Το Πρώτο Θέμα αναφέρθηκε τις τελευταίες δύο Κυριακές στην υπόθεση της μήνυσης κατά καθηγητή του πανεπιστημίου Πατρών για υπεξαίρεση αμοιβής μεταπτυχιακής φοιτήτριας. Να τι έγραψε το Πρώτο Θέμα:
30/3/08
Μαχητική, δραστήρια και 《τσαμπουκάς》με λόγο και αιτία είναι η σύντροφος του Αλέξη Τσίπρα, η Περιστέρα Μπαζιάνα, σύμφωνα με τις περιγραφές των συμφοιτητών της από το Πανεπιστήμιο Πατρών. Μια προσωπικότητα που ταιριάζει απόλυτα στο προφίλ του νέου προέδρου του Συνασπισμού με τον οποίο συμπορεύεται στη ζωή και στην πολιτική από τα 16 της χρόνια. Η Περιστέρα Μπαζιάνα, ή Μπέτυ όπως την αποκαλούν οι φίλοι της, δεν είναι το φιλήσυχο κορίτσι που οι περισσότεροι βλέπουν με την πρώτη ματιά. Μπορεί η εμφάνιση και η συμπεριφορά της να παραπέμπουν σε έναν ήσυχο άνθρωπο, εκείνοι που τη γνωρίζουν όμως κάνουν λόγο για μια 《επαναστάτρια με αιτία》 η οποία δεν διστάζει να τα βάλει με οποιονδήποτε για να υπερασπιστεί το δίκιο της. Κάποιοι καθηγητές της μάλιστα, οι οποίοι τόλμησαν να την αδικήσουν στη διάρκεια των σπουδών της, γνώρισαν το δυναμικό της πρόσωπο με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο…
Μια υπόθεση που τάραξε το Πανεπιστήμιο Πατρών πριν από πέντε χρόνια στέκεται η αφορμή για τη σκιαγράφηση του χαρακτήρα της Μπέτυς Μπαζιάνα. Μια υπόθεση που ήρθε στο φως της δημοσιότητας έπειτα από συνεχή και αδιάκοπο αγώνα τον οποίο ξεκίνησε η ίδια, προκειμένου να πετύχει την αναγνώριση της δουλειάς της, ως νέα ερευνήτρια που ήταν τότε στο εργαστήριο ενσύρματης τηλεπικοινωνίας του πανεπιστημίου. Εκεί εκπονούσε τη διδακτορική της διατριβή. Από το 1999 μέχρι το 2002 υπό την επίβλεψη του καθηγητή της κ. ∆ηήτρη Λυµπερόπουλου, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής, είχε συμμετάσχει σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα το οποίο χρηματοδοτούνταν από τον ΟΤΕ. Το εν λόγω πρόγραμμα αποτελούσε μια πρόκληση για την ίδια, καθώς όχι μόνο θα πρόσθετε αξία στο βιογραφικό της, αλλά θα της έδινε και ένα καλό οικονομικό επίδομα, όπως προβλεπόταν για τους συμμετέχοντες φοιτητές. Μια σειρά από γεγονότα όμως, αντέστρεψαν το θετικό κλίμα και έβαλαν εμπόδια στην καριέρα της νεαρής φοιτήτριας.
Σύμφωνα με τις τότε καταγγελίες της, έπεσε θύμα εκμετάλλευσης. Υποστήριξε ότι ο καθηγητής της ιδιοποιήθηκε την πνευματική της εργασία και τον κατηγόρησε, προσφεύγοντας στη ∆ικαιοσύνη τον Νοέμβριο του 2003, για υπεξαίρεση των αμοιβών της. Ο καθηγητής της από την πλευρά του την κατηγόρησε ότι παρακράτησε εξοπλισμό του πανεπιστημίου, και πιο συγκεκριμένα έναν σκληρό δίσκο με τα δεδομένα της διατριβής της. Τον Μάρτιο του 2004 κατέφυγε και ο ίδιος στη ∆ικαιοσύνη, θεωρώντας ότι έχει συκοφαντηθεί από τη φοιτήτρια, με αποτέλεσμα να πληγεί το πανεπιστημιακό του κύρος. Και οι δύο αγωγές συνεκδικάστηκαν στην Πάτρα στις 15 Μαρτίου. Η απόφαση του δικαστηρίου ήταν λυτρωτική για την Μπέτυ Μπαζιάνα, που είδε τον αγώνα της να δικαιώνεται, παρότι το πανεπιστήμιο είχε υποστηρίξει σθεναρά τις θέσεις του καθηγητή. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του τοπικού Τύπου, το δικαστήριο δέχτηκε ότι ο καθηγητής διέπραξε τα αδικήματα της υπεξαίρεσης και της συκοφαντικής δυσφήμησης, καταδικάζοντάς τον να πληρώσει αποζημίωση 30.000 ευρώ στη φοιτήτρια. Η τελευταία επέστρεψε τον σκληρό δίσκο στο πανεπιστήμιο, ενώ ο φάκελος της δικογραφίας μεταβιβάστηκε στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Πατρών γιατί, όπως έκρινε το δικαστήριο, 《δεν μπορεί να αποκλειστεί η τυχόν τέλεση και άλλων αυτεπαγγέλτως διωκόμενων αξιόποινων πράξεων κατά της ιδιοκτησίας κατά τη διαχείριση των πληρωμών και των αμοιβών για το ερευνητικό πρόγραμμα του ΟΤΕ και άλλα συναφή προγράμματα του Πανεπιστημίου Πατρών》.
Να σημειωθεί ότι αν και η Μπέτυ Μπαζιάνα δικαιώθηκε στα δικαστήρια, το πανεπιστήμιο αθώωσε τον καθηγητή στην Ενορκη ∆ιοικητική Εξέταση που διετάχθη μετά τις καταγγελίες. Στο πόρισμα της Ε∆Ε του πανεπιστημίου η φοιτήτρια βρέθηκε ένοχη, επειδή, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του καθηγητη,《προκάλεσε ζημία 350 εκατ. δρχ. στο πρόγραμμα, παίρνοντας μαζί της τον σκληρό δίσκο του υπολογιστή》. Αν και το δικαστήριο δεν δέχτηκε το πόρισμα της Ε∆Ε του πανεπιστημίου, η διοίκησή του συνέχισε να στέκεται στο πλευρό του καθηγητή.
6/4/08
«Επεσαν στο κενό όλες οι κατηγορίες της κυρίας Μπαζιάνα προς το πρόσωπό µου. Αθωώθηκα στο εφετείο και καταδικάστηκε η ίδια να µου καταβάλει το ποσό των 8.000 ευρώ και να µην αναφερθεί ξανά στο όνοµά µου. Επειδή ανήκει στον αριστερό χώρο και διαθέτει πολιτική στήριξη, της δίνεται το δικαίωµα να καθυβρίζει έναν καθηγητή Πανεπιστηµίου;» Ο καθηγητής κ. ∆ημήτρης Λυμπερόπουλος μιλάει στο
ΘΕΜΑ και δίνει τη δική του απάντηση για τις κατηγορίες που είχε εκτοξεύσει εναντίον του η σύντροφος του κ. Αλέξη Τσίπρα, η κυρία Μπέτυ Μπαζιάνα, κατά τη διάρκεια της συνεργασίας τους στο Πανεπιστήμιο Πατρών ως ερευνήτρια που ήταν τότε στο Εργαστήριο Ενσύρματης Τηλεπικοινωνίας υπό την επίβλεψή του. Ο κ. Λυμπερόπουλος αναφέρεται στο χρονικό της κόντρας με τη φοιτήτρια, για τον δικαστικό αγώνα που ακολούθησε, την αρχική νίκη της φοιτήτριας στο πρωτοδικείο και τη δικαίωσή του στο Εφετείο Πατρών, το οποίο υποχρέωσε την κυρία Μπαζιάνα να του καταβάλει χρηματική αποζημίωση ύψους 8.000 ευρώ για τη συκοφαντική δυσφήμηση που υπέστη.
Οπως αναφέρει ο κ. Λυμπερόπουλος, επί τρία συνεχή χρόνια (1999-2002) η κυρία Μπαζιάνα βρισκόταν υπό την επίβλεψή του, συμμετέχοντας σε ερευνητικό πρόγραμμα το οποίο χρηματοδοτούνταν από τον ΟΤΕ. Μάλιστα, όπως λέει, μεταξύ τους υπήρχε πολύ καλό κλίμα και όλα έβαιναν καλώς, χωρίς να δημιουργηθεί το παραμικρό. «Η συνεργασία µας ήταν άψογη τα πρώτα τρία χρόνια. Το ίδιο και η συµπεριφορά της. ∆εν είχε δηµιουργήσει το παραµικρό και µάλιστα αποτελούσε βασικό συντελεστή της προσπάθειάς µας.» Το κλίμα ανάμεσα στον καθηγητή και στη φοιτήτρια άλλαξε ξαφνικά όταν το έργο βρισκόταν στο τελικό στάδιό του. Σύμφωνα με τον ίδιο: «Η Μπαζιάνα απαίτησε να το παρουσιάσει ως κύρια υπεύθυνη του ερευνητικού έργου. Εµείς, εκτιµώντας τη δουλειά της, της είπαµε να κάνει ένα κοµµάτι της παρουσίασης και όχι το βασικό, καθώς αυτό προοριζόταν για άλλο µέλος της οµάδας, που διέθετε µεγαλύτερη εµπειρία». Σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζει ο καθηγητής: «Η φοιτήτρια εκδήλωσε την αντίθεσή της µε άσχηµο τρόπο, πήρε τον δίσκο του προγράµµατος και σηκώθηκε και έφυγε. Την ψάχναµε ένα ολόκληρο καλοκαίρι για να τη βρούµε. Εν συνεχεία άρχισε να διαδίδει αριστερά και δεξιά ότι εγώ της είχα πάρει τρεις επιταγές που αφορούσαν χρήµατα της αµοιβής της για τη συµµετοχή της στο έργο». Η συνέχεια της κόντρας δόθηκε ενώπιον της ∆ικαιοσύνης, με τον καθηγητή και τη φοιτήτρια να ανταλλάσσουν αγωγές. Αυτές συνδικάστηκαν στην Πάτρα στις 15 Μαρτίου του 2004. Το δικαστήριο αρχικά δέχτηκε ότι ο καθηγητής διέπραξε τα αδικήματα της υπεξαίρεσης και της συκοφαντικής δυσφήμησης, καταδικάζοντας να πληρώσει 30.000 ευρώ στην κυρία Μπαζιάνα ως αποζημίωση. Ο καθηγητής άσκησε έφεση κατά της απόφασης και το Εφετείο Πατρών την έκανε δεκτή.
《Σύφωνα με την απόφαση του εφετείου》, αναφέρει ο κ. Λυμπερόπουλος, 《ο ισχυρισμός της κυρίας Μπαζιάνα ότι δήθεν της υπεξαίρεσα χρήματα παρακρατώντας αμοιβές της κατέπεσε. Σύφωνα με την απόφαση, οι ισχυρισμοί της αποδείχτηκαν απολύτως ψευδείς και συνιστούν το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης. Ψευδής και συκοφαντικός αποδείχθηκε πως ήταν και ο ισχυρισμός της ότι δήθεν ιδιοποιηθήκαμε πνευματική της εργασία. Με δύο δικαστικές αποφάσεις κρίθηκε ότι η κυρία Μπαζιάνα δεν έχει δικαίωμα να απαιτεί να γραφτεί το όνομά της σε εργασία που δεν γνωρίζει και δεν έχει αυτή εκπονήσει, ούτε μπορεί να απαγορεύει στην επιστημονική ομάδα που είχε εκπονήσει το έργο να το παρουσιάσουν και να το δημοσιεύσουν.
Το 《ΘΕΜΑ》 επικοινώνησε με την κυρία Μπαζιάνα για να ζητήσει την άποψή της για τα όσα υποστηρίζει ο καθηγητής, όμως η ίδια δεν θέλησε να κάνει οποιαδήποτε δήλωση.
—–
Και οι παρακάτω σελίδες αναφέρονται στο θέμα:
http://syriza-vyrona.pblogs.gr/2007/11/137929.html
http://www.ntua.gr/posdep/MME/Nov_2005/2005-11-07_avgi.htm
http://www.adslgr.com/forum/archive/index.php/t-143893.html
http://daraspatras.blogspot.com/2007/10/22-10-2007.html
http://alfavita.gr/typos/typos158.htm
Το θέμα που θίγεις Θέμη είναι πολύ καυτό και αγγίζει νομίζω όλους μας καθημερινά. Κι εννοώ αυτό που είναι στη καρδιά της υπόθεσης δηλαδή του academic version της «εκμετάλλευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο». Του advisor που το σύστημα του επιτρέπει (και ακόμη πιο πολύ στις μέρες μας) να ενεργεί σαν αφέντης, να κάνει ότι του καπνίσει πάνω στη καριέρα των υφισταμένων του μεταπτυχιακών φοιτητών και ποστ-ντόκων. Είμαι περίεργος να δω πως θα τοποθετηθεί η ανήσυχη παρέα μας. Γιατί μη μου πείτε, αγαπητοί φίλοι, ότι δε γνωρίζετε ότι αυτή η επαίσχυντη κατάσταση είναι κοινή πρακτική. Μια κοινή πρακτική που δυστυχώς σπάνια συζητιέται. Και δε συζητιέται γιατί σπάνια οι αδικούμενοι φοιτητές και ποστ-ντόκοι θα προβούν σε καταγγελίες και αν το κάνουν ποιος τους ακούει. Μπράβο στη κοπέλλα (έστω σύντροφο του πολιτικού) που το κατήγγειλε.
Είμαι αηδιασμένος να έχω διαπιστώσει ερχόμενος στην Ελλάδα πόσο κοινό είναι το φαινόμενο να φεύγουν στη μέση φοιτητές και ποστ-ντόκοι, κυριολεκτικά χωρίς τίποτα στα χέρια τους και να εξαφανίζονται μέσα στο σκοτάδι της νύκτας. Και κανείς να μη ρωτά που πήγε αυτή η κοπέλλα, γιατί εγκατέλειψε το διδακτορικό της στη μέση, την έδιωξε το αφεντικό της, τι έγινε, ποιοι είναι οι λόγοι. Κανείς δεν κάνει έστω και με επαφή μαζί της να δει πως είναι, τι συμβαίνει. Κι όταν λέω «κανείς» εννοώ κάποιος εκ μέρους του τμήματος και πολύ περισσότερο κάποιος από τους Διδάσκοντες. Θα την έλεγα ότι σε κάτι τέτοια θέματα κυριαρχεί μία «ενοχή σιωπή». Όλοι ξέρουν πως ο φοιτητής η ο ποστ-ντόκος δε φταίει (συνήθως φταίει το αφεντικό) αλλά κανείς δεν ενδιαφέρεται να τη συζητήσει το θέμα η να πάρει θέση. Η τουλάχιστον να παρθούν μέτρα ώστε η επόμενη κοπελιά η νεαρός να μη πέσει θύμα αυτής της εκμετάλλευσης.
Νομίζω ότι σαν Διδάσκοντες, δε δικαιούμαστε να ομιλούμε περί «Μεταρρύθμισης» και «Ανατροπής» όταν, σε κάτι τέτοια καυτά καθημερινά θέματα, κατά πρώτο λόγο, ηθικής τάξης γυρίζουμε αλλού το κεφάλι….
«Μια προσωπικότητα που ταιριάζει απόλυτα στο προφίλ του νέου προέδρου του Συνασπισμού με τον οποίο συμπορεύεται στη ζωή και στην πολιτική από τα 16 της χρόνια.»
Ερώτηση: Γιατί να ενδιαφέρει τον οποιονδήποτε αυτή η πληροφορία;
Να, γι’αυτούς που τους κίνησε το ενδιαφέρον το διαφωτιστικότατο για την υπόθεση απόσπασμα, διαβάστε κι αυτό, είναι καλύτερο.
Επίσης, νομίζω ότι το άρθρο του «Πρώτου Θέματος» δεν είναι και ότι αντικειμενικότερο. Το 2o link φωτίζει αρκετά την υπόθεση, ειδικά στο τέλος του, όπου αναφέρεται σε έναν γνωστό όρο: κουμπαριά (όπου διαβάζουμε, μεταξύ άλλων: «τον προηγούμενο Μάιο αποκαλύφθηκε ότι ο καθηγητής που διενεργούσε την ΕΔΕ είναι κουμπάρος μ’ έναν από τους βασικούς μάρτυρες κατηγορίας της κ. Μπαζιάνα που με τη σειρά του είναι κουμπάρος του Δ. Λυμπερόπουλου.»)
Διαβαζοντας αυτη την ιστορια αναρωτιεμαι αν υπηρξαν και λειτουργησαν μηχανισμοι που θα μπορουσαν να διευθετησουν το προβλημα χωρις οι δυο μεριες να χρειαστει να καταφυγουν στην δικαιοσυνη. Εννοω αλλους καθηγητες του τμηματος η τελος παντων καποιον οχι αμεσα εμπλεκομενο (τον προεδρο του τμηματος ισως) που θα μιλουσε και με τους δυο σε μια προσπαθεια το θεμα να τελειωσει χωρις αυτα τα αχρειαστα.
kala twra, apo tetoia sevaria eva matso stnv
Ellada:
Mesa ’90s (roaring ’90s), se eva syvedrio gvwrisa
dyo foitntes oi opoioi ekavav ekdouleusn (a.k.a.
diplomatikn) kai o megalos advisoras tous edive
ta pragmatika timologia gia va kavouv autoi ta reports (bariotav va grapsei o idios, ti 0eos 0a ntav allwste) ksexvwvtas oti tous edive ta misa apo oti eixe kavovisei gia tnv ekdouleusn…ta
alla misa pou va pngav arages (?!)
Να μου επιτραπεί να συμφωνήσω απόλυτα με τον/την @Min gyrisete stin Ellada για την κατάσταση που περιγράφει. Εδώ μιλάμε για ανθρώπους με όνειρα και σκληρή δουλειά που έχουν καταστραφεί (υλικά και κυρίως ψυχολογικά) από το γεγονός ότι αφού τους ξεζούμισαν στο τέλος τους «έφαγε και η μαρμάγκα». Η περίπτωση της κα Μπαζιάνα είναι από τις ελάχιστες που γίνεται γνωστή, σπάζοντας την ιδιότυπη ακαδημαϊκή ομερτά, κυρίως λόγω του προσωπικού της τσαμπουκά, ο οποίος σημειωτέον έγινε πολύ πριν ο, σύμφωνα με την κουτσομπολίστικη δημοσιογραφία, σύντροφός της μονοπωλήσει τις κάμερες και την πολιτική επικαιρότητα. Καλό είναι να μην ταυτίζεται μια κυρία που εμφανώς δρα σύμφωνα με τη δική της ανεξάρτητη προσωπικότητα, με τις αισθηματικές της επιλογές, λες και δεν μπορεί να λειτουργήσει (επειδή είναι γυναίκα;) ανεξάρτητα από αυτές.
Η ουσία είναι όλη σε αυτά που είπε ο @Min gyrisete stin Ellada, αλλά γι’ αυτά λίγους θ’ ακούσετε να ομιλούν, ακόμη και από τον πολιτικό χώρο που κινείται η καταγγέλουσα ερευνήτρια, διότι είναι το κοινό ακαδημαϊκό μυστικό, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθετήσεως της πλειοψηφίας των ακαδημαϊκών μας δασκάλων.
Ας ξεχωρίσουμε δυό πράγματα: (α) το καθεστώς των μεταπτυχιακών υποτρόφων (β) την συγκεκριμένη υπόθεση.
Όσον αφορά το (α) μπορείτε να επισκεφθείτε το blog υποψηφίων διδακτόρων της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ, link έβδομο από το τέλος στο blogroll ακριβώς αριστερά σας. Μεταξύ άλλων θα δείτε προβλήματα που έχουν να κάνουν με το λεγόμενο επικουρικό έργο (εργαστήρια, φροντιστήρια, κλπ), αλλά και χαριτωμενιές του τύπου «Στους Υ/Δ οφείλεται το ότι το ΕΜΠ σκίζει στα ερευνητικά προγράμματα». Το πολύ χαρακτηριστικό όμως είναι ότι πηγή των προβλημάτων (οικονομικών και εκμετάλλευσης) δεν θεωρείται κυρίως ο advisor, αλλά το ίδρυμα, η Σύγκλητος και οι πρυτανικές αρχές. Θεωρώ ότι περιστατικά παρακράτησης/παντελονιάσματος μισθών είναι ποινικά αδικήματα, λαμογιές οι οποίες είναι καταδικαστέες και πρέπει να διώκονται.
Όσον αφορά το (β) δεν καταλαβαίνω για ποιό πράγμα μιλάμε. Η απόφαση σε δεύτερο βαθμό (όπως ισχυρίζεται ο καθηγητής) ήταν καταδικαστική για την πρώην μεταπτυχιακή υπότροφο. Μη τρελλαθούμε τελείως! Υπάρχει (επαναλαμβάνω, κατά τον καθηγητή) απόφαση εφετείου με συνεκδίκαση των υποθέσεων κατά την οποία η καταγγείλασα βρέθηκε να είναι συκοφάντις, επιδικάσθηκε αποζημίωση στον καθηγητή και της απαγορεύθηκε να αναφέρει το όνομά του! Κι εμείς μιλάμε για τον κουμπάρο του κουμπάρου! Προφανώς δεν υπάρχει περίπτωση να καταλήξουμε πουθενά.
Η συγκεκριμένη υπόθεση αναδεικνύει τα προβλήματα που αρκετές φορές υπάρχουν στις σχέσεις ΥΔ/advisors. Είναι από τις πολύ λίγες υποθέσεις που βγαίνουν στην επιφάνεια και γι’ αυτό ίσως χρήζει αναφοράς -άσχετα με το ποιος θα δικαιωθεί στο τέλος στα δικαστήρια.
Όσον αφορά το ΕΜΠ, μπορεί η πρόταση «Στους Υ/Δ οφείλεται το ότι το ΕΜΠ σκίζει στα ερευνητικά προγράμματα» να είναι ίσως λίγο άκομψα διατυπωμένη, αλλά η υπερ-απασχήληση των ΥΔ σε ερευητικά προγράμματα -με αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα των διδακτορικών-, με διμηνιαίες συμβάσεις έργου και μισθό πολύ κάτω από 1000 ευρώ είναι γεγονός.
Αλλά η οικονομική αυτή εκμετάλλευση δεν είναι το σημαντικότερο. Αυτό είναι κάτι που το ξέρει ο ΥΠ πριν αρχίσει το διδακτορικό του και συμβιβάζεται με αυτό.
Το σημαντικότερο και κατακριτέο ταυτόχρονα είναι η ιδιοποίηση πνευματικής ιδιοκτησίας και σε αυτό έχει ευθύνη ο advisor. Δεν είναι λίγες φορές που ένας advisor χρησιμοποιεί εργασία από ΥΔ και παράγει δημοσιεύσεις με μοναδικό author τον ίδιο. Εαν αντιδράσει ο ΥΔ, συνήθως παρεμβαίνουν οι υπόλοιποι ΔΕΠ διακριτικά υπέρ του advisor, δίνοντας στον ΥΔ να καταλάβει ότι δεν είναι καλό για το διδακτορικό του να υπάρχει αυτή η διάσταση με τον advisor. Οπότε ο ΥΔ αναγκάζεται να κάνει πίσω και η υπόθεση «θάβεται».
Είχα πει πιο πάνω ότι «είμαι περίεργος να δω πως θα τοποθετηθεί επί του θέματος η ανήσυχη παρέα μας». Και είχα καταλήξει στο εξής: «Νομίζω ότι σαν Διδάσκοντες, δε δικαιούμαστε να ομιλούμε περί «Μεταρρύθμισης» και «Ανατροπής» όταν, σε κάτι τέτοια καυτά καθημερινά θέματα, κατά πρώτο λόγο, ηθικής τάξης γυρίζουμε αλλού το κεφάλι….»
Ήδη ένα από τα μέλη της «παρέα μας», μιας παρέας που «ανησυχεί» (και δικαίως) για τα τόσα στραβά που ταλανίζουν το χώρο της Ανώτατης Παιδείας μας τοποθετήθηκε επί του θέματος. Αφορά τον (συμπαθέστατο κατά τα άλλα) Panos Kokkinos, που –αν κατάλαβα καλά- πιστεύει «ότι πηγή των προβλημάτων (οικονομικών και εκμετάλλευσης) δεν θεωρείται κυρίως ο advisor, αλλά το ίδρυμα, η Σύγκλητος και οι πρυτανικές αρχές».
Το ακούσατε, όλοι εσείς συνάδελφοι advisors, είστε ΑΘΩΟΙ, δε φταίτε. Φταίνε, άλλοι, οποιοσδήποτε άλλος εκτός από εσάς φταίει «το ίδρυμα, η Σύγκλητος και οι πρυτανικές αρχές». Ας συνεχίσουμε λοιπόν το εκπαιδευτικό, κοινωνικό και θεάρεστο έργο σας………..!
Και για να σοβαρευτούμε, θα ήθελα και πάλι να πω ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στη κοπέλλα (τη σύντροφο του πολιτικού) που το κατήγγειλε. Και για όποιον άλλο φοιτητή η φοιτήτρια, ποστ-ντόκο η ποστ-ντόκα με διαβάζει αυτή τη στιγμή, θα ήθελα να σας παροτρύνω: εάν έχετε βάσιμα διαπιστώσει ότι ο/η advisor σας σας εκμεταλλεύεται, ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΤΕ τον, ξεσκεπάστε τον σε όποιο forum μπορείτε. Βοηθήστε, τουλάχιστον, να μη πέσουν και άλλοι νέοι επιστήμονες θύματα του ίδιου εξυπνάκια και, παράλληλα, να ανεβεί κάπως και το επίπεδο στα Πανεπιστήμια και Ινστιτούτα μας.
Και κυρίως, γιατί είναι κάτι που αφορά εσάς, την ίδια σας την υπόσταση σαν επιστήμονες και πολίτες μιας ευνομούμενης κοινωνίας. Μην το ανέχεστε. Η εκμετάλλευση του μυαλού σας και της προσωπικότητας σας είναι χειρότερη από αυτή που μπορεί κάποιος να διαπράξει πάνω στο σώμα σας. Ας χάσετε μία η δύο δημοσιεύσεις, ας καθυστερήσει λίγο η καριέρα σας και το διδακτορικό σας. Τουλάχιστον θα διατηρήσετε την αξιοπρέπεια σας. Αυτή την αξιοπρέπεια και προσωπικότητα θα τη χρειαστείτε στο ΑΚΕΡΑΙΟ (όχι κουτσουρεμένη) και στο υπόλοιπο της ζωής σας. Θα τη χρειαστείτε τόσο για εσάς τους ίδιους όσο και για να σταθείτε όπως πρέπει απέναντι στους ανθρώπους που αγαπάτε, ιδιαίτερα απέναντι στα παιδιά σας. Παύλα και τελείωσε!
Υ.Γ.: ενώ έγραφα τα παραπάνω, ο george έστειλε τη παρέμβαση του στην οποία, με ευχαρίστηση, διαπιστώνω ότι και αυτός συμφωνεί ότι οι advisors αποτελούν μεγάλο μέρος του προβλήματος. Μιας σύγχρονης μάστιγας, θα μπορούσα να τη χαρακτηρίσω, «ακαδημαϊκή δουλεία» άκουσα πρόσφατα σε σχετική συζήτηση, να την αποκαλεί ένας (πολύ καλός) μεταπτυχιακός μας φοιτητής.
@Min gyrisete stin Ellada
Ευχαριστώ για τις φιλοφρονήσεις, αλλά βιάζεσαι.
Πρώτον παρέπεμψα στο παρακείμενο link και νομίζω ότι ήταν σαφές ότι αυτά που ανέφερα ήταν η σούμα της συλλογιστικής των ιδίων των Υ/Δ, όχι δικές μου απόψεις. Διεκδικώ μόνο την παρέμβαση με τις «χαριτωμενιές». Το οποίον σημαίνει ότι το πρόβλημα με τους Υ/Δ είναι (πιθανότατα) λίγο πιο σύνθετο από το απλοϊκό «advisor τζιζ-κακά».
Όσο για τη συγκεκριμένη περίπτωση, να στο πω απλά: δικάζεται η υπόθεση σε δεύτερο βαθμό, η καταγγέλουσα καταδικάζεται να πληρώσει για συκοφαντική δυσφήμιση, της απαγορεύεται να αναφέρεται στο όνομα του επάρατου advisor, και συ μας λες ότι πρέπει να της λέμε και ΜΠΡΑΒΟ. Η κυρία δεν κατήγγειλε γενικώς το σύστημα Υ/Δ, αλλά έσυρε στο δικαστήριο έναν advisor, ο οποίος και γυναίκα έχει και παιδιά και ένα κούτελο να κυκλοφορεί στην κοινωνία.
Δηλαδή, αν σε καταγγείλω για παιδεραστή και σε μηνύσω ότι παρενοχλείς τα παιδιά μου, και τα δικαστήρια καταλήξουν ότι σε συκοφαντώ, θα μου λένε όλοι ΜΠΡΑΒΟ και συ θα είσαι παιδεραστής! Ωραίος, και κατά τα άλλα συμπαθής!
Βέβαια, θα μας πεις τα σχετικά με την άτιμη δικαιοσύνη, που οι κουμπάροι τα βρίσκουνε, το παραδικαστικό και δεν συμμαζεύεται. Όταν όμως κάποιος προσφεύγει στη δικαιοσύνη το κάνει για να έχει μια εκτελεστή απόφαση στα χέρια του. Όταν η απόφαση δεν είναι αυτή που θέλουμε, φταίει η δικαιοσύνη!
Πρότεινα να μη ασχοληθούμε με το συγκεκριμένο. Αν έχεις να πεις κάτι πέραν της δικαστικής απόφασης, πες το. Μη ξεχνάς όμως ότι υπάρχει και ο καθηγητής ο οποίος κι αυτός έχει δικαιώματα, υπερηφάνεια, κοινωνικό περίγυρο. Και το κυριότερο μια δικαστική απόφαση από μια διαδικασία την οποία δεν άρχισε αυτός (τη δικαστική εννοώ).
Disclaimer: Όλες μου οι αναφορές περί την απόφαση έχουν ως μόνη πηγή το ρεπορταζ όπως αναφέρεται στο post.
Ο ακαδημαικος χωρος ειναι εκ φυσεως ηφαιστειογενης μια και μεσα του συγκρουονται μεγαλοι – και συνηθως αδικαιολογητοι – εγωισμοι. Αυτο απο μονο του μπορει να δημιουργησει μια μεγαλη εκρηξη απο μια μικρη σπιθα. Βαλτε τωρα οτι μιλαμε και για Ελλαδα (δηλ πολλαπλασιαζουμε με το δεκα) και ειναι ευκολο να υποθεσει κανεις οτι αυτη η ιστορια δεν χρειαζοταν να φτασει εκει που εφτασε. Σε σχολες εξω, κατα μεσο ορο ενα 10 με 20% των διδακτορικων του πρωτου χρονου αλλαζει εργαστηριο η για λογους επιστημονικους η για λογους personality conflict. Παντως σπανιως τα πραγματα φτανουν στα δικαστηρια αν και πολλες φορες η κατασταση που δημιουργειται ειναι πολυ δυσκολη για τους φοιτητες.
Για μενα – και χωρις να ξερω καμμια λεπτομερεια – αυτη η ιστορια ειναι μια ακομα αποδειξη οτι οι σχολες ειναι ανικανες να διαχειριστουν πολλα θεματα που ομως ειναι της αμεσης υπευθυνοτητας τους.
Να κανω και ενα σχολιο για τους φιλους που δινουν τα μπραβο τοσο απλοχερα. Οντως υπαρχει προβλημα με διδακτορικους και post-doc που αμειβονται απο λιγο εως καθολου σε πολλες σχολες. Το ερωτημα ειναι γιατι πανε τα παιδια σ αυτα τα εργαστηρια; Εδω μπαινει θεμα υπευθυνοτητας των ιδιων των φοιτητων. Και μη μου πειτε οτι δεν ξερουν τι θα βρουν γατι η προσωπικη μου εμπειρια ειναι αλλη. Ξερουν πολυ καλα, αλλα αντιμετωπιζουν το θεμα με μια μοιρολατρεια. Για να το πουμε αλλιως, το Βιολογικο και αλλες σχολες της Αθηνας εξακολουθουν να ειναι πρωτες στις προτιμησεις των υποψηφιων.
Χαχα, μόλις είδα ότι το GURF έχει προταθεί για … μπλογκόσκαρ καλύτερης αρθρογραφίας:
http://blogoscars.blogspot.com/2008/04/greek-blog-awards-2008.html
Πρέπει να αγοράσω καινούριο κουστούμι :)
Για την υπόθεση θα μελετήσω το θέμα ενδελεχώς και μετά θα τοποθετηθώ. Πάντως, τρία points:
α) η εμπιστοσύνη μου στην ελληνική δικαιοσύνη είναι τόσο κλονισμένη που οι αποφάσεις των δικαστηρίων δεν σημαίνουν και πολλά.
β) οι φοιτητές και οι μεταδιδακτορικοί δεν έχουν πάντα δίκιο. Έχω γνωρίσει και έχω ακούσει για μεγάλα στραβόξυλα. Αλλά νομίζω ότι πιο συχνά φταίει ο καθηγητής παρά το αντίστροφο.
γ) το ζήτημα της σωστής αποτύπωσης της πνευματικής προσφοράς των φοιτητών σε συλλογικές δημοσιεύσεις είναι παγκόσμιο, αλλά το φαινόμενο υπεξαίρεσης αμοιβής είναι μάλλον ελληνικό (ίσως και ιταλικό κτλ).
@plorius
«Εδω μπαινει θεμα υπευθυνοτητας των ιδιων των φοιτητων. Και μη μου πειτε οτι δεν ξερουν τι θα βρουν γατι η προσωπικη μου εμπειρια ειναι αλλη»
Όσον αφορά το οικονομικό σίγουρα ξέρουν οι ΥΔ τι θα βρουν και το αποδέχονται. Αυτό που μάλλον δεν αντιλαμβάνονται είναι ο βαθμός κατάχρησης εξουσίας εκ μέρους των advisors (όχι πάντα, μην τα ισοπεδώνουμε όλα) και κυρίως η ιδιοποίηση εκ μέρους των advisors πνευματικής ιδιοκτησίας των ΥΔ. Έχει και ο advisor φιλοδοξίες. Να ανέβει βαθμίδα, ή -εαν είναι ερευνητής- να κτυπήσει μια καλή θέση ΔΕΠ, οπότε χρειάζεται μονογραφίες κυρίως.
Ο Θέμης μιλάει για (σωστή ή μη) αποτύπωση της πνευματικής προσφοράς των φοιτητών σε συλλογικές δημοσιεύσεις. Εδώ όμως μιλάμε πολλές φορές για ΜΟΝΟΓΡΑΦΙΕΣ εκ μέρους των advisors με δουλειά των ΥΔ δίχως προηγούμενη έγκρισή τους.
Συνήθως στις περιπτώσεις αυτές και εφόσον το διδακτορικό πλησιάζει προς το τέλος- οι ΥΔ λένε «ας το να πάει στο διάλο, τελειώνω όπου νά ‘ναι οπότε θα φύγω». Δεν έχουν ίσως και που να απευθυνθούν για να βρουν το δίκιο τους.
Μόλις μιλούσα με μια φίλη μου στην Ελλάδα και μου ανέφερε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις ιδιοποίησης από καθηγητές δουλειάς άλλων, είτε φοιτητών είτε βοηθών. Αυτό είναι απαράδεκτο. Σας θυμίζω την περίπτωση που σας είχα αναφέρει πριν από λίγο καιρό, που καθηγητής στο Amherst College απολύθηκε όταν προπτυχιακός φοιτητής ανακάλυψε ότι ο καθηγητής δημοσίευσε μόνος του δουλειά που είχε κάνει ο ίδιος. Είναι δυστυχώς αλήθεια ότι στο ελληνικό πανεπιστήμιο δεν υπάρχει παράδοση ακαδημαϊκής δεοντολογίας (academic ethics). Τέτοιου είδους θέματα αντιμετωπίζονται με ένα «έλα μωρέ».
ΕΡΩΤΗΜΑ
Γιατί η ίδια η ενδιαφερόμενη «αρνήθηκε» να κάνει οποιαδήποτε δήλωση γιά την τελική δικαστική εξέλιξη της διαφοράς της με τον επιβλέποντα καθηγητή της ????????
Έχω και εγώ προηγούμενα με ΔΕΠ του Π. Πατρών. Μήπως έχω καμιά ελπίδα με τον life-style Αλέξη (τουλάχιστον όταν χωρίσει με τη Μπέτυ);
Υπογραφή: Μαρία η άσχημη -)
Και για να σοβαρευτούμε, θα έκανε όλη αυτή τη φασαρία η εν λόγω αν δεν είχε πίσω τς το «τσαμπουκά» του κόμματός της; Πόσοι μεταπτυχιακοί-διδακτορικοί το καταπίνουν και μόκο για το σπίτι τους (για να κλάψουν στο μαξιλάρι τους); Πιστεύω οι περισσότεροι και ακόμα πιο πολύ είναι εκείνοι που αποδέχονται αυτά αλλά και τα υποκειμενικά κριτήρια ανέλιξης σε μεταπτυχιακά-διδακτορικά των Ελλήννων ΔΕΠ. Σε τμήμα του Π. Πατρών (για το οποίο έχω ρίξει κράξιμο σε άλλο post ) ετοιμάζεται μεταπτυχιακό και όπως έχω πληροφορηθεί, η επιλογή θα γίνει με προσωπική συνέντευξη …Ας μη μιλά λοιπόν και τόσο η κυρία του κυρίου Αλέξη (η Αλέξαινα -) ), μάλλον προς ευνοημένη του συστήματος μου ακούγεται.
Μήπως είναι λίγο… βιαστική η σχεδόν καθολική ΄΄επιβράβευση΄΄ της κ. Μπαζιάνα; Μήπως δεν είναι η σύνηθης περίπτωση που αντιμετωπίζουν πράγματι πολλοί φοιτητές με την ΄΄υποβίβαση΄΄ της προσφοράς τους; Από την παράταξη που στηρίζει την ιδιοκτησιακή/παρασιτική αντίληψη των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ το θεωρώ πιθανότατο.
Ούτε εγώ έχω ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στην δικαιοσύνη ωστόσο και μόνο η ιδιοκτησιακή αντίληψη της κ. Μπαζιάνα προς τον σκληρό του υπολογιστή είναι ποινική πράξη…
Κάπως περίεργο πάντως η κ. Μπαζιάνα να συμμετάσχει σε ερευνητικό πρόγραμμα που χρηματοδότησε μία εταιρία (ΟΤΕ) παράδοξο για την σύντροφο της παράταξης του ΄΄έξω οι εταιρίες από τα πανεπιστήμια΄΄…
Swstos O defkalion. Ston Ote den pige kai ta ekane lampogyalo o tsipras?
asxeto: Para polles fores oi kathigites dimosievoun monoi tous douleia foititwn. APARADEKTO. Alla kai poses fores oi foitites kanoun «san robotakia» ayta pou tous lene oi supervisors tous kai meta otan erhetai i wra tis epexergasias i tis syggrafis tou paper, oi foitites exafanizontai. Egw den gnwrizw pollous simerinous kathigites pou «klevoun» douleia foititi tous. An omws o foititis den tirisei ta symfwnimena, pou einai poly syhno. isws kai kala na tou kanoun.
Egw proswpika, osoi foitites epevlepsa, to mono pou kanan itan na kounan ta mpoukalakia aristera kai dexia. Oute ena diagramma sto PC den ekanan, oute diavazan ta papers pou tous edina gia na sygkrinoume apotelesmata. Ekei ti prepei na kaneis? Prepei na tous antamoipseis kai me ena paper gia to opoio den ehoun parei myrwdia? Ase pou otan o allos exafanistei, pou na ton vreis na pareis to OK tou, gia na dimosieyseis me to onoma tou? I dikia sou i douleia giati na paei hameni?
Swstos kai o frpdigo. Giati prepei na xeroume oti ayti einai gkomena tou Tsipra? as krinoume antikeimenika prwta emeis, hwris na xeroume poios einai poios kai as ta afisoume ta loipa gia tous allous
Tin idia epoxi pou i Tsipraina eihe arhisei na krazei ton kathigiti tis, idou ti ekane o idios o Tsipras gia to profil tou opoiou milisate oloi sas… (apo to «http://troktiko.blogspot.com)
«Την άνοιξη του 2003 (υπουργός Αμυνας ήταν ο Γιάννος Παπαντωνίου), ο 29χρονος τότε Αλέξης Τσίπρας αποφασίζει πως ήρθε η ώρα να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Γνωρίζοντας προφανώς ότι τα πράγματα είναι δύσκολα στο Στρατό Ξηράς όπου και είχε επιλεγεί για να υπηρετήσει την πατρίδα, βρήκε μέσο και στήριξη στην τότε κυβέρνηση. Ετσι, ζήτησε και πέτυχε να κάνει μετάταξη στο Πολεμικό Ναυτικό. Εκανε, δηλαδή, αυτό που όταν απολύθηκε άρχισε μετά να κατηγορεί. Σε άρθρο του στην «Ελευθεροτυπία», τον Μάρτιο του 2007, αναφέρει: «Ο στρατός παραμένει ένας χώρος όπου βουλευτές και πολιτευτές, κυβερνητικοί ή μη, μπορούν να κάνουν τα ρουσφετάκια τους και τις εξυπηρετήσεις τους…» και «…τα αστικά στρατόπεδα υπάρχουν μόνο για να εξυπηρετούνται τα λεγόμενα «βύσματα»».
Ετσι, ο 29χρονος τότε Αλέξης Τσίπρας, τον Ιούλιο του 2003, αφού κατάφερε αυτό που για τους περισσότερους (χωρίς μπάρμπα στην Κορώνη) παραμένει όνειρο θερινής νυκτός, να μεταταχθούν, δηλαδή, στο Πολεμικό Ναυτικό, ξεκίνησε τη στρατιωτική του θητεία.
Ο κ. Τσίπρας παρουσιάστηκε στο Κέντρο Εκπαίδευσης Παλάσκα (ΚΕΠΑΛ) του Πολεμικού Ναυτικού, που εδρεύει στον Σκαραμαγκά. Εκεί, αφού πέρασε…
…τη βασική εκπαίδευση διάρκειας 50 ημερών, πήρε μετάθεση για τη μονάδα του. Ο ναύτης Τσίπρας τοποθετήθηκε στη διοίκηση του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, στη λεωφόρο Μεσογείων, στο Πεντάγωνο. Δηλαδή, μέσα στην καρδιά του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Για να υπηρετήσεις εκεί τη θητεία σου θα πρέπει να διαθέτεις τεράστιο βύσμα. Γεγονός που σημαίνει ότι ή ο κ. Τσίπρας έκανε χρήση δεύτερου βύσματος ή χρησιμοποίησε το αρχικό του.
Ο ίδιος δηλώνει στη συνέντευξή του: «Δεν μπορώ να πω ότι κακοπέρασα, αλλά εκείνη την εποχή αισθανόμουν ότι αν μ’ έπιανες από τη μύτη θα έσκαγα». Ετσι έψαξε και βρήκε ένα νόμο του Ακη Τσοχατζόπουλου, που έλεγε ότι αν είσαι στο στρατό και κατέβεις υποψήφιος βουλευτής παίρνεις προσωρινή απόλυση κι επανέρχεσαι μετά.. Αυτό ήταν! Ο ναύτης Αλέξης, για να αποφύγει προσωρινά το γραφείο του στο Πεντάγωνο, κατέβηκε υποψήφιος, απολύθηκε προσωρινά (κάνοντας ένα time out) και στη συνέχεια επανήλθε στις τάξεις του Ναυτικού.
Στο μεταξύ, η στρατιωτική θητεία είχε μειωθεί κατά τρεις μήνες κι έτσι, σύμφωνα πάντα με τον ίδιον, εκεί που χρωστούσε έξι μήνες, υπηρέτησε τρεις και… καλός πολίτης. Μάλιστα, τους τελευταίους μήνες ο trendy Αλέξης πέρασε «ζωή και κότα». Το ομολόγησε ο ίδιος: «Ασε που είχε πέσει τρελό σύρμα στη μονάδα ότι ήμουν υποψήφιος βουλευτής και από κει που με στέλνανε για αγγαρείες, μόνο προσοχές δεν μου βαράγανε!» Ο ναύτης Αλέξης Τσίπρας απολύθηκε στις 28 Ιουλίου 2004. Πάνω στους Ολυμπιακούς Αγώνες, δηλαδή».
AYTH EINAI H ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΗΡΘΕ- ΑΛΛΑ Η ΠΗΓΉ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ESPRESSO που το αποκάλυψε πριν αρκετό διάστημα.
ΜΙΑ απάντηση αν το κρίνει σκόπιμο μπορεί να την δώσει ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ