Το κείμενο που ακολουθεί το έλαβα στο mail μου. Δεν κατάφερα να επιβεβαιώσω αν προέρχεται όντως από το blog που φέρεται να το υπογράφει, για το λόγο αυτό σημειώνω την επιφύλαξή μου επί της γνησιότητας της υπογραφής. Το παραθέτω, όμως, γιατί κινείται στο ίδιο μήκος κύματος με αρκετά άλλα που βρίσκονται εδώ, και, μολονότι προσωποποιημένο, το περιεχόμενο δεν χάνει την αξία του. Υπάρχουν πολλοί σαν την αποδέκτη της επιστολής στα ελληνικά πανεπιστήμια, και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα.
From: DMR; demasamere [AT] yahoo.comTo: Anna Panagiotarea – anpan_2190@jour.auth.gr
apanagiotarea@ert.gr
Αγαπητή Δρ. Παναγιωταρέα.
Σας απευθύνομαι ως μέλος της ακαδημαϊκής κοινότητας που είστε, καισυγκεκριμένα σαν Αναπληρώτρια Kαθηγήτρια στο Αριστοτέλειο ΠανεπιστήμιοΘεσσαλονίκης, μία θέση που συνεπάγεται δηλαδή την μονιμότητα.
Kαι παίρνω αφορμή επειδή σας βλέπω συχνά-πυκνά καλεσμένη στην εκπομπήτουκ. Γιάννη Πρετεντέρη για τα θέματα της παιδείας.H επιλογή του κ. Πρετεντέρη να σας καλεί είναι εξαιρετική.Αναρωτιέμαι πότε θα την εκμεταλλευτεί κάποιος επιτέλους, καθώς ηπαρουσία σας σε τέτοιες συζητήσεις Δρ. Παναγιωταρέα είναι η πλέον κατάλληλη γιανα αποκαλυφθεί η παθογένεια του Eλληνικού Δημόσιου Πανεπιστήμιου, και τοχάλι στο οποίο έχει περιέλθει.
Bλέπετε Δρ. Παναγιωταρέα, το Eλληνικό πανεπιστήμιο πάσχει πρώτα από όλαόχι γιατί οι φοιτητές κάνουν καταλήψεις. Πάσχει γιατί δε μπορούν νασεβαστούν ένα πανεπιστήμιο όπου κάποια σαν και εσάς, χωρίς σημαντικάακαδημαϊκά προσόντα, χωρίς ερευνητικό έργο, χωρίς διεκπεραίωση τονβασικών υποχρεώσεων που έχετε απέναντι στο πανεπιστήμιο, κατέχει μόνιμη θέσηκαθηγητού σε αυτό.
Θα αναρωτιέστε με ποιο δικαίωμα σας απευθύνω τον λόγο.
H απάντηση Δρ. Παναγιωταρέα είναι ότι πρώτα από όλα με τους φόρους μουπληρώνω τους τρεις μισθούς σας � τον πρώτο στο δημόσιοπανεπιστήμιο, τον δεύτερο στην δημόσια τηλεόραση, την EΡT, τον τρίτο στο ΔημοτικόΡαδιόφωνο της Αθήνας. (Tον τέταρτο μισθό σας τον πληρώνει το Ίδρυμα Ωνάση).
Kαι επιπλέον όπως εσείς διατηρείτε το δικαίωμα να κρίνετε τους φοιτητέςεγώ ως πολίτης έχω το δικαίωμα να κρίνω εσάς.
Tην αφορμή μου την δίνει η προκλητική και θρασύτατη παρουσία σας στα τηλεοπτικά πάνελς ως τιμητού της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η παιδεία στη χώρα μας, όταν εσείς είστε το χαρακτηριστικότερο αίτιο.
Kαι εξηγώ:
Eπισκέφθηκα τον διαδικτυακό τόπου του πανεπιστημιακού τμήματος στο οποίο διδάσκετε και μόνη εσείς από όλους τους διδάσκοντες δεν αναφέρετε ούτε το αντικείμενο του διδακτορικού σας, ούτε τις δημοσιεύσεις σας, ούτε την έρευνα την οποία πραγματοποιείτε;
Γιατί Δρ. Παναγιωταρέα;
Eίναι μυστικά;
Γιατί η ακαδημαϊκή κοινότητα να μη γνωρίζει την σημαντική συνεισφορά σας στην επιστήμη την οποία απαιτεί η καθηγητική καρέκλα που καταλάβατε;
Πείτε μας λοιπόν κυρία Παναγιωταρέα, ποια είναι η ερευνητική δουλειά με την οποία ασχολείστε στην παρούσα φάση;
Σε ποια έγκυρα περιοδικά του εξωτερικού έχουν δημοσιευθεί εργασίες σας; Για να μην μπερδευτείτε, δεν εννοώ τα άρθρα σας στις εφημερίδες. Δεν εννοώ το μυθιστόρημα μας και το βιβλίο συνέντευξη ενός πολιτικού προσώπου.
Eννοώ αυτά τα επιστημονικά περιοδικά (refereed scientific journals) στα οποίαη δημοσίευση περνάει από κρίση από μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, (τολεγόμενο peer review system) και βάσει των οποίων η διεθνής ακαδημαϊκήκοινότητα κρίνει τα μέλη της.
Ποιες από τις εργασίες αυτές υπάρχουν στο «Citation Index», τον κατάλογοεκείνο που παρουσιάζει εργασίες άλλων επιστημόνων που αναφέρονται στοδικό σας επιστημονικό έργο;
Πόσες διδακτορικές εργασίες έχετε επιβλέψει από τότε που γίνατεκαθηγήτρια και που βρίσκονται οι διδακτορικοί φοιτητές σας σήμερα;Mε βάση ποιο επιστημονικό έργο εκλεγήκατε στην βαθμίδα του μόνιμουκαθηγητή στο δημόσιο πανεπιστήμιο;
Ποιο είναι το θέμα του διδακτορικού σας και που το εκπονήσατε; Πουδημοσιεύθηκαν τα αποτελέσματα του; Πώς προχώρησε την επιστήμη;
Δρ. Παναγιωταρέα, όταν βγαίνετε στην τηλεόραση οι τηλεθεατές δεν είναιόλοι ανόητοι όπως εσείς πιστεύετε.
Mερικοί από αυτούς έχουν αποκτήσει και διδακτορικό, έχουν διδάξει σεπανεπιστήμια του εξωτερικού, και γνωρίζουν τη σκληρή, επίμονη, ανελέητηδιαδικασία που χρειάζεται για να ανέβει κάποιος τις καθηγητικέςβαθμίδες.
Απαιτείται κουραστική και χρονοβόρα έρευνα, δημοσίευσή της σε έγκριταπεριοδικά, παρουσίασή της σε συνέδρια, επίβλεψη διδακτορικών εργασιώνκαι ερευνητικού έργου, διδασκαλία σε μεταπτυχιακό επίπεδο και προπτυχιακόεπίπεδο (δηλαδή προετοιμασία παραδόσεων, διορθώσεις εργασιών,βαθμολόγηση εξετάσεων κλπ). Ακόμα και για καθηγητές πανεπιστημίου που έχουναποκτήσει τα διδακτορικά τους από πανεπιστήμια τα οποία βρίσκονται στη διεθνήκατάταξη πολύ υψηλότερα από ότι αυτό στο οποίο έχετε σπουδάσει εσείς,δηλαδή για επιστήμονες με τεράστιο ταλέντο και μεγάλες επιστημονικέςεπιδόσεις, οι απαιτήσεις της καθηγητικής καρέκλας απαιτούν όλο το χρόνοτους, όλη την ενέργειά τους, για πάρα πολλά χρόνια.
Eσείς όμως ζείτε στην Αθήνα, εργάζεστε σε τρεις (τουλάχιστον)διαφορετικέςδουλειές εκτός του πανεπιστημίου, γράψατε ένα μυθιστόρημα, καιταυτόχροναπροσπαθείτε να μας πείσετε ότι εκπληρώνετε τις υποχρεώσεις σας στοΑριστοτέλειο Πανεπιστήμιο που βρίσκεται σε μία άλλη πόλη από εκείνη πουβρίσκεται ο τόπος κατοικίας σας και της κύριας εργασίας σας, στηΘεσσαλονίκη.
Kαι αυτό που με εκπλήσσει Δρ. Παναγιωταρέα, αυτό που με θυμώνει ωςπολίτηκαι ως μέλους της ακαδημαϊκής κοινότητας είναι ότι όχι μόνο δενκρύβεστε,αλλά επειδή έχετε το θράσος να βγαίνετε στις τηλεοράσεις και ναπαριστάνετε την αγανακτισμένη με την κατάντια του Eλληνικούπανεπιστημίου,στην οποία πρώτη από όλους συνεισφέρετε εσείς.
Tο διαδίκτυο είναι ένα νέο μέσο διαλόγου και μετάδοσης πληροφορίας. Ανσαςαδίκησα περιμένω την απάντησή σας την οποία θα δημοσιεύσω χωρίςπερικοπέςαυτούσια στο blog μου, demasamere.blogspot.com όπου βρίσκεται και ηεπιστολή μου προς εσάς.
Mε τιμή,
DMR
Yπόψιν
Αναστασία Δουλκέρη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα ΜΜΕ, ΑΠΘ
Ανδρέας Βέγλης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα ΜΜΕ, ΑΠΘ
Ελευθερία Καρνάβου, Πρόεδρος Ενιαίου Συλλόγου Διδακτικού Ερευνητικού
Προσωπικού, ΑΠΘ
Γιάννης Κρεστενίτης
Γραμματέας Πρόεδρος Ενιαίου Συλλόγου Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού,
ΑΠΘ
Γιάννης Πρετεντέρης
Δημοσιογράφος
Στάθης Σταυρόπουλος
Δημοσιογράφος � Σκιτσογράφος
Εφημερίδα Ελευεθεροτυπία
Λάκης Λαζόπουλος
Εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ»
Εφημερίδα Πρώτο Θέμα
Περιοδικό «Δες» Εφημερίδα Παρών
Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
Εφημερίδα Καθημερινή
Ραδιοφωνικός Σταθμός Σκαι
Εφημερίδα Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία
Εφημερίδα το ‘Εθνος
Εφημερίδα Αυγή
Εφημερίδα ΤΟ ΑΡΘΡΟ
Press-gr Blogdemasamere.blogspot.com
Το κείμενο είναι όντως του Δε Μασάμε Ρε, εδώ είναι και το αντίστοιχο ποστ του:
http://demasamere.blogspot.com/2007/03/to-dr-from-demasamereatyahoocom-re.html
Η συζήτηση στο μπλογκ του ΔΜΡ είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Φαίνεται ότι μετά τη δημοσίευση της επιστολής του ΔΜΡ η κυρία Παναγιωταρέα ανήρτησε κάποια βιογραφικά στοιχεία στην ιστοσελίδα του τμήματός της στο ΑΠΘ:
http://www.jour.auth.gr/panagiotarea.html
Η ανταπόκριση στο αίτημα του ΔΜΡ είναι πολύ θετική. Μακάρι να το έκαναν αυτό και άλλοι πανεπιστημιακοί από τους οποίους το έχουμε ζητήσει στο χώρο αυτό και αλλού.
Τώρα, επί της ουσίας, είναι δύσκολο για μένα να εκφέρω γνώμη για ένα χώρο όπως η δημοσιογραφία που μου είναι εντελώς άγνωστος. Δεν ξέρω καν αν έχει νόημα το διδακτορικό στη δημοσιογραφία και αν υπάρχουν επιστημονικά περιοδικά όπου να μπορεί κανείς να δημοσιεύσει. Θα πρότεινα για όποιον ενδιαφέρεται να κάνει μιά σύγκριση με ένα καταξιωμένο ξένο τμήμα, όπως το Graduate School of Journalism του Columbia.
θέμη,
αντι να παω να δω το βιογραφικο της παναγιωταρεα πηγα και ειδα το δικο σου.
Η ΔΙΑΦΟΡΑ ειναι οφθαλμοφανης.
Επι της ουσιας ομως η Ελλαδα χανει τα παιδια της γιατι η κρατουσα ταξη δεν θελει να χασει τα προνομια της.
Ο νεποτισμος και η ρουσφετολογια των κομματων υποδουλωσαν τους ελληνες χειροτερα απο τον τουρκικο ζυγο.
Την λεγαμε ψωροκωσταινα την ελλαδα.
Σημερα πρεπει να την λεμε ρουσφετοκωσταινα.
Οσο δεν υπαρχει πολος ελξης που να συγκινει τον κοσμο και να του δινει οραμα αυτο το κακο θα συνεχιζεται
Καλά, ας μην συγκρίνουμε μήλα με πορτοκάλια. Άλλο χημεία άλλο δημοσιογραφία. Αλλά αυτό που είπες συμπυκνώνει νομίζω την πραγματική ουσία του προβλήματος! Έχω υπ’ όψη μου καθηγητή από διάσημο αμερικανικό πανεπιστήμιο που πήγε στο ΥΠΕΠΘ για να καταθέσει κάποιες ιδέες του. Το πιστεύεις ότι δεν του έδωσαν ΚΑΜΙΑ σημασία; Οι κρατούντες όχι μόνο είναι ανίκανοι αλλά και αρνούνται την ανιδιοτελή βοήθεια των ικανών. Ο λαός δεν ξέρει τίποτα από αυτά. Αντίθετα παραμυθιάζεται στην τηλεόραση με ρητορείες για μεταρρυθμίσεις, αναβάθμιση των πανεπιστημίων κτλ. Αλλά στην πράξη το μόνο που ενδιαφέρει τους κυβερνώντες είναι ο θώκος, και για το θώκο θυσιάζουν τα πάντα, ακόμα και το συμφέρον της χώρας.
Διαβάζω τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη αυτές τις μέρες και βλέπω ότι τα ίδια γίνονταν και τότε. Έριδες, φατρίες, προδοσίες. Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Απλά τώρα γίνονται πιό καμουφλαρισμένα.
Συνεχίζω. Δες και τι έγινε με το τελευταίο σκάνδαλο με τα ομόλογα. Ο κ. Τσιτουρίδης επέλεξε για πρόεδρο του ΤΕΑΔΥ έναν απόφοιτο της σχολής …Ευελπίδων που δεν έχει πάρει ακόμα πτυχίο Οικονομικών από το πανεπιστήμιο Μακεδονίας αλλά «τυχαίνει» να είναι γιός του πρώην γενικού διευθυντή της ΝΔ! (Έθνος). Μήπως δεν υπάρχουν παιδιά του λαού με κατάλληλες σπουδές και προσόντα; Αλλά όχι, αυτοί οι φαύλοι θα βολέψουν πρώτα τους δικούς τους τους άσχετους αλλά από «τζάκι».
Η διάκριση μεταξύ «προνομιούχων» και «μη προνομιούχων» είναι σήμερα πιό υπαρκτή από ποτέ, μόνο που άλλαξε η σύσταση αυτών των ομάδων. Σήμερα οι «προνομιούχοι» είναι οι κολλητοί των κομμάτων, και μάλιστα όσο πιό ψηλά στην ιεραρχία, τόσο πιό προνομιούχοι είναι. Οι «μη προνομιούχοι» είναι οι ακομμάτιστοι και ανένταχτοι, ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης. Αυτοί είναι οι αποκλεισμένοι που αρκούνται στα ψίχουλα που τους πετούν οι προνομιούχοι. Καλά το είπε ο Παλαιοκρασάς, στην Ελλάδα έχουμε φεουδαρχία, όχι δημοκρατία. Μιά κομματοκρατική φεουδαρχία.
Αναρωτιέμαι πώς μπορεί να ξεφύγει ο λαός από αυτό το «ζυγό», γιατί όπως είπες, περί ζυγού πρόκειται. Υπάρχουν βέβαια οι εκλογές αλλά δεν ωφελούν γιατί κι οι άλλοι τα ίδια κάνουν. Μήπως είδαμε καμία κίνηση από τη σημερινή αντιπολίτευση να ανταποκριθεί στα (άρρητα ακόμη) αιτήματα του λαού; Εγώ δεν είδα. Ακολουθούν την πεπατημένη, είτε από αδυναμία να αφουγκραστούν τον κόσμο, είτε από απροθυμία να του προσφέρουν αυτό που ζητάει. Θεωρητικά, θα μπορούσε ο λαός να παίξει το σύστημα. Να πάει στην αντιπολίτευση και να της θέσει τα αιτήματά του: το και το, αυτά ζητάω για να σας ψηφίσω. Αλλά υπάρχουν προϋποθέσεις: α) πρέπει αυτό να γίνει οργανωμένα, πρέπει να υπάρχουν δηλαδή συγκροτημένες κινήσεις πολιτών, και β) τα αιτήματα να διατυπωθούν με σαφήνεια. Όχι γενικόλογα «αξιοκρατία», αλλά συγκεκριμένες δεσμεύσεις, π.χ. για την στελέχωση των υπουργείων και των άλλων υψηλόβαθμων θέσεων του δημόσιου τομέα.
Φυσικά το πρώτο βήμα είναι το ΔΗΜΟΣΙΟ ΞΕΦΩΝΗΜΑ των φαύλων. Όσο είμαστε παθητικοί, ηττοπαθείς, και μοιρολάτρες, θα μας κάθονται στο σβέρκο. Για αυτό και μου άρεσε το κίνημα του «Φτάνει πιά!». Μου θύμισε την ταινία «Network» με την περίφημη φράση « I’m mad as hell and I’m not going to take it anymore! »
Πολύ αφελής τοποθέτηση.Οι φοβερές και τρομερές υποχρεώσεις ενός καθηγητή μπορούν να είναι απλά 12 ώρες μάθημα στη διάρκεια ενός εκπαιδευτικού έτους. Και με αεροπλάνο να πηγαινοέρχεται η κ.Παναγιωταρέα, και η όποια κυρία Παναγιωταρέα, έχει μέγιστο οικονομικό όφελος από το καθηγητηλίκι της. θα μου επιτρέψετε δε να πω ότι το βιογραφικό της είναι πολύ καλύτερο από αυτό αρκετών άλλων που δεν μπαίνουν στο κόπο να κάνουν ούτε μία εργασία τα 2-3 χρόνια με τους φοιτητές τους παρά διδάσκουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο από τις ίδιες διαφάνειες τους φοιτητές τους.
Αγαπητέ φίλε ,πού γράφεις τά σχόλια γιά τήν κ. Παναγιωταρέα, ξεχασες να βάλεις και άλλα ερωτήματα.
1.Υπάρχει οικονομικός παράγοντας,που την επιβαλει στά μέσα μαζικής ενημέρωσης?
2.Ο γάμος της , την βοήθησε καθόλου στην Πανεπιστημιακή της εξέλιξη?
3.Αντέχει σε μια κοινή παρουσία στην τηλεόραση , με δημοσιογράφους της δεκαετιας 1965-1975? Πόσες μάσκες τοτε θα πρέπει να έχει μαζί για να τις φοράει κατα περίπτωση?
ντροπή, ετσι και αλλιως το ίντερνετ πλεον θα κυριαρχισει και ολοι αυτοι οι τηλε-σταρς θα πανε στα αζητητα ή θα απευθυνονται σε ενα κοινο για μπαζα
Πραγματικά θαυμάζω το περιεχόμενο της επιστολής και ταυτόχρονα αναρωτιέμαι αν δημοσιεύτηκε σε καμμία από τις σοβαρές (με η χωρίς εισαγωγικά) εφημερίδες. Ξέρει κανείς;
Θυμάμαι πολύ καλά, οτι την είχε αναδημοσιεύσει η Sportday και συγκεκριμένα ο Πανούτσος. Δεν βρίσκω όμως το άρθρο, πέρα από αυτό: http://buzz.reality-tape.com/story.php?title=%CE%A4%CE%B1-%CE%B5%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%8D-%CF%83%CE%B1%CF%86%CE%AE-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B7%CE%BD-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B7%CE%B8%CE%BF%CF%8D%CE%BD-1
Η Sportday πιάνεται ως σοβαρή ;
Διαβάζω τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη αυτές τις μέρες και βλέπω ότι τα ίδια γίνονταν και τότε. Έριδες, φατρίες, προδοσίες. Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Απλά τώρα γίνονται πιό καμουφλαρισμένα.
Μπα, ΤΟΤΕ μάλλον γίνονταν πιο καμουφλαρισμένα.
Αναρωτιέμαι πώς μπορεί να ξεφύγει ο λαός από αυτό το «ζυγό», γιατί… περί ζυγού πρόκειται.
Όταν προηγούνται είκοσι ένας ολόκληροι αιώνες ανελευθερίας, από τις ελληνιστικές δυναστείες και τους Ρωμαίους ανθύπατους μέχρι τους ‘δυνατούς’ των βυζαντινών αυτοκρατόρων και τους κοτζαμπάσηδες επί τουρκοκρατίας, λίγο δύσκολα…
[…] 1. Την ανοιχτή επιστολή προς την κ. Παναγιωταρέα (1,2) και 2) το κείμενο για την υπόλοιπη «παρέα» (εδώ) και […]