Οι τρεις παρακάτω φωτογραφίες είναι από το κτίριο της Φυσικομαθηματικής ΑΠΘ. Η πρώτη είναι από την κεντρική είσοδο. Παρόμοιες εικόνες αντικρύζει κανείς στα περισσότερα κεντρικά (τουλάχιστον) πανεπιστήμια.



Η πρώτη μου αντίδραση είναι αρνητική. Μετά αρχίζω και σκέφτομαι, μήπως επειδή έχω πατήσει τα 40 (και βάλε) άρχισα να γίνομαι συντηρητικός; Μήπως είμαι προκατειλημμένος; Μήπως υπάρχει μια ομορφιά σε αυτό το θέαμα την οποία εγώ δεν μπορώ να συλλάβω; Μήπως αυτές οι «ταπετσαρίες» από αφίσσες δίνουν ένα ιδιαίτερο χρώμα στα ελληνικά πανεπιστήμια, μια παγκόσμια μοναδικότητα την οποία δεν έχω την ανοιχτοσύνη του πνεύματος για να την εκτιμήσω;

Η δεύτερη φωτογραφία είναι από τον διάδρομο που οδηγεί στο κυλικείο:

Εδώ δεν μπορώ να βρω καμία ομορφιά. Το μόνο που βλέπω είναι βρωμιά.

Η τρίτη φωτογραφία είναι από την τουαλέτα του δεύτερου ορόφου.

Λέγεται συχνά ότι από την εικόνα των τουαλετών καταλαβαίνεις τον πολιτισμό ενός λαού. Τι συμπέρασμα βγάζει κανείς για τον νεοελληνικό πολιτισμό όταν επισκέπτεται τις τουαλέτες του ΑΠΘ; Σαπούνι και χαρτί δεν θυμάμαι να υπήρχε σε οποιαδήποτε τουαλέτα έχω επισκεφτεί μέχρι τώρα. Οι νιπτήρες είναι βρώμικοι και σπασμένοι. Γκραφίτι παντού.

Τι παιδεία έχει το παιδί που έγραψε το παραπάνω σύνθημα στην πόρτα της τουαλέτας; Ποιος φταίει που δεν έχει παιδεία; Οι γονείς; Το σχολείο; Πιθανότατα και τα δύο. Σημειωτέον, δεν έχω πρόβλημα με την βωμολοχία. Κι εγώ την απολαμβάνω που και που. Αλλά πρέπει να έχει κανείς αίσθηση του μέτρου και του τόπου. Το παραπάνω είναι κακόγουστο και αισχρό, δεν το συζητώ.

Η περιφρόνηση των νεοελλήνων σε οτιδήποτε δημόσιο έχει διαπιστωθεί από πολλούς. Όμως η συμπεριφορά μας προς ένα χώρο εξαρτάται και από την κατάσταση στην οποία τον βρίσκουμε. Όταν μπούμε σε ένα καθαρό περιβάλλον, πιθανότατα θα το διατηρήσουμε καθαρό. Όταν μπούμε σε ένα βρώμικο περιβάλλον, θα το βρωμίσουμε περισσότερο. Τι κάνει λοιπόν η διοίκηση των τμημάτων που στεγάζονται στο κτίριο και παραπέρα η διοίκηση του πανεπιστημίου για την κατάσταση αυτή; Δεν ντρέπονται να φέρουν ξένους επισκέπτες σε αυτό το κτίριο; Πότε ήταν η τελευταία φορά που ανακαινίστηκαν οι τουαλέτες των φοιτητών; Κάθε πότε καθαρίζονται;

Για να είμαστε δίκαιοι, διάβασα στο Indymedia ότι «ειδικά συνεργεία αλλά και υπάλληλοι της καθαριότητας του πανεπιστημίου, έχουν επιφορτισθεί με το καθήκον να καθαρίζουν άμεσα κάθε σύνθημα που γράφεται σε τοίχο και να κατεβάζουν οποιαδήποτε αφίσα κολλάται μέσα στο πανεπιστήμιο». Είναι και αυτό ένα βήμα. Ακόμη καλύτερα θα ήταν να υπάρχουν και χρηματικά πρόστιμα σε όσους συλλαμβάνονται να βρωμίζουν τις εγκαταστάσεις του πανεπιστημίου.

Οι αιτιάσεις που αναφέρονται στο παραπάνω άρθρο είναι απαράδεκτες. Η εικόνα του ΑΠΘ είναι άθλια. Είναι πολύ σωστή η πρωτοβουλία του πρύτανη. Η αφισοκόληση θα πρέπει να περιορίζεται σε συγκεκριμένους χώρους, όχι όπου γουστάρει ο καθένας. Ακόμα καλύτερα, θα μπορούσε να εκδίδεται μια πανεπιστημιακή εφημερίδα που να φιλοξενεί όλες τις απόψεις. Έτσι δεν μπαίνει θέμα φίμωσης καμιάς πολιτικής παράταξης. Σε όποιον αρέσει η βρωμιά, να πάει να βρωμίσει το σπίτι του, όχι το δημόσιο χώρο. Το ίδιο και για τα «στέκια». Όποιος θέλει να «αυτοοργανωθεί» να πάει να νοικιάσει έναν χώρο, όχι να τη βγάζει στο τζάμπα στην πλάτη του δημόσιου πανεπιστημίου και των φορολογουμένων. Η βρωμιά που υπάρχει στην κοινωνία και στην εξουσία δεν αντιμετωπίζεται με περισσότερη βρωμιά αλλά με στοχευμένες καταγγελίες και πολιτική δράση.