμβάνει άρθρα αναρτημένα στο Arxiv.org (το αρχείο για preprints των φυσικών). Πολλοί φυσικοί καταθέτουν εκεί τις εργασίες τους πριν δημοσιευτούν. Έτσι ένα paper μπορεί να αρχίσει να παίρνει αναφορές και πριν δημοσιευτεί επίσημα. Έτσι αν υπολογίσει κανείς το h index στο Google Scholar ή το Spires τα οποία περιλαμβάνουν το Arxiv, θα βγάλει μεγαλύτερα νούμερα. Όμως για να υπάρχει ενιαίος τρόπος μέτρησης καλύτερα είναι να χρησιμοποιείται το WoS (αυτή είναι και η γνώμη του Hirsch). Και πάλι, η κατάταξη δεν επηρεάζεται.
Η κατάταξη με βάση τον μέσο h index είναι:
# μελών ΔΕΠ | inbreeding | median Pub | median cit | median h | mean h | |
1. Κρήτης | 31 | 3% | 53 | 960 | 16 | 16.3 |
2. Ιωαννίνων | 52 | 46% | 37 | 383.5 | 10.5 | 11.5 |
3. Αθηνών | 117 | ? | 33 | 214 | 8 | 11.1 |
4. Θεσ/νίκης | 100 | 80% | 36 | 199.5 | 8 | 9.3 |
5. Πάτρας | 54 | 69% | 22.5 | 89 | 5 | 6.9 |
—
Σχόλια:
1. Ο αριθμός μελών ΔΕΠ του Φυσικού Αθηνών αγγίζει τα όρια του γελοίου. Ξέρουμε ότι τα πανεπιστήμια έχουν γίνει τόπος δημοσιοϋπαλληλικού βολέματος, αλλά όχι κι έτσι. Πάντως υπάρχουν και εξαιρετικοί επιστήμονες στο τμήμα Αθηνών που σώζουν την κατάσταση.
2. Η ενδογαμία (το ποσοστό των μελών ΔΕΠ που πήραν το διδακτορικό τους εκεί) δίνεται στην δεύτερη στήλη του πίνακα. Τρομακτικά νούμερα. Υπάρχει σαφής αρνητική συσχέτιση μεταξύ της ενδογαμίας και της ποιότητας ενός τμήματος.
3. Το Φυσικό της Πάτρας πρέπει να είναι ένα από τα πιό προβληματικά τμήματα που έχω βιβλιομετρήσει μέχρι σήμερα. Δεν μου αρέσει να κρίνω μόνο από τα νούμερα, αλλά θα το παρακινδυνεύσω. Σχεδόν οι μισοί από τους τακτικούς καθηγητές στο τμήμα αυτό έχουν ερευνητικές επιδόσεις υποδεέστερες των απαιτουμένων για τη βαθμίδα αυτή. Επιπλέον, σχεδόν όλοι οι αναπληρωτές καθηγητές δεν θα έπρεπε να είναι αναπληρωτές και μάλλον είναι απίθανο να αποκτήσουν κάποτε τα προσόντα για τακτικοί καθηγητές. Παρ’ όλα αυτά, το πιθανότερο είναι ότι σιγά σιγά και αυτοί θα προαχθούν. Κανονικά θα έπρεπε να γίνει προκήρυξη νέων θέσεων στη βαθμίδα του καθηγητή και να μετακληθούν καταξιωμένοι επιστήμονες από άλλα τμήματα (π.χ. από το εξωτερικό) για να ανεβάσουν το επίπεδο του τμήματος. Όμως αυτό αντίκειται στα συμφέροντα των υπαρχόντων μελών ΔΕΠ και έτσι όλες οι νέες θέσεις, με «δημοκρατική» απόφαση της Γενικής Συνέλευσης, προκηρύσσονται στη βαθμίδα του λέκτορα και δίνονται σε αυτόχθονες διδάκτορες. Εδώ έχουμε τρανταχτή περίπτωση σύγκρουσης του ΔΗΜΟΣΙΟΥ συμφέροντος με τα ΙΔΙΩΤΙΚΑ συμφέροντα των μελών ΔΕΠ. Περιττό να σας πω ποιά υπερτερούν.
Εδώ έγκειται και ένα βασικό λάθος του νόμου πλαισίου του 1982 που δίνει «αυτοδιοίκηση» στα τμήματα, δηλαδή το κάθε τμήμα αφήνεται μόνο του να διαχειρίζεται την πρόσληψη νέων μελών. Αυτή η παγκοσμίως πρωτότυπη ελληνική εκδοχή της «αυτοδιοίκησης», τόσο σε επίπεδο τμήματος όσο και σε επίπεδο πανεπιστημίου, έχει αποτύχει παταγωδώς. Για αυτό δεν κουράζομαι να λέω ότι το κλειδί της αναβάθμισης του ελληνικού πανεπιστημίου είναι όχι τόσο η «χειραφέτηση» από το Υπουργείο Παιδείας όσο η ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ. Αν υπήρχε ένας στιβαρός κοσμήτορας και ένας στιβαρός πρύτανης με σημαντικές εξουσίες που δεν εκλέγονται από «τα κάτω» αλλά αναφέρονται σε μιά ανώτερη αρχή θα έλεγαν, κύριοι, θα προκηρύξετε θέσεις τακτικού καθηγητή.
Πώς αλλιώς θα μπορούσε να διορθωθεί η κατάσταση; Φτάνει η αξιολόγηση από μόνη της; Να, έγινε η αξιολόγηση και το τμήμα πάτωσε. Μπορείς να τους αναγκάσεις με έμμεσο τρόπο να κάνουν αυτό που υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον; Πώς; Θα τους κόψεις τη χρηματοδότηση για έρευνα; Σκασίλα τους. Μόνο αν τους κόψεις το μισθό θα τους πονέσει. Έχει τα κότσια το κράτος να περικόψει μισθούς; Θα μπορούσε φυσικά το υπουργείο Παιδείας να αρνηθεί την προκήρυξη θέσεων λέκτορα. Αλλά οι γραφειοκράτες του ΥΠΕΠΘ δεν έχουν τη δυνατότητα να γνωρίζουν τι χρειάζεται το κάθε τμήμα. Επιμένω λοιπόν, χρειάζεται αλλαγή του τρόπου διοίκησης.
ΥΓ. Οι ιστοσελίδες των 5 τμημάτων:
http://www.physics.auth.gr/
http://www.cc.uoa.gr/physics/hellenic/abc.htm
http://www.physics.uoi.gr/gr/staff.html
http://www.physics.upatras.gr/personnel.php
http://www.physics.uoc.gr/menu/faculty.php
ΥΓ2. Επειδή κάποιος ρώτησε, ιδού οι εισακτέοι σε κάθε τμήμα για το 2007 και ο αριθμός φοιτητών ανά μέλος ΔΕΠ. Με τις μεταγραφές ο αριθμός των φοιτητών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη θα αυξηθεί κάπως (ίσως κατά 10%).
# μελών ΔΕΠ | Εισακτέοι | Φοιτ/ΔΕΠ | |
Κρήτης | 31 | 120 | 3.9 |
Ιωαννίνων | 52 | 170 | 3.3 |
Αθηνών | 117 | 220 | 1.9 |
Θεσ/νίκης | 100 | 200 | 2.0 |
Πάτρας | 54 | 150 | 2.8 |
Βλέπετε δηλαδή ότι ο αριθμός των φοιτητών δεν δικαιολογεί τον τεράστιο αριθμό μελών ΔΕΠ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Θα μπορούσατε να συνυπολογίσετε στην ανάλυσή σας και τη Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του ΕΜΠ; Βέβαια η «μισή» σχολή ασχολείται με τη Φυσική (και «βγάζει» Φυσικούς) ενώ η άλλη μισή αντίστοιχα με τα Μαθηματικά.
Για reference σας προτείνω τα http://semfe.math.ntua.gr/ και http://www.semfe.gr
Στο προσεχές μέλλον.
Συγχαρητήρια για την προσπάθεια. Είναι αρκετά σημαντική, γιατί μέχρι τώρα δεν έχουμε τίποτα.
Τα συμπεράσματά σας, αν και μέχρι σήμερα, τα «υποπτευόμαστε διαισθαντικά, τώρα τα μετουσιώσατε σε νούμερα.
Θα ήθελα να δω, πέρα από τα ακαδημαϊκά στοιχεία, να δω και στοιχεία για την εκπαιδευτική επίδοση των τμημάτων.
Επίσης θα ήθελα να παρατηρήσω ότι το ποσοστό inbreeding είναι ανάλογο των χρόνων λειτουργίας των τμημάτων.
Συνεχίστε την καλή δουλειά
Πειθαρχική ποινή (πχ περικοπή μισθού, προσωρινή απόλυση) γιατί δε δίνεται στους υποπαραγωγικούς καθηγητές (κυρίως της Πάτρας); Ο παλιός-καλός νόμος 5343/32 προέβλεπε ποινές σε περίπτωση «ραθυμίας»… γιατί δεν εφαρμόζονται σ’αυτά τα κραυγαλέα παραδείγματα;
Σχετικά με την διορθωτική προσέγγιση, όποιο τρόπο και να χρησιμοποιήσεις καλώς ή κακώς θα πετύχεις ένα αποτέλεσμα το οποίο όπως λες κι εσύ ο ίδιος θα είναι εμπειρικό.
Εγώ νομίζω πως ακόμα κι η συνεισφορά των συγκεκριμένων επιστημόνων δε μπορεί να υπολογισθεί επακριβώς, τι μας ενδιαφέρει; Αφού στο συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο ΟΛΟΙ είναι συ-συγγραφείς σε δεκάδες έργα, ίσα ίσα, αν έβλεπα έναν καθηγητή να δημοσιεύει μόνο σε μικρές ομάδες θα υποπτευόμουν ότι δεν είναι και πολύ ισχυρός στις διεθνείς συνεργασίες του άρα όχι ιδανικός.
Το παν είναι να μη συγκρίνουμε διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα όταν συγκρίνουμε επιστήμονες.
Καταπληκτικά τα σχόλια του Θ. Λαζαρίδη. Επί τέλους κάποιος τα λέει χύμα, ελπίζω τώρα κάποιος από τους πολιτικούς να τα διαβάσει.
Για τους εργαζόμενους στις υψηλές ενέργειες, τα πράγματα είναι δύσκολα. Πρέπει να ψάξει κανείς καλά το βιογραφικό για να καταλάβει αν η συνεισφορά τους είναι σημαντική, μέτρια ή και εντελώς ασήμαντη. Ένα κριτήριο είναι αν έχουν αναλάβει την παρουσίαση ενός τμήματος του πειράματος σε συνέδριο-συνήθως σημαίνει ότι έχουν συνεισφέρει σ’αυτό. Κάποτε ρώτησα έναν της περιοχής σε πόσες από τις 120 δημοσιεύσεις του είχε ερευνητική συνεισφορά. Η απάντηση: σε 5!
Θα ήθελα να διαβάσω τη γνώμη του κύριου Βλάχου συγκεκριμένα για τις «υψηλές ενέργειες» και αν έχει κάποιες παρατηρήσεις-προτάσεις για βελτίωση της βιβλιομετρικής προσέγγισης στο συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο.
Την ίδια στιγμή που προσεγγίζετε το ζήτημα της αξιολόγησης των παν. τμημάτων με δείκτες βιβλιογραφικής αναφοράς, σας παρακαλώ να προσπαθήσετε να αξιολογήσετε την ίδρυση μεταπτυχιακού στην ομοιοπαθητική ιατρική με οποιοδήποτε διαθέσιμο δείκτη στοιχειώδους επιστημονοκής συγκρότησης και σοβαρότητας…
http://apostima.blogspot.com/2007/09/blog-post_22.html
Πραγματικά, πολύ περίεργο αυτό το μεταπτυχιακό. Οφείλουν να δώσουν εξηγήσεις οι συνάδελφοι του εν λόγω τμήματος.
Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, αγαπητέ Hannibal. Με την ίδια λογική θα έπρεπε να κλείσουν σήμερα κιόλας όλες οι Θεολογικές Σχολές του κόσμου…
Ίσα ίσα, καλύτερα που ιδρύεται ένα τέτοιο Τμήμα ώστε να αποδειχθεί το ταχύτερο δυνατό με επιστημονικά μέσα ότι είτε χρησιμοποιείς ομοιοπαθητική είτε placebo το odds ratio = 1. ;)
«Ίσα ίσα, καλύτερα που ιδρύεται ένα τέτοιο Τμήμα ώστε να αποδειχθεί το ταχύτερο δυνατό με επιστημονικά μέσα ότι είτε χρησιμοποιείς ομοιοπαθητική είτε placebo το odds ratio = 1»
Εμπρός και για το τμήμα αστρολογίας!!!!!!!!
Προτείνω δε να υπαχθεί σε κάποιο ΤΕΙ ιχθυοκαλλιέργειας.
Αστειεύομαι, αλλα και απο το ψήφισμα διαμαρτυρίας είναι φανερό οτι ήδη σπαταλήθηκε ο απαιτούμενος χρόνος και χρήμα να αποδείξει αυτό που μόλις είπατε. Το δε «πεδίο» του μεταπτυχιακού είναι φανερό οτι απευθύνεται σε τηλεοπτικούς θαμώνες της κυρίας Δρούζα, απο συμπανελίστες της κυρίας Δρούζας.
Δεν νομίζω οτι μπορεί κανείς να εξηγήσει με τίποτα το παραπάνω πρόγραμμα…
Οι θεολογικές σχολές διδάσκουν και το αντικείμενο της θρησκειολογίας κάτι που απολύτως συμβατό με τις επιστήμες του ανθρώπου. Άλλωστε άπτονται ενός αντικειμένου που δεν υπόκειται αναγκαστικά στην κρίση της επιστήμης και δέν υποδύεται επιστημονική εγκυρότητα.
Εν πάσει περιπτώσει είναι ένα πολύπλοκο θέμα μή συγκρίσιμο με την λειτουργία ενος προγράμματος ομοιοπαθητικής ιατρικής…
Συμφωνώ με το Θέμη ότι δεν υπάρχει εύκολη λύση στην «διόρθωση» των αναφορών και εργασιών που έχουν δημοσιευθεί από μεγάλα πειράματα. Ακόμα και στις εκλογές και εξελίξεις πρέπει να κάνουμε αρκετή δουλειά για να ανακαλύψουμε την πραγματικότητα και κάποιες φορές δεν την βρίσκουμε…. Η εκπροσώπηση ενός πειράματος σε διεθνή συνέδρια (το ανάφερε κάποιος ήδη), είναι καλός δείκτης στο να προσμετρηθεί μια εργασία και να υπολογισθουν μόνο σε αυτήν οι αναφορές. Παντως η συμμετοχή σε ένα πετυχημένο πείραμα δεν είναι μια τυχαία υπόθεση και αυτό πρέπει να υπολογισθεί. Για όλα αυτά πρέπει να έχεις στα χέρια σου τα βιογραφικά (που σπάνια είναι στη σελίδα του τμήματος και ελάχιστοι ερευνητές στην Ελλάδα έχουν δική του ιστοσελίδα).
Συμπερασματικά, την πρώτη προσπάθεια του Θέμη πρέπει να ακολουθήσει μια προσπάθεια από τα ίδια τα τμήματα που διαθέτουν τα στοιχεία και να ενεργοποιηθούν και τα μέλη ΔΕΠ του τμήματος.
Μια αλλη κατηγορία που ο Θέμης «έπεσε» έξω είναι ότι στα τμήματα φυσικής υπάρχουν και συναδελφοι που ασχολούνται με θέματα ηλεκτρολόγων μηχανικών και ηλεκτρονικών που πιθανά να δημοσιεύουν και να δέχονται αναφορές σε άλλου τύπου περιοδικά.
Η γνώμη μου είναι ότι το λόγο τώρα έχουν τα τμήματα…. ας τολμήσουν… Θα το κάνουν?…. ή θα πουν «Τι νόημα έχουν όλα αυτά στην Ελλάδα …. και ποιος είναι αυτός ο κύριος…. και τι σκοπούς εξυπηρετεί και άλλα όμορφα» Στο τέλος μπορεί να καταλήξουμε στο συμπέρασμα οτι για όλα φταίει ο «Θέμης…»
Αν όμως με το νέο νόμο ο πρύτανης έβαζε όρο για να επιστρέψει τις θέσεις που θα εκκενωθούν λόγω συνταξιοδότησης να εχουν κάνει όλα αυτά… τότε θα το συζητούσαμε… αλλά το τμήμα φυσικής είναι μεγάλο τμήμα και ψηφίζει στις πρυτανικές εκλογές όπως και οι χιλιάδες των φοιτητών του αρά…δύσκολα τα πράγματα.
Συμπερασματικά, οι παραλήψεις μπορεί να αδικούν κάποιους συναδέλφους (στα ηλεκτρονικά και τηλεπικοινωνίες, στο τμήμα μας 5-6 άτομα) ή να πριμοδοτούν άλλους… (στο τμήμα μας 3-4 άτομα) στατιστικά το αποτέλεσμα δεν θα αλλάξει δραματικά (ο Θέμης το δοκίμασε ήδη), πιθανά και καθόλου (τι υπέροχο εργαλείο η στατιστική!).
Το καλλίτερο θα ήταν, τα τμήματα φυσικής να συμφωνήσουν τους κανόνες και να αυτο-αξιολογηθούν με πρωτοβουλία των προέδρων. Δεν είναι δύσκολο, ας ελπίσουμε ότι σύντομα θα το κάνουν,έτσι για να καταλήξω αισιόδοξα … και να μην παρεξηγηθώ για μιζέρια… περιμένουμε!
Λοιπόν, δύο ερωτήματα. Όταν σχολίασες τον αριθμό ΔΕΠ του Φυσικού της Αθήνας αναρωτήθηκες πόσοι είναι οι φοιτητές? Ναι αναρωτήθηκες. Αλλά στον υπεραπλουστευτικό υπολογισμό σου αρνήθηκες να συμπεριλάβεις τις μεταγραφές που υπερδιπλασιάζουν τον αριθμό ενώ αντίθετα στα άλλα τμήματα της επαρχίας, πλην Θεσσαλονίκης τον υποδιπλασιάζουν. Και το δεύτερο ερώτημα. Αυτός ο τρόπος κατάταξης είναι ο ίδιος με αυτόμ που βγάζει το Νανόπουλο τέταρτο πιο σημαντικό θεωρητικό φυσικό όλων των εποχών πάνω από ονόματα που δε τολμώ καν να πω ή μάλλον γράψω??? Λίγη σοβαρότητα…
Η θρησκειολογία θα μπορούσε να θεραπεύεται ως «Ιστορία & Φιλοσοφία των Θρησκειών» σε Σχολές όπως η Φιλοσοφική, δεν είναι αυτό δικαιολογία για να κρατούμε στον 21ο αιώνα Θεολογικές Σχολές. Αν κάτι δεν υπόκειται στην «κρίση της επιστήμης» απλούστατα δεν κάνει για πανεπιστήμιο.
Φυσικά δεν πρόκειται ν’ανοίξω τους ασκούς του Αιόλου προτείνοντας ευθέως την κατάργηση των Θεολογικών Σχολών, ο κόσμος δεν είναι ακόμα έτοιμος για ένα τέτοιο σοκ… :D
Αντίθετα η Ομοιοπαθητική Ιατρική πλέον χρησιμοποιείται ως τίτλος-ψωμοτύρι γιατί ακριβώς ο κοσμάκης δεν ξέρει και πουλάει… ακόμα κι αν εν τέλει πουλάν φυσικά προϊόντα που συνταγογραφούν και οι αλλοπαθητικοί ιατροί. Ακόμα και ο καραεπιτυχημένος Κορρές πουλάει το προϊόντα του ως ομοιοπαθητικά ενώ είναι η δράση τους είναι φυσική και εξηγείται κάλλιστα και με την Φαρμακολογία.
Φαρμακευτικά φυτά της ελληνικής χλωρίδας παίρνουν τον τίτλο των ομοιοπαθητικών για λόγους marketing: χαμόλευκα, κράταιγος μονόγυνος, άτροπος ευθάλεια, παιώνια, επιλόβιο στενόφυτο, χελιδονόχορτο, γεντιανή στικτή, βαλεριανή, αγριοτριανταφυλλιά, σίλυβον μαριανόν, αχίλλειος χιλιόφυλλος, ελατήριον αγριοσίκυς, υπερικό, αρπαγόφυτο, μύρο, και δεκάδες άλλα… πού να βάλω και τα κινέζικα μέσα!
Δεκάδες φάρμακα που είμαι σίγουρος θα αναλυθούν στο παραπάνω τμήμα «ολιστικής ιατρικής» αλλά θα μπορούσαν να εξετάζονται σε οποιοδήποτε mainstream Τμήμα Ιατρική ή Φαρμακευτικής.
—
Καλά αυτό είναι το μόνο σίγουρο! :D
Πάλι καλά που ο άνθρωπος δεν είναι σε ελληνικό ΑΕΙ να κινήσουν πειθαρχικές διαδικασίες εναντίον του μιας που «προσβάλλει» με τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων την αξιοπιστία των Τμημάτων…
Πάντως πέρα απ’την πλάκα, κύριε Βλάχο η ιδέα σας για μπλοκάρισμα της αυτόματης επαναφοράς των κενούμενων θέσεων από τον Πρύτανη θα μπορούσε να είναι μια καλή λύση!
@compassocap
α) Όταν συζητήσαμε τα τμήματα Χημείας μου είπαν ότι οι μεταγραφές αυξάνουν τον αριθμό κατά ~10%. Αν τα τμήματα Αθηνών και Θεσσαλονίκης πιστεύουν ότι τα μέλη τους δεν υποαπασχολούνται, ας δώσουν τη λίστα με τα μαθήματα που διδάσκει κάθε μέλος ΔΕΠ ανά εξάμηνο.
β) Το ερώτημα είναι παραπλανητικό. Παραπέμπω στη συζήτηση που κάναμε παλαιότερα για το θέμα αυτό:
https://greekuniversityreform.wordpress.com/2007/07/02/Επιστολή-12-καθηγητών-με-επικρίσεις-κατ/
καθώς και στο FAQ για τη μεθοδολογία:
https://greekuniversityreform.wordpress.com/2007/05/09/faq-Συχνές-ενστάσεις-κατά-του-h-index/
Αγαπητέ κύριε Λαζαρίδη,
Νομίζω ότι την εισήγησή σας για περικοπές στους μισθούς των μελών ΔΕΠ που δεν ‘αποδίδουν’ σύμφωνα με τις διάφορες μετρικές που εξετάσατε, την έχει προ καιρού υιοθετήσει το ελληνικό κράτος επί δικαίων και αδίκων, αφού πληρώνει όλους τους καθηγητές με μισθούς πείνας.
Έτσι, αυτοί υποκρίνονται ότι εργάζονται ενώ το ελληνικό δημόσιο υποκρίνεται ότι τους πληρώνει :-) Κι επειδή, προφανώς, το κόστος ζωής στην Ελλάδα είναι αρκετά μεγάλο, πιθανότατα ορισμένοι καθηγητές αναγκάζονται να αναζητούν και άλλες βιοποριστικές εργασίες για να συμπληρώνουν το πενιχρό τους εισόδημα, αντί, π.χ., να αφιερώνουν τον πολύτιμο χρόνο τους στην επιστημονική έρευνα ή στην αξιολόγηση των εαυτών τους και των τμημάτων τους μέσα από το WOS..
Για να σοβαρολογήσουμε τώρα: η μεγαλύτερη χρησιμότητα των δεικτών είναι για να κρύβονται πίσω τους εκείνοι οι άνθρωποι που φοβούνται ή είναι ανίκανοι να αξιολογήσουν οι ίδιοι, αμερόληπτα και υπεύθυνα, την ουσία της επιστημονικής και της εκπαιδευτικής συνεισφοράς συναδέλφων τους.
Αντιστοίχως, η θρησκευτική λατρεία των δεικτών δεν οδηγεί πουθενά αλλού παρά
στον προσανατολισμό της επιστημονικής δραστηριότητας των πανεπιστημιακών δασκάλων στην κατεύθυνση διόγκωσης των δεικτών που καθορίζει και μετράει το WOS και άλλες αντίστοιχες εμπορικές επιχειρήσεις, οι οποίες καταρχήν εξυπηρετούν τους συνδρομητές τους.
Αν λοιπόν θέλουμε μια αφυδατωμένη επιστημονική δραστηριότητα, ας αφεθούμε στην αυτόματη κατάταξη ανθρώπων και ιδρυμάτων με βάση ποσοτικοποιημένους δείκτες. Αν θέλουμε κάτι καλύτερο, ας φροντίσουμε αυτοί που κρίνουν και συγκρίνουν, να είναι ώριμοι, έντιμοι και αμερόληπτοι.
Για να το γυρίσω πάλι στο καλαμπούρι, ας
υποθέσουμε ότι θέλουμε να συγκρίνουμε δύο καλλιεργητές μπανάνας: ο ένας βρίσκεται στην Κρήτη και ο άλλος στην Ονδούρα. Τι μετρικές θα χρησιμοποιούσαμε; Την συνολική παραγωγή μπανάνας, την παραγωγή ανά στρέμμα, το μέσο βάρος των δύο ειδών μπανάνας, τη νοστιμιά, το χρώμα; Θα λαμβάναμε υπόψη στη σύγκριση μας το ευδόκιμο του κλίματος, το έφορο του εδάφους, την επιβάρυνση στο περιβάλλον που απαιτεί η μεταφορά της ουνδουρουανής μπανάνας στους Κρήτες καταναλωτές, ή τις πολιτικές προεκτάσεις της παραγωγής μπανάνας στον λαό της Ονδούρας;
Δεν ισχυρίζομαι βέβαια ότι οι δείκτες δεν μας λένε απολύτως τίποτα.. Πιστεύω όμως ότι η
χρησιμότητά τους είναι ενδεικτική μιας γνωστής πραγματικότητας. Οι πίνακες που υπολογίζετε παραβιάζουν ανοικτές θύρες: οι παροικούντες τη πανεπιστημιακή Ιερουσαλήμ της εν αφασία τελούσης Ελλάδος (καθηγητές, φοιτητές, κυβερνήσεις, κοινωνία) γνωρίζουν πολύ καλά την κατάσταση των ΑΕΙ, τις συνθήκες εργασίας, την σαβούρα, τους αφανείς ήρωες, τους μέτριους εργάτες, τις υπερτιμημένες πριμαντόνες, τους κομματοκένταυρους, τους δημοσιοσχεσίστες, τους εκμεταλλευτές κοκ. Είναι τελικά πολύ βολικό να τα ευθυγραμμίσουμε όλα πίσω από
το έιτς και το ίμπακτ, και να διορίσουμε ως
παράκλητο τον «στιβαρό» πρύτανη από την
εσπερία (με τις απαραίτητες διασυνδέσεις και το πι-αρ στους υπουργικούς κύκλους, φυσικά) για να καθαρίσει την κόπρο του αυγείου και
να μας παραδώσει φουσκωμένους δείκτες. Παιδεία θα φτιάξουμε;
φιλικά,
ΤΦ
«ας φροντίσουμε αυτοί που κρίνουν και συγκρίνουν, να είναι ώριμοι, έντιμοι και αμερόληπτοι.»
Κάτι που απέχει ΠΟΛΥ από τη σημερινή πραγματικότητα. Πώς λοιπόν θα καταφέρουμε αυτοί που κρίνουν να είναι ώριμοι, έντιμοι, και αμερόληπτοι; Εδώ σε θέλω.
«οι παροικούντες τη πανεπιστημιακή Ιερουσαλήμ της εν αφασία τελούσης Ελλάδος (καθηγητές, φοιτητές, κυβερνήσεις, κοινωνία) γνωρίζουν πολύ καλά την κατάσταση των ΑΕΙ»
Λάθος. Η κοινωνία ΔΕΝ ξέρει πόσο χάλια είναι τα πράγματα. Ο μέσος βουλευτής ΔΕΝ ξέρει πόσο χάλια είναι το πράγματα. Αλλά ακόμα και οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ ΔΕΝ ήξεραν π.χ. πόσο χάλια είναι το τμήμα της Πάτρας.
Πέρα από το γεγονός ότι, όπως σωστά αναφέρει toFantasma, πίσω από ποσοτικούς δείκτες μπορεί να κρυφτεί μια άλλη πραγματικότητα (δες τον γελοίο οικονομετρικό δείκτη «μέσο εισόδημα» χωρίς να παίρνετε υπ’όψιν η μορφή της συνάρτησης κατανομής του εισοδήματος), δεν πιστεύω ότι αυτό ισχύει στην προκειμένη περίπτωση. Η ερευνητική εργασία αποτυπώνεται αναντίρρητα με τον αριθμό δημοσιεύσεων σε διεθνή περιοδικά με κριτές ενώ το impact που έχει μια εργασία στην επιστημονική κοινότητα με τον αριθμό αναφορών (που είτε συμφωνούν είτε διαφωνούν με την υπό αναφορά εργασία). Βέβαια οι εξαιρέσεις που υπάρχουν (πχ., πρωτοποριακές εργασίες σε θέματα έξω από το κυρίαρχο paradigm, κλπ) παραμένουν εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα και επ’ουδενί μπορούν ή πρέπει να χρησιμοποιούνται για να ανατρέψουν τον κανόνα (που όμως επανειλημμένα γίνεται από ορισμένους που δεν τους βολεύει η σύγκριση).
Θέμη, αυτή την κατάταξη, αλλά και την κατάταξη των Τμημάτων Χημείας, τις έστειλες/θα τις στείλεις στο Υπουργείο Παιδείας και στο Υπουργείο Ανάπτυξης (απευθείας στα email των νέων υπουργών); Όχι ότι θα σου απαντήσει κανείς, αλλά κανείς δεν χάνει τίποτα…
«Νομίζω ότι την εισήγησή σας για περικοπές στους μισθούς των μελών ΔΕΠ που δεν ‘αποδίδουν’ σύμφωνα με τις διάφορες μετρικές που εξετάσατε, την έχει προ καιρού υιοθετήσει το ελληνικό κράτος επί δικαίων και αδίκων, αφού πληρώνει όλους τους καθηγητές με μισθούς πείνας.»
Τάδε έφη ToFantasma
«Δεν αποτελεί υπερβολή το λεχθέν απο καλό φίλο καισυνάδελφο οτι οι περισσότεροι εξ’ ημών αναλόγως του έργου που προσφέρουμε, έχουμε τις μεγαλύτερες αργομισθίες της Ευρώπης (με πιθανή εξαίρεση τους πολιτικούς)»
Τάδε έφη Ηλίας Κουρούμαλης
καθ. Γαστρεντ. Παν Κρήτης
-εκ των Αξιολογοτέρων-
Κύριε Λαζαρίδη, όπως παρατηρήσατε έχω επιλέξει ως ψευδώνυμο “Το Φάντασμα” και όχι “O Θαυματοποιός” – μην μου ζητάτε λοιπόν να σας περιγράψω τον αλγόριθμο που θα λύσει ως δια μαγείας όλα τα προβλήματα των Ελληνικών Πανεπιστημίων :-)
Η κρίση των ΑΕΙ οφείλεται εν πολλοίς στην ηθική κρίση της Ελληνικής κοινωνίας, απόρροια της οποίας είναι και η ένδεια που χαρακτηρίζει τον δημόσιο διάλογο στην Ελλάδα. Δυστυχώς, φαινόμενα τόσο μεγάλης έκτασης και βάθους χρόνου δεν αντιμετωπίζονται εύκολα και γρήγορα, και οπωσδήποτε δεν πρόκειται να επιλυθούν με την βοήθεια της αριθμητικής του WOS. Τουναντίον μάλιστα, η μετάθεση της ευθύνης αξιολόγησης ανθρώπων και ιδρυμάτων στους ποσοτικούς δείκτες του WOS δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά εύκολη υπεκφυγή.
Για το αν η κατάσταση των Ελληνικών ΑΕΙ είναι ευρύτερα γνωστή ή όχι, θα σας παραπέμψω στη μαζικότητα και την έκταση των φοιτητικών κινητοποιήσεων του περασμένου χρόνου. Τι υποδηλώνουν αυτές οι κινητοποιήσεις, αν όχι μια πλήρη απαξίωση του εκπαιδευτικού συστήματος στα μάτια των φοιτητών; Πιστεύετε ότι αυτή η απαξίωση περιορίζεται μόνο στις τάξεις της φοιτητικής κοινότητας; Για να μην παρεξηγούμαι, οφείλω να διευκρινίσω ότι δεν είμαι αλληλέγγυος ούτε των καταλήψεων (γενικώς) ούτε των συγκεκριμένων κινητοποιήσεων.
Τέλος, χαίρομαι που ο “Hannibal Ante Portas” αναφέρθηκε στον κύριο Κουρουμάλη κι αυτό γιατί, σε όλη τη διάρκεια των περσινών φοιτητικών κινητοποιήσεων, για τις οποίες γράφτηκαν πολλά και ειπώθηκαν από τηλεοράσεως ακόμη περισσότερα, ο κύριος Κουρουμάλης με μια επιστολή του στην Καθημερινή ήταν ο μόνος (κατά τη γνώμη μου) που είπε τα αυτονόητα. Αν θυμάμαι καλά, το απόσπασμα που παραθέτει ο Hannibal προέρχεται από την επιστολή εκείνη. Ωστόσο, αυτά που λέει ο κος Κουρουμάλης, τον οποίο δεν γνωρίζω προσωπικά, δεν βλέπω πώς συγκρούονται με τα όσα υποστήριξα.
«Αν θυμάμαι καλά, το απόσπασμα που παραθέτει ο Hannibal προέρχεται από την επιστολή εκείνη. Ωστόσο, αυτά που λέει ο κος Κουρουμάλης, τον οποίο δεν γνωρίζω προσωπικά, δεν βλέπω πώς συγκρούονται με τα όσα υποστήριξα.»
Δεν ύποστήριξα οτι συγκρούονται, αλλά ούτε και ταυτίζονται. Ο κ.Κουρούμαλης -και καθηγητής μου-εκκινά απο την διαπίστωση του κανόνα της αργομισθίας για την πλειοψηφία ενω εσείς απο την διαπίστωση των μισθών πείνας για την πλειοψηφία.
Είναι λεπτή η διάκριση των υποφαινόμενων προτεραιοτήτων και αγωνιών του καθενός -ή τουλάχιστoν κατα την δική μου ερμηνεία-.
Μακριά απο μένα το να έκτελώ ασκήσεις ερμηνείας και σημειολογίας σε αδιάφορο για αυτές θεματικα post.
Αν σας εκφράζει η διατύπωση «αργομισθία για τους πολλούς και μισθοί πείνας για τους λίγους άξιους» δεν διαφωνούμε σε κάτι.
Αν ένα φάντασμα πλανάται πάνω απο το ελληνικό πανεπιστήμιο, αυτό είναι της έλλειψης «θαυματοποιών».
Φοβάμαι ότι η συζήτηση έχει ξεφύγει τελείως από το θέμα της, όπως όλες οι συζητήσεις για την παιδεία. Το πρόβλημα δεν είναι ποιά σχολή έχει δικαίωμα να λειτουργεί και ποιά όχι, αλλά ποιός πληρώνει για τη λειτουργία τους.
Θίχτηκε το θέμα των θεολογικών σχολών, κι ενώ πιστεύω ότι θα έπρεπε αυτές να λειτουργούν κάτω από την οικονομική αιγίδα της Εκκλησίας της Ελλάδας, θα ήθελα να τονίσω ότι κατά την άποψή μου θα έπρεπε να συμπτυχθούν ή και να καταργηθούν αρκετές ακόμη σχολές διαφόρων ειδικοτήτων.
Τέτοιες σχολές είναι των μαθηματικών, φυσικών, χημικών, φιλολόγων, οικονομολόγων και παρεμφερών τμημάτων, όπου κύρια αποστολή τους τα τελευταία 30 χρόνια είναι η παραγωγή επίδοξων καθηγητών μέσης εκπαίδευσης – δημόσιων υπαλλήλων. Αν βέβαια βρεθεί ιδιώτης χρηματοδότης για τη συνέχισει της λειτουργίας τους, τότε κι αυτά θα μπορούν να συνεχίσουν να λειτουργούν απρόσκοπτα.
Έτσι πιστεύω ότι θα μπορέσουν να απελευθερωθούν σημαντικά κονδύλια για την έρευνα, αλλά και τα υπόλοιπα τμήματα να αποκτήσουν την ταχύτητα αλλά και την ευελιξία που χρειάζονται για να προσαρμοσθούν στις σύγχρονες απαιτήσεις, ακαδημαϊκές και διδακτικές.
Επιπλέον θα πρέπει να απαγκιστρωθεί η συζήτηση για τα προβλήματα της παιδείας από το πρόβλημα του ποιός είναι ο εργοδότης των διαδασκόντων.
Νομίζω ότι το κύριο πρόβλημα της παιδείας στην Ελλάδα είναι η έλλειψη επιλογών των διδασκόμενων για διαρκή κι ποιοτική παιδεία.
ΥΓ. Γνωρίζετε αν στο ποσοστό του ΑΕΠ που καταχωρείται υπέρ της παιδείας, περιέχει και το μισθολογικό και ασφαλιστικό κόστος των διδασκόντων;
Βρε παιδιά, τι μισθούς πείνας θα τρελαθούμε δηλαδή. Οι καθηγητές ΑΕΙ/ΤΕΙ είναι απ’τις πιο προστατευμένες ομάδες του ελληνικού δημόσιου συστήματος.
(1) Είναι δημόσιοι υπάλληλοι, παρντόν, λειτουργοί που μετά τη (2) μονιμότητα (που έρχεται νωρίς- ήδη από το «επικουριλίκι») δεν τους κουνάει κανείς χωρίς πειθαρχικό συμβούλιο με ουρά, επιτρέπεται να έχουν (3) δεύτερο επάγγελμα που στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι περισσότεροι εχουν, (4) δεύτερη απασχόληση που δεν θεωρείται κατοχή δεύτερης θέσης με έξτρα μισθούς σε ερευνητικά ινστιτούτα ή κέντρα αν το θελήσουν. (5) Δε λογοδοτούν πουθενά και σε κανέναν πρακτικά και (6) τα ωράριά τους δεν τα εξετάζει κανείς και όπως έχουμε γράψει παλιότερα σ’αυτόν τον χώρο είναι γελοία χαμηλές οι ώρες απασχόλησης.
Άσε που τώρα που το 1 Ευρώ αγοράζει 1,4 Δολάρια μπορεί να παίρνουν και πιο πολλά λεφτά αντίστοιχα από αμερικανούς συναδέλφους και να είναι και τζαμπαντάν να πηγαίνουν σε συνέδρια-μετεκπαίδευση στη Βόρεια Αμερική.
—
Τελικά όλοι λεφτά ζητάν σ’αυτόν τον κόσμο…
Ξέχασα να συμπληρώσω πως (7) πληρώνονται δυνητικά και από τις συμβάσεις-επιχορηγήσεις έργων (ή grants) και φυσικά (8) ως λόγιοι (scholars) από κάθε είδους συνεισφορά σε εγκυκλοπαίδειες, εφημερίδες, εκδόσεις, ευρεσιτεχνίες, κλπ.
Κωνσταντίνε,
Νομίζω οτί δεν ειναι ακριβώς έτσι. Αν κάποιος είναι ευσυνείδητος και φιλόδοξος και θέλει να πετύχει κάποια πράγματα χωρίς να του χαρίζεται τίποτα, πρέπει να δουλέψει πολύ σκληρά και ο μισθός είναι χαμηλός. Ξέρω από μεταδιδακτορικούς και λέκτορες μέχρι καθηγητές που δουλεύουν σκληρά και παράγουν πολύ περισσότερο απο πολλούς πετυχημένους συναδέλφους σε πανεπιστήμια που φιγουράρουν στις πρώτες δεκάδες της παγκόσμιας κατάταξης της Σαγκάης. Απλά υπάρχουν οι συνθήκες που ευνοούν και άλλες πρακτικές και για αυτούς ο μισθός είναι πολύ υψηλός σε σύγκριση με αυτό που παράγουν. Το πρόβλημα είναι η ισοπέδωση. Δηλ. η έλλειψη ενός ορθολογικού, δίκαιου και λειτουργικού συστήματος αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα (ατόμων, ομάδων, τμημάτων, πανεπιστημίου σε θέματα ερευνητικά, εκπαιδευτικά, διοικητικά) που βέβαια θα έχει επιπτώσεις, δηλ. θα επιβραβεύει την προσπάθεια, θα βοηθάει αυτούς που θέλουν να παράγουν και να προσπαθήσουν να παράγουν και θα τιμωρεί την έλλειψη έργου (με κάποιο δίκαιο τρόπο). Το υπάρχων σύστημα έχει πολλά προβλήματα και δε δουλεύει καλά. Εγώ είμαι αισιόδοξος και πιστεύω οτί η κατάσταση θα αλλάξει αργά η γρήγορα προς το καλύτερο. Ήδη αρχίζει να φαίνεται οτί υπάρχει μια αναγνώριση του προβλήματος. Και αυτό σ’αυτή τη φάση είναι το κυριότερο. Να αναγνωριστεί οτί υπάρχει πρόβλημα που όμως δεν είναι άλυτο. Υπάρχουν λύσεις. Υπό την έννοια αυτή, η προσπάθεια του Θέμη να δείξει το μέγεθος του προβλήματος με ξεκάθαρο τρόπο είναι σημαντική. Η εμπειρία που υπάρχει στο εξωτερικό επίσης είναι χρήσιμη για την Ελλάδα αλλά θα πρέπει να μελετηθεί προσεκτικά. Δεν είμαι υπέρ της αυτούσιας μεταφοράς του συστήματος των ΗΠΑ η του ΗΒ στην Ελλάδα. Οι κοινωνίες, οι παραδόσεις ίσως και οι προτεραιότητες είναι διαφορετικές αλλά νομίζω οτί έχουμε να διδαχτούμε πολλά.
Μόλις τέλειωσα το βιβλίο του Χ. Μουτσόπουλου (θα κάνω κριτική σύντομα) και στη σελ. 127 δίνει ότι ο μισθός του καθηγητή στην Ελλάδα και στην Αυστρία είναι 70,000 Ε, στη Γαλλία 90,000 Ε και στην Ολλανδία και Αγγλία 150,000 Ε. Σήμερα τα 70,000 Ε είναι $98,000. Είναι αυτός μισθός πείνας; Εγώ παίρνω γύρω στα $75,000 και με το summer salary γίνονται $90,000. Σε άλλα πανεπιστήμια οι μισθοί είναι καλύτεροι, αλλά γενικά μιλάμε για συγκρίσιμα μεγέθη.
Θέμη, αυτοί οι μισθοί που παραθέτεις είναι και απόλυτοι μισθοί. Δηλαδή για τη Βρετανία είναι και λίγα τα λεφτά που έχει 3-4x το κόστος της Ελλάδας αλλά μόλις 2x φορές τον μισθό.
Επίσης, ενώ σε άλλες χώρες την υποχρέωση του να είσαι full-time αν την επιλέξεις είναι όντως πλήρης-αποκλειστική απασχόληση, στην Ελλάδα η συντριπτική πλειοψηφία (καλά στο συνάφι μου όλοι μα όλοι!) διατηρεί και ιδιωτικό επάγγελμα.
Τί να πουν και οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι που παίρνουν τους ίδιους (και χαμηλότερους) μισθούς «πείνας» και δεν τους επιτρέπεται δια νόμου να ιδιωτεύουν παράλληλα…
Οι μισθοί των καθηγητών πουθενά στον κόσμο δεν είναι υψηλοί. Βέβαια αν είσαι μεγάλη φίρμα σε κάποιες χώρες μπορείς να διαπραγματευτείς διάφορα πακέτα. Γενικές συγκρίσεις δεν είναι εύκολες όμως. Στο ΗΒ δεν υπάρχει εννιαίο μισθολόγιο. Οι μισθοί διαφέρουν από πανεπιστήμιο σε πανεπιστήμιο. Το κόστος ζωής διαφέρει σηματικά από περιοχή σε περιοχή. Άλλο να είσαι Λονδίνο και άλλο να είσαι στο Leeds (ακόμα και με το London Allowance). Η εντύπωσή μου είναι οτί σε αντίστοιχη θέση στην Ελλάδα (μεσαία βαθμίδα) και αν λάβω υπόψη το κόστος ζωής (που είναι σημαντικά διαφορετικό) θα έπαιρνα περίπου τα 7/10 των χρημάτων που παίρνω τώρα. Δηλαδή θα είχα μια ουσιαστική μείωση αλλά όχι μισθό πείνας. Η εντύπωσή μου είναι οτί οι μισθοί στη Γαλλία είναι πιο κοντά στην Ελλάδα.
Για μένα αυτές οι μισθολογικές διαφορές δεν είναι το κύριο πρόβλημα.
Κωνσταντίνε,
Στην Ιατρική πραγματικά υπάρχουν ιδιαιτερότητες.
Συγκρίνοντας ΗΒ κα Ελλάδα απ’ότι μου λένε γιατί εγώ δεν είμαι γιατρός, οι μισθοί είναι πολύ μεγαλύτεροι στο ΗΒ (λαμβάνοντας υπόψη και το κόστος ζωής) αλλά κανείς γιατρός δεν αναφέρει το οικονομικό για το λόγο που δεν πάει Ελλάδα λόγω του ότι θα τα βγάλει από το ιδιωτικό ιατρείο όπως λες. Αυτό όμως δεν ισχύει για τους Φυσικούς που κάποιοι στο ΗΒ θα έχουν και κάτι παραπάνω από consultancies αλλά στην Ελλάδα δύσκολα. Τα επιμίσθεια από EU grants που έχει κάποιος στην Ελλάδα και δεν το έχει στο ΗΒ δεν είναι συνήθως πολλά.
Παιδιά,
για να μήν μείνουμε στο ανεκδοτικό (anecdotal) άς παραθέσει
ο καθένας ένα link με μισθολογικά στοιχεία για κάθε χώρα
να δούμε επιτέλους τί τρέχει. Καί άς συμφωνήσουμε να
μιλάμε για μικτούς ετήσιους μισθούς.
ΕΛΛΑΔΑ: Παραθέτω από προηγούμενο posting
https://greekuniversityreform.wordpress.com/2007/06/07/Πλασματικοί-μισθοί-μεταπτυχιακών-φο/:
ότι ο μικτός μισθός καθηγητή 1ης βαθμίδας 54 ετών
στην Ελλάδα είναι 49500.
Μακάρι να μάς έδινε κάποιος ακριβή στοιχεία για το πόσο %
παραπάνω είναι το επιμίσθιο (100% επί βασικού χωρίς επιδόματα?)
ΓΕΡΜΑΝΙΑ: http://www.hochschulverband.de/cms/index.php?id=296
Στη Γερμανία είναι (υποθέτοντας 13 μισθούς ίσως τώρα έχει αλλάξει) 13 επί (4723 βασικός + 300 δύο παιδιά)=65299 Ευρώ.
Δεν υπάρχει ηλικιακή προσαύξηση αλλά 3 ειδών αυξήσεις απόδοσης που αποφασίζονται από το ίδιο το πανεπιστήμιο:
1. Διαπραγματεύσεις εάν έχει κανείς εκλεγεί αλλού η εαν εκλέγεται ερχόμενος από το εξωτερικό.
2. Ερευνητική και διδακτική προσφορά
3. Ανώτερη διοικητική θέση στο πανεπιστήμιο.
Δέν έχω βρεί ακόμα στατιστικά στοιχεία για την κατανομή
αυτων των bonus.
HΠA: (ακαδημαικός μισθός ο οποίος μπορεί να προσαυξηθεί
ανάλογα με το πανεπιστήμιο έως και 33%).
Μαθηματικά: http://www.ams.org/employment/facsal.html
median first 25 universities: 107K (public) 120K (private)
median 26th-100th university: 83800 (public or private)
median non-Phd awarding, only masters: 80000
Πληροφορική: http://www.cra.org/CRN/articles/may07/taulbee.html
Median full professor over 175 departments: 120K.
Κώστας
ΥΓ: Πρώτα συμπεράσματα: Δεν είναι μισθοί πείνας, ειδικά συγκρινόμενοι με τους Γερμανικούς. Θα έπρεπε όμως ο Ελληνικός μισθός των 49500 να είναι ο ίδιος έστω και έαν κάποιος γινόταν τακτικός 30 χρονών. Καμμία αύξηση λόγω ηλικίας.
Το ελληνικό επιμίσθιο είναι ένας μηχανισμός ανταμοιβής,
μακάρι να υπήρχαν στατιστικά στοιχεία. Σίγουρα έχει όλα
τα στοιχεία η ΕΕ.
Αγαπητέ κ. Λαζαρίδη,
συγχαρητήρια για το χρόνο σας, την υπομονή σας και την επιμονή σας.
Ελπίζω τα συμπεράσματα να φανούν χρήσιμα σε κάποιους.
ΓΦ
Βρετανία. Ενδεικτικοί μισθοί (non-clinical) ενός θα έλεγα καλού παλιού πανεπιστημίου της πρώτης εικοσάδας (εκτός Λονδίνου).
Lecturer: £ 35k – 42k
Senior Lecturer/Reader: £ 45k -51k
Professor: £52k-88k
Παρατηρήσεις. Όλες οι θέσεις είναι μόνιμες (έχουν tenure αλλά οι προαγωγές είναι μέσω απόδοσης). Για την πρώτη και μεσαία βαθμίδα, ξεκινάς από το κάτω της κλίμακας και φτάνεις αυτόματα στο πάνω. Στην ανώτερη κλίμακα ξεκινάς από κάτω οι αυξήσεις είναι μόνο μέσω αξιολόγησης, απόδοσης, διαπραγμάτευσης. Αυτό για να υπάρχει κίνητρο εφόσων πλέον το κίνητρο της προγωγής δεν υπάρχει. Οι μισθοί κατά τη γνώμη μου είναι σχετικά καλοί αλλά στο Βρετανικό σύστημα τα διοικητικά (κυρίως) και διδακτικά καθήκοντα (όποιος δεν το έχει ζήσει είναι δύσκολο να καταλάβει πόσο χρόνο σπαταλάμε σ’αυτά, για μένα ως ένα βαθμό κακώς) της πρώτης και μεσαίας βαθμίδας είναι πολλά. Με αυτά μόνο τα καθήκοντα καλύπτεις άνετα το κανονικό σου ωράριο έστω κι αν τα contact times της διδασκαλίας δεν είναι πολλά (υπάρχει μεγάλη γραφεικρατία και ως ένα βαθμό κάνουμε δουλειά γραμματείας οπότε ένα μέρος του μισθού δικαιολογείται από εκεί). Από την άλλη υπάρχει μεγάλος επαγγελματισμός στη διδασκαλία και σε όλους τους μηχανισμούς γυρώ της.
@Κώστα Δανιηλίδη: Τι εννοείς «επιμίσθιο»;
Και πολλά μου φαίνονται τα Ε49.000 για τον καθηγητή: Ο μικτός μισθός είναι ~3500×13= 45500. Αυξάνεται μόνο λόγω του χρονοεπιδόματος και ενός επιδόματος «20ετούς προϋπηρεσίας» του οποίου το ύψος δε γνωρίζω. Δεν έχω ιδέα από που προέκυψε το εντελώς παράλογο 70,000 του κ. Μουτσόπουλου, ο οποίος νόμιζα ότι έχει γνώση της ελληνικής πραγματικότητας — με κάτι τέτοιες κορώνες πως να γίνει σοβαρή συζήτηση; Εκτός αν εννοεί καταληκτικό μισθό με 35 ετή υπηρεσία, ίσως σε αυτή την περίπτωση φτάνει τα 70,000 (πολύ αμφιβάλλω, αλλά δεν παίρνω όρκο.)
Για να είμαστε λίγο σοβαροί στο οικονομικό: Εγώ (Επικ. Καθηγητής) παίρνω στο χέρι 1550 ευρώ το μήνα (x13 μήνες). Μετά από 4 χρόνια ως μέλος ΔΕΠ με ~0% αύξηση συνολικά, το Σεπτέμβριο του 2007 είχα μείωση μισθού διότι ξαφνικά αυξήθηκε κατά 70ευρώ η εισφορά στο ΤΣΜΕΔΕ — αυτή είναι η αντίληψη του ελληνικού πανεπιστημίου περί κινήτρων.
Το νοίκι για 70 τετραγωνικά σε μια καλή περιοχή στην Αθήνα (στη Νέα Υόρκη έμενα στο Washington Square Park, στο 10+ όροφο, με θέα στους Δίδυμους Πύργους ή στο Εμπαιρ Στειτ) είναι >750 ευρώ. ΔΕΗ/ΟΤΕ/ΕΥΔΑΠ/βενζίνη/κλπ είναι >150 ευρώ το μήνα. Δοκιμάστε να ζήσετε εσείς στην Αθήνα με 600 ευρώ διαθέσιμο εισόδημα (και να κάνετε και αποταμίευση, διότι οι συντάξεις του ΤΣΜΕΔΕ είναι αστείες). Για διευκόλυνση, αυτό είναι 20 ευρώ τη μέρα.
Για να τελειώνουμε: Παρακαλώ αν θέλετε να γίνει σοβαρή συζήτηση, όσοι είστε εκτός Ελλάδος, σταματήστε να ισχυρίζεστε ότι οι μισθοί «ειναι ικανοποιητικοί», «δεν είναι το πρόβλημα» και άλλα τέτοια ωραία. Προφανώς υψηλότεροι μισθοί δεν θα έκαναν παραγωγικούς πολλούς συναδέλφους που ήδη κακώς παίρνουν τους μισθούς που παίρνουν (και υπάρχουν πολλοί) — αλλά θα έκαναν όσους είναι παραγωγικοί να μην αισθάνονται ηλίθιοι — και θα έδιναν άλλο μήνυμα (signal) στους νεοεισερχόμενους — το «κανουμε ότι σας πληρώνουμε και κάνετε ότι δουλεύετε» ειναι ισχυρό μήνυμα. Ή μήπως δε μας πειράζει να στηρίζεται το σύστημα (όσο λειτουργεί) στους ώμους «ρομαντικών» ή/και κοινωνικών αναχωρητών; Δεν είναι σαφές ότι τέτοιοι υπάρχουν σε εξίσου μεγάλους αριθμούς σε όλες τις επιστήμες…
Αναπληρωτές καθηγητές με 20 χρόνια προϋπηρεσία παίρνουν στο χέρι περί τα 2100 Ε το μήνα (x 13). Δεν ξέρω για την υπόλοιπη Ελλάδα, αλλά στα Χανιά, ένα μικρό 3άρι καινούργιο κάνει 500Ε-600Ε, ένα ισόγειο 130-150 τετρατωνικών 650-700Ε (~$950+).
Στις περισσότερες περιπτώσεις στις ΗΠΑ (εκτός από ΝΥ, San Francisco, κλπ), τα νοίκια είναι χαμηλότερα και οι τιμές των ακινήτων επίσης χαμηλότερες από αντίστοιχα ακίνητα στα Χανιά (σε ποιά πόλη των ΗΠΑ αγοράζεις παλιό αλλά όχι αναπαλαιωμένο σπίτι σε 1/4 acre (1 στρέμμα) με 2 εκατ. ευρώ;)
Διαμερίσματα στα Χανιά κοστίζουν 1800-2300 ευρώ
το τετραγωνικό μέτρο.
Υπολογίστε λοιπόν:
Αποταμιεύοντας το 100% των αποδοχών του,
ένας επίκουρος στα Χανιά, μπορεί να αγοράσει
διαμέρισμα 140 τετραγωνικών μετά από 14 χρόνια.
Αντίστοιχα, στο Nashville, επίκουρος, αποταμιεύοντας το 100% των αποδοχών του αγοράζει
μαιζονέτα 140 τετραγωνικών με επιπλέον αυλή
σε 3 χρόνια.
Κανείς δεν αποταμιεύει το 100% των αποδοχών του –
στα Χανιά δεν μπορεί να αποταμιεύσει κανείς πάνω από 10% του μισθού υπό κανονικές συνθήκες, ενώ στο Nashville τα νοίκια είναι τέτοια, ώστε μπορεί να αποταμιεύσει πάνω από το 50%.
Καταρχάς ζητώ συγγνώμη αν άνοιξα τους «Ασκούς του Αιόλου» μ’ένα τέτοιο θέμα που ίσως χρειάζεται δικό του νήμα με μια καλή συγκριτική ανάλυση των μισθών γενικότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και Βόρεια Αμερική.
Απλά κυριολεκτικά βγαίνω έξω απ’τα ρούχα όταν ακούω πως οι «χαμηλοί μισθοί» είναι η βασική αιτία της [ερευνητικής] υποπαραγωγικότητας πολλών καθηγητών σε ελληνικά ΑΕΙ/ΤΕΙ.
Δηλαδή εντάξει, να ακούσω ότι κάποιοι φοβούνται μη τους μαχαιρώσουν στο campus, μην τους χτίσουν μέσα στο γραφείο τους, μη τους προπηλακίσουν οι φοιτητές τους, μην τους κάψουν τον εξοπλισμό τους… αλλά όχι ότι οι μισθοί ή οι ευκαιρίες γι’αυτούς είναι χαμηλοί.
Ιδιαίτερα όταν όλα τα παραπάνω μπαίνουν σε συνάρτηση με το (1) νομικά κατοχυρωμένο ωράριο που απαιτείται να σέβονται, (2) αυτό που πραγματικά παράγουν, και τέλος (3) το κόστος ζωής στην Ελλάδα, πλην ίσως της Αττικής.
Έχουμε και λέμε (Νόμος 2530/1997):
Δύνανται μόνον:
δ. – να αμείβονται από χρηματοδοτούμενα ερευνητικά προγράμματα ή από Ερευνητικά Ινστιτούτα ή Κέντρα υπό την εποπτεία της Γενικής Γραμματείας ΄Ερευνας και Τεχνολογίας ή υπό την εποπτεία άλλων Υπουργείων ή από Ερευνητικά Πανεπιστημιακά Ινστιτούτα υπό την εποπτεία ή την συνεποπτεία του ΥΠ.Ε.Π.Θ.,
ε. – να αμείβονται από κάθε είδους έργο,
στ. – να ασκούν εξωπανεπιστημιακή υπερωριακή απασχόληση, εφόσον δεν αμείβονται από τη θέση για την οποία παρέχουν την υπερωριακή τους απασχόληση.
ζ. – να ασκούν ελευθέριο επάγγελμα,
η. – να αμείβονται από συγγραφικά δικαιώματα,
θ. – να διδάσκουν στο Ε.Α.Π., σε δημόσιες σχολές, σε δημόσια Ι.Ε.Κ. και Κ.Ε.Κ. ή να παρέχουν διδακτικό ή διευθυντικό έργο στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και στα Π.Ε.Κ.,
ι. – να συμμετέχουν ως έμμισθα μέλη σε δύο κατ’ ανώτατο όριο επιτροπές και Δ.Σ. του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, στις οποίες προβλέπεται υποχρεωτικώς εκ του νόμου η συμμετοχή τους, καθώς και σε Διοικούσες Επιτροπές ΑΕΙ και ως μέλη της Ακαδημίας Αθηνών, του Επιστημονικού Συμβουλίου και των Επιτροπών της Βουλής καθώς και ως μέλη ανεξάρτητων διοικητικών αρχών, εξαιρουμένων των Προέδρων τους
Οι ώρες διδασκαλίας και παρουσίας στους πανεπιστημιακούς χώρους των μελών Δ.Ε.Π. πλήρους απασχόλησης δεν μπορεί να πραγματοποιούνται σε λιγότερο από τρεις (3) ημέρες εβδομαδιαίως. Ο έλεγχος γίνεται από τον Πρόεδρο του Τμήματος.
Οι ως άνω αμοιβές των μελών Δ.Ε.Π. πλήρους απασχόλησης υπό στοιχεία δ’, ε’, στ’ και ζ’ εισσπράττονται υποχρεωτικώς μέσω του ‘Ειδικού Λογαριασμού για την Αξιοποίηση Κονδυλίων του Ιδρύματος.
Δηλαδή με το συμπάθιο, δείτε από πόσες πλευρές μπορούν να αμοιφθούν οι πανεπιστημιακοί που ξεκινάν κι από έναν ΕΞΤΡΑ μισθό που είναι ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΠ’ΟΛΟΥΣ σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη κατηγορία δημοσίου υπαλλήλου (πλην τους Δικαστικούς ίσως).
Επίσης οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ δεν επιτρέπεται να ασκούν 2ο επάγγελμα, εκτός αν είναι κάτι εντελώς άσχετο (πχ κάποιος να έχει μπαξέ και να πουλάει ντομάτες).
—-
Εγώ νομίζω πρέπει να μπει λίγο μια ρέγουλα στο τι ζητάει κάθε ομάδα πίεσης διότι τα πράγματα με τους μισθούς είναι πολύ δύσκολα. Αν δοθεί αύξηση σε μια ομάδα αυτόματα θα απαιτηθούν και από τις υπόλοιπες (πχ Ερευνητές σε Ινστιτούτα, Ιατρούς ΕΣΥ, κλπ).
Πάντως ένα είναι το σίγουρο. Σε επαγγέλματα όπως η Ιατρική και η Νομική, η εκλογή σε θέση «Λέκτορα» ισοδυναμεί με ισόβια λύση του βιοποριστικού προβλήματος, ιδιαίτερα σε Αττική και Θεσσαλονίκη. Εκτός αν κάποιος είναι εντελώς μπουνταλάς και άχρηστος και τον ξαποστείλουν πριν τη μονιμοποίηση. Αλλά αυτό συμβαίνει σπανιότατα μιας που οι περισσότερες θέσεις είναι «προκαθορισμένες»…
Σε άλλες σχολές (πχ Φυσικό, Οικονομικό) μπορεί τα πράγματα να είναι λιγότερο λαμπρά, αλλά κανείς δεν απαγορεύει τους εν λόγω να δουλεύουν σύμβουλοι επιχειρήσεων ή συνεργάτες σε εκδόσεις. Ουσιαστικά οι καθηγητές των παραπάνω [πτωχών] Τμημάτων μπορούν να κάνουν ότι θα έκαναν οι αντίστοιχοι συνάδελφοί τους ελεύθεροι επαγγελματίες με το αβαντάζ δε του ακαδημαϊκού κύρους στην κάρτα τους. ;)
Μμμ, μάλλον το 0.7 που έβαλα παραπάνω πηγαίνει προς το 0.6. Οι μισθοί στην Ελλάδα είναι κατώτεροι απ’όσο περίμενα ακόμα κι αν λάβει υπόψη κανένας το υψηλότερο κόστος ζωής στο ΗΒ. Επαναλαμβάνω όμως οτί στο ΗΒ σπαταλάμε πολύ περισσότερο χρόνο σε διοικητική/εκπαιδευτική γραφειοκρατία (ως ένα βαθμό αναγκαία, γίνεται όμως και μεγάλη κατάχρηση του χρόνου μας). Οι απαιτήσεις οι ερευνητικές δεν είναι τόσο υψηλές για αυτό το λόγο. Με 3-4 καλές δημοσιεύσεις κάθε χρόνο και ένα καλό grant κάθε 2 χρόνια είσαι καλά έως πολύ καλά. Επίσης, αν ένα τμήμα δεν πάει καλά (για διάφορους λόγους, ερευνητικά ή αν δεν έχει φοιτητές) το τμήμα κλείνει και μένεις άνεργος. Το Φυσικό του Reading έκλεισε πρόσφατα. Οπότε τίποτα δεν είναι σίγουρο.
Νομίζω ότι τα σχόλια για τους μισθούς εξακολουθούν να είναι ισοπεδωτικά. Φυσικά για την πλειοψηφία που δεν κάνει έρευνα και ενδεχομένως δεν αφιερώνει καν χρόνο στη διδασκαλία οι μισθοί είναι πολύ καλοί! Αυτοί συνήθως αξιοποιούν τον ελεύθερο χρόνο τους με διάφορους τρόπους και υπερδιπλασιάζουν το μισθό τους. Φυσικά αν αυξάνονταν ο μισθός τους δε θα άρχιζαν ξαφνικά να κάνουν έρευνα.
Οι υπόλοιποι ωστόσο που ασχολούνται αποκλειστικά με την έρευνα και τη διδασκαλία είναι τα ‘κορόϊδα’. Οι μισθοί τους σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης ή των ΗΠΑ είναι χαμηλοί. Αποτελούν δε αντικίνητρο για την επιστροφή κάποιου στην Ελλάδα. Οι υψηλοί μισθοί στις ΗΠΑ έχουν προβληματίσει τις Ευρωπαϊκές χώρες (πχ Γαλλία, Γερμανία) που προσπαθούν τώρα σε εξαιρετικές περιπτώσεις να προσφέρουν μισθούς που ανταγωνίζονται αυτούς των ΗΠΑ. Το ζητούμενο κατά τη γνώμη μου είναι ένα πιο ευέλικτο μισθολόγιο που λαμβάνει υπ’ όψη την απόδοση κάποιου στην έρευνα και τη διδασκαλία.
Μια που το επαναλαμβάνεις λοιπόν, να πω κι εγώ πως αυτά που αναφέρεις περί γραφειοκρατίας και λοιπά στο ΗΒ έχουν σε μεγάλο βαθμό να κάνουν με το επίπεδο του Πανεπιστημίου και του τμήματος. Τμήματα που αξιολογούνται ερευνητικά (στο RAE) με 5* συνήθως δίνουν αρκετά μεγάλη έμφαση στην έρευνα και σαν συνέπεια υπάρχει λιγότερος διοικητικός και διδακτικός φόρτος. Αντίστοιχα, και οι στόχοι και οι απαιτήσεις ποικίλουν ανάλογα με το τμήμα. Οπότε μην τα ισοπεδώνουμε. Αυτά είναι τα καλά και τα κακά του Research Assessment (και του συνεπακόλουθου ανοίγματος της ψαλίδας).
Έχω το νόμο 2530/1997. Ίσως είναι παρωχημένος, αλλά δίνει μιά ιδέα. Ο βασικός μισθός του λέκτορα καθορίζεται στις 250,000 δρχ. και του καθηγητή σε 1.5 Χ αυτόν του λέκτορα, δηλαδή 375,000 δρχ. Ύστερα αρχίζουν τα επιδόματα:
α) επίδομα χρόνου υπηρεσίας, 4% κάθε δύο χρόνια
β) επίδομα μεταπτυχιακών σπουδών (18,000 για κατόχους διδακτορικού)
γ) επίδομα διδακτικής προετοιμασίας (!) που είναι για καθηγητές 200,000 δρχ
δ) πάγια μηνιαία αποζημίωση για δημιουργία και ενημέρωση βιβλιοθήκης, για καθηγητές 140,000
ε) ειδικό ερευνητικό επίδομα για την εκτέλεση μεταδιδακτορικής έρευνας, για καθηγητές 110,000
στ) οικογενειακή παροχή
ζ) έξοδα παράστασης για πρυτάνεις
η) επίδομα εορτών και αδείας
Βλέπετε λοιπόν ότι τα επιδόματα είναι περισσότερα από το βασικό μισθό. Πάγιο δε αίτημα της ΠΟΣΔΕΠ είναι η ενσωμάτωση των επιδομάτων στο βασικό μισθό έτσι ώστε να ανεβούν και οι συντάξεις.
Από συνέντευξη του πρύτανη Πατρών κ. Κουμπιά:
http://www.tanea.gr/ColumnCategory.aspx?d=20070924&nid=6120647&sn=ΕΛΛΑΔΑ&spid=876
«Πάντως το πανεπιστήμιο δεν φοβάται την ακαδημαϊκή του αξιολόγηση.»
Πώς τα λένε αυτά και δεν κοκκινίζουν; ΜΕΓΑΛΗ μερίδα διδασκόντων στο ελληνικό πανεπιστήμιο ΤΡΕΜΕΙ την ακαδημαϊκή του αξιολόγηση γιατί στερείται ακαδημαϊκών προσόντων. Από τα μέλη ΔΕΠ του Φυσικού Πάτρας έλαβα ΜΙΑ απάντηση. Τα μέλη ΔΕΠ του Χημικού Αθηνών πριν από λίγο καιρό συννενοήθηκαν και αποφάσισαν να μη συνεργαστούν στη βιβλιομέτρηση του έργου τους. Ποιόν κοροϊδεύουν οι πρυτάνεις;
«devil’s advocate» wrote:
«Τμήματα που αξιολογούνται ερευνητικά (στο RAE) με 5* συνήθως δίνουν αρκετά μεγάλη έμφαση στην έρευνα και σαν συνέπεια υπάρχει λιγότερος διοικητικός και διδακτικός φόρτος. Αντίστοιχα, και οι στόχοι και οι απαιτήσεις ποικίλουν ανάλογα με το τμήμα. Οπότε μην τα ισοπεδώνουμε. Αυτά είναι τα καλά και τα κακά του Research Assessment (και του συνεπακόλουθου ανοίγματος της ψαλίδας).»
Ανοίγουμε μεγάλη παρένθεση αλλά τέλος πάντων.
Μα σε research intensive uni είμαι. Δηλ. φαντάσου πως είναι αλλού!
Boards of Examiners meeting και της δουλειάς που συνεπάγεται για τους Course Οrganisers και τους Directors of Studies τα έχουν όλα τα dptms. Το τμήμα μου είναι 5 και ξέρω και αρκετό κόσμο από 5*. Δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές. Εκεί που έχω δει κάποιες διαφορές είναι σε πολύ μεγάλα τμήματα (των 100άδων μελών ΔΕΠ) που στο δικό μας πανεπιστημίο (μέσα στα 5 με 10 πρώτα του ΗΒ, 10 με 20 της Ευρώπης και γύρω στα 30 με 50 του κόσμου, ανάλογα με την κατάταξη) είναι μόνο η Ιατρική και η Βιολογία. Πάντως, έχεις δίκιο εγώ ένα τέτοιο πανεπιστήμιο που φιλοδοξεί να έχει 5 και 5* τμήματα μόνο θα περίμενα να είχε σε πολύ δεύτερη μοίρα τη γραφειοκρατία της διδασκαλίας. Κι όμως, όχι!
Το μότο είναι οτί είμαστε άριστοι σε όλα. Εγώ έχω πολλές αμφιβολίες. Από συζητήσεις και επισκέψεις σε άλλα πολύ καλά πανεπιστήμια καιτμήματας παρόμοιας ειδικότητας με μένα (φυσική, χημεία, υλικά, engineering) δεν έχω δει πολύ καλύτερη κατάσταση.
Οι μισθοί είναι μια χαρά για το κόστος ζωής της Ελλάδας. Και συγκριτικά με τους υπόλοιπους δημόσιους υπαλλήλους οι καθηγητές δεν έχουν ουσιαστικά πλαφόν σ’αυτά που μπορούν να βγάλουν απ’το ελεύθερο επάγγελμα ή την εκμετάλλευση της πνευματικής τους ιδιοκτησίας-παραγωγικότητας.
Όπως γράφει ο 2530/1997 που παραθέτω παραπάνω, μόνο ο βασικός μισθός με τα επιδόματα φτάνει και περισσεύει για να μην υπάρχει λόγος παραπόνων κοινωνικής αδικίας είς βάρος του. Από κει και πέρα, αν ένας καθηγητής είναι εργατικός, φιλόδοξος, και- γιατί όχι- ολίγον τι φιλάργυρος μπορεί να έχει ένα καταπληκτικό μισθό εκμεταλλευόμενος το επιστημονικό του έργο:
1) εκδίδοντας μονογραφίες
2) γράφοντας άρθρα σε περιοδικά, εγκυκλοπαίδειες
2) κερδίζοντας βραβεία
3) δημιουργώντας τεχνοβλαστούς (spin-offs)
4) καταθέτοντας ευρεσιτεχνίες
5) παίρνοντας αναθέσεις έργων σε ερευνητικά ινστιτούτα
6) συμβουλεύοντας εταιρείες
7) παίρνοντας grants από την ΕΕ ή άλλα προγράμματα
Οπότε, sky is the limit γι’αυτόν που θα ψάξει πώς να βγάλει παραπάνω. Ο ελληνικός νόμος, παρ’όλα τα στραβά του ΗΔΗ το επιτρέπει.
Αυτό είναι όντως πρόβλημα και εν μέρει εξηγεί το brain drain προς τις ΗΠΑ που έχει η γηραιά ήπειρος. Αλλά σιγά σιγά παίρνονται μέτρα, κυρίως σε κρατικό επίπεδο (πχ Exzellenzinitiative στη Γερμανία) ώστε να υπάρχουν funds για την πληρωμή των καθηγητών.
—
Μέχρι στιγμής το μόνο ίσως δίκαιο αίτημα που έχω ακούσει σχετικά με τα μισθολογικά απ’την ΠΟΣΔΕΠ είναι η ενσωμάτωση κάποιων (αν όχι όλων!) απ’των επιδομάτων στο βασικό μισθό.
Βέβαια, αν σας κάνει να αισθάνεστε καλύτερα αυτή η κοροϊδία με τα επιδόματα υπάρχει στα μισθολογικά όλων των δημοσίων υπαλλήλων.
@Βασίλης Βάσαλος με όλο το σεβασμό:
Ο μισθός επίκουρου είναι εξευτελιστικός ότι
επιμίσθιο (βλέπε παρακάτω) και να υπολογίσει κανείς.
Αυτό είναι σημαντικό ειδικά αναφερόμενος κανείς
στους δείκτες μιας και είναι από τα πιο παραγωγικά χρόνια.
Οι 49500 ειχαν αναφερθεί σε αυτό τό blog υπολογιζόμενοι με
14 μισθούς 1ης ΒΑΘΜΙΔΑΣ από τον Νίκο Χατζησάββα συγκεκριμένα.
Αυτό που πρότεινα είναι να μην υπάρχει χρονοεπίδομα κλπ
και να εξισωθούν όλοι οι ετήσιοι μισθοί τακτικών άς πούμε στα 50Κ, αναπληρωτών στα 45Κ, και επίκουρων στα 40Κ.
Αλλά δεν συμφωνώ να ζητάει αύξηση ο τακτικός που παίρνει 50Κ
χωρίς να υπολογιστούν επιδόσεις κλπ.
Βασίλη,
φώτισε μας για το πόσοι λαμβάνουν επιμίσθιο
και να δούμε εάν είναι συνηθισμένο και σε ποιές επιστήμες. Π.χ. στο Μαθηματικό εδώ είναι λιγότεροι από το 1/3.
Η δυνατότητα σίγουρα υπάρχει και πολλά παραδείματα
επιμισθίου 100% από ερευνητικά προγράμματα τουλάχιστον στις Πολυτεχνικές Σχολές.
ΥΓ:
ΝΟΜΟΣ 2530¨
Δύνανται μόνον:
δ. – να αμείβονται από χρηματοδοτούμενα ερευνητικά προγράμματα ή από Ερευνητικά Ινστιτούτα ή Κέντρα υπό την εποπτεία της Γενικής Γραμματείας ´Ερευνας και Τεχνολογίας ή υπό την εποπτεία άλλων Υπουργείων ή από Ερευνητικά Πανεπιστημιακά Ινστιτούτα υπό την εποπτεία ή την συνεποπτεία του ΥΠ.Ε.Π.Θ.,
ε. – να αμείβονται από κάθε είδους έργο,
στ. – να ασκούν εξωπανεπιστημιακή υπερωριακή απασχόληση, εφόσον δεν αμείβονται από τη θέση για την οποία παρέχουν την υπερωριακή τους απασχόληση.
ζ. – να ασκούν ελευθέριο επάγγελμα,
η. – να αμείβονται από συγγραφικά δικαιώματα,
θ. – να διδάσκουν στο Ε.Α.Π., σε δημόσιες σχολές, σε δημόσια Ι.Ε.Κ. και Κ.Ε.Κ. ή να παρέχουν διδακτικό ή διευθυντικό έργο στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και στα Π.Ε.Κ.,
ι. – να συμμετέχουν ως έμμισθα μέλη σε δύο κατ’ ανώτατο όριο επιτροπές και Δ.Σ. του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, στις οποίες προβλέπεται υποχρεωτικώς εκ του νόμου η συμμετοχή τους, καθώς και σε Διοικούσες Επιτροπές ΑΕΙ και ως μέλη της Ακαδημίας Αθηνών, του Επιστημονικού Συμβουλίου και των Επιτροπών της Βουλής καθώς και ως μέλη ανεξάρτητων διοικητικών αρχών, εξαιρουμένων των Προέδρων τους
ια. – να ασκούν χωρίς αμοιβή, συμπεριλαμβανομένης και της κατ’ αποκοπήν αποζημίωσης, κάθε είδους έργο ή δραστηριότητα.
Οι ώρες διδασκαλίας και παρουσίας στους πανεπιστημιακούς χώρους των μελών Δ.Ε.Π. πλήρους απασχόλησης δεν μπορεί να πραγματοποιούνται σε λιγότερο από τρεις (3) ημέρες εβδομαδιαίως. Ο έλεγχος γίνεται από τον Πρόεδρο του Τμήματος.
Οι ως άνω αμοιβές των μελών Δ.Ε.Π. πλήρους απασχόλησης υπό στοιχεία δ’, ε’, στ’ και ζ’ εισσπράττονται υποχρεωτικώς μέσω του ‘Ειδικού Λογαριασμού για την Αξιοποίηση Κονδυλίων του Ιδρύματος.
@Basil
Τα Boards είναι το πολύ 10 ώρες το χρόνο, και τα περί Course Organisers κλπ, αφορούν μιά χούφτα ανθρώπους. Δεν θεωρώ κάτι τέτοιο υπέρογκο. Επίσης, η διδασκαλία είναι μέρος της αποστολής ενός πανεπιστημίου. Στο όνομα της (συχνά) ανύπαρκτης ερευνητικής δραστηριότητας στην Ελλάδα, κάποιοι προτάσσουν την ανάγκη για έρευνα (που δεν κάνουν) για να δικαιολογήσουν ακόμη λιγότερες ώρες διδασκαλίας και διοικητικών καθηκόντων. Ωραία, αλλά κάπως πρέπει να αξιολογείται αυτή η παραγωγή της έρευνας. Αυτό είναι το νόημα. Και αν κάποιος δεν κάνει έρευνα (γιατί γέρασε, για παράδειγμα) να διδάσκει 20 ώρες την εβδομάδα.
@Θέμης
Μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Γιατί θα έπρεπε να κοκκινίζει; Είναι εξαιρετικά θετικό ο Πρύτανης να περνά το μήνυμα της αξιολόγησης.
@Kostas
Δηλαδή, οι αμοιβές ενός δικηγόρου, μέλους ΔΕΠ, περνούν μέσα από τους ΕΛΚΕ;
Αρκετοί δικηγόροι και γιατροί έχουν δηλώσει μερικής απασχόλησης τα τελευταία χρόνια, καθώς άρχισε να γίνεται ένας σχετικός έλεγχος και κάποιες απαιτήσεις κυρίως σε ώρες διδασκαλίας. Στις Πολυτεχνικές είναι σπάνιο. Εμείς στο τμήμα έχουμε 1. Βέβαια πως οι υπόλοιποι μένουν σε βίλες στο Πανοραμα, με τα 50Κ τον χρόνο ενώ εμένα δεν με φτάνουν για να την βγάλω στην Τούμπα είναι απορίας άξιο…
Υπάρχουν άνθρωποι, που τα παραπάνω λεφτά από το Πανεπιστήμιο τα βλέπουν για στραγάλια. Δεν ιδρύονται κλινικές και δεν αγοράζονται κότερα με 2.500 euros per month.
Αλλά αυτή είναι η λογική του συστήματος, τα λεφτά που κινούνται δεν είναι λίγα…Απλά λίγοι μαζεύουν το 80% και όλοι οι υπόλοιποι πάνε για το 20%
@devil’s advocate
Τα Boards είναι το πολύ 10 ώρες το χρόνο, και τα περί Course Organisers κλπ, αφορούν μιά χούφτα ανθρώπους. Δεν θεωρώ κάτι τέτοιο υπέρογκο. Επίσης, η διδασκαλία είναι μέρος της αποστολής ενός πανεπιστημίου.
Ένα συγκεκριμένο παράδειγμα με κάτι που δεν υπάρχει στην Ελλάδα έφερα. Σαφώς από μόνο του δεν είναι υπέρογκο. Υπάρχουν και πάρα πολλά άλλα τα οποία μπορώ αλλά δε θέλω να αραδιάσω τώρα με λεπτομέρειες (UG recruitment activities, πολλά (όχι όλα) από τα Director of Studies duties etc.) που δεν υφίστανται στην Ελλάδα. Η γύρω από τη διδασκαλία γραφειοκρατία αφορά σχεδόν όλους σε τμήματα της τάξεως των 30 μελών ΔΕΠ και ειδικά στις δυο πρώτες βαθμίδες. Κατά τ’άλλα μάλλον με παρεξήγησες. Να το πω καθαρά. Η διδασκαλία είναι για μένα στο ίδιο επίπεδο με την έρευνα. Αυτό που στηλιτεύω είναι η λατρεία των διαδικασιών και της γραφειοκρατίας που στο μοντέλο που ζω είναι counter-productive. Δηλ. πολλές από τις διαδικασίες μας δεν πιστεύω οτί μας κάνουν καλύτερους στη διδασκαλία που προσφέρουμε, υπάρχουν για λόγους παράδοσης και βρετανικής προσκόλησης σε ένα παρωχημένο σύστημα και μας τρώνε χρόνο από την έρευνα που κατά τη γνώμη μου ένα πανεπιστήμιο με τις παραπάνω θέσεις στις κατατάξεις θα έπρεπε να προσέχει πολύ περισσότερο για το μέλλον. Μπορεί σχετικά εύκολα να ανέβει παραπάνω με μια σχετικά μικρή μεταρρύθμιση στη γραφειοκρατία. Έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις, και κάνουμε αγώνα εδώ μαζί με άλλους (non-UK nationals κυρίως που δεν είναι κολλημένοι στο σύστημα) αλλά δεν είναι χώρος για να δώσω συγκεκριμένες λεπτομέρειες.
Κάποιος μου είπε ότι η Ιταλία πριν μερικές δεκαετίες απέλυσε στο τέλος μιάς χρονιάς όλους τους πανεπιστημιακούς και αφού έκανε επανάκριση όλων με εξωτερικούς κριτές, επαναπροσέλαβε αυτούς που κρίθηκαν ικανοί. Ξέρει κανείς τίποτα για αυτό;
(Σημείωση: δεν υποστηρίζω ότι κάτι τέτοιο πρέπει να γίνει και σε μας …)
Ποσο φιλικο νοιωθουν το Πανεπιστημιο (διοικηση,καθηγητες περιβαλον) οι φοιτητες, ειναι απο τα κριτηρια που βεβαια δεν ποσοτικοποιειται αλλα μπορουμε να εχουμε μια ιδεα. Αληθεια τι πιστευετε οτι νοιωθει η πλειονοτητα των ελληνων φοιτητων για τα Πανεπιστημια τους. Εκτιμηση, περηφανεια, περιφρονηση, αναγκαιο κακο?
@Π. Παναγιωτου
Όταν ήμουν φοιτητής στο Φυσικό Πατρών θυμάμαι καθηγητές να επαίρονται για το ότι κάποιοι παλαιοί φοιτητές του τμήματος διέπρεπαν στο εξωτερικό (εντελώς γελοίο επιχείρημα τώρα που το σκέφτομαι). Εμείς απο κάτω νομίζαμε ότι σπουδάζαμε σε κανά σοβαρό τμήμα. Δεν ξέραμε τις ερευνητικές τους επιδόσεις για να τους πάρουμε με τις λεμονόκουπες.
Σχετικά με τις αποδοχές
http://www.ntua.gr/posdep/Epitroph/Salaries-Pension.htm
Καθόλου άσχημα νομίζω.
Μου κάνει εντύπωση ότι, εκτός από την Ελευθεροτυπία παλαιότερα, και η ίδια η ΠΟΣΔΕΠ δίνει τέτοια στοιχεία για τις αποδοχές. Είχα αναγκαστεί να απαντήσω στην Ελευθυροτυπία με βάση το εκκαθαριστικό της εφορίας μου. Η απάντηση στο
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=27.11.2006,id=11109596,90550588,98305724,3227484
Δυστυχώς είμαι στο εξωτερικό και μου είναι δύσκολο να κάνω επαλήθευση των στοιχείων της ΠΟΣΔΕΠμε βάση τη μηνιαία βεβαίωση αποδοχών μου. Πάντως για όλους τους συναδέλφους που ξέρω, ισχύουν ανάλογα με εμένα.
Να κάνω μερικές διευκρινήσεις για τους μισθούς των Πανεπιστημιακών στην Ελλάδα. Δεν είναι πείνας αλλά δεν τους θεωρώ καλούς για τους πανεπιστημιακούς που σέβονται αυτό που κάνουν και υπάρχουν και τέτοιοι πολλοί. Είπα οτί δεν είναι το κύριο πρόβλημα, θα συμπλήρωνα, σ’αυτή την ιστορική συγκηρία είναι δύσκολο να τεθεί τέτοιο θέμα καθώς βγαίνουν στην επιφάνεια οι αγκυλώσεις ενός κακού συστήματος πολλών χρόνων σε πολλές σχολές και πολλά πανεπιστήμια (ας μην πω σε όλα). Νομίζω δίκαια η κοινωνία θα πει, για μια στιγμή… οι μισοί από σας δε θέλουν να αξιολογηθούν. Πρέπει πρώτα να μπεί μια τάξη με αυτά τα θέματα και μετά αυτοδικαίως να μπει θέμα μισθών. Εγώ δε θα είχα και αντίρηση να συνδεθούν υπό την έννοια μοντερνοποίηση μισθολογίου και υποχρεώσεων/αξιολόγησης. Είναι καλό να υπάρξει ένα καρότο. Είναι μια ρεαλιστική πολιτική σε μια Ελλάδα που είναι γεμάτη φοβίες χαμένων κεκτημένων και χαμένων προνομίων. Σε μια Ελλάδα που πολύ μικρές αλλαγές περνάνε και φαντάζουν σε πολλούς ως βαρύγδουπες μεταρυθμίσεις.
Θα πρότεινα 2-3 πράγματα και θα ήθελα τη γνώμη των συνιστιολογούντων:
1. Κατάργηση όλων των επιδομάτων και του χρονοεπιδόματος
και μισθούς 36Κ για επίκουρους, 42Κ για αναπληρωτές, 48Κ για τακτικούς.
2. Αξιολόγηση συνολική των τμημάτων και ανάμεσα στις επιχορηγήσεις αριστείας, bonus στο μισθό όλων των καθηγητών ενός τμήματος αριστείας. Αυτό ίσως γίνει και ένα κίνητρο
να μην προάγουν η εκλέγουν μη παραγωγικούς μιάς και δεν θα παίρνει κανένας bonus. Εάν κάποιος είναι καλός ανάμεσα σε 80% άσχετους δες 3 (επόμενο).
3. Ατομικές διαπραγματεύσεις μισθού (αλλά Γερμανία) σε περίπτωση
εκλογής σε άλλο πανεπιστήμιο (βασικά και ο μόνος τρόπος να αυξήσει
κανείς σοβαρά το μισθό του στις ΗΠΑ).
4. Παραμένει δυνατή η αύξηση μισθού από ερευνητικά προγράμματα.
Κώστα,
Με μια πρώτη ματιά θα συμφωνούσα με τουλάχιστον το πνεύμα αυτών των συγκεκριμένων που προτείνεις. Βέβαια τα 2 και 3 θα πρέπει να οργανωθούν και να εφαρμοστούν με έναν δίκαιο τρόπο που να εγγυάται την αξιοκρατία και αυτά είναι τα δύσκολα στην Ελλάδα. Εδώ στα ξεκάθαρα βιβλιομετρικά υπάρχει μεγάλη αντίδραση φαντάσου να υπάρχουν και κάποια άλλα πιο ποιοτικά και πιο δύσκολα κριτήρια που ως ένα βαθμό είναι απαραίτητα (ιδιαίτερα στις θεωρητικές επιστήμες αλλά και όχι μόνο)για να εκτιμηθεί κάποιος στο σύνολο του δουλειάς του. Π.χ. πέρα από τα απαραίτητα βιβλιομετρικά (δεν είναι δυνατόν να γίνεται κανείς full καθηγητής σε Φυσικό με μονοψήφιο h) , δε θα πρέπει να συνυπολογίζεται τουλάχιστον στο μισθό η οργάνωση ενός καινούριου και πετυχημένου μεταπτυχιακού, η αριστεία στη διδασκαλία, η οργάνωση των προπτυχιακών σπουδών κλπ. που είναι σημαντικά θέματα για ένα πανεπιστήμιο και είναι πιο δύσκολο να ‘μετρηθούν’.
Να μια σφαιρική αξιολόγηση υπό την αιγίδα του Τμήματος..το 99… τι έγινε μετά… την βάλαμε στα συρτάρια για να περιμένει καλλίτερες μερες και μετά την ξεχάσαμε….
http://www.astro.auth.gr/~vlahos/evaluation99.zip
καμία από τις προτάσεις δεν υλοποιήθηκε…το γιατί το μαντέψατε, οι συνέπειες φαινονται ακόμα και στους απλούς δείκτες….
Μόλις έγινε δεκτή δημοσίευσή μου στο Scientometrics με τίτλο «»Ranking university departments using the mean h-index».
Να που θα βγάλω και paper απ’ αυτήν την δουλειά :)
Eav dei kapoios meta h-index rankings gia CS tmnmata stnv Amerikn, sto
http://www.cs.utah.edu/~shirley/hindex/
kai eidika oi statistikes sto
http://www.cs.utah.edu/~shirley/hindex/graphs.shtml
tote to kalutero (statistical) predictor gia to meta h-index eivai to mege0os tou tmnmatos (toulaxistov sto top 50).
Eva avtistoixo graph gia ta ellnvika tmnmata fusikns 0a ntav malov avapoda.
Διαφωνώ με τον meta-h-index ακριβώς επειδή εξαρτάται από το μέγεθος του τμήματος. Το λέω αυτό στο paper μου:
An alternative that has been proposed is the meta-h index, which is defined as the number of faculty in a department with h index greater or equal to that number (http://www.cs.utah.edu/~shirley/hindex/). There are two problems with the meta-h: it does not take into account the size of the department and it is not highly discerning. For example, the meta-h index of the 5 chemistry departments in Greece is 15 for Patras and Thessaloniki and 14 for Crete, Athens, and Ioannina. The meta-h index of Harvard is 18.
Ovtws size matters. Xreiazete size normalization to opoio malov piaveis me to median h-index. Tote to median/mean h-index eivai kalutero measure of productivity per faculty member, avti gia total departmental productivity pou malov piavei to meta h-index. thanks gia tnv dieukrivusn.
Είναι ενδιαφέρον πάντως το meta h-index (δεν το ήξερα). Πέρα του ότι ευνοεί το μέγεθος, μου φαίνεται οτί ευνοεί και ένα πανεπιστήμιο δύο ταχυτήτων στο προσωπικό με αστέρια με μεγάλο h και τους υπόλοιπους να τραβούνε απλώς κουπί. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι θεμιτό αυτό. Ενώ δηλ. το h είναι ένα καλό μέτρο για τα άτομα κατά τη γνώμη μου γιατί βάζει την ποιοτική και συστηματική δουλειά σε ένα βάθος χρόνου μπροστά από απλά την ποσότητα (αδικεί βέβαια τους πολύ νέους), το meta h-index μάλλον δεν προάγει τις καλύτερες πρακτικές σε επίπεδο τμημάτων/πανεπιστημίων. ‘Οντως το mean or median h είναι καλύτερο μέτρο. Από την άλλη βέβαια το σχετικά καλό meta h-index σημαίνει οτί στην κορυφή το υλικό είναι καλό και παρόμοιο σε όλα τα ελληνικά τμήματα χημείας. Θέμη, αναμένουμε preprint.
Το preprint είναι διαθέσιμο upon request μέσω email.
@Kwsta Daniilidi:
Κώστα, 36Κ μικτά ή καθαρά; Αν είναι μεικτά, μας «κάνεις» μια ελάχιστη αύξηση μισθού, της τάξης των 150-200 ευρώ το μήνα…
Γιατί δεν προσφέρετε 36Κ στους δικούς σας επίκουρους αλήθεια, αλλά ευθαρσώς προτείνεις 36Κ για μένα στην Ελλάδα ως σωστό μισθό; (που βέβαια θα έρθει μαζί με μεγάλη αύξηση των απαιτήσεων, σωστά;) Και γιατί δεν προτείνεις στο Penn να σου δίνει εσένα 48K;
(έστω, κάνε και τη μετατροπή σε ευρώ).
Ελπίζω αντιλαμβάνεσαι ότι τέτοιες προτάσεις μπορεί να θεωρηθούν προκλητικές από όσους είμαστε εντός συνόρων, και στο τέλος-τέλος δεν είναι σαφές τι νόημα έχουν.
Φιλικά,
Βασίλης
@Βασίλη,
Δυστυχώς θύμωσες από το Νο 1 των προτάσεων μου
(και φυσικά εσύ δεν θα έπαιρνες 48Κ, λόγω του 2. και 3.).
Ειπα 48Κ + bonus απόδοσης + επιμίσθιο από ερευνητικά.
Και ναι όντως στο Penn οι μόνιμοι που δεν έχουν βγάλει ούτε ένα paper, ούτε ένα πρόγραμμα, παίρνουν 70Κ εδώ και 20 χρόνια.
Και επειδή κάποιοι έχουν γράψει ότι ανάλογες περιπτώσεις
δεν θα έπρεπε να είναι μέσα στο πανεπιστήμιο, δυστυχώς
δεν μπορεί να το αποκλείσει λόγω μονμότητας.
Βασίλη, έστειλα και τα στατιστικά του Taulbee survey για τους 9μηνους μισθούς πληροφορικής (πάιζει σημασία μαθηματικών
είναι πολύ χαμηλότεροι). Κοίταξε το minimum που αντιστοιχεί
βασικά σε όποιον δεν παίρνει καμμία αύξηση: κυμαίνεται
από 61Κ έως 88Κ.
Η ουσία του μηνύματος ήταν το bonus απόδοσης.
Είναι αδικία κάποιος να αυξάνεται ο μισθός του όχι λόγω
απόδοσης αλλά λόγω ηλικίας.
Κάνε εσύ την πρόταση για τους βασικούς μισθούς.
Κώστας
Κώστα,
για τα ερευνητικά «επιμίσθια» αξίζει να γραφτεί χωριστό άρθρο. Κατ’αρχήν το να μπορεί κανείς να αυξήσει το μισθό του από καθαρά ερευνητικές ή διδακτικές δραστηριότητες (δηλαδή από δραστηριότητες που αποτελούν μέρος της δουλειάς του) σε τόσο μεγάλο βαθμό (x2) δεν είναι ιδιαιτέρως υγιές για το πανεπιστήμιο — ενισχύει ένα αίσθημα αποξένωσης (alienation) των ικανών καθηγητών από το ίδρυμα και τη λειτουργία του, ειδικά καθώς η διαχείριση των πόρων γίνεται μέσα από ένα οργανισμό (τον Ειδικό λογαριασμό) που έχει arms length σχέση με το πανεπιστήμιο. Επιπροσθέτως, δημιουργεί κίνητρα να βαφτίζονται έρευνα ένα σωρό άσχετα πράγματα: μέσω του κέντρου έρευνας το πανεπιστήμιο δρα συχνότατα ανταγωνιστικά προς ιδιωτικές εταιρίες σε εκπόνηση μελετών και υλοποίηση έργων καθόλου ερευνητικών, και συμπιέζει προς τα κάτω τους ήδη χαμηλούς μισθούς του ιδιωτικού τομέα (καθώς στις πανεπιστημιακές ομάδες συχνά πυκνά τα «στελέχη» είναι φοιτητές).
Δεν ξέρω τι ισχύει στις άλλες χώρες της Ευρώπης για το θέμα των επιμισθίων, θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε. Δε φαντάζομαι να μπορεί να πληρωθεί κανείς απο EPSRC grants…όπως και στην Ελλάδα δεν μπορεί να πληρωθεί από σχεδόν κανένα grant της ΓΓΕΤ.
Στη Γερμανία έχουν θεσμοθετηθεί ήδη και σε ομοσπονδιακό και κρατιδιακό επίπεδο.
Είναι το λεγόμενο Leistungsbezügeverordnung (LBVO) που ουσιαστικά μπορεί να μεγαλώσει το μισθό των καθηγητών- ας πούμε με 2 παιδιά- από το επίπεδο W3 (κάπου €4300 καθαρά) έως το B10 (κάπου €7500 καθαρά).
Εδώ για παράδειγμα η ρύθμιση (στα γερμανικά) στη Βάδη-Βυρτεμβέργη.
Κε Βασσάλε,
Όπως λέτε, κανείς δεν αυξάνει τον μισθό του με grant sto UK (EPSRC, EU or whatever). Είναι μέρος του συμβολαίου αυτό και η φιλοσοφία είναι όπως λέτε. Όλοι πρέπει να κάνουν έρευνα και όλοι να κάνουν διδασκαλία και admin. Είναι μέρος της δουλειάς. Έξτρα χρήματα μπορεις να βγάλεις από consultancy (άλλο αυτό και άλλο έρευνα) και από ποσοστά σε spin-offs.
Δεν το κρίνω απλά το αναφέρω. Έχει και καλά και κακά.
@Θέμης
«Το Φυσικό της Πάτρας πρέπει να είναι ένα από τα πιό προβληματικά τμήματα που έχω βιβλιομετρήσει μέχρι σήμερα. Δεν μου αρέσει να κρίνω μόνο από τα νούμερα, αλλά θα το παρακινδυνεύσω. Σχεδόν οι μισοί από τους τακτικούς καθηγητές στο τμήμα αυτό έχουν ερευνητικές επιδόσεις υποδεέστερες των απαιτουμένων για τη βαθμίδα αυτή. Επιπλέον, σχεδόν όλοι οι αναπληρωτές καθηγητές δεν θα έπρεπε να είναι αναπληρωτές»
Τμήματα σαν το φυσικό Πάτρας όπου η εξέλιξη σε ανώτερες βαθμίδες γίνεται με δημοσιο-υπαλληλικά
κριτήρια πρέπει να τεθούν άμεσα υπό την κηδεμονία ομάδας καθηγητών από τα καλύτερα τμήματα. Χρειάζεται ενημέρωση της κοινής γνώμης για τις αξιολογήσεις των διαφόρων τμημάτων που έχουν ήδη γίνει. Μία αναζήτηση στο google δείχνει οτι πρακτικά κανένας δεν τις έχει πάρει χαμπάρι.
Θα ηθελα να ρωτησω το εξης.Πως συνδεεται η κακη οπως εχει προαναφερθει, εικονα του τμηματος Φυσικης της Πατρας με το γεγονος οτι ο μεσος ορος διαρκειας σπουδων μεχρι τη ληψη του πτυχιου ειναι περιπου 7,5 χρονια (σχεδον διπλασιος απο την κανονικη διαρκεια σπουδων 4 χρονων)…
Κωστα και Βασιλη, εχω μια ερωτηση, γιατι να υπαρχει γενικα καθορισμενος μισθος? Ο μισθος πρεπει να ειναι αναλογος με το ατομο, την σχολη κτλ Ας πουμε οι οικονομολογοι που γνωριζω προσωπικα πληρωνονται πολυ καλυτερα απο καθηγητες σε αλλες σχολες, για ποικιλους λογους.
Γενικα, η ουσιαστικη ισοτητα θα σημαινει σημαντικες ανισοτητες στους μισθους για καθε ατομο
@Θεμης Λαζαριδης:
Γιά την «ενδογαμία» που αναφέρεις, ΕΝΑ είναι το ΦΑΡΜΑΚΟ με 3 όψεις εφαρμογής.
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ καθορισμός από το ΥΠΕΠΘ των θέσεων κατά βαθμίδα που πρέπει να έχει ένα Τμήμα (π.χ. Α καθηγητές, Β αναπληρωτές, Γ Επίκουρους, Δ λέκτορες).
ΘΕΣΗ που κενώνεται, να προκηρύσεται στον ΙΔΙΟ βαθμό.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ εξέλιξης στο ΙΔΙΟ τμήμα αν δεν υπάρχει κενή θέση. Ομως, ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ εξέλιξη-διαφυγή του ΔΕΠ προς ΑΛΛΟ Τμήμα με κρίση φυσικά.
ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ ΙΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΔΗΜΑ
Η «Αρχή Ποιότητας» να επιλέξει το Τμήματα εκείνα με τις χειρότερες επιδόσεις και ας αρχίσει η μεταρρύθμιση από εκεί.
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ καθορισμός από το ΥΠΕΠΘ των θέσεων κατά βαθμίδα που πρέπει να έχει ένα Τμήμα (π.χ. Α καθηγητές, Β αναπληρωτές, Γ Επίκουρους, Δ λέκτορες).
ΘΕΣΗ που κενώνεται, να προκηρύσεται στον ΙΔΙΟ βαθμό.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ εξέλιξης στο ΙΔΙΟ τμήμα αν δεν υπάρχει κενή θέση. Ομως, ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ εξέλιξη-διαφυγή του ΔΕΠ προς ΑΛΛΟ Τμήμα με κρίση φυσικά.
Σε ποιά προηγμένη χώρα του κόσμου ισχύει τέτοιου είδους μεγαλοφυής απαγόρευση;
@κoυφιοκεφαλάκης:
Ρωτάς:
Σε ποιά προηγμένη χώρα του κόσμου ισχύει τέτοιου είδους μεγαλοφυής απαγόρευση;
Απαντώ:
-Σε ποιά χώρα υπάρχουν τα ΧΑΛΙΑ που περιγράφει το πρώτο κείμενο του διαλόγου:
«Ο αριθμός μελών ΔΕΠ του Φυσικού Αθηνών αγγίζει τα όρια του γελοίου….Η ενδογαμία (το ποσοστό των μελών ΔΕΠ που πήραν το διδακτορικό τους εκεί) δίνεται στην δεύτερη στήλη του πίνακα. Τρομακτικά νούμερα. Υπάρχει σαφής αρνητική συσχέτιση μεταξύ της ενδογαμίας και της ποιότητας ενός τμήματος…. Το Φυσικό της Πάτρας πρέπει να είναι ένα από τα πιό προβληματικά τμήματα που έχω βιβλιομετρήσει μέχρι σήμερα.
ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΙΛΑΜΕ….
@manos
Τα όποια προβλήματα μιάς χώρας δεν αντιμετωπίζονται με αστείες απαγορεύσεις (που δεν εφαρμόζονται πουθενά στον προηγμένο κόσμο) όπως αυτές που πρότεινες περί κενών θέσεων.