Γράφω που και που για τη μέση εκπαίδευση, όχι μόνο γιατί έχει ενδιαφέρον από μόνη της, αλλά και γιατί η προοπτική απασχόλησης των πτυχιούχων σε αυτήν επηρεάζει τα προγράμματα σπουδών στο πανεπιστήμιο.
Ερωτώ: είναι πάντα οι διδάσκοντες στη μέση εκπαίδευση κατάλληλα καταρτισμένοι για να διδάξουν το μάθημα που τους ανατέθηκε; Η απάντηση είναι δυστυχώς «όχι». Ας πάρουμε τον κλάδο ΠΕ02, που περιλαμβάνει φιλόλογους, ιστορικούς, και «φιλόσοφους» (το βάζω σε παρένθεση γιατί δεν γίνεται κανείς αυτόματα φιλόσοφος τελειώνοντας ένα τέτοιο τμήμα). Όλοι αυτοί έχουν το δικαίωμα να διδάξουν αρχαία, νέα, ιστορία, φιλοσοφία, κτλ. Ερωτώ, πρώτον: είναι λογικό να υπάρχει ένας κοινός διαγωνισμός ΑΣΕΠ για όλους αυτούς; Δεύτερον, μπορεί κάποιος φιλόλογος, έχοντας πάρει ένα μόνο μάθημα φιλοσοφίας, να διδάξει το μάθημα της φιλοσοφίας στο Λύκειο; Μπορεί ένας φιλόλογος να διδάξει ιστορία, και μάλιστα ιστορία κατεύθυνσης; Μπορεί ένας «φιλόσοφος» να διδάξει αρχαία; Και όμως, αυτό γίνεται πολύ συχνά. Και όχι μόνο από ανάγκη, σε ακριτικές περιοχές. Αλλά και σε μεγάλα, κεντρικά σχολεία όπου υπάρχει επάρκεια από όλες τις ειδικότητες. Γιατί; Γιατί έτσι τους βολεύει. Ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί πηγαίνουν τα παιδιά φροντιστήριο: μα μόνο εκεί έχουν τα παιδιά κάποια σιγουριά ότι θα τους διδάξει κάποιος σχετικός (αν και ούτε κι αυτό είναι 100% σίγουρο).
(περισσότερα…)