Μόλις έλαβα το ακόλουθο μήνυμα:
ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΥΡΙΕ ΛΑΖΑΡΙΔΗ. ΜΕ ΛΕΝΕ … ΠΑΩ ΤΡΙΤΗ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΩ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ. ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ ΑΣΧΟΛΕΙΣΤΕ ΜΕ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΡΩΤΗΣΩ ΠΟΙΟ ΤΜΗΜΑ ΚΑΘΑΡΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΜΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ ΩΣ ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΙΟ ΕΣΕΙΣ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ.ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ.
Πριν από αρκετό καιρό κάποιοι συνάδελφοι είχαν αρχίσει μια βιβλιομετρική ανάλυση των ελληνικών τμημάτων Μαθηματικών αλλά αποτελέσματα δεν έχω δει. Επομένως, δεν μπορώ να απαντήσω το ερώτημα. Το θέτω λοιπόν προς απάντηση στην κοινότητα του μπλογκ. Παρακαλώ τεκμηριώστε την απάντησή σας.
ΥΓ. Το μήνυμα αυτό δείχνει πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη αξιολόγησης και κατάταξης των ελληνικών τμημάτων. Υπάρχουν παιδιά που δεν θέλουν απλώς ένα χαρτί. Οφείλουμε να τους παράσχουμε όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες ώστε να επιλέξουν ορθολογικά.
An kai mporei na peftw eksw (as me diorthosoun oi loipoi) to mathimatiko tou panepistimiou kritis einai arketa dinato, to kapodistriako exei kai auto alla to thema einai na to deis san sinolo. Tora gia to borderline metaksi applied kai pure mathematics einai diskolo na vreis kati se proptixiako.
kai san tekmiriosi: kai mono to gegonos oti dipla sti selida tou kathe kathigiti exei link gia anaskopisi apo to mathscinet deixnei oti den fovountai na deiksoun to ereunitiko tous ergo.
Mπράβο στο παιδί που κάνει μια “κακή” ερώτηση (διότι ως γνωστόν ομόλογα τμήματα ΑΕΙ είναι αξιωματικά ισάξια…)
Για την Αγγλία η απάντηση σε σχέση με έρευνα υπάρχει στα αποτελέσματα του RAE για Pure Mathematics: στην κορυφή το τμήμα του Ιmperial, ακολουθούν Warwick, Οxford, Cambridge. Μήπως θα ήταν καλύτερα ο φίλος μας να κάνει αιτήσεις εκεί αντί να μπλέξει με την ελληνική ανώτατη εκπαίδευση;
Γμώμη μου είναι ότι το μα8ηματικό Κρήτης είναι το καλύτερο τμήμα. Aν δεν κάνω λάθος είναι το πρώτο τμήμα που έχει κάνει αξιολόγηση από ομάδα εξωτερικών εμπειρογνωμώνων (βλέπε http://www.math.uoc.gr:1080/proptyxiakes/folder.2005-01-14.9433750249/). Είναι επίσης το πρώτο τμήμα μαθηματικών όπου λειτούργησε οργανωμένο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών. Επίσης έχει βγάλει μερικά πολύ καλά διδακτορικά. Μετά νομίζω ακολουθεί το Καποδιστριακό. Δεν ξέρω αν έχει κανει αξιολόγηση. Στη συνέχεια Αριστοτέλειο, Σάμος, Ιωαννίνων και τελευταίο της Πάτρας. Αυτή φυσικά είναι απλά η άποψη μου (εξ’ όσων γνωρίζω και αρκετών άλλων συναδέλφων στας USA).
Sorry το σωστό link για την αξιολόγηση είναι εδώ
http://www.math.uoc.gr:1080/proptyxiakes/folder.2005-01-14.9433750249/
Δεδομένης της “σκληρότητας” του αντικειμένου, παίζει μεγάλο ρόλο ως προπτυχιακός να έχεις δίπλα σου μερικούς δασκάλους να τους ρωτήσεις κάτι όταν θα ψιλοχάνεσαι (συχνό αυτό.)
Τη βοήθεια αυτή, την βρίσκεις πολύ πιο εύκολα στο Ηράκλειο από οπουδήποτε αλλού. Στην Αθήνα 3 ή 4 δάσκαλοι συνολικά, είναι πρόθυμοι να σε καθοδηγήσουν όταν πας στο σπουδαστήριο ή στο φόρουμ πού έχουν.
όταν τελειώσει η αξιολόγηση των μαθηματικων ας μας πει καποιος τι γίνεται και με τις ιατρικές
Είμαι απόφοιτος του μαθηματικού Αθήνας (προ
10ετίας) και όντως μπορώ να επιβεβαιώσω ότι
γενικά η νοοτροπία του τμήματος είναι
«σκάσε και κολύμπα» και λίγοι καθηγητές θα
ασχοληθούνε μαζί σου. Εγώ πάντως που μου άρεσε
το αντικείμενο δεν είχα ιδιαίτερο πρόβλημα με
αυτό το στιλ.
Στα θετικά είναι ότι οι καλύτεροι του έτους μου
είχαν την δυνατότητα να συνεχίσουν για
μεταπτυχιακά και διδακτορικά στα καλύτερα
πανεπιστήμια της Αμερικής, δηλαδή κάθε χρόνο οι
πρώτοι πηγαίνανε Princeton, Columbia κτλ. Αν σε
ενδιαφέρει μια τέτοια πορεία καλό είναι να
προσπαθήσεις να μάθεις αν κάτι τέτοιο ισχύει
και για τα άλλα μαθηματικά πχ. Κρήτης. Πάντως
όσον αφορά το κομμάτι της διδασκαλίας έχω
ακούσει και εγώ καλά λόγια για το τμήμα της
Κρήτης.
Επίσης νομίζω ότι και στο μαθηματικό Αθήνας
είχε γίνει αξιολόγηση από ομάδα εξωτερικών
εμπειρογνωμόνων αλλά δεν έχω κάποιο λινκ να
παραθέσω.
Ένα πράγμα που καλό είναι να εξετάσει ένας υποψήφιος φοιτητής είναι το πόσα μαθήματα απαιτούνται για το πτυχίο. Σε τμήματα Φυσικής και Χημείας υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις. Όσο πιο πολλά μέλη ΔΕΠ έχει ένα τμήμα, τόσο περισσότερα μαθήματα (πολλές φορές άχρηστα) απαιτούνται για το πτυχίο. Δεν ξέρω αν το ίδιο ισχύει και για τα Μαθηματικά.
Αν μπορείς πήγαινε στο εξωτερικό.
http://www.arwu.org/ARWU-FIELD2008/SCI2008.htm
Νομίζω το αντικειμενικότερο σήμερα κριτήριο γιά ένα ελληνικό πανεπιστημιακό τμήμα είναι η “δυσκολία” εισόδου σε αυτό. Οσο ψηλότερη η βάση γιά εισαγωγή, τόσο καλύτερο από τα ομοειδή του αυτό το τμήμα.
Αυτό είναι ΣΗΜΕΡΑ το μαναδικό αντικειμνενικό στοιχείο. Αν αύριο υπάρξουν ακριβέστερα κριτήρια ποιότητας, τα βλέπουμε.
Επίσης, στο εξωτερικό τη διαφορά δεν την κάνει μόνο το επίπεδο σπουδών (και η λίστα του Εpanechnikοv περιλαμβάνει μερικά φημισμένα πανεπιστήμια). Είναι και η οργάνωση, οι βιβλιοθήκες, η εμπειρία, κλπ.
Αλλά, καλύτερα δήμαρχος στο χωριό παρά κλητήρας στην πόλη δεν λένε; Καλύτερα πρώτος του έτους στο Mαθηματικό Αθήνας, παρά κάπου στη μέση στο τμήμα του Ιmperial.
@manos
Γιατί είναι αντικειμενικό το κριτήριο της βασης εισαγωγής ανάμεσα σε ομοειδή τμήματα; Αυτό καθορίζεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από την εντοπιότητα του μεγαλύτερης μάζας των υποψηφίων, ήτοι τις περιοχές πρωτευούσης και συμπρωτευούσης. Η επιστημονική επάρκεια των μελών ΔΕΠ, η οργάνωση του προγράμματος σπουδών, οι υποδομές, το ακαδημαϊκό περιβάλλον πώς αντανακλώνται στη βάση;
Κε Λαζαρίδη,
Η ερώτηση του φοιτητή είναι ενδιαφέρουσα, ωστόσο ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι οι περισσότεροι συνομήλικοι και ίσως και ο ίδιος θα πήγαιναν σε οποιοδήποτε τμήμα μαθηματικών περιφερειακού πανεπιστημίου για να καταλήξουν στην συνέχεια με μεταγραφή στο Μαθηματικό του ΕΚΠΑ ή του ΑΠΘ.
“Αλλά, καλύτερα δήμαρχος στο χωριό παρά κλητήρας στην πόλη δεν λένε; Καλύτερα πρώτος του έτους στο Mαθηματικό Αθήνας, παρά κάπου στη μέση στο τμήμα του Ιmperial.
”
Εξαρτάται από το κριτήριο. Κατ’αρχήν ο πρώτος του Μαθηματικού Αθήνας ίσως έχει δυνατότητες για πάνω από τη μέση στο Imperial. Αλλά ακόμα κι αν όχι: Η μόρφωση που θα πάρει πού θα είναι καλύτερη; Που θα έχει μάθει περισσότερα; Που θα του έχουν ανοιχτεί περισσότερο τα μάτια;
Τελείωσα πρώτος το τμήμα μου στο ΕΜΠ και αυτό μου άνοιξε το δρόμο για ένα από τα top-3 πανεπιστήμια των ΗΠΑ στον τομέα μου. Νομίζω (σίγουρος δεν είμαι) ότι θα προτιμούσα να έχω κάνει προπτυχιακά εκεί, κι ας μην ήμουν πρώτος — θα είχα αναπτύξει νωρίτερα τις δυνατότητές μου σε ένα περιβάλλον πολύ πιο φιλικό προς τη μόρφωση και προς τους ανθρώπους που αγαπούν τη μόρφωση.
@teddybear: Στο προπτυχιακό επίπεδο, τον τόνο τον δίνει η μάζα των φοιτητών. Αν οι φοιτητές έχουν περιορισμένες δυνατότητες, και με το δεδομένο ότι κανένα Τμήμα δεν έχει αποφασίσει ότι θα κόβει ένα σημαντικό ποσοστό των εισερχομένων αν δεν τα καταφέρνουν, το επίπεδο του τμήματος θα καθοριστεί από το ΜΟ των φοιτητών. Οπότε, αν οι βάσεις είναι χαμηλές, γενικά βράστα. Αν είσαι πολύ δυνατός, δε σε πολυαπασχολεί αυτό βέβαια.
Εν περιλήψει, καλύτερα για Imperial, Cambridge, Oxford.
Ιστοσελίδες τμημάτων (όχι όλων):
http://www.math.uoa.gr/ ~75 μελη ΔΕΠ
http://www.math.auth.gr/ 42 ΔΕΠ
http://www.math.upatras.gr/ 56 ΔΕΠ
http://www.math.uoc.gr/ 28 ΔΕΠ
http://www.math.uoi.gr/ 34 ΔΕΠ
Πώς είναι δυνατόν δύο Τμήματα που δίνουν υποτίθεται ισότιμα πτυχία να έχουν διαφορά 3x στο προσωπικό τους;
http://www.math.aegean.gr/in/index.htm ~21 μέλη ΔΕΠ
@BCI
That is no problem at all, the variations in the number of Faculty members are quite strong among most Universities, without this having any effects on the relative quality of their degrees. Princeton’s Dept of Chemical Engineering has 20 active, full-time Faculty members, that of Metsovio I believe more than 100. Physics in Roma La Sapienza has, again, more than 100 Faculty, that of Messina less than 30. It can go both ways and numbers don’t tell much in this respect.
Όχι που θέλω να ευλογήσω τα γέννια μας, αλλά υπάρχουν αρκετά επιχειρήματα που συνηγορούν οτι το Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αιγαίου (Σάμος) είναι ένα καλό Τμημα. Λέγεται μάλιστα οτι παραείναι “καθαρά μαθηματικό” με ότι αυτό συνεπάγεται. Η βιβλιοθήκη του επίσης είναι πολύ καλά οργανωμένη και με καλή συλλογή κατά την εκτίμηση ακόμη και των ξένων ακαδημαϊκών επισκεπτών του που παίρνουν συχνά μέρος στα διεθνή θερινά ‘σχολεία” που το τμήμα οργανώνει τακτικά.
physicist,
το καταλαβαίνω αυτό αλλά θα ήθελα να δω και λίγα νούμερα να το υποστηρίζουν. 75 με 21 είναι κοντά τέσσερις φορές. Έχει η Αθήνα 4x περισσότερους φοιτητές; Έχει 4x περισσότερα μεταπτυχιακά; Έχει 4x περισσότερα διατμηματικά/διαπεδιακά έργα που απαιτούν την απασχόληση τόσο έξτρα προσωπικού;
Ή είναι απλά κατάλοιπο του 1268/82 που λέει σε κάθε αποτυχημένη προαγωγή διορίζεται ο νέος υποψήφιος αλλά ο παλιός δε φεύγει;
“Οσο ψηλότερη η βάση γιά εισαγωγή, τόσο καλύτερο από τα ομοειδή του αυτό το τμήμα.”
Η βάση εισαγωγής δεν συσχετίζεται με τη ποιότητα σπουδών. Αυτό θα συνέβαινε σε μια χώρα στην οποία η πρόσβαση στη πληροφορία (βλέπε αξιολόγηση) θα ήταν σχετικά εύκολη και αξιόπιστη. Η βάση είναι συνάρτηση του αριθμού εισακτέων (περισσότεροι εισακτέοι χαμηλότερη βάση), της κατανομής του πληθυσμού (σχολές σε μεγάλα αστικά κέντρα έχουν μεγαλύτερες βάσεις) , της βάσης προηγουμένων ετών (υπάρχει δηλαδή θετική αυτοσυσχέτιση – αιτία; δηλώσεις σχολών στο μηχανογραφικό με κριτήριο τις βάσεις των προηγουμένων ετών {παράδοξο: δηλώσεις του στυλ 1.ΕΜ ΕΜΠ 2.ΠΜ ΕΜΠ 3.ΜΜ ΕΜΠ 4. ΕΜ ΑΠΘ 5. ΠΜ ΑΠΘ κτλ….}), των λοιπών φημών (η τάδε σχολή είναι καλή γιατί το λέει η κόρη της Μαριγούλας της γειτόνισσας, η τάδε σχολή είναι δύσκολη γιατί ο γιος του γιατρού Μπετονόπουλου δεν μπόρεσε ακόμα να πάρει το πτυχίο του)…..
“καλύτερα δήμαρχος στο χωριό παρά κλητήρας στην πόλη”
Δεν νομίζω. Είναι πολύ πιθανότερη η εισαγωγή στο Harvard για διδακτορικές σπουδές αποφοίτου του Cambridge με βαθμό 2.1 (60% – 70% + conditions -> “αντίστοιχο” του Λίαν Καλώς) και σχετικά καλές επιστολές από τους διάσημους καθηγητές του παρά πρώτου αποφοίτου Ελληνικού πανεπιστημίου.
Στη πρώτη περίπτωση σημειώστε η επίτευξη του 2.1 είναι περισσότερο συνάρτηση ικανοτήτων και λιγότερο τύχης.
Η πρωτιά σε Ελληνικό πανεπιστήμιο είναι συνάρτηση τύχης, ικανοτήτων και σπρωξίματος από καθηγητές (η βαθμολόγηση των γραπτών και εξέταση δεν είναι αδιάβλητες. Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες μερικοί φοιτητές γνωρίζουν τα θέματα beforehand. Άλλες στις οποίες καθηγητές βάζουν υψηλούς βαθμούς σε υποψήφιους μετά από παραίνεση γνωστών τους – i.e. τα γνωστά τηλέφωνα. Επιπλέον αρκετοί φοιτητές, εξαιτίας της θέσης των γονιών τους {καθηγητής στο τμήμα, καθηγητής στη σχολή, πολιτικό πρόσωπο κτλ} ευνοούνται συστηματικά προκειμένου να αποφευχθούν προστριβές.)
Τέλος η ποιότητα των γνώσεων που λαμβάνει κάποιος απόφοιτος καλού ξένου πανεπιστημίου είναι σαφώς ανώτερες αυτών οποιοδήποτε Ελληνικού. Εγώ προσωπικά θεωρώ της σπουδές μου στην Ελλάδα χάσιμο χρόνου. Το κόστος ευκαιρίας της επιλογής μου ήταν πολύ υψηλό.
“η βαθμολόγηση των γραπτών”
Σχετικά με αυτό να προσθέσω πως όσο περισσότερα είναι τα γραπτά (σε εξετάσεις μαθημάτων Ελληνικών πανεπιστημίων πολλές φορές οι εξεταζόμενοι ξεπερνούν τους 1000 – βλέπε νομικές, οικονομικά τμήματα κτλ) τόσο πιο υποκειμενική είναι η βαθμολόγηση…
Επιπλέον οι φοιτητές που αποφεύγουν τη μέθοδο της αντιγραφής αδικούνται συστηματικά (σε μεγάλα Ελληνικά τμήματα φαντάζομαι πως όσοι επιθυμούν μπορούν να καταφύγουν σε τέτοιες μεθόδους) .
Λίγο υπερβολικός είσαι Epanechniko. Σε γενικές
γραμμές συμφωνώ μαζί σου αλλά αυτά που
περιγράφεις δεν έχουν τόσο μεγάλη έκταση.
Σίγουρα κάποιος που μπορεί να κάνει προπτυχιακά
σε κάποιο καλό πανεπιστήμιο έξω θα μάθει
περισσότερα αλλά πολλές φορές το θέμα είναι και
οικονομικό.
Και για να μην μιλάμε μόνο για τους πρώτους που
πηγαίνουν Harvard, όταν εγώ ήμουν φοιτητής στο
μαθηματικό Αθήνας με ένα 7αράκι πτυχίο σε
κάνανε δεκτό για MSc στο LSE.
“Λίγο υπερβολικός”
Σε ποιά σημεία;
“Σίγουρα κάποιος που μπορεί να κάνει προπτυχιακά
σε κάποιο καλό πανεπιστήμιο έξω θα μάθει
περισσότερα αλλά πολλές φορές το θέμα είναι και
οικονομικό.”
Δεν μπορώ να καταλάβω τι θέλεις να πεις. Δεν εξετάζω τους λόγους για τους οποίος κάποιος τελικά μπορεί να αποφασίσει να μείνει Ελλάδα αλλά το αποτέλεσμα της επιλογής του. Επιπλέον σε πολλές χώρες της Ηπειρωτικής Ευρώπης (Ολλανδία, Βέλγιο, Δανία, Ελβετία, Σουηδία, Φινλανδία, Γερμανία κτλ) το επίπεδο σπουδών είναι πολύ υψηλό και το κόστος φοίτησης χαμηλότερο από ότι σε Ελλάδα (φθηνές εστίες, φθηνό καλό φαγητό, υποδομές κτλ)
“Και για να μην μιλάμε μόνο για τους πρώτους που
πηγαίνουν Harvard, όταν εγώ ήμουν φοιτητής στο
μαθηματικό Αθήνας με ένα 7αράκι πτυχίο σε
κάνανε δεκτό για MSc στο LSE.”
Για διδακτορικές σπουδές μίλησα και όχι για M.Sc. Το LSE πολλά μεταπτυχιακά προγράμματα με διαφορετικά κριτήρια εισαγωγής. Στο M.Sc. Econometrics & Mathematical Economics πχ. είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει κάποιος δεκτός. Σε Mathematics είναι σίγουρα ευκολότερο. Το LSE φημίζεται για την ποιότητα έρευνας σε social science και φιλοσοφία κυρίως. Τα πανεπιστήμια Cambridge, Oxford, Imperial είναι πανεπιστήμια στα οποία κάνουν αιτήσεις οι καλοί μαθηματικοί.
Διόρθωση : Στο LSE υπάρχουν πολλά μεταπτυχιακά …
Mathiti,
diavase edw ti leei o V.I. Arnold, enas apo tous megalyterous mathimatikous tis epoxis mas
gia ta mathimatika gia ta opoia esy endiaferesai:
http://pauli.unimuenster.de/~munsteg/arnold.html
Vgale ta dika sou symperasmata.
Δε ξέρω για Mathematics αλλά για Engineering το επίσης φημισμένο Imperial(και το UCL), δεν έχει και τίποτα συγκλονιστικά κριτήρια για Phd. Πάνω από 7, 2 καλές συστατικές και αιτηση νωρίς(πριν τα Χριστουγεννα ακόμα καλύτερα) είναι σχεδόν συνταγή επιτυχίας. Αν υπάρχει και διάθεση να ερθει κανείς και για Msc πιο πριν τα πράματα είναι ακόμα πιο απλά. Τα ίδια ακούω(αλλά δεν βάζω και χέρι στη φωτιά) για σχεδόν όλα τα Ευρωπαικά.
Για Αμερική δεν έχω ιδέα, αλλά γενικά το πράμα χοντραίνει πολύ όσο πας προς τα πάνω…
Κάποιος με 2.1 από το Cambridge (δηλαδή όχι στο τοπ 20% της τάξης) δύσκολα θα γίνει δεκτός στο Harvard. Μην υπερτιμούμε κάποια πανεπιστήμια. Ήδη οι απόφοιτοι των αγγλικών πανεπιστημίων χωρίς μάστερ έχουν το χάντικαπ των 3 ετών. Επίσης, άλλο η έρευνα (διδακτορικού επιπέδου), άλλο τα Μάστερ, άλλο η ποιότητα ενός προπτυχιακού προγράμματος. Συχνά υπάρχει συσχέτιση αλλά υπάρχουν και αποκλίσεις.
Thoughts on how to choose a place to study for a first degree in maths in the U.K.
http://www.maths.manchester.ac.uk/~bl/wheretostudymathsuk.pdf
Πολύ σωστός ο Epanechnikov, το χάλι των ελληνικών πανεπιστημίων δεν έχει τελειωμό, όποιος έχει γνωρίσει ξένα πανεπιστήμια καταλαβαίνει τη διαφορά… τι νόημα έχει να ψάχνεις ποιό είναι το καλύτερο από τα ελληνικά, όταν όλα στο ίδιο καζάνι βράζουν…
“Πάνω από 7″
Στο μεταπτυχιακό εννοείς ή στο Ελληνικό προπτυχιακό; Για να κάνεις διδακτορικό στην Αγγλία χρειάζεσαι καλό μαστερ με distinction (πάνω από 70% + conditions). Για να πάρεις distinction στο master (ειδικά αν πρόκειται για Cambridge, LSE, Imperial, Oxford ktl) πρέπει να φτύσεις αίμα και να έχεις τύχη.
“Κάποιος με 2.1 από το Cambridge (δηλαδή όχι στο τοπ 20% της τάξης) δύσκολα θα γίνει δεκτός στο Harvard.”
Αν πρόσεξες μίλησα για πιθανότητες. Απόφοιτος Ελληνικού πανεπιστημίου αντιστοίχως δεν μπαίνει σε Harvard αν δεν κάνει πρώτα master κτλ.
“Επίσης, άλλο η έρευνα (διδακτορικού επιπέδου), άλλο τα Μάστερ, άλλο η ποιότητα ενός προπτυχιακού προγράμματος. Συχνά υπάρχει συσχέτιση αλλά υπάρχουν και αποκλίσεις.”
Η συσχέτιση είναι δεδομένη. Ωστόσο είναι γεγονός πως οι περισσότεροι ερευνητές παγκόσμιας κλάσης είναι συνήθως κακοί δάσκαλοι. Θεωρώ παρά ταύτα πως είναι καλύτερο να διδάσκεσαι από καλό ερευνητή που δεν έχει μεταδοτικότητα (different frequency που λέμε) παρά από κακό ερευνητή που διαθέτει μεταδοτικότητα (μιας και “he won’t completely know what he is talking about!”)
“Για να πάρεις distinction στο master (ειδικά αν πρόκειται για Cambridge, LSE, Imperial, Oxford ktl) πρέπει να φτύσεις αίμα και να έχεις τύχη.”
Δεν θα τόλεγα. Ισως τη δεκαετία του 90, αλλά όχι τώρα.
“Δεν θα τόλεγα. Ισως τη δεκαετία του 90, αλλά όχι τώρα.”
Εγώ θα το έλεγα (έχω πρόσφατη εμπειρία). Εξαιρέσεις ίσως να υπάρχουν αλλά είναι λίγες
Κατα τη ταπεινή μου άποψη το distinction στο UK χρειάζεται άμεσα αναθεωρήση στο πως δίνεται.
Υπάρχει μεγάλη απόσταση από το 7.1 έως το 9+ και αυτή δε φαίνεται με το να λες ένα ξερό distinction ή οχι. Αποτέλεσμα να μπαίνουν μερικά επουσιωδη conditions( π.χ. σε μας εδώ η χρονική παραδοση της διπλωματικής που αδικεί κατάφορα δυνατές εργασίες που χρειάζονται περισσότερο χρόνο). Για oxbridge δεν έχω άμεση άποψη, στο Imperial το 70% στα μαθήματα το πιάνει πολύ κόσμος. Πέφτει μετά όμως πετσοκόψιμο στις διπλωματικές(και σωστά τις περισσότερες φορές).
Υ.Γ. Στο ελληνικό προπτυχιακό εννοουσα. Από Engineering δε χρειάζεσαι Msc για να μπεις σε Phd. Παραδείγματα πολλά…
“Για να κάνεις διδακτορικό στην Αγγλία χρειάζεσαι καλό μαστερ με distinction (πάνω από 70% + conditions).”
Ούτε αυτό ισχύει.
To θέμα μας όμως δεν είναι μεταπτυχιακά ή διδακτορικό ούτε η Αγγλία.
“Υπάρχει μεγάλη απόσταση από το 7.1 έως το 9+”
9+ μόνο ο Θεός (αν γνωρίζεις από Αγγλικό σύστημα). 8+ ημίθεοι. Ωστόσο όντως υπάρχει διαφορά μεταξύ 7.05 και 7.9 που λαμβάνεται σίγουρα υπόψιν.
“μερικά επουσιωδη conditions”
To timing δεν το θεωρώ επουσιώδη. Αν και στη Γερμανία/Ελβετία είναι περισσότερο liberal με το χρόνο. Στο LSE τα conditions είναι
-GPA άνω του 70%
-2.5 στις 4 τουλάχιστον units με distincion
-οι υπόλοιπες με Merit
Δηλαδή αν κάποιος απόφοιτος έχει GPA 75%, 3.5 units με distinction και 0.5 units με pass ΔΕΝ παίρνει distinction
“Ούτε αυτό ισχύει.”
Καθηγητής μου στην Αγγλία (σε κάποιο από τα top4) μου είχε πει συγκεκριμένα πως το διδακτορικό δεν είναι “Micky Mouse” ώστε να δέχονται φοιτητές χωρίς distinction…
Στα MSc (research) του LSE η συνθήκη για εισαγωγή στο διδακτορικό είναι distinction.
Ε για να σου λεω σε μας, εδώ είμαι :P
Δεν έχω παρα να συμφωνήσω μαζί σου, με είπες ημιΘεο!! :)
Y.Γ. δεν είναι το θέμα του τόπικ, οπότε δεν έχει νόημα η κουβεντα εδώ, ίσως κάπου αλλού άλλη φορά για το UK…
stojohn αν έβγαλες πάνω από 80% σε καλό πρόγραμμα τοπ4 πανεπιστήμια της Αγγλίας είσαι όντως πολύ μυαλό. Προσωπικά γνωρίζω 2 άτομα που έχουν καταφέρει κάτι παρόμοιο ;)
Αν επικεντρωθούμε αποκλειστικά στο θέμα μας και δεν επιχειρήσουμε να συσχετίσουμε την εισαγωγή σε μεταπτυχιακά προγράμματα με τη φοίτηση στα προπτυχιακά τότε και πάλι στο εξωτερικό θα καταλήξουμε (σε κάποια από τις πάμπολλες καλές σχολές). Το επίπεδο σπουδών είναι πολύ υψηλότερο. Δεν μιλάω μόνο για τη διδασκαλία αλλά και για τις υποδομές.
Δεν τα ξέρεις καλά epanechnikov.
To ότι το διδακτορικό δεν είναι “Micky Mouse” degree αφήνει πολλά υπονοούμενα για τα Μάστερ στα οποία θεωρείς πως κάποιος πρέπει να “φτύσει αίμα” για distinction.
Όσο για διδακτορικό, άλλο τι λέει κάποιος (και γιατί το λέει, και σε τι context) και άλλο τι γίνεται.
Πάρε entry requirements από το LSE:
MRes/PhD
Your entry qualification determines which track you will follow if your application is successful. For entry onto either track, candidates should have a first or upper second class honours degree, or equivalent, in a closely related discipline.
“αφήνει πολλά υπονοούμενα για τα Μάστερ ”
Προσωπική σου αυθαίρετη ερμηνεία. Ειδικά από τι στιγμή που στο συγκεκριμένο degree οι περισσότεροι φοιτητές είχαν πρώτο πτυχίο από Oxbridge. Τα κριτήρια εισαγωγής σε Oxbridge τα γνωρίζεις (το triple A δεν φτάνει);
“Πάρε entry requirements από το LSE:”
Αυτό είναι κάτι που βρήκες κάνοντας στιγμιαίο googling και δίχως να έχει ιδέα για τα ουσιαστικά requirements εισαγωγής.
Σε άλλο σημείο του LSE website
“Progression Requirements
Both routes demand a high and similar level of attainment for progression at the end of years 1 & 2. This progression level corresponds approximately to being placed in the top quarter of the MSc Economics class in most years.”
Τώρα με το “placed in the top quarter” πίστεψε με εννοούν distinction.
Ο καθένας εδώ μέσα γράφει τα εσώψυχά του μου φαίνεται.
Ο μαθητής ρώτησε ποιο από τα Ελληνικά τμήματα μαθηματικών είναι το καλύτερο. Αν μπορεί κάποιος να απαντήσει υπέυθυνα ας το κάνει.
ανώνυμε για να τελειώνουμε να το Micky Mouse master μου (και μια πρωτιά σε Ελληνικό ΑΕΙ) με έβαλε στο Cambridge, το Cornell, το Northwestern και άλλα. Δεν σου ζήτησα να μου κάνεις αξιολόγηση
“Λόγια του αέρα” αν είχαμε δυνατότητα θα του δίναμε βοήθεια. Στη καλύτερη περίπτωση θα μπορούσαμε να παραθέσουμε τις αυθαίρετες εκτιμήσεις μας(προτείνω Αθήνα). Για αυτό και ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ η αξιολόγηση και η σύνδεση των επιδόσεων τμημάτων με τη χρηματοδότηση.
Στον μικρό θα πρότεινα Αθήνα (σχεδόν αυθαίρετα όπως είπα). Αυτό γιατί οι σπουδές στο πανεπιστήμιο Αθηνών έχουν δυστυχώς μεγαλύτερη “signaling value”. Δηλαδή, δεδομένου της απουσίας αξιολόγησης, η υψηλότερη βάση εισαγωγής όπως και η φήμη/υπόθεση πως τα πανεπιστήμια της Αθήνας είναι καλύτερα θα εξασφαλίσουν κάποιο μικρό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στον φίλο μας. Προσοχή μιλάω για ορθολογική συμπεριφορά δεδομένου των συνθηκών (χαμηλό επίπεδο πληροφόρησης κτλ.). Δεν ισχυρίζομαι πως το Μαθηματικό Αθηνών είναι καλύτερο.
Έλεος… Τί είναι όλα αυτά?
Το παιδί (μαθητής λυκείου) ρώτησε ποιο από τα 8 Τμήματα Μαθηματικών στην Ελλάδα είναι το καλύτερο (προφανώς για ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΕΣ σπουδές) και στο διάλογο αναφέρονται Ευρώπες-Η.Π.Α., MSc-PhD και πώς θα γίνεις δεκτός στο, (ξέρω ‘γω?), LSE…
Εγώ θα έλεγα αν μπορεί να το ψάξει για έξω σε κάποιο καλό πανεπιστήμιο. Κάθε τρεις και λίγο καταλήψεις, καθηγητές που βαριούνται (ευτυχώς όχι όλοι), φοιτητές που βαριούνται περισσότερο, και φυσικά φροντιστήρια που χουν μπει κανονικότατα και για τα καλά και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (όχι μαλάκες ήταν να μείνουν απ’ έξω) και κάνουν τη δουλειά που θα έπρεπε να γίνεται στα πανεπιστήμια, όπως θα έπρεπε να γίνεται. Ως απόφοιτος του Μαθηματικού του ΕΚΠΑ μιλάω. Και όταν πάμε έξω μας πεφτει το σαγόνι και μας φεύγει η μαγκιά από το τί έχουν κάνει σε αντίστοιχα τμήματα στο Cambridge για παράδειγμα (σε 3 χρόνια παρακαλώ πολύ). Κι εδώ λες σε τελειόφοιτο κάτι που θα πρεπε να ξέρει από το 1ο έτος και σε κοιτάει σα να σαι εξωγήινος. Δεν είναι ο κανόνας αλλά είναι πολλοί. Οπότε εγώ λέω έξω. Να φύγει να γλιτώσει. Να σπουδάσει μαθηματικά και να τα ευχαριστηθει και όχι να ναι με το άγχος αν κάποια τσογλάνια θα τον αφήσουν να δώσει εξετάσεις και να κάνει μάθημα. Και στο τέλος να κοιτάει να πάρει το χαρτί και όπου φύγει φύγει.
Για το θέμα του διδακτορικού με distinction εξαρτάται. Η αλήθεια είναι πως με merit τα πράγματα είναι δύσκολα, όχι όμως αδύνατα, απλά δε θα κάνεις στον top καθηγητή. Αλλά αδύνατο δεν είναι. Όσο για το θέμα του master, ούτως ή άλλως πρέπει να φτύσεις αίμα (αν δεν το κάνεις είναι απολύτως βέβαιο ότι θα αποτύχεις) και ναι χρειάζεται και τύχη. Και το συσχετίζω με το προπτυχιακό με την έννοια ότι αν οντως του αρέσουν τα μαθηματικά και θέλει να συνεχίσει, πρέπει να βάλει βάσεις.
Πάντως αν πρέπει οπωσδήποτε να πω κάποιο τμήμα από την Ελλάδα θα πω Αθήνα γιατί έχει καθηγητές με αξιοσέβαστο συγγραφικό έργο (ξέρω 3 ή 4 που έχουν εκδόσει βιβλία από Springer – Verlag) με την προϋπόθεση ότι θα ασχοληθεί αρκετά περισσότερο απ όσο επιβάλλεται απλά για την επιτυχία στις εξετάσεις, και μόνος του αλλά και θα πάρει και αρκετά μαθήματα πέρα από τα απαραίτητα για την απόκτηση πτυχίου.
Η Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του ΕΜΠ είναι η καλύτερη, θέλει και ρώτημα; Εντάξει, ο τίτλος περιλαμβάνει εφαρμοσμένα και όχι καθαρά μαθηματικά αλλά ευκαιρίες για μελέτη καθαρών μαθηματικών προσφέρει. Αξίζει αυτός ο συμβιβασμός για να έρθει κανείς στο μόνο σχετικά σοβαρό ελληνικό πανεπιστήμιο.
gouxou gouxou θεωρείς τα δύο ασυσχέτιστα; Προφανώς ο μαθητής δεν ενδιαφέρεται να μάθει μόνο για τη ποιότητα σπουδών αλλά και για τις μελλοντικές προοπτικές. Το να συζητάμε για τη ποιότητα σπουδών στα προβληματικά Ελληνικά πανεπιστήμια παρά ταύτα είναι λίγο οξύμωρο. Ειδικά από τη στιγμή που κανένας οφθαλμίατρος δεν έχει μετρήσει το ποσοστό τύφλωσης των ημί-τυφλων τμημάτων. Τέλος φαντάζομαι πως υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι ημί-τυφλοι (η κάποιος από αυτούς) δεν επιχειρούν να μετρήσουν μόνοι τους τουλάχιστον τις ικανότητες όρασης τους (αυτό έκαναν Καναδοί και Ολλανδοί ερευνητές πχ.)
Probability and statistics:
A tale of two worlds?
Christian GENEST
archimede.mat.ulaval.ca/pages/genest/publi/CJS-1999.pdf
Killer συμφωνώ 100% μαζί σου.
“Η αλήθεια είναι πως με merit τα πράγματα είναι δύσκολα, όχι όμως αδύνατα, απλά δε θα κάνεις στον top καθηγητή. ”
Συμφωνώ και σε αυτό αν και δεν συμβαίνει σε όλα τα διδακτορικά (εξαρτάται βεβαίως από τη ζήτηση)
Killer συμφωνώ επίσης μερικώς μαζί σου με το ότι το μαθηματικό ΕΚΠΑ είναι μάλλον το καλύτερο σε *μαθηματικά*. Σε παλαιότερες έρευνες (10ετία και βάλε ωστόσο) το μαθηματικό ΕΚΠΑ ήταν το μόνο listed σε rankings στατιστικής.
@Προμηθέας
Νομίζω ότι κάνεις λάθος. Κάνε απλά search στο MathScinet και κάνε σύγκριση με τα αντίστοιχα για μέλη ΔΕΠ από το Εφαρμοσμένων Μαθηματικών της Κρήτης (ποιότητα όχι ποσότητα). Η διαφορά είναι τεράστια.
Για πρώτο πτυχίο Μαθηματικών στην Ελλάδα, Αθήνα ή Κρήτη.
Αν υπάρχει η δυνατότητα το πρώτο πτυχίο να γίνει στο εξωτερικό, ακόμη καλύτερα. Για επιλογή πανεπιστημίου σε Ευρώπη ή ΗΠΑ, η λίστα στο #11 είναι μιά καλή αρχή.
Για τους υπόλοιπους εκτός θέματος, κουλάρετε και get a life.
Χαλάρωσε epanechnikov αγόρι μου διότι φάσκεις και αντιφάσκεις. Κανείς δεν σου κάνει αξιολόγηση των πτυχίων σου, να τα έχεις, να τα κορνιζάρεις, να τα χαίρεσαι. Και μεθαύριο να μοστράρεις και τον hirsch index σου παρέα.
Επικεντρώσου μόνο στο θέμα, και αν δεν ξέρεις μην απαντάς. Και φύλαξε τις βαρύγδουπες απόψεις για κριτήρια εισόδου στα διδακτορικά, για distinction στα μάστερ, και πόσο καλό είναι το LSE (το οποίο βέβαια δεν είναι πανεπιστήμιο με την κλασική έννοια του όρου), για άλλο thread.
LSE? postgrads?? cash cow??? quality isn’t that high???? Μα τι γράφει ο άνθρωπος, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα μας λέει ο epanechnikov με τη βαρύνουσα γνώμη.
http://talk.collegeconfidential.com/1061212484-post14.html
Γhttp://www.mathscareers.org.uk/
@BCI
Κι εγώ σε καταλαβαίνω. Ο Θέμης είχε στο παρελθόν σχολιάσει εκτεταμένα σχετικά με την ασυμμετρία των 20 Καθηγητών στους Χημικούς Μηχανικούς του Princeton σε αντιδιαστολή με τους 100 και πλέον στο Μετσόβιο, και είχε κάνει σαφείς νύξεις σχετικά.
Καταρχάς να παρατηρήσω ότι στην Ελλάδα η κατάσταση με τα μαθηματικά τμήματα είναι κάπως καλύτερη από αυτή των άλλων τμημάτων και αυτά που γράφει ο φίλος Epanechnikov είναι μάλλον υπερβολικά.
Θα μιλήσω μόνο για τα τμήματα που έτυχε να έχω ακούσει στοιχεία για αυτά, δηλαδή για το ΕΚΠΑ, Κρήτης, Αιγαίου.
Το Μαθηματικό του Παν. Κρήτης την
δεκαετία 80-90 ήταν μακράν το καλύτερο τμήμα όσον αφορά την έρευνα – διδασκαλία. Από τα μέσα του 90 και μετά είχε σημαντικές απώλειες στο
ερευνητικό δυναμικό του και για μία δεκαετία ασχολήθηκε με εσωτερικές
δικαστικές διαμάχες που του στοίχισαν. Ερευνητικά θα έλεγε κανείς ότι έχει χάσει την φρεσκάδα του 80-90. (Λογικό, οι δεπ που το 80 ήταν 30-40 ετών τώρα είναι 2-3 δεκαετίες μεγαλύτεροι).
Προσόν του τμήματος αυτού είναι η ευελιξία του προγράμματος σπουδών του όπου ο φοιτητής μπορεί να διαλέξει ό,τι μαθήματα θέλει. Στα θετικά του τμήματος επίσης το ότι δεν υπάρχουν σταθεροί καθηγητές να διδάσκουν τα ίδια μαθήματα συνέχεια αλλά υπάρχει συνεχής εναλλαγή διδασκόντων.
Το τμήμα αυτό είχε το πρώτο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών
στην Ελλάδα το οποίο ήταν και μοναδικό στην Ελλάδα για αρκετά χρόνια. Αυτό του επέτρεψε να μαζέψει όλους τους μεταπτυχιακούς φοιτητές που για οποιοδήποτε λόγο δεν πήγαν στο εξωτερικό και είχε πολύ καλά αποτελέσματα. Δεν νομίζω ότι τώρα που όλα τα τμήματα έχουν μεταπτυχιακά προγράμματα ότι θα καταφέρει να έχει τις επιτυχίες που είχε στο παρελθόν.
Σήμερα το Μαθηματικό του ΕΚΠΑ όσον
αφορά την έρευνα είναι μακράν το
καλύτερο από όλα τα υπόλοιπα. Οι περίφημοι “βοηθοί” σιγά σιγά παίρνουν σύνταξη, ενώ έχει στο
δυναμικό του επιστήμονες που είναι πρώτης τάξης μαθηματικοί με άρθρα στα κορυφαία περιοδικά των μαθηματικών (Annals of Mathematics,Inventiones, Jour. of the AMS).
Για το διδακτικό κομμάτι τα μεγάλα τμήματα μπορούν να προσφέρουν πολλά μαθήματα αλλά μην περιμένεις ότι οι καθηγητές τους θα έχουν τον χρόνο και την διάθεση να τον αφιερώσουν στους μαθητές τους. Σκέψου ότι αν
ένα τμήμα έχει 600 φοιτητές λογάριασε 10 λεπτά τον φοιτητή, κάνε τον πολλ/σμο και βγάλε συμπεράσματα.
Από όσο γνωρίζω το καλύτερο “ντάντεμα” φοιτητών γίνεται στο Παν. Αιγαίου που έχει λίγους φοιτητές και μετά το Μαθηματικό της Κρήτης. Σε αυτά τα τμήματα μπορείς να πας στο γραφείο οποιουδήποτε να ρωτήσεις οτιδήποτε και θα ασχοληθούν μαζί σου.
Το Αιγαίο έχει λίγο προσωπικό και δεν διδάσκονται πολλά μαθημάτα, μεγάλο μέρος (περίπου οι μισοί) των δεπ πηγαινοέρχεται στο Καρλόβασι, ενώ το Καρλόβασι δεν είναι παρά ένα χωριό με λίγους κατοίκους, το οποίο έχει θετικά και αρνητικά (μάλλον αρνητικά).
Τέλος το ΕΚΠΑ καταφέρνει λόγω μεγέθους και τοποθεσίας να μαζέψει καλύτερους φοιτητές (και αποφασισμένους να σπουδάσουν μαθηματικά) από ότι τα Κρήτης και Αιγαίου. Η ποιότητα του μαθήματος είναι και συνάρτηση της ποιότητας του ακροατηρίου.
Σε ό,τι αφορά το τμήμα Μαθηματικών, αλλά και γενικώτερα άλλα τμήματα των υπολοίπων Σχολών του Παν/μίου Αιγαίου, νομίζω, ότι πολλά από αυτά πρέπει, καπόπιν αξιολογήσεως από ανεξάρτητα όργανα, να κλείσουν, διότι η συντήρησή τους δεν υπηρετεί την επιστήμη, αλλά τα ιδιωτικά συμφέροντα της πλειονότητας των διδασκόντων, όπου έχουν κι κει βρει τρόπο να τακτοποιούν ολόκληρο το σόι τους ως δεπ ή διοικητικό προσωπικό.
Αρκεί μια έρευνα στις θέσεις που προκηρύσσονται, τα γνωστικά αντικείμενα, τις εισηγητικές επιτροπές και τα εκλεκτορικά σώματα, τα άτομα που καταλαμβάνουν τις θέσεις και τα προσόντα τους, εκείνους που αποκλείονται και τους λόγους που αποτυπώνονται στα πρακτικά, στα πρόσωπα που διαχειρίζονται ευρωπαικά και εθνικά κονδύλια για έρευνα, τα πρόσωπα τα οποία προσπορίζονται τα κονδύλια αυτά, στα προγράμματα σπουδών, στις ελλειπέστατες βιβλιοθήκες.
Οι εκθέσεις αξιολογήσεως που αναρτώνται στην ιστοσελίδα του Παν/μίου αυτού δεν μπορούν να θεωρηθούν ως αξιόπιστες, διότι το ζήτημα είναι από ποιούς συντάσσονται.
Όσο για τους φοιτητές, είναι γνωστό ότι η πλειονότητα ελάχιστα εμφανίζεται στο Παν/μιο. Οι αίθουσες διδασκαλίας παραμένουν σταθερά αδειανές, ενώ οι διδάσκοντες “μη έχοντας τι άλλο να κάνουν” φλερτάρουν με την εκάστοτε τοπική πολιτική και άλλη εξουσία…
Τα περιφερειακά πανεπιστήμια έγιναν όχι για να εξυπηρετηθούν τα δεπ αλλά η τοπική κοινωνία. Το ελληνικό κράτος ενισχύει την τοπική οικονομία ανοίγοντας τμήματα σε μικρά χωριά (όπως το Καρλόβασι) και φέρνει 1-2 χιλιάδες φοιτητές που ξοδεύουν τα χρήματα τους στο χωριό αυτό. Όπως κάνει και με τα στρατόπεδα….
Από εκεί και μετά “κρετίνε” ξεπερνάς τα όρια της κριτικής τουλάχιστον σε ότι αφορά το μαθηματικό τμήμα του Αιγαίου και σε πολλές παρατηρήσεις σου είσαι άδικος.
Θα μιλήσω μόνο για το μαθηματικό αφού ως μαθηματικός μόνο από αυτό έχω ακούσει.
Τα μέλη ΔΕΠ του αιγαίου είναι στην ιστοσελίδα του τμήματος. Ποιος πιστεύεις ότι δεν έχει τα προσόντα για την θέση που κατέχει;
Μην φοβάσαι να γράψεις δεν υπάρχουν νομικές κυρώσεις…
Είδα λίγο τα μέλη δεπ στο Mathscinet και είδα δεπ με
δημοσιεύσεις σε καλά ως πολύ καλά περιοδικά, μάλιστα υπάρχει ένας με δημοσίευση στο J. AMS!
Ποιες είναι οι σχέσεις συγγένειας;
Ένα από τα μεγάλα προβλήματα του συγκεκριμένου τμήματος είναι ότι χάνει τα μέλη του, που καταφέρνουν να μετακινηθούν (και δεν θα έλεγα αναξιοκρατικά) κεντρικότερα και αφήνουν τις θέσεις τους.
Στα μαθηματικά (και στις θετικές επιστήμες) η έρευνα είναι περισσότερο μετρήσιμη. Γνωρίζουμε δημοσιεύσεις, αναφορές, και γνωρίζουμε και ποια είναι τα καλά περιοδικά… Δεν συμφωνώ μαζί σου και σε αυτά που γράφεις για την προκήρυξη θέσεων και θα σε προκαλούσα να γράψεις ποια θέση εννοείς.
Επίσης όσον αφορά την βιβλιοθήκη της σχολής θετικών επιστημών στο Καρλόβασι θα σου έλεγα ότι μπορεί να μην έχει περιοδικά σε έντυπη μορφή εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά έχει πάνω από 25.000 χιλιάδες τίτλους (όχι τόμους!) σε βιβλία μαθηματικών, επιστήμης υπολογιστών.
Για τις εκθέσεις αξιολόγησης θα συμφωνήσω, όποιον φέρεις θα σου γράψει καλά λόγια. Για τα ερευνητικά κονδύλια θα διαφωνήσω, οι μαθηματικοί παίρνουν ελάχιστα χρήματα για έρευνα και διαχειρίζονται ελάχιστα κονδύλια.
Για την έλλειψη φοιτητών θα συμφωνήσω, αλλά μην ξεχνάς ότι πάνω από τους μισούς καταφέρνουν να πάρουν μεταγραφή…
@Ανώνυμος
Γράφεις ένα σωρό ανοησίες με το συμπάθιο και έχεις καταντήσει γραφικός.
“το LSE (το οποίο βέβαια δεν είναι πανεπιστήμιο με την κλασική έννοια του όρου), για άλλο thread”
Μάλλον δεν κατάλαβες τίποτα από τη προηγούμενη συζήτηση. Με τη κλασσική (αγγλοσαξωνική) έννοια του όρου ούτε το ΕΜΠ αλλά ούτε και τα διάσημα ETH Zurich, Ecole Normale, Ecole Polytechnique, Imperial College κτλ. είναι πανεπιστήμια (για να μην αναφέρω για τα ινστιτούτα Max Planck στη Γερμανία!). Τι προσπαθείς να αποδείξεις;
“Μα τι γράφει ο άνθρωπος, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα μας λέει ο epanechnikov”
Μου παραθέτεις επίσης κείμενο κάποιου απογοητευμένου (λίγο) Αμερικάνου απόφοιτου του Chicago (το οποίο είναι κορυφαίο στα οικονομικά αν δεν γνωρίζεις). Η εισαγωγή σε μεταπτυχιακό του LSE είναι όντως ευκολότερη από την εισαγωγή σε graduate πρόγραμμα του Chicago, Stanford κτλ. μιας και τα Αμερικάνικα πανεπιστήμια κατά κανόνα προσφέρουν μόνο διδακτορικές σπουδές i.e. 25 εισακτέοι το χρόνο (και όχι master). Τα master του LSE είναι μεγάλη πηγή εσόδων για το ίδρυμα μιας και του δίνεται η δυνατότητα να προσδιορίσει το ύψος των διδάκτρων (πράγμα που δεν συμβαίνει στα προπτυχιακά όπου τα δίδακτρα σε όλα ανεξαιρέτως τα πανεπιστήμια είναι £3000 το χρόνο).
Στο site του LSE μπορείς να βρείς το συσχετισμό αριθμού αιτήσεων και εισακτέων (για economics πχ. 132/1,052 για Statistics 28/218 κτλ)
http://www.lse.ac.uk/resources/graduateProspectus2009/taughtProgrammes/Default.htm.
“ξεπερνάς τα όρια της κριτικής τουλάχιστον σε ότι αφορά το μαθηματικό τμήμα του Αιγαίου και σε πολλές παρατηρήσεις σου είσαι άδικος.”
ΟΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ, Η ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΜΟΥ, ΕΔΩ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΗ. ΓΕΝΙΚΕΥΩ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΕΝΙΚΕΥΣΗ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΑΔΙΚΟΣ.
“Είδα λίγο τα μέλη δεπ στο Mathscinet και είδα δεπ με δημοσιεύσεις σε καλά ως πολύ καλά περιοδικά,”
ΕΡΩΤΗΣΗ: ΔΕΝ ΥΠHΡΧAΝ ΑΛΛΟΙ ΜΕ ΑΝΑΛΟΓΑ Ή KAI ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΠΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΗΚΑΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΣΤΟ ΠΑΝ/ΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ. Π.Χ. ΠΟΔΗΓΕΤΟΥΜΕΝΟΙ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΠΟΥ “ΑΝΕΒΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΑΖΟΥΝ” ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΕΣ???
“μάλιστα υπάρχει ένας με δημοσίευση στο J. AMS!”
ΜΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΕ Ή ΣΤΟ ΚΑΤΕΞΟΧΗΝ ΕΓΚΡΙΤΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΣΕ ΦΕΡΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΛΕΚΤΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΤΥΧΙΑ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΦΘΟΝΟ ΕΚΕΙΝΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΥΤΕ ΜΙΑ…
ΑΠ΄ΟΤΙ ΕΙΔΑ ΜΟΝΟ 3-4 ΜΕΛΗ ΔΕΠ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙ ΤΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΤΜΗΜΑ. ΣΤΑ ΔΕ ΛΟΙΠΑ ΤΜΗΜΑΤΑ, ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΩ ΟΤΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΤΕΛΑΒΑΝ ΘΕΣΕΙΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΚΑΙ ΤΑΚΤΙΚΩΝ ΜΕ ΑΡΘΡΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ, ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΚΑΙ Ο ΒΑΘΜΟΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΝΗΣΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΑΥΤΩΝ.
“Για τα ερευνητικά κονδύλια θα διαφωνήσω, οι μαθηματικοί παίρνουν ελάχιστα χρήματα για έρευνα και διαχειρίζονται ελάχιστα κονδύλια.”
ΠΕΡΙΕΡΓΟ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΟΥΤΕ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΟΥΤΕ ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΚΡΙΒΗ ΣΤΟΙΧΕΙΑ.
ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΜΩΣ ΠΩΣ Π.Χ. ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΜΕΛΗ ΔΕΠ ΑΛΛΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΚΟΜΠΑΖΟΥΝ ΣΤΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΟΥΣ ΟΤΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΔΕΚΑΔΕΣ ΚΑΙ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΕΥΡΩ (ΔΕΣ ΕΔΩ http://www.rhodes.aegean.gr/tms/DEP_personal_pages/Varlokosta/varlokosta_research_gr.html)ΕΝΩ ΟΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΙ, ΟΠΩΣ ΛΕΣ, ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ.
ΠΩΣ ΤΟ ΕΞΗΓΕΙΣ ΕΣΥ ΑΥΤΟ?
το παραπάνω σχόλιό μου αφορά τις παρατηρήσεις του @4 πουλάκια
“Καταρχάς να παρατηρήσω ότι στην Ελλάδα η κατάσταση με τα μαθηματικά τμήματα είναι κάπως καλύτερη από αυτή των άλλων τμημάτων και αυτά που γράφει ο φίλος Epanechnikov είναι μάλλον υπερβολικά.”
Δεν γνωρίζω τι γίνεται ακριβώς σε κάθε τμήμα φίλε μου. Πάντως έχω ακούσει/αντιληφθεί ο ίδιος τα περιστατικά που περιέγραψα. Γνωστός μου πρώην φοιτητής της ΣΣΑΣ πχ. σε 1 τουλάχιστον μάθημα είχε τη δυνατότητα να προετοιμαστεί στα ίδια τα θέματα των εξετάσεων. Το σπρώξιμο επίσης υπάρχει. Όχι μόνο σε εκπρόσωπους παρατάξεων. Γνωρίζω αρκετά τέτοια περιστατικά. που έχουν συμβεί από ΤΕΙ μέχρι και σε Πολυτεχνικές σχολές. Για τα παιδιά των καθηγητών έχουν αναφερθεί ήδη πολλά σε αλλού στο GURF (υπόθεση Χριστινάκη κτλ). Παραθέτω πάλι αυτό που είχα προαναφέρει:
“Επιπλέον αρκετοί φοιτητές, εξαιτίας της θέσης των γονιών τους {καθηγητής στο τμήμα, καθηγητής στη σχολή, πολιτικό πρόσωπο κτλ} ευνοούνται συστηματικά προκειμένου να αποφευχθούν προστριβές.)”
Στο φίλο μας θα επαναλάβω πως προτείνω σπουδές έξω. Δεν ξέρω ποιά είναι τα κριτήρια εισαγωγής σε αρκετές από τις χώρες (πχ. Ολλανδία/Γερμανία/Σουηδία/Ελβετία) για αυτό και όποιος διαθέτει σχετικές πληροφορίες καλό θα ήταν να ενημερώσει το μαθητή.
@epanechnikov
“Στο site του LSE μπορείς να βρείς το συσχετισμό αριθμού αιτήσεων και εισακτέων (για economics πχ. 132/1,052 για Statistics 28/218 κτλ)”
So what?
Εξακολουθείς να είσαι εκτός θέματος. Είχαμε τους έχω-τον-h-index-157 στο φόρουμ, τώρα θα έχουμε και τους με-πήραν-για-μάστερ-στο-LSE. Άντε με το καλό να μας έρθει και απόφοιτος-πανεπιστημιακού-νηπιαγωγείου-με-άριστα που ονειρεύεται ο αρχικελευστής.
Να δούμε τι άλλο θα ακούσουμε.
ανώνυμε τι σε προβληματίζει να το συζητήσουμε. Είσαι εδώ για συζήτηση ή για να προκαλείς θόρυβο; Στο κυρίως θέμα δεν έχεις αναφερθεί καθόλου….
@κρετίνος
Δεν θα παίξω τον ρόλο του προστάτη του παν. Αιγαίου στην γενικότητα του. Άλλωστε το Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊοντων & Συστημάτων του παν Αιγαίου έχει μεταπτυχιακό στην Ομοιοπαθητική: http://www.syros.aegean.gr/metaptyhiakes-spoudes.aspx
το οποίο θεωρώ ότι είναι το λιγότερο περίεργο….
Για τις εργασίες τώρα, στα μαθηματικά και πολύ περισσότερο στα θεωρητικά μαθηματικά, δεν υπάρχει η παραγωγή που υπάρχει στις υπόλοιπες επιστήμες. Συνήθως στην Ελλάδα, κάποιος γίνεται πρωτοβάθμιος καθηγητής με λιγότερες από 20 εργασίες. Σε άλλους κλάδους αυτό το πλήθος δεν είναι ίσως αρκετό ούτε για λέκτορα. Κορυφαίοι μαθηματικοί
πχ o J.P. Serre (που είναι πολυγραφότατος) έχει 249 εργασίες ενώ ο Α. Wiles έχει 25 (και είχε δουλειά στο Princeton πριν αποδείξει το Fermat εχοντας ακόμα λιγότερες).
Αυτό που λες για τα “βύσματα” ισχύει και από την άλλη πλευρά. Το να στείλει κάποιος μια εργασία από το Princeton, Harvard κτλ σε ένα κορυφαίο μαθηματικό περιοδικό και να περάσει είναι ήδη δύσκολο. Το να την στείλει από το Karlo-what? και να περάσει είναι αδύνατο. (Γιαυτό και έδωσα έμφαση εκεί)
Για τις εκλογές και τις προκηρύξεις στα μαθηματικά τμήματα μόνο κάποιος που είναι εντός της εκλογής μπορεί να ξέρει τι έγινε. Από την άλλη πλευρά οι μαθηματικοί στην Ελλάδα ήμαστε λίγοι και γνωρίζουμε περίπου τι γίνεται στις εκλογές κατά καιρούς εκλεκτορικά και υποψηφίους…
Ακόμα και οι Έλληνες μαθηματικοί του εξωτερικού γνωρίζουν λίγο ή πολύ τι γίνεται στην Ελλάδα. Ίσως δεν είναι αρκετή η γνώμη μου, αλλά δεν έχουν ακουστεί σκανδαλώδεις εκλογές στο Τμήμα αυτό, τουλάχιστον όχι ακόμα.
Τι να συζητήσουμε; Πώς στο LSE (όπως και στα περισσότερα αγγλικά πανεπιστήμια) ο ελάχιστος βαθμός ελληνικού πτυχίου που συνήθως απαιτείται για να σε κάνουν δεκτό για Μάστερ είναι απλά ένα 7 (ολογράφως επτά); Και όχι να είσαι πρώτος των πρώτων και IQ πάνω από 155 και δεν ξέρω τι άλλο.
Πολύ μεγάλος ο αριθμός των Ελλήνων μεταπτυχιακών φοιτητών στο LSE σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας Αλήθεια πως δικαιολογείται? Εδω δεν μιλάμε για ένα πανεπιστήμιο της πλάκας που το μόνο που θέλει είναι να τα αρπάξει μοιράζοντας πτυχία
http://www.lse.ac.uk/resources/statisticsOnLSE/statisticsOfStudents/tableI.htm
@ 4 πουλάκια
Εντάξει με έπεισες. Αλλά δεν μας είπες, πως εξηγείς το γεγονός ότι το εν λόγω τμήμα, όπως εσύ ισχυρίστηκες λαμβάνει ελάχιστη ενίσχυση, ενώ άλλα τμήματα ή μέλη ΔΕΠ φέρονται, ή και κομπάζουν οι ίδιοι, ότι διαχειρίζονται πολλές εκατοντάδες ευρώ.
Αντίστοιχα μεγάλος (αναλογικά) είναι ο αριθμός των Ελλήνων που κάνουν Μάστερ σε όλη τη Βρετανία. Όταν πανεπιστήμια, πχ του Russell Group, αρκούνται σε βαθμό ελληνικού πτυχίου 7 (άντε επτάμιση σε σπάνιες περιπτώσεις, γιατί τα υπόλοιπα πανεπιστήμια κάνουν και σκόντο) προφανώς υπάρχει μιά θέση για πολλούς απόφοιτους ελληνικών ιδρυμάτων. Δεν κοστίζει και πολύ ένας χρόνος στην Αγγλία και δίνει και τη δυνατότητα να πουλάμε και μούρη μετά.
Μια αφελής ερώτηση: Πόσο στοιχίζει η συγγραφή του Master στην Αγγλία? Πολλά ακούγονται για πληρωμένους τίτλους, που αποκτούν άτομα σε μερικούς μήνες χωρίς καν να γνωρίζουν επαρκώς τη γλώσσα.
Είναι αλήθεια ή μόνο οι κακές γλώσσες είναι που διαδίδουν τέτοια πράγματα?
Εξακολουθείς να είσαι λίγο υπερβολικός
Epanechnikov. Νομίζω ότι είναι σχετικά
αυτονόητο ότι τα top ευρωπαϊκά πανεπιστήμια
είναι σε καλύτερο επίπεδο από τα Ελληνικά αλλά
η κατάσταση δεν είναι τόσο άσχημη ώστε να
προσπαθήσει κάποιος να φύγει «τρέχοντας».
Σίγουρα χρειάζονται κάποια ιδιαίτερα προσόντα
όπως προσήλωση στις σπουδές ακόμα και σε
περιόδους καταλήψεων, ικανότητα να κλείνεις τα
αυτιά στην μιζέρια που κυκλοφορεί (πχ. τα
πτυχία δεν αξίζουν τίποτα, όλοι αντιγράφουν
κτλ.) αλλά σίγουρα αυτά τα εμπόδια δεν είναι
ανυπέρβλητα. Πάντως γενικά συμφωνώ μαζί σου, αν
κάποιος έχει «κόλλημα» με τα μαθηματικά και
είναι διατεθειμένος να ξενιτευτεί από τα 18
του, τα top ευρωπαϊκά πανεπιστήμια μπορούν να
του προσφέρουν καλύτερο επίπεδο σπουδών.
Όταν πρωτοανέφερα τις δυνατότητες που έχει
κάποιος για μεταπτυχιακά τελειώνοντας το
μαθηματικό Αθήνας θεώρησα ότι αυτό μπορεί να
είναι κάτι που ενδιαφέρει τον μαθητή που θέλει
να επιλέξει τμήμα. Τα δεδομένα για τα taught
MSc στην Αγγλία που ίσχυαν πριν 10 χρόνια ήταν
τα εξής: το 6.5 σε πήγαινε σε πολλά μέρη, το 7
στα περισσότερα και το 7.5 σχεδόν παντού.
Επίσης από τα λίγα παραδείγματα που είχα δει,
τα κριτήρια εισαγωγής για μαστερ στην Γαλλία
ήταν ποιο χαλαρά, δηλαδή μπορούσες να γίνεις
δεκτός σε καλύτερο Πανεπιστήμιο από ότι στην
Αγγλία.
“ο ελάχιστος βαθμός ελληνικού πτυχίου που συνήθως απαιτείται για να σε κάνουν δεκτό για Μάστερ είναι απλά ένα 7″
Εσύ το χαβά σου. Τη λέξη “ελάχιστος” τη καταλαβαίνεις; Επιπλέον μάλλον δεν σου έχει περάσει από το μυαλό πως η βαθμολόγηση είναι κάτι σχετικό. Άλλο πχ. βαθμός 7.5 και αποφοίτηση ως πρώτος και άλλο 8.5 και αποφοίτηση ως 40ος. Φίλος μου αποφοίτησε πρώτος με 7.8 (είχε και 1-2 μικρές δημοσιεύσεις), και έγινε δεκτός για διδακτορικό σε καλό πανεπιστήμιο των ΗΠΑ και τώρα δουλεύει ως Ass.Professor σε Ivy League School.
Δοκίμασες να κάνεις αιτήσεις σε μεταπτυχιακά/διδακτορικά προγράμματα; Για κάνε μια δοκιμή να δεις τι ψάρια θα πιάσεις. Αλλά μου φαίνεται πως “όσα δεν φτάνει η Αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια”. Αναφέρεσαι συνέχεια στο συγκεκριμένο θέμα (το όποιο είναι εκτός θέματος) και μετά σε ενοχλούν οι απαντήσεις μου. Ξεκόλα…
“Πάντως γενικά συμφωνώ μαζί σου, αν
κάποιος έχει «κόλλημα» με τα μαθηματικά και
είναι διατεθειμένος να ξενιτευτεί από τα 18
του, τα top ευρωπαϊκά πανεπιστήμια μπορούν να
του προσφέρουν καλύτερο επίπεδο σπουδών.”
Και εγώ αυτό υποστηρίζω. Δεν είναι μόνο το καλύτερο επίπεδο σπουδών αλλά και η δυνατότητα του να τελειώσεις εγκαίρως. Μπορείς να μάθεις αρκετά και σε Ελληνικό πανεπιστήμιο αλλά κυρίως με πολύ προσωπική δουλειά!
“τα κριτήρια εισαγωγής για μαστερ στην Γαλλία
ήταν ποιο χαλαρά”
Δεν ξέρω πραγματικά ποιά είναι τα κριτήρια εισαγωγής σε μεταπτυχιακά της Γαλλίας. Ωστόσο αρκετά προγράμματα σε Ecoles και στο Paris Univ. είναι πολύ δύσκολα και η ζήτηση των αποφοίτων εξαιρετικά υψηλή.
“Μια αφελής ερώτηση: Πόσο στοιχίζει η συγγραφή του Master στην Αγγλία? Πολλά ακούγονται για πληρωμένους τίτλους, που αποκτούν άτομα σε μερικούς μήνες χωρίς καν να γνωρίζουν επαρκώς τη γλώσσα.”
Το πόση δουλειά χρειάζεται για να πάρεις καλούς βαθμούς το έχεις ακούσει; Αν προτιμάς πήγαινε στη Σύρο για να κάνεις μεταπτυχιακό στην ομοιοπαθητική. Αυτοί που κάνουν master σε κορυφαία Αγγλικά πανεπιστήμια και μένουν έξω για δουλειά/διδ.σπουδές δεν πάνε χαμένοι…
http://www.arwu.org/rank2008/ARWU2008_A(EN).htm
Σε λίγο θα ακούσουμε πως είναι εύκολο να κάνεις δημοσίευση στο Annals of Mathematics και πως οι καθηγητές του εξωτερικού πληρώνουν για να κάνουν δημοσιεύσεις (οι Έλληνες δεν πληρώνουν για αυτό και δεν κάνουν). Δεν πας να τα πεις σε κανέναν άσχετο αυτά μπας και σε πιστεύσει;
Dimitri ο Φωκάς που τόλμησε να βγει έξω στα 18 έχει γεμίσει με διακρίσεις…
http://en.wikipedia.org/wiki/Naylor_Prize_and_Lectureship
“[http://www.arwu.org/rank2008/ARWU2008_A(EN).htm]”
Που είναι το LSE, οεο, καλέ κύριε epanechnikov στη λίστα;
Τουλάχιστον συμφωνήσαμε πως ένα ηρωικό 7αράκι στο ελληνικό πτυχίο αρκεί για να σε κάνει δεκτό στα περισσότερα Μάστερ στην Αγγλία (LSE ή αλλού). Μας έβγαλες το τσιγκέλι πάντως.
Ρε Μαθηματικοί θα το τρελάνετε το παιδάκι!!!! Εγώ θα τού πρότεινα να πάει σε μία πόλη όπου θα έχει αρκετές φοιτήτριες με υψηλό h index…… να περάσει καλά τα αλλά όλα θα έρθουν και τα μαστερ και τα phd όρεξη να έχει και ισορροπημένη προσωπική ζωή
Ανώνυμε έδωσες βάση σε αυτά που έγραψα;
Το LSE είναι εδώ
http://www.arwu.org/ARWU-FIELD2008/SOC2008.htm
εδώ
http://www.topuniversities.com/worlduniversityrankings/results/2008/subject_rankings/social_sciences/
εδώ
http://www.core.ucl.ac.be/econometrics/Bauwens/Rankings/EuropeanRanking.pdf
κτλ
Είναι εξειδικευμένη σχολή. Παρομοίως το ΕΚΠΑ και το ΑΠΘ είναι στη arwu λίστα άλλα όχι το ΕΜΠ
“να έχει και ισορροπημένη προσωπική ζωή”
Σοφή κουβέντα!
@epanechnikov
“Είναι εξειδικευμένη σχολή.”
Επομένως δεν είναι κλασικό πανεπιστήμιο όπως έγραψα πιό πάνω (παρά το ότι βρίσκεται στη λίστα που έστειλες, αλλά στις θέσεις 200-300, ωιμέ τι συμφορά), άρα μετά το “ηρωικό επταράκι” (που αρκεί για Μάστερ στην Αγγλία) συμφωνήσαμε και σε αυτό. Τελικά διαφωνείς για να διαφωνείς;
Ανώνυμε θα σταματήσω να ασχολούμαι μαζί σου μιας και είσαι ανίδεος. Διάβασε τη μεθοδολογία αν θέλεις για να καταλάβεις τι εννοώ. Το LSE είναι πανεπιστήμιο (η σχολή κατά το Αγγλοσαξωνικό κριτήριο) κοινωνικών επιστημών. Η ερευνητική του δραστηριότητα σε κοινωνικές επιστήμης το κατατάσσει στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Τα ονόματα Karl Popper, Friedrich Hayek, Amartya Sen,Robert Mundell, Imre Lakatos, William Beveridge, James Durbin, Maurice George Kendall δεν σου λένε τίποτα;;;;
Από τη φύση της η έρευνα σε κοινωνικές επιστήμες έχει περιορισμένο impact (μάλλον θα χρειαστεί να ψάξεις τι είναι το impact). Oι δημοσιεύσεις μαθηματικών πχ. αναφέρονται σε έρευνες φυσικών, πολ.μηχανικών, Ηλ. Μηχανικών, Οικονομολόγων κτλ. Το ίδιο και για τις δημοσιεύσεις φυσικών κτλ. Αυτό δεν ισχύει για τις δημοσιεύσεις Οικονομολόγων. Συνεπώς συγκρίνεις πορτοκάλια με αχλάδια. Τα άλλα που σου έστειλα τα αγνόησες και καταντάς πολύ γραφικός.
Τώρα το 7 στο οποίο αναφέρεσαι ΔΕΝ εξασφαλίζει την είσοδο όπου θέλεις. Δεν μπορείς να μπεις με ξερό 7 (και χωρίς διακρίσεις) σε μαθηματικό του Cambridge, σε Οικονομικό του LSE ή σε Φυσική στην Οξφόρδη. Πως να το κάνουμε δηλαδή. Στο Manchester ή στο UCL ίσως να γίνεις δεκτός σε κάποιο πρόγραμμα χαμηλής ζήτησης. Ωστόσο η εισαγωγή δεν είναι το παν. Στη Γερμανία μπορείς να γίνει δεκτός σε πολύ καλή σχολή Πολιτικών Μηχανικών (προπτυχιακά) ευκολότερα (ως ποστοστό διαγωνιζομένων που περνάνε τη βάση – αγνοώντας τη φύση του διαγωνισμού) από ότι στο ΕΜΠ. Σημαίνει αυτό πως το ΕΜΠ είναι καλύτερο;
@epanechnikov
“Στη Γερμανία μπορείς να γίνει δεκτός σε πολύ καλή σχολή Πολιτικών Μηχανικών (προπτυχιακά) ευκολότερα (ως ποστοστό διαγωνιζομένων που περνάνε τη βάση – αγνοώντας τη φύση του διαγωνισμού) από ότι στο ΕΜΠ. Σημαίνει αυτό πως το ΕΜΠ είναι καλύτερο;”
Έλα μου ντε. Άρα αυτά τα 28/218 κλπ, που έστειλες πριν, δεν λένε τίποτα. Οπως ακριβώς παρατήρησα. Καλά λέω πως διαφωνείς για να διαφωνείς. Κρίνοντας και από τους χαρακτηρισμούς που μοιράζεις αφειδώς, να εικάσω πως όλα αυτά είναι μέρος κάποιας ψυχοθεραπείας;
Όσο για το νεαρό τελειόφοιτο του θέματός μας (αν διαβάζει):
Καλά έγραψε ο VASILIS, “να έχει και ισορροπημένη προσωπική ζωή”… Για να μην καταλήξει τα πάντα να περιστρέφονται γύρω από το με-έκαναν-δεκτό-για-μάστερ-στο-LSE ή ο h-index-μου-είναι-43 ή τελείωσα-το-πανεπιστημιακό-νηπιαγωγείο-με-άριστα…
http://web-server.math.uoc.gr:1080/erevna/Diakriseis/
Τον Δεκέμβριο του 2007 δημοσιεύθηκαν τα αποτελέσματα μιας έρευνας που πραγματοποιήθηκε από το Centre for Higher Education Development (CHE) [που είναι ένα Γερμανικό Κέντρο Μελετών για την ανάπτυξη της Ανώτατης Παιδείας], η οποία οδήγησε σε μια κατάταξη των Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων με βάση σειρά κριτηρίων σχετιζομένων με την προσφορά τους στους τομείς των θετικών επιστημών για τα έτη 1997-2004. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας, μόνο το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το ΕΜΠ από τα Ελληνικά Πανεπιστήμια πήραν διακρίσεις και μάλιστα μόνο στον Τομέα των Μαθηματικών! Το Πανεπιστήμιό μας πήρε ένα «Αργυρό Μετάλλιο» στον τομέα των αναφορών και ένα «Χάλκινο Μετάλλιο» στον τομέα των δημοσιεύσεων. Το Ε.Μ.Π. πήρε ένα «Αργυρό Μετάλλιο» στον τομέα των δημοσιεύσεων, κάτι που σημαίνει ότι το Πανεπιστήμιο Κρήτης, τουλάχιστον με βάση τα παραπάνω κριτήρια μπορεί να θεωρηθεί ως το κορυφαίο από άποψη ερευνητικής προσφοράς στην Ελλάδα στον τομέα των θετικών επιστημών! Κανένα άλλο Ελληνικό Πανεπιστήμιο άλλωστε δεν πήρε τουλάχιστον ένα «Αργυρό Μετάλλιο» είτε στα Μαθηματικά είτε σε κάποιο άλλο τομέα ώστε να περιληφθεί στην λίστα των κορυφαίων. Συνολικά 129 Πανεπιστήμια αναφέρονται στον κατάλογο των κορυφαίων της Ευρώπης στον Τομέα των Μαθηματικών και το Πανεπιστήμιο Κρήτης συγκαταλέγεται ανάμεσα στα 100 κορυφαία.
Με ενοχλεί η ευκολία με την οποία προτείνετε τα πανεπιστήμια στο εξωτερικό. Όλοι εδώ είχατε την άνεση να πάτε να σπουδάσετε έξω; Όλοι εδώ έχετε την άνεση να σπουδάσετε τα παιδιά σας έξω.
Η ερώτηση του παιδιού ήταν απλή:
Αν γνωρίζει κάποιος ποιό είναι καλό μαθητικό, εδώ να πάει να σπουδάσει.
Τώρα ασχολίες, ότι φοιτητές αντιγράφουν, ότι έχουν γονείς καθηγητές, τι σημαίνει το 3 από το Cambrige και τι όχι είναι ανούσια!
Αν ξέρετε ένα καλό μαθητικό απλά πείτε το! Η ερώτηση ήταν πολύ απλή!
Το ερώτημα και η απάντησή του δεν είναι καθόλου εύκολα, αφού το να σπουδάζεις μαθηματικά στην Ελλάδα σε οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ανεργεία, στο πεδίο του Άρεως…
Αν θέλει να σπουδάσει, παρ΄όλα αυτά, αυτό το πεδίο των θεωρητικών μαθηματικών, από μεράκι, γιατί να μην επιδιώξει, αφού μπορεί, το βέλτιστο.
Ναι αλλα αυτοι που ειχαν την ανεση να πανε εξω, να μην κανουν και το καταλληλο πουλ-μουρ? Πως θα αποσβεσουν την επενδυση?
Η έρευνα στην οποία αναφέρθηκε ο κύριος Λαζαρίδης. Η Ελλάδα βρίσκεται στο πάτο κάτω από Πολωνία και Ουγγαρία
http://www.che.de/downloads/CHE_ExcellenceRanking_2007_AP99.pdf
κρα3 συμφωνώ
…εκτός βέβαια κι αν έχει “βύσματα” οπότε, όπου κι αν πάει, και στην Κωλοπετεινίτσα να σπουδάσει, πάλι θα επιπλεύσει.
Όλοι οι φελλοί επιπλέουν στη Ελλάδα. Πολλοί μάλιστα απ΄αυτούς γίνονται και καθηγητές ΑΕΙ και πολιτικοί, ενώ εμείς οι υπόλοιποι πρέπει να κλείνουμε το στόμα και να πνίγουμε τις σκέψεις και να καίμε τα όνειρα.
“ισορροπημένη προσωπική ζωή” φίλε μπορούν να έχουν μόνο οι βολεμένοι και οι αναίσθητοι…
“Ναι αλλα αυτοι που ειχαν την ανεση να πανε εξω”
τυχαίε εγώ δυστυχώς δεν είχα ούτε την άνεση ούτε (κυρίως) την ενημέρωση ωστέ να κάνω προπτυχιακές σπουδές έξω. Οι πανελλήνιες ήταν μονόδρομος. Οι γονείς που έχουν την άνεση ή την ενημέρωση καλό θα ήταν να στείλουν τα παιδιά τους έξω. Στην ηπειρωτική Ευρώπη εξάλλου το κόστος σπουδών είναι ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΟ από ότι στην Ελλάδα. Μέχρι και part-time “δουλειές” βρίσκουν οι φοιτητές στο πανεπιστήμιο – όπου δουλειές pc assistant, (βοήθεια για τα κρασαρίσματα των PC των φοιτητών στις λέσχες/σχολές κτλ), κλειδούχος κτλ.
““ισορροπημένη προσωπική ζωή” φίλε μπορούν να έχουν μόνο οι βολεμένοι και οι αναίσθητοι…”
Έγραψες!
@ Ανώνυμος λέει:
Απριλίου 14, 2009 σε 6:24 μμ
“Με ενοχλεί η ευκολία με την οποία προτείνετε τα πανεπιστήμια στο εξωτερικό. Όλοι εδώ είχατε την άνεση να πάτε να σπουδάσετε έξω;”
Το ερώτημα και η απάντησή του δεν είναι καθόλου εύκολα, αφού το να σπουδάζεις μαθηματικά στην Ελλάδα σε οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ανεργεία, στο πεδίο του Άρεως…
Αν θέλει να σπουδάσει, παρ΄όλα αυτά, αυτό το πεδίο των θεωρητικών μαθηματικών, από μεράκι, γιατί να μην επιδιώξει, αφού μπορεί, το βέλτιστο.
…εκτός βέβαια κι αν έχει “βύσματα” οπότε, όπου κι αν πάει, και στην Κωλοπετεινίτσα να σπουδάσει, πάλι θα επιπλεύσει.
Όλοι οι φελλοί επιπλέουν στη Ελλάδα. Πολλοί μάλιστα απ΄αυτούς γίνονται και καθηγητές ΑΕΙ και πολιτικοί, ενώ εμείς οι υπόλοιποι πρέπει να κλείνουμε το στόμα και να πνίγουμε τις σκέψεις και να καίμε τα όνειρα.
“ισορροπημένη προσωπική ζωή” φίλε μπορούν να έχουν μόνο οι βολεμένοι και οι αναίσθητοι…
“Πως θα αποσβεσουν την επενδυση?”
Με το πουλ-μουρ καμία επένδυση δεν αποσβένεται. Τώρα το ότι προσπαθείτε να εξισώσετε το Θρασύβουλα με τη Manchester United (ή έστω τη Lyon) μου φαίνεται εξαιρετικά περίεργο.
“Tώρα το ότι προσπαθείτε να εξισώσετε το Θρασύβουλα με τη Manchester United (ή έστω τη Lyon) μου φαίνεται εξαιρετικά περίεργο.”
Υποθέτω είναι κομμάτι της ψυχανάλυσης και αυτό;
Διότι δεν είδα κανέναν άλλο μέχρι τώρα να αναφέρεται είτε στο Θρασύβουλο είτε στην Manchester United.
Δύσκολο αυτό το ρημάδι το μάστερ, πολύ δύσκολο.
““ισορροπημένη προσωπική ζωή” φίλε μπορούν να έχουν μόνο οι βολεμένοι και οι αναίσθητοι…”
…αλλά που να την βρουν οι ματαιόδοξοι;
Η ισορροπημένη προσωπική ζωή είναι μάλλον το βασικό αλλά άλλος την βρίσκει
με ισορροπία του στις κοινωνικές σχέσεις και άλλος με την αφοσίωση σε κάποια
επιστήμη. Ο λόγος που δεν θα πρότεινα έτσι εύκολα σε κάποιον να κάνει κάποιο
προπτυχιακό έξω είναι γιατί αντιλαμβάνομαι την περίοδο του προπτυχιακού σαν
μια περίοδο αναζήτησης, όπου κάποιος ψάχνει τις κλήσεις και τα ενδιαφέροντα
του. Αν βέβαια αυτή η διαδικασία αναζήτησης έχει γίνει σε μικρότερη ηλικία
και έχει αποφασίσει ότι θέλει να αφοσιωθεί απόλυτα σε κάποιο αντικείμενο σπουδών
θα του πρότεινα να προσπαθήσει να πάει στο καλύτερο Πανεπιστήμιο που μπορεί.
Επίσης ένα ζήτημα είναι το κατά πόσο κάποιος είναι συναισθηματικά έτοιμος
να ζήσει σε άλλη χώρα στα 18 του. Εγώ δεν θα ήθελα να το κάνω τότε και θεωρώ
ότι αυτή η επιλογή έχει κάποιο συναισθηματικό κόστος. Προσωπικά έκανα προπτυχιακό
εδώ, μεταπτυχιακό Αγγλία, διδακτορικό εδώ και ετοιμάζομαι πάλι για έξω με σκοπό
να μην γυρίσω ιδιαίτερα σύντομα. Ενώ θα αποθάρρυνα κάποιον να κάνει διδακτορικό
εδώ, δεν θα τον αποθάρρυνα ιδιαίτερα να κάνει προπτυχιακό.
Τέλος αυτό που λέγεται για την ανεργία των μαθηματικών και για πεδία του Άρεως
δεν είναι απολύτως ακριβές. Κάποιος με πρώτο πτυχίο μαθηματικά μπορεί να
εξειδικευτεί σε πληροφορική και χρηματοοικονομικά και να έχει καλή (όσο καλή
είναι στην Ελλάδα τέλος πάντων) επαγγελματική αποκατάσταση.
>>>>>
VASILIS λέει:
Απριλίου 14, 2009 σε 3:42 μμ
Πολύ μεγάλος ο αριθμός των Ελλήνων μεταπτυχιακών φοιτητών στο LSE σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας Αλήθεια πως δικαιολογείται?
>>>>>
Μα είναι γνωστό πως οι Έλληνες απόφοιτοι είναι τίγκα στις διακρίσεις και στις επιτυχίες. Διότι όπως δήλωσε ο παντογνώστης Εpanechnikov — υπεύθυνος για admissions να υποθέσω; — δεν σε παίρνουν στο Μάστερ του LSE με ξερό 7 και χωρίς διακρίσεις. Αμ πώς;
>>>>>>>>
“Προσωπικά έκανα προπτυχιακό εδώ, μεταπτυχιακό Αγγλία, διδακτορικό εδώ και ετοιμάζομαι πάλι για έξω με σκοπό να μην γυρίσω ιδιαίτερα σύντομα. Ενώ θα αποθάρρυνα κάποιον να κάνει διδακτορικό εδώ, δεν θα τον αποθάρρυνα ιδιαίτερα να κάνει προπτυχιακό.”
>>>>>>>>
Μάλλον συμφωνώ, αν και η ερώτηση είναι αν το ίδιο ισχύει και τώρα, μιά δεκαετία μετά από τότε που έκανες το πρώτο πτυχίο. Θα μπορούσε να πει κάποιος πως η κατάσταση των ελληνικών πανεπιστημίων έχει χειροτερέψει, η παγκοσμιοποίηση έχει κάνει τη ζωή σε μιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα πιό εύκολη από όσο ήταν κάποτε, συναισθηματικά οι νέοι ωριμάζουν πιό εύκολα. Εpanechnikov, εσύ που ξέρεις κι από Μάστερ στο LSE, τι λες;
““ισορροπημένη προσωπική ζωή” φίλε μπορούν να έχουν μόνο οι βολεμένοι και οι αναίσθητοι…”
…αλλά που να την βρουν οι ματαιόδοξοι;
ΕΣΥ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΟΣ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ Ο ΠΕΡΙΓΥΡΟΣ ΣΟΥ.
ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΕΙΣΑΙ ΟΛΙΓΑΡΚΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΑΡΚΗΣ.
ΕΧΕΙΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΑΙ ΠΛΗΡΩΣ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.
ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΘΥΜΟΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ, ΑΡΚΕΙ Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΠΕΡΝΑ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΟΛΟΓΙΟΥ, ΟΤΑΝ ΑΦΟΡΑ ΑΛΛΟΥΣ ΑΠ΄ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΛΕΙΦΟΥΝ.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΟΙ ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΟΙ, ΠΟΥ ΑΝ ΕΠΙΜΕΙΝΟΥΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΟΥΝ ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΓΑΡΚΕΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΛΙΓΑΡΚΕΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΓΥΡΟΥ ΣΟΥ. ΑΜ ΠΩΣ?
κρα3, το να μην έχεις θέσει σαν πρωταρχικό στόχο στη ζωή σου το να έχεις “ισορροπημένη προσωπική ζωή”, είναι δικαίωμά σου. Μην απορείς όμως που δεν είναι όλοι σαν και σένα.
@ανώνυμος
Στο MIT OR centre το 10% των καθηγητών είναι Έλληνες. Στο Ocean Engineering ακόμα περισσότεροι. Κάτι παράξενο συμβαίνει.
Ανώνυμε αν μπορείς μπες στο LSE, τη Οξφόρδη το Cambridge ή όπου αλλού θέλεις. Απορώ γιατί δεν το κάνεις. Οι επιχειρήσεις και τα πανεπιστήμια προσλαμβάνουν πτυχιούχους κυρίως από τα συγκεκριμένα πανεπιστήμια και τους χρυσοπληρώνουν. Προτιμάς frappedia και αραλίκι ή απλά ΔΕΝ μπόρεσες και σου έχουν μείνει αποθημένα; Γνωρίζεις πόσοι Έλληνες δουλεύουν στο city? Πόσοι διαπρέπουν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού;
http://eurocareers.jpmorgan.com/content/content_347.aspx?id=17
http://eurocareers.jpmorgan.com/content/content_347.aspx?id=25
Ψάξε profiles και σε άλλες τράπεζες (δεν σου μιλάω για γνωστούς μου) και θα δεις πόσοι υπάρχουν.
http://extras.timesonline.co.uk/tol_gug/gooduniversityguide.php
(δες Graduate prospects)
Επιπλέον φάσκεις και αντιφάσκεις. Τι μία λες ότι τα κριτήρια εισαγωγής δεν είναι το πλέον αποφασιστικό του επιπέδου σπουδών και από την άλλη έχει κολήσει η βελόνα σου στο 7 (που ΔΕΝ ισχύει). Βγες λίγο από το αυγό σου (βλέπε Ελλάδα) και θα δεις πως η πραγματικότητα είναι διαφορετική.
Παρατήρηση Νο1: Το ύφος της επιστολής και το όλο σκηνικό μου φαίνεται στημένο. Κάποιος απλά φέρνει το ζήτημα της αξιολόγησης με έντεχνο τρόπο στην επιφάνεια.
Παρατήρηση Νο2: Ο “διάλογος” που δήθεν γίνεται δείχνει γιατί δεν θα γίνει ποτέ τπτ μέσα από τέτοιου είδους διαδικτυακές προσπάθειες. Κάθε ένας εκθέτει τα καλά του δικού του πανεπιστημίου, μεταπτυχιακού κτλ απαξιώνοντας ταυτοχρόνως όλα τα άλλα…όπως λέει γνωστός τηλεπαρουσιαστής ποδοσφαιρικών εκπομπών (με ωραίο χαμόγελο) “ο κλασικός ο μ… ο έλληνας”
Σε όποιο τμήμα και να πάει ο μικρός (αν είναι πραγματικό πρόσωπο) αυτό που τελικά παίζει πρώτο ρόλο είναι η αγάπη του για τα μαθηματικά. Σε επίπεδο μεταπτυχιακού ή διδακτορικού ίσως αξίζει να το ψάξει λίγο παραπάνω.
>>>>>>
Κάθε ένας εκθέτει τα καλά του δικού του πανεπιστημίου, μεταπτυχιακού κτλ απαξιώνοντας ταυτοχρόνως όλα τα άλλα…όπως λέει γνωστός τηλεπαρουσιαστής ποδοσφαιρικών εκπομπών (με ωραίο χαμόγελο) “ο κλασικός ο μ… ο έλληνας”
>>>>>>
Α όλα κι όλα. Εγώ είμαι με το μεταπτυχιακό του Εpanechnikov.
“Μην απορείς όμως που δεν είναι όλοι σαν και σένα.”
Μάλλον εσύ προσπαθείς “γνωστέ άγνωστε” να μας πείσεις ότι όλοι οι άλλοι που δεν πρεσβεύουν αυτά που πρεσβεύεις εσύ, και διεκδικούν κάτι καλύτερο απ΄αυτό που εσύ και οι όμοιοί σου θεωρείτε γι αυτούς άξιο, είναι “ανισόρροποι”.
Αλλά ξέρεις κάτι τέτοιους “ανισόρροπους” στα μάτια σου τους ευγνωμονεί η γλώσσα της ιστορίας, που δεν ξέρει να γλείφει.
>>>>>>
Επιπλέον φάσκεις και αντιφάσκεις. Τι μία λες ότι τα κριτήρια εισαγωγής δεν είναι το πλέον αποφασιστικό του επιπέδου σπουδών και από την άλλη έχει κολήσει η βελόνα σου στο 7 (που ΔΕΝ ισχύει).
>>>>>>
Ατακτο αγόρι. Είδες που πάμε να συμφωνήσουμε πάλι και λες κάτσε να του τα γυρίσω λιγάκι, ε; Έλα όμως που το 7 είναι το ελάχιστο που αναφέρει το ίδιο το LSE στο website. Να στο βρω; Μη ντρέπεσαι να μου το ζητήσεις.
Με αυτά που γράφουν μερικοί θα πιστέψουμε ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι γεμάτα από μαθηματικές διάννοιες παγκοσμίου επιπέδου; Ρε πάτε καλά; Από ελληνικό πανεπιστήμιο μόνο ένας μεγάλος μαθηματικός πέρασε, κι αυτός σηκώθηκε κι έφυγε από τον πόλεμο που του έκαναν!
“κρα3, το να μην έχεις θέσει σαν πρωταρχικό στόχο στη ζωή σου το να έχεις “ισορροπημένη προσωπική ζωή”, είναι δικαίωμά σου.”
Αν είσαι αφοσιωμένος σε κάτι, έχεις φιλοδοξίες σε και έχεις αγαπήσει τη δουλειά σου η προσωπική σου ζωή περνάει σε δεύτερη μοίρα. Για ποιο λόγο νομίζεις πως τόσοι πολλοί Έλληνες ζούνε έξω; Επειδή έχουν βάλει τη προσωπική τους ζωή ως προτεραιότητα;
>>>>>>>>>>
Για ποιο λόγο νομίζεις πως τόσοι πολλοί Έλληνες ζούνε έξω; Επειδή έχουν βάλει τη προσωπική τους ζωή ως προτεραιότητα;
>>>>>>>>>>
Δηλαδή εκεί έξω δεν υπάρχει “προσωπική ζωή”; Δεν μπορεί να έχει κάποιος προσωπική ζωή στο Λονδίνο, στη Βαλτιμόρη, στο Φράιμπουργκ, στο Μόντρεαλ για παράδειγμα; Το “όπου γη και πατρίς” δεν σου λέει κάτι; Μα καταναγκαστικά έργα σε έβαλαν να κάνεις στο Μάστερ;
“Κάθε ένας εκθέτει τα καλά του δικού του πανεπιστημίου, μεταπτυχιακού κτλ απαξιώνοντας ταυτοχρόνως όλα τα άλλα…”
Navarxe οι σοβαροί συνομιλητές δεν προβάλουν τα δικά τους πανεπιστήμια αλλά παρουσιάζουν evidence (10δες rankings/έρευνες από διάφορους φορείς ή οτιδήποτε άλλο) σχετικά με το ποιά πανεπιστήμια είναι καλά.
Ανώνυμε ΓΝΩΡΙΖΕΙ Ή ΌΧΙ ΤΙ ΣΗΜΑΊΝΕΙ ΕΛΆΧΙΣΤΟ;
Γιατί μιλάς σε προσωπικό επίπεδο; Δεν αναφέρομαι σε προσωπικό επίπεδο. Αν και εγώ προσωπικά κοντεύω μια 10ετία έξω. Έχεις γνωρίσει τι σημαίνει να είσαι μόνιμος κάτοικος εξωτερικού; Μάλλον όχι. Έξω από το χορό όλα εύκολα φαίνονται.
Εδώ μιλάμε περί ηλιθίου
“Ανώνυμε ΓΝΩΡΙΖΕΙ Ή ΌΧΙ ΤΙ ΣΗΜΑΊΝΕΙ ΕΛΆΧΙΣΤΟ;”
Άντε πάλι στα ίδια. Καλά, τόσο προσβλητικό είναι να παραδεχτείς πως κάποιος με βαθμό πτυχίου 7 από ελληνικό πανεπιστήμιο μπορεί κάλλιστα να γίνει δεκτός για Μάστερ στο LSΕ; Δεν σου μειώνει το πτυχίο, μην ανησυχείς.
Σου είπα πως είμαι απόφοιτος του LSE; Με βάση τη δική σου λογική στο Harvard που δεν υπάρχει τέτοιο όριο μπορεί να γίνει δεκτός κάποιος με 5
Ανώνυμε για να τελειώνουμε από ότι κατάλαβα προτείνεις στο μαθητή προπτυχιακό στην Ελλάδα για να έχει τι δυνατότητα το παλικάρι να βγαίνει και για frappedakia με τους φίλους του και να ξεκουράζεται όταν υπάρχουν καταλήψεις. Επιπλέον θα έχει τη δυνατότητα να πάει στα φοβερά party τις ΔΑΠ και τις εξορμήσεις στη Μύκονο της ΠΑΣΠ. Επιπλέον όταν τσατίζεται ή αγχώνεται για την επαγγελματική του αποκατάσταση μπορεί να βγει στους δρόμους ή στο πανεπιστήμιο να τα σπάσει με τα φιλαράκια του.
Είναι κακή η πίεση και το διάβασμα εως τα μεσάνυκτα μιάς και μεταμορφώνουν normal ανθρώπους σε nerds…
@Εpanechnikov
Μήπως θα πρέπει να σκεφτείς λίγο καλύτερα τα πλεονεκτήματα του “ισορροπημένη προσωπική ζωή”; Μάλλον θα σε ωφελήσει…
[Κράτα την απάντηση για πάρτη σου. Φτάνουν για σήμερα οι απαντήσεις με χαρακτηρισμούς και λογικά ατοπήματα. Και αύριο μέρα είναι. Aσε που η Λίβερπουλ πάει για τον άθλο και προτιμώ να αφοσιωθώ εκεί. Α και που είσαι. Ψηφίζω το μεταπτυχιακό σου δαγκωτό, με χέρια και με πόδια.]
Να πω το μακρύ μου και το κοντό μου τώρα που βράδιασε μια και το θεμα εχει παρεκτραπει(αν και θα προσπαθήσω να έχω μια σχέση με το αρχικο)
- Με ενοχλεί αφανταστα (σε σημείο να έχω περιορίσει τις συναναστροφές μου με πλειάδα ομοεθνών χιαρ ιν γιου κει) αυτή η έπαρση του κάνω μεταπτυχιακά-δουλεύω στην Αγγλία. Δε ξέρω τι ισχύει στην Αμερική, αλλά σε άλλες χώρες της ευρώπης δε παίζει (π.χ. Γερμανία). Το οτι τα Πανεπιστήμια είναι εδώ μεγαλύτερα, δουλέυουν καλύτερα και παράγουν αφανταστα περισσότερη έρευνα το ξέρουμε, δε χρειάζεται κανείς υπενθύμιση. Επίσης η σύγκριση με Ελλάδα μου φαίνεται έως και αδιαφορη μετά από κάποιο σημείο. Οποιος έκανε τις επιλογές του δε χρειάζεται να τις δικαιολογεί.
-Ειδικά για τους εργαζόμενους, μου φάινεται και λίγο αστείο. Προφανώς θα δουλεύουν στη JP Morgan οι καλοί απόφοιτοι των εδώ πανεπιστήμίων. Στην Ελλάδα υπάρχει ανάλογη κλιμάκωση, αλλα προφανώς οι εταιρείες είναι πολύ μικρότερες(και πολύ πολύ λιγότερες).
-Θυμάμαι αυτό που είχε γράψει ο κ Βλάχος παλιότερα. Αν εγώ είχα τρέλα με το chemical process δε μου χρώσταγε ο Θεος να βρω δουλεία πίσω στην Ελλάδα όταν το ήξερα οτι δε θα κάνουμε χημική βιομηχανία τα προσεχή 50 χρόνια. Οπότε προς τι η γκρίνια και ο αλληλοσπαραγμός?
-Το admission είναι μια παρα πολύ σύνθετη ιστορία για να κλειστεί σε μια γραμμή(αν και έπεσα και εγώ στο λάθος παραπάνω να γράψω μια συνταγή). Ειδικά για το Phd εχει μεγαλή σημασία το department και το group που πάει κάποιος και μετά το University.Παρατηρώ δε οτι για Engineering γενικά τα πράματα έχουν άλλα κόζια(ισως επειδη και τα oxbridge είναι πιο χαλαρά εκεί)
- Η προτροπή του να σπουδάσει κάποιος έξω μου φαίνεται δίκοπο μαχαίρι. Αν προτρέπουμε τους άριστους να φύγουν εξωτερικό, μην έχουμε ελπίδες για ριζική αναμορφωση των Πανεπιστημίων. Το επίπεδο των φοιτητών είναι εξίσου κρίσιμο με αυτό των διδασκόντων.
-Το να σπουδασει κανείς στην Αγγλία στα 18 του, το θεωρώ από πολλές απόψεις κακό για τη πορεία του και όχι καλό, εκτός αν έχουν παρθεί τοσο σοβαρές αποφάσεις τόσο νωρίς. Τα Ελληνικά προπτυχιακά συνήθως στο σύνολο τους, προσφέρουν πολύ καλή μορφώση σε αυτόν που ενδιαφερεται. Τα προβληματα ξεκινάνε στους “χλιαρούς” ή “αδιαφορους”
- Τα Μαθηματικά σε όποια μορφή και σε όποιο τμήμα είναι, για μένα, ένα υπέροχο ταξίδι όπου και να το κάνεις αρκεί να μη χάσεις το κέφι και τη προσπάθεια(αν και δεν είμαι Μαθηματικός). Αμα το έχεις αυτό φτάνει, όπου και αν είσαι. Είτε στη Κρητη, είτε στην Αθήνα είτε στο Cambridge.
Μερικές παρατηρήσεις σχετικά με την κατάταξη στην οποία αναφέρθηκε ο Θέμης:
Μετάλλια πήραν επίσης στη Φυσική το ΕΚΠΑ (χάλκινο στις δημοσιεύσεις+αργυρό στα highly cited) και το ΑΠΘ (χάλκινο στις δημοσιεύσεις+αργυρό στο Marie Curie).
Η δεύτερη παρατήρηση αφορά στη “διόρθωση” που πρέπει να γίνει στην κατάταξη αυτή λόγω του ότι, όπως οι περισσότερες κατατάξεις τέτοιου είδους, δε μετρά το μέγεθος του Τμήματος. Με δεδομένο πχ ότι το μαθηματικό Κρήτης (28 μέλη ΔΕΠ) είναι πολύ μικρότερο από του EΜΠ, του ΕΚΠΑ κλπ, δε πρέπει να βγάζουμε λάθος συμπεράσματα από το ότι έχει χάλκινο στις δημοσιεύσεις ενώ το ΕΜΠ έχει αργυρό. Επίσης το αργυρό στα citations σχετικά με το μέγεθός του αποτελεί κατόρθωμα. Άλλη διόρθωση απαιτείται γιατί όταν οι αριθμοί είναι μικροί, τότε επηρεάζονται από έναν πχ ερευνητή. Πχ στο ΕΜΠ υπάρχει ερευνητής με 280 δημοσιεύσεις στο ISI (πάρα πολλές για μαθηματικό), αλλά μόλις 380 άρθρα που αναφέρονται σ’ αυτόν, χωρίς αυτοαναφορές. Επίσης, στη Φυσική μπορείς να είσαι highly cited γιατί πχ είσαι ένας από τους 100 συν-συγγραφείς σε κάποια άρθρα των υψηλών ενεργειών που έχουν 1000 αναφορές το καθένα.
>>>>>>>>>>>>>>>
Με ενοχλεί αφανταστα (σε σημείο να έχω περιορίσει τις συναναστροφές μου με πλειάδα ομοεθνών χιαρ ιν γιου κει) αυτή η έπαρση του κάνω μεταπτυχιακά-δουλεύω στην Αγγλία. Δε ξέρω τι ισχύει στην Αμερική, αλλά σε άλλες χώρες της ευρώπης δε παίζει (π.χ. Γερμανία). Το οτι τα Πανεπιστήμια είναι εδώ μεγαλύτερα, δουλέυουν καλύτερα και παράγουν αφανταστα περισσότερη έρευνα το ξέρουμε, δε χρειάζεται κανείς υπενθύμιση. Επίσης η σύγκριση με Ελλάδα μου φαίνεται έως και αδιαφορη μετά από κάποιο σημείο. Οποιος έκανε τις επιλογές του δε χρειάζεται να τις δικαιολογεί.
>>>>>>>>>>>>>>>
Σωστός σε όλα. Έλα όμως που αρκετοί (και στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες τριτοκοσμικές κοινωνίες) κάνουν επιλογές όχι συνειδητοποιημένα και ελεύθερα (στη βάση προσωπικών αναζητήσεων και επιθυμιών) και σε πλήρη ισορροπία με τον εαυτό τους, αλλά στη βάση του τι θα πουν οι άλλοι… «Που λες κυρά-Μαρίκα μου, σπουδαία νέα, τον γιόκα μου τον πήρανε για μάστερ στο Λοντοσκούλ του Εκονόμη»
@stojohn
-Θεωρώ τη κριτική σου πολύ άστοχη. Εδώ δεν προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε τις επιλογές μας αλλά προσπαθούμε να διατυπώσουμε απόψεις κρατώντας κάποια απόσταση από αυτές. Το ότι πχ. θα πρότεινα σε κάποιον να σπουδάσει μαθηματικά στο πανεπιστήμιο Utrecht, βιολογία στην Upsala ,ιατρική στο Karolinska και οικονομικά στη Τουλούζη (δεν επέλεξα τα συγκεκριμένα πανεπιστήμια τυχαία. Όντως θα πρότεινα σε κάποιον να σπουδάσει σε αυτά) τι σχέση έχει με τις δικές μου επιλογές (εκτός αν θεωρείς πως είμαι ταυτόχρονα γιατρός, βιολόγος, φυσικός και οικονομολόγος);
-”Ειδικά για τους εργαζόμενους, μου φάινεται και λίγο αστείο.”
Γνωρίζω πολύ καλά τι συμβαίνει στην Αγγλία μιας και έχω ζήσει εκεί αρκετά χρόνια. Για διάφορους επίσης λόγους ξέρω μερικά πράγματα για το city. Το ότι οι χιλιάδες εργαζόμενοι στις επενδυτικές τράπεζες/ασφαλιστικές/συμβουλευτικές κτλ. προέρχονται κυρίως από συγκεκριμένα πανεπιστήμια είναι γνωστό.
-”Ειδικά για το Phd εχει μεγαλή σημασία το department και το group που πάει κάποιος και μετά το University.”
Καταλαβαίνω πως έκανες PhD ή master σε μη glamorous πανεπιστήμιο για αυτό και ενοχλήθηκες με τα γραφόμενα μου. Δεν υπάρχει όμως λόγος να διαστρεβλώνεις τις απόψεις μου και να τις ερμηνεύεις όπως εσύ επιθυμείς. Εξάλλου συμφωνώ σε κάποιο βαθμό μαζί σου. Το τμήμα παίζει μεγάλο ρόλο (αυτό φαίνεται και από τα ακαδημαϊκά placements καλών τμημάτων που ανήκουν σε μέτρια πανεπιστήμια) αλλά θα πρόσθετα πως και το πανεπιστήμιο καλώς η κακώς παίζει επίσης μεγάλο ρόλο.
-”Αν προτρέπουμε τους άριστους να φύγουν εξωτερικό, μην έχουμε ελπίδες για ριζική αναμορφωση των Πανεπιστημίων.”
Μα σοβαρό πρόβλημα αποτελεί και ο τεράστιος αριθμός των φοιτητών στα προπτυχιακά (σε τμήματα νομικής μπορεί να φτάσει πάνω από 600 ανά έτος). Έτσι θα ξαλαφρώνουν τα τμήματα και αυτοί που θα αποφασίσουν να βγουν έξω θα ωφεληθούν σημαντικά.
-”Το να σπουδασει κανείς στην Αγγλία στα 18 του, το θεωρώ από πολλές απόψεις κακό για τη πορεία του και όχι καλό, εκτός αν έχουν παρθεί τοσο σοβαρές αποφάσεις τόσο νωρίς. Τα Ελληνικά προπτυχιακά συνήθως στο σύνολο τους, προσφέρουν πολύ καλή μορφώση σε αυτόν που ενδιαφερεται.”
Δεν το περιορίζω σε Αγγλία. Η Γερμανία, Ολλανδία, Ελβετία, Σουηδία ίσως να αποτελούν και καλύτερες επιλογές. Τα Ελληνικά προπτυχιακά ΔΕΝ προσφέρουν καλή μόρφωση. Καλύτερα να μην βαυκαλιζόμαστε (σε Ελληνικό σπούδασα και εγώ. Μη με κατηγορήσεις πάλι για εγωισμό). Απεργίες, καταλήψεις, αδιάφοροι/άσχετοι καθηγητές, πολυάριθμα τμήματα ….. κτλ (μη με βάζεις να γράφω τα αυτονόητα). Μπορεί βέβαια να μάθει κάποιος φοιτητής τα βασικά καλά παρά και όχι εξαιτίας του πανεπιστημίου. Δηλαδή προσωπικό διάβασμα πέρα της ύλης εκπαιδευτικού υλικού της σχολής κτλ
Το ότι οι χιλιάδες εργαζόμενοι στις επενδυτικές τράπεζες/ασφαλιστικές/συμβουλευτικές κτλ. προέρχονται κυρίως από συγκεκριμένα πανεπιστήμια είναι γνωστό.
—
Το αποτέλεσμα βέβαια είναι γνωστό και θα το πληρώνουν για αρκετά χρόνια.
@ανωνυμος
“και σε πλήρη ισορροπία με τον εαυτό τους, αλλά στη βάση του τι θα πουν οι άλλοι…”
Έλεος πια. Αν ενδιαφέρεται κάποιος να αποκτήσει σοβαρές ακαδημαϊκές γνώσεις (και να γίνει πιο ανταγωνιστικός στην αγορά εργασίας) πάει να πει πως το κάνει στη βάση του τι θα πουν οι άλλοι; Μπράβο αν έχεις αυτή την άποψη. Εσύ μη στέλνεις τα παιδιά σας σε καλά πανεπιστήμια γιατί να μη τα βγάλουν ψώνια. Η γειτόνισσα εξάλλου μπορεί να έχει ακούσει την Οξφόρδη και το Harvard αλλά αμφιβάλλω αν θα γνωρίζει το Karolinska (, τα Max Planck ινστιτούτα, το ETHZ, το Tilburg και το Utrecht. (ποιά είναι αυτή η Karolina που λούζεται με Ultrex και πίνει σόδα Tilburg και έχει γκόμενο κάποιον Max?)
Stojohn αγόρι μου, τι θες και ασχολείσαι; Έχεις κάνει μάστερ γκλαμούρικο στον Εκονόμη δια να δικαιούσαι να ομιλείς; (ναι, ναι, εκεί που πήραν και το γιό της κολητής της κυρα-Μαρίκας) Όπως ήδη έχεις αρχίσει να διαπιστώνεις τα φρούτα δεν ευδοκιμούν μόνο εντός συνόρων, αλλά κάνουμε και εξαγωγή.
“Το αποτέλεσμα βέβαια είναι γνωστό και θα το πληρώνουν για αρκετά χρόνια.”
Για τις αιτίες σε παραπέμπω στον οικονομολόγο του NYU Roubini και τον Nassim Taleb. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι και μέσα σε αυτούς είναι σίγουρα και το recruitment το οποίο πιστεύω πως γίνεται με λάθος τρόπο (όχι αυτό πάντως που εννοείς εσύ).
http://www.rgemonitor.com/blog/roubini/
http://www.fooledbyrandomness.com/
Παρά ταύτα απλά σημείωσα ένα γεγονός. Δεν πήρα θέση
@Εpanechnikov
Ξύπνησες ορεξάτος βλέπω. Άντε, διαστρέβλωσε ξανά τα λεγόμενά μου να σε βοηθήσει να αισθανθείς ωραία στο γυάλινο παλάτι που βοηθά να τα βλέπουμε όλα άσπρα μαύρα.
ανώνυμε το φρούτο είσαι εσύ και μάλιστα έχεις αρχίζει να σαπίζεις. Μπες στο ψυγείο ή στα σκουπίδια
“Nassim Taleb”
O οποίος παρεμπιπτόντως έχει γράψει ουκ ολίγα για τα ψώνια που παρεπιδημούν στα χρηματιστηριακά και το να βαυκαλίζεται κανείς θεωρώντας την τύχη ικανότητα. Εσύ Εpanechnikov, που ξέρεις τα πολλά, για πες μας: είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα;
Ωραία τα νουμεράκια όμως η οικονομική κρίση υπήρξε αποτέλεσμα συγκεκριμένης επιχειρηματικής κουλτούρας που είχε αναπτυχθεί στην πλειονότητα των επιχειρήσεων του χρηματοοικονομικού τομέα, μέρος αυτής της κουλτούρας και τα high class πανεπιστήμια, τα old boys networks κτλ.. Αναλύσεις για το ζήτημα στις broadsheets του Η.Β. και την THES.
ανώνυμε τη κρίμα που δεν είσαι εργοδότης. Έχεις εκφράσει ήδη την εκτίμηση σου στις σπουδές μου τώρα μου ζητάς και την άποψη. Αν είσαι πάντως πες μου για να σε πάρω με το καλό
“η οικονομική κρίση υπήρξε αποτέλεσμα συγκεκριμένης επιχειρηματικής κουλτούρας”
Δεν διαφωνώ καθόλου
Εpanechnikov τι λέει ο σερβιτόρος; Είναι δυνατόν ένας σερβιτόρος να δικαιούται να ομιλεί; Α ναι, και σε διαβεβαιώ: εγώ, ως φρούτο, δηλώνω κατηγορηματικά πως δεν έχω καμία σχέση με το Σερβιτόρο.
Πρόταση: να δοθεί το recruitment στον Εpanechnikov.
“Πρόταση: να δοθεί το recruitment στον Εpanechnikov.”
Πες το και μας έβγαλες τη ψυχή. Από τώρα θα σε φωνάζω boss
Φώναζέ με όπως θες. Είπαμε, σε όλα σου λέμε ναι.
To καλύτερο τμήμα Μαθηματικών είναι αυτό της Πάτρας στο οποίο υπηρετεί ο διεθνώς καταξιωμένος επιστήμονας Π. Σιαφαρίκας (Πρόεδρος του ΕΑΠ) ο οποίος και έχει λάβει τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα από το Safarik University of Tranva.Περισσότερα στην ιστοσελίδα του στο ΕΑΠ.
Σε αυτό το τμήμα όταν ήταν Πρόεδρος δεν έδιδε πτυχίο σε αριστεύσασα που είχε τελειώσει σε επτά εξάμηνα όλα τα μαθήματα, είχε πάρει Μάστερ από Οξφόρδη και είχε γραφτεί στην Ecole Normal για διδακτορικό στα Μαθηματικά. Οταν οι Γάλλοι ως γραφειοκράτες της ζήτησαν το πτυχίο και έκανε αίτηση στο Τμήμα, ο επιστήμονας Σιαφαρίκας ως Πρόεδρος του Τμήματος αρνήθηκε να της το δώσει γιατί φοίτησε 7 εξάμηνα αντί για 8 και παρόλο ότι είχε περάσει όλα τα μαθήματα και είχε και το Μάστερ από Οξφόρδη!!!
Θα συμβούλευα τον μαθητή που έθεσε το ερώτημα, να μην αναζητήσει τμήμα αλλά άτομα μέσα στα Τμήματα που αναφέρθηκαν. Να αναζητήσει συναδέλφους που θα τον πάρουν νωρίς στην ομάδα τους και θα του δείξουν την τέχνη… της έρευνας στα Μαθηματικά και καθίσουν δίπλα του στις κακοτοπιές.
Αξιόλογοι συνάδελφοι, με μεγάλη αγάπη για τους φοιτητές και φοιτήτριες που ενδιαφέρονται για τα μαθηματικά, υπάρχουν σε όλα τα τμήματα και είμαι πρόθυμος να τον βοηθήσω να τους εντοπίσει (ας με ρωτήσει,αν τον ενδιαφέρει, ιδιωτικά).
>>>>>>>>>>
“Αξιόλογοι συνάδελφοι, με μεγάλη αγάπη για τους φοιτητές και φοιτήτριες που ενδιαφέρονται για τα μαθηματικά, υπάρχουν σε όλα τα τμήματα”
>>>>>>>>>>
Δεν τα πιστεύω αυτά. Διαδόσεις. Ο Μέγας Εpanechnikov με δίδαξε να κοιτώ τις λίστες. Εκεί είναι η αλήθεια. Για όποιον διαφωνεί και ενοχλείται, ο Μέγας Εpanechnikov τα έχει ήδη γράψει πολύ ωραία και ξεκάθαρα: «Καταλαβαίνω πως έκανες PhD ή master σε μη glamorous πανεπιστήμιο για αυτό και ενοχλήθηκες»
@ “ο διεθνώς καταξιωμένος επιστήμονας Π. Σιαφαρίκας (Πρόεδρος του ΕΑΠ) ο οποίος και έχει λάβει τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα από το Safarik University of Tranva”
Στο ΕΑΠ εισήχθη ως μεταπτυχιακό πεδίο ειδίκευσης η “Εκπαίδευση Ενηλίκων”. Εκεί θα συνιστούσα στον “ανώνυμο” που πολυκελάιδησε από χθές να κάνει μετεκπαίδευση.΄Αν και νομίζω ότι δεν θα τον δεχθούν γιατί προϋπόθεση είναι να έχει σχετική προϋπηρεσία, πιστοποιημένη από τη Γενική Γραμματεία Εκπαίδευσης Ενηλίκων και ειδικώτερα από το Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων (ΙΔΕΚΕ), όπου σε προσλαμβάνουν αποκλειστικά και μόνο με κομματικά κριτήρια και βουλευτικά τηλεφωνήματα. Καμιά σημασία δεν έχει που πήρες πτυχίο και που έκανες μάστερ ή διδακτορικό στα θεωρητικά μαθηματικά. Αυτά είναι όλα θεωρητικά, αρκεί να είσαι πιστοποιημένος πλιατσικολόγος.
Με συγχωρείτε για το off topic …. αλλά τι σημαίνει ‘glamorous πανεπιστήμιο’?
Αυτό το LSE που λέτε συνέχεια τι έρευνα κάνει στις πραγματικές επιστήμες (μαθηματικά, φυσική, χημεία, βιολογία, engineering, computer science, ιατρική); Ασχολούνται με μάνατζμεντ και οικονομικά (η επιστήμη του να ανακατέβεις τα νούμερα για να μην καταλάβουν τις κομπίνες σου). Το ALBA της Αγγλίας είναι. Υπάρχουν 100 (δεν υπερβάλλω) καλύτερα πανεπιστήμια από αυτό στις ΗΠΑ (και πολλά σε Ολλανδίες, Σουηδίες, Γερμανίες, Γαλλίες).
Tι να την κάνει την έρευνα άμα είναι glamorous;
“Ασχολούνται με μάνατζμεντ και οικονομικά (η επιστήμη του να ανακατέβεις τα νούμερα για να μην καταλάβουν τις κομπίνες σου).”
Μίλησε ο ειδικός. Αυτό θεωρείς πως είναι τα οικονομικά;
“Ασχολούνται με μάνατζμεντ και οικονομικά (η επιστήμη του να ανακατέβεις τα νούμερα για να μην καταλάβουν τις κομπίνες σου).”
Πίστεψε με, κάποιοι “μηχανικοί” με ΜΒΑ τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα στο να “ανακατεύουν” τα νούμερα…
Και επειδή θεωρώ ότι έχουμε ξεφύγει από το θέμα του thread κάνοντας ουσιαστικά μία επίδειξη του ποιος και πώς έχει το καλύτερο M.Sc. Phd (τί LSE και Oxbridge μου λέτε…Το ΤΕΙ…Κωλοπετινίτσας που έχω τελειώσει είναι μακράν το καλύτερο από όλα.. Αθάνατη ελληνική ψυχή!!!)και λαμβάνοντας ως de facto ότι ο υποψήφιος μαθηματικός θα κάνει το σούπερ ντούπε μεταπτυχιακό (αναρωτηθήκατε εάν θα έχει τις 8-12.000,00 Λίρες που απαιτεί ένα τέτοιο πτυχίο?)
θέλω να κλείσω το σχόλιο μου προτείνοντας στον υποψήφιο φοιτητή μαθηματικών το ακόλουθο ΕΛΛΗΝΙΚΟ τμήμα μαθηματικών (γιατί καλώς ή κακώς σε ένα τέτοιο τμήμα κατευθύνονται η πλειψηφία των υποψηφίων μίας τυπικής ελληνικής μικρομεσαίας οικογένειας, οι “έχοντες”, σπουδάζουν “Οικονομικά”,…έξω):
“Φίλε μου, εάν η οικογένεια σου έχει την οικονομική δυνατότητα να σε σπουδάσει εκτός του τόπου της μόνιμης κατοικίας σου, θα σου πρότεινα την Κρήτη. Το πανεπιστήμιο είναι ¨αλλού” (άνθρωποι, υποδομή), οι αξιολογήσεις τοποθετούν το τμήμα των Μαθηματικών πρώτο μεταξύ των ομοειδών τμημάτων στην Ελλάδα (αρέσει δεν αρέσει αυτό σε πολλούς) συν το γεγονός ότι είναι μεσοτοιχία με το Ι.Τ.Ε. με ότι συνεπάγεται αυτό.
Αν πάρεις τις σπουδές σου σοβαρά, έχεις σοβαρές πιθανότητες να ακολουθήσεις μία αξιόλογη πορεία έχοντας ως εφιαλτήριο το συγκεκριμένο τμήμα.”
“αναρωτηθήκατε εάν θα έχει τις 8-12.000,00 Λίρες που απαιτεί ένα τέτοιο πτυχίο?”
Ως ειδικός προτείνω να τα δώσει για τα αγοράσει το νέο Opel Astra να φχαριστηθεί και τις βόλτες του ναούμ.
@ Μηχανικός με MBA
“να … αγοράσει το νέο Opel Astra να φχαριστηθεί και τις βόλτες του ναούμ.”
Α! Ρε μηχανικέ!! Πού ΄σουνα να μας συμβούλευες πριν από κάποια χρόνια!!! Τουλάχιστον θά ΄χαμε φχαριστηθεί βόλτες. Τώρα είναι αργά για μας, γιατί πήραμε τ ζωή μας ΛΑΘΟΣ.
Αλλ΄ ας ελπίσουμε ότι ο υποψήφιος φοιτητής Θεωρητικών Μαθηματικών θα κάνει το σωστό…
@Epanechnicov
Σου είπα και παραπάνω οτι είμαι σε αυτά που φαντάσομαι εντάσσεις στα glamorous (αν και αδυνατώ να κατανοησω τον όρο). Δε βλεπω όμως να διαβάζεις τι γράφω, αντιθετα επιτιθεσαι σε όλους και σε όλα για να πεις οτι έξω είναι τελεια και μέσα χάλια. Δε βγάζουμε συμπέρασμα όμως έτσι. Παρόλα αυτά επιμένω στη διάκριση department-group και μετά University οσο αφορά την έρευνα. Στα taught είναι άλλα τα κόζια. Στα δικά μου χωράφια π.χ. τα τελευταία χρόνια (πριν την προσφατη RAE) μάλλον το καλύτερο σύνολο είχε το Newcastle. Οχι στα glamorous φαντάζομαι…
Υ.Γ. Αν επρεπε να πληρώσω 12k ομολογώ θα είχα ένα διλημμα μεταξύ μαστερ και μιας R6. Στα αυτοκινητα μΕ περισσευουν 2 ρόδες… :P
Καλημέρα σε όλους,
παρακολουθώ το ποστ και παρόλο που έχω αποφασίσει μακρά … αποχή από εδώ μπήκα σε πειρασμό λόγω της σοβαρότητας της ερώτησης και επειδή ακριβώς πρόκειται για νέο άνθρωπο σε κοντινή ηλικία με τα παιδιά μου.
Κατά την γνώμη μου μια επιλογή σπουδών σε μαθηματικό τμήμα συνδέεται με τους εξείς παράγοντες:
1. Ο λόγος επιλογής του θέματος είναι απλά και μόνο λόγω αρεσκείας ή έχει σκεφθεί ο υποψήφιος το μετά. Αν ισχύει το δεύτερο, τότε η συζήτηση έχει πολύ ψωμί. Μην βιαστείτε να πείτε ότι για όλους ισχύει το δεύτερο, πολλοί το αποφασίζουν από το 3ο έτος και μετά, είναι τέτοια η πίεση να μπουν κάπου (από γονείς, κοινωνία κλπ) που πολλές φορές μπαίνουν σε ένα τμήμα και καταλαβαίνουν αργά τι μπορούν να κάνουν μετά.
2. Ποιά η οικονομική κατάσταση του υποψηφίου. Μιλάω μόνο για σπουδές στην Ελλάδα έτσι; Άλλο το κόστος ζωής στην Αθήνα και άλλο στην Κρήτη ή την Σάμο.
3. Ποιός ο χαρακτήρας του. Εννοώ για θέματα που σνδέονται με τον τρόπο καθημερινής ζωής και συμπεριφοράς, όχι για μαθήματα, διαβάσματα κλπ.
Πρέπει για να δώσεις την σωστή απάντηση νατα ξέρεις πιστεύω όλα τα παραπάνω και να τα αξιολογήσεις. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν, τότε επιτρέψτε μου να μεταφέρω και εγώ μια άποψη, αν και όχι μαθηματικός.
Από την πολύχρονη συναναστροφή μου στα ελληνικά ΑΕΙ με πάμπολους συναδέλφους, οι απόψεις που επικρατούν για τα Μαθηματικά τμήματα είναι λίγο ή πολύ κοινές. Κρήτη, ΑΘήνα, Σάμος, ΑΠΘ, Πάτρα, Ιωάννινα η πιο ΅επικρατούσα΅ (κατά το θρησκεία) σειρά, αλλά καθαρά με ακαδημαϊκά κριτήρια. Ειδικά για την Κρήτη ακούγονται πάρα πολύ καλά λόγια συν η ύπαρξη του ΙΤΕ δίπλα. Το ΕΜΠ δεν το αναφέρω γιατί δεν είναι τμήμα Μαθηματικών, ούτε και Φυσικής. Υβρίδιο είναι για να βολεύονται οι πολλοί σε βάρος των λίγων καλών.
Όμως η πρότασή μου θα εκπλήξει τον νεαρό. Αν θέλει να σπουδάσει Μαθηματικά, να μην επιλέξει τμήμα Μαθηματικών. Να πάει στο τμήμα Πληροφορικής & Επικοινωνιών του ΕΚΠΑ ή στο Τμήμα Μηχανικών Η-Υ της Πάτρας και όταν τελειώσει να δει τι σημαίνει μεταπτυχιακά σε εφαρμοσμένα μαθηματικά, πληροφορική, επικοινωνίες κλπ. Θα είναι καλύτερος από τους αποφοίτους Μαθηματικών σε αυτά τα θέματα.
Όσο για τα περί ξένων μεταπτυχιακών κλπ. Επειδή τυγχάνω καθηγητής πολλά χρονάκια, πριν καμιά δεκαπενταριά χρόνια έστειλα με ένα απλο τηλέφωνο (και μια θερμή συστατική) απόφοιτό μου με βαθμό πτυχίου 5.4 (=καλώς!!!!) στο ΜΙΤ, πήρε PhD και σήμερα είναι associate στην Καλιφόρνια!!. Πριν 5 χρονάκια φοιτητή με 6 τον έστειλα στο UCL, πήρε το PhD κανονικότατα, σήμερα είναι lecturer στο Λονδίνο. Τα περί βαθμών κλπ τα ακούω βερεσέ. Συστατικές, εξυπνάδα, σωστή επιλογή θέματος, και ένα τηλεφώνημα ανοίγουν όλες τις πόρτες ακόμα και για αποφοίτους ελληνικών ΑΕΙ.
“Όσο για τα περί ξένων μεταπτυχιακών κλπ. Επειδή τυγχάνω καθηγητής πολλά χρονάκια, πριν καμιά δεκαπενταριά χρόνια έστειλα με ένα απλο τηλέφωνο (και μια θερμή συστατική) απόφοιτό μου με βαθμό πτυχίου 5.4 (=καλώς!!!!) στο ΜΙΤ, πήρε PhD και σήμερα είναι associate στην Καλιφόρνια!!. Πριν 5 χρονάκια φοιτητή με 6 τον έστειλα στο UCL, πήρε το PhD κανονικότατα, σήμερα είναι lecturer στο Λονδίνο. Τα περί βαθμών κλπ τα ακούω βερεσέ. Συστατικές, εξυπνάδα, σωστή επιλογή θέματος, και ένα τηλεφώνημα ανοίγουν όλες τις πόρτες ακόμα και για αποφοίτους ελληνικών ΑΕΙ.”
Συμφωνώ απόλυτα. Θα πρόσθετα επίσης και ένα “γεμάτο” πορτοφόλι.
Σε ποιό αντικείμενο πήρε το MIT φοιτητή με βαθμό πτυχίου 5.4; Με υποτροφία; Σαν φούμαρα μου ακούγεται. Επειδή τυχαίνει κι εγώ να είμαι καθηγητής κάμποσα χρονάκια, η ιστορία αυτή, πέραν του να ευλογήσει τα γένια του Nkit (είδατε τι γνωριμίες έχω ο άτιμος; — φανερό κι από τη χρήση της ενεργητικής φωνής, “τον έστειλα”) δεν φαίνεται να έχει μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα.
Εκτός βέβαια αν ο υποψήφιος, εκτός από πτυχίο με 5,4, είχε και τίποτα μετάλλια από Ολυμπιάδες, καμμιά πολύ γερή δημοσίευση, καμμιά εφεύρεση… Μόνο με το τηλεφώνημα του Nkit, λυπάμαι αλλά…
Αν.ώνυμος
Γιατί αμέσως να την πέσετε παραδόπιστα; Καθόλου φούμαρα. Σε ηλεκτρονικά το πήρε το PhD. Δεν ευλογώ καθόλου τα γένια μου. Την αλήθεια λέω. Με υποτροφία μάλιστα. Μην ξεχνάτε ότι πριν 15 χρόνια δεν υπήρχαν τόσοι κινέζοι τριγύρω. Οι θέσεις ήταν πολύ περισσότερες. Ο advisor είναι αμερικανός και φίλος χρόνια, από τα χρόνια του (δεν το λέγαμε έτσι) post doc. Απόδειξη η μετέπειτα καριέρα του διδάκτορα. Α, και δεν γυρνάει Ελλάδα αν και μπορεί.
Α, και να μην λέω μόνο για μένα, πρόσφατα εκλεγείς Α βαθμίδα στο ΕΚΠΑ ως φοιτητής είχε βαθμό πτυχίου 6.5, ήταν από τους τελευταίους στην τάξη του, έκανε το PhD του Καλιφόρνια, όπου τον έστειλε πασίγνωστος συνάδελφος με συστατική, έκανε κεριέρα και επέστρεψε.
@Οικονομολόγος
Καθόλου μεγάλο πορτοφόλι. Με υποτροφία πήγε. Αν το έχεις όμως, ναι χρειάζεται. Δείτε και τα μεταπτυχιακά πολλών ΅γόνων¨ σε μεγάλα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και ΗΒ.
Η επιλογη ενος τμηματος Πληροφορικης για καποιον που του αρεσουν τα Μαθηματικα ειναι “ρεαλιστικη” (ως προς το θεμα της επαγγελματικης αποκαταστασης). Εαν ομως θελεις να εμβαθυνεις στην επιστημη των Μαθηματικων, μαλλον πως πρεπει να φοιτησεις σε ενα Μαθηματικο Τμημα.
Μια εναλλακτικη επιλογη για τον μελλοντικο φοιτητη ειναι να φοιτησει στο Μαθηματικο, αφου του αρεσει τοσο πολυ η επιστημη, κι εαν στην πορεια αλλαξει γνωμη και θελει κατι πιο “εφαρμοσιμο”, μπορει να κανει καποιο μαστερ στην Πληροφορικη η καπου αλλου.
New kid in town, να σου φέρω κάτι αιτήσεις του χρόνου να τις ευλογήσεις.
Δεν μπορώ να καταλάβω την απορία μερικών όταν αναφέρονται παραδείγματα μετρίων στα Ελληνικά πανεπιστήμια οι οποίοι μετέπειτα πετυχαίνουν στο εξωτερικό. Αφού είναι γνωστό ότι τα πανεπιστήμια μας υπολειτουργούν γενικά, γιατί δηλαδή να μην υπολειτουργεί και το σύστημα αξιολόγησης των φοιτητών;
Γνωστός μου αιωνόβιος φοιτητής στην Ελλάδα μετά 8 χρόνια και βάλε σπουδών σε Ελληνικό πανεπιστήμιο του την “βίδωσε” επιστημονικά και μετά από μεταπτυχιακά εκεί τώρα διδάσκει αξιοπρεπώς σε πανεπιστήμιο, μικρό μεν, αλλά κανονικό δημόσιο πανεπιστήμιο στην Αμερική. Εαν είχε καθήσει εδώ το πολύ-πολύ να ήταν κάπου στο δημόσιο.
Αφού είναι γνωστό ότι τα πανεπιστήμια μας υπολειτουργούν γενικά, γιατί δηλαδή να μην υπολειτουργεί και το σύστημα αξιολόγησης των φοιτητών;
Γνωστός μου αιωνόβιος φοιτητής στην Ελλάδα μετά 8 χρόνια και βάλε σπουδών σε Ελληνικό πανεπιστήμιο του την “βίδωσε” επιστημονικά και μετά από μεταπτυχιακά εκεί τώρα διδάσκει αξιοπρεπώς σε πανεπιστήμιο, μικρό μεν, αλλά κανονικό δημόσιο πανεπιστήμιο στην Αμερική. Εαν είχε καθήσει εδώ το πολύ-πολύ να ήταν κάπου στο δημόσιο.
Ενά απο φαινόμενα υπολειτουργίας ων ΑΕΙ είναι και ύπαρξη αιωνίων φοιτητών.Οπότε και ο γνώστός σου θα έπρεπέ να πεταχθεί με κλοτσιές από το Πανεπιστήμιο πολλά χρόνια πριν….
http://www.bc.edu/bc_org/avp/soe/cihe/newsletter/Number55/p2_Breneman.htm
Απορώ με αυτά που γράφονται. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα που ο πρώτος μαθητής της τάξης δεν ήταν ο πλέον πετυχημένος στη συνέχεια. Και υπάρχουν άλλοι που ξεκίνησαν από ΤΕΙ και κατέληξαν με καλά διδακτορικά.
Αν ήταν έτσι όπως τα λέτε, θα παίρναμε τους πρώτους στο δημοτικό και θα τους δίναμε απολυτήριο με 20 και μετά πτυχίο και διδακτορικό.
Το new kid in town έχει μιά δόση υπερβολής (και κάνει και λίγο show-off θα έλεγα) αλλά το νόημα των όσων λέει είναι σωστό και δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα.
Δεν ξέρω αν ο μαθητής έχει την υπομονή να διαβάσει όλα (τα όχι και τόσο σχετικά posts), αλλά λέω κι εγώ τη γνώμη μου.
Πιστεύω το καλύτερο μαθηματικό τμήμα είναι του Πανεπιστημίου Αθηνών και έπεται το Πανεπιστήμιο Κρήτης. Τους λόγους έχει εξηγήσει ο 4 πουλάκια πιο πάνω αλλά συμπληρώνω:
Το Μαθηματικό Αθηνών (όπως μπορεί κανείς να δεί από τις βάσεις εισαγωγής) επιλέγεται από τους καλύτερους μαθητές. Ένας φοιτητής που βρίσκεται εκεί δε μαθαίνει μόνο από τους καθηγητές αλλά και από τους συμφοιτητές του. Γενικά οι καλύτεροι έλληνες μαθηματικοί βρίσκονται στην Αθήνα και τα τελευταία χρόνια το μαθηματικό τμήμα ενισχύεται από καλούς νέους μαθηματικούς που `μετακομίζουν’ από τα περιφερειακά πανεπιστήμια. Απόφοιτοι του τμήματος γίνονται δεκτοί σε κορυφαία μεταπτυχιακά τμήματα όπως το Princeton. Η διδασκαλία των βασικών μαθημάτων γίνεται σε 3-4 τμήματα και επομένως μπορεί πάντα ο φοιτητής να παρακολουθήσει κάποιον πολύ καλό διδάσκοντα.
Τέλος το πρόγραμμα σπουδών είναι πιο απαιτητικό από ότι σε άλλα μαθηματικά τμήματα και λόγω μεγέθους προσφέρονται πολύ περισσότερα μαθήματα.
Ένας καλά πληροφορημένος φοιτητής μπορεί να το εκμεταλευθεί και να αποκτήσει background εφάμιλλο πολύ καλών πανεπιστημίων στο εξωτερικό.
Τα μειονεκτήματα του είναι το μέγεθος που το κάνει κάπως απρόσωπο. Επίσης ίσως ο μέσος διδάσκοντας στην Κρήτη είναι καλύτερος από τον μέσο διδάσκοντα στην Αθήνα, και πιο προσιτός στον φοιτητή.
Αν κανείς ενδιαφέρεται πραγματικά για τα θεωρητικά μαθηματικά θα είναι χάσιμο χρόνου να πάει σε άλλες σχολές όπως τμήμα υπολογιστών κλπ.
Καλησπέρα,
@ΘΒ007
δεν έχω ανάγκη από show-off όσοι ξέρουν τα ποστ μου στο GURF, καταλαβαίνουν πως όσα λέω είναι όχι μόνο ακριβή αλλά και καθόλου υπερβολικά.
Τα περιστατικά παρόμοιων περιπτώσεων όπου οι όχι τόσο καλοί φοιτητές πάνε εξαιρετικά στις μεταπτυχιακές τους σπουδές ειδικά σε μεγάλα ΑΕΙ των ΗΠΑ και ΗΒ είναι πάρα πολλά.
Αυτό δείχνει τις αδυναμίες του ελληνικού συστήματος να αξιιολογήσει σωστά τους φοιτητές. Φτιάξιμο χρειάζεται και όχι αποστροφές και αφορισμούς (αυτό απευθύνεται στους υπολοίπους που λένε κοτσάνες και άλλα διάφορα).
@Άσε μας ρε φίλε
Ευλογίες παρακαλώ από τους συναδέλφους της Θεολογίας. Πάντως μια συμβουλή, με τέτοιο ήθος που δείχνετε, στον ακαδημαϊκό χώρο τουλάχιστον το κεφάλι σας θα φάτε. Ακούτε και λιγάκι τις εμπειρίες των άλλων και αφήστε τις ειρωνείες και τις εξυπνάδες.
Ο φοιτητής του 5, για να γίνει δεκτός στο … ΜΙΤ, κάτι πρέπει να έχει δείξει. α)Το “κεφάλαιο” του οποιουδήποτε καθηγητή που θα πει “δεν έχει δείξει τίποτα σε κανέναν, αλλά κάντε μου τη χάρη να τον πάρετε” είναι περιορισμένο. Σε πολλά καλά πανεπιστήμια, με βαθμό 5,4 και σχετικά μέτριο GRE, δεν μπαίνεις καν στην αξιολόγηση, οπότε δεν τίθεται καν θέμα “χάρης”.
β) Είναι πολύ σπάνιο ο πολύ δυνατός ερευνητικά φοιτητής να μην έχει δείξει κάτι που να μπορεί να αξιολογήσει και το ΜΙΤ, εκτός από τη συστατική. Πχ, μια ερευνητική εργασία.
Προφανώς η διάθεση του Nkit να βοηθήσει καλούς φοιτητές που ίσως δεν τους ενέπνεε το ελληνικό σύστημα να προχωρήσουν στις σπουδές τους είναι αξιέπαινη.
Δε ξερω τι γινόταν πριν 15 χρόνια, αλλά ο Αν.ωνυμος το πέτυχε διάνα, πολλά παίζονται και στο GRE. Αν κάποιος τα πάει πολύ καλά εκεί μπορει να ισοσκελίσει ένα μέτριο μεσο όρο.
Βέβαια 5.4 είναι απορίας άξιο και πως το έβγαλε κάποιος, με όλα τα μαθήματα στο 5 και τη διπλωματική κάπου εκεί πρέπει να βγάινει.
@Αν.ώνυμος
αγαπητέ συνάδελφε, μάλλον συζητάτε για λάθος εποχές. Πριν 15 χρόνια οι Κινέζοι και οι Ινδοί δεν έπαιρναν βίζες όπως σήμερα, ούτε έκαναν κατά κύματα αιτήσεις στα μεγάλα αμερικανικά ΑΕΙ ώστε να καλύπτουν τις θέσεις. Ειδικά στα μεγάλα ΑΕΙ (Ivy league, Stanford, MIT, U California, Chicago etc) δεν ήταν τα ίδια κριτήρια αξιολόγησης όπως σήμερα. Δεν υπήρχε μεν χαλαρότητα, αλλά επειδή σήμερα έχουν μια στίβα αιτήσεις κάνουν ένα ξεκαθάρισμα με βάση κάποια κριτήρια και μετά αξιολογούν παρακάτω. Σήμερα είναι μεν πιο δύσκολο να σε δεχτούν λόγω κορεσμού, αλλά όσα είπα ισχύουν κανονικά. Μια προσωπική γνωριμία με τον καθηγητή και η προσωπική εγγύηση από τον συστήνοντα σε συνδυασμό με καλό θέμα, καλή προσωπικότητα κλπ είναι αρκετά. Απλά πρέπει να έχεις τα κότσια να αναλάβεις την ευθύνη, γιατί μια αποτυχία θα βαρύνει και τον προτείνοντα. Μέχρι στιγμής δεν έχω λαθέψει.
“Πριν 15 χρόνια οι Κινέζοι και οι Ινδοί δεν έπαιρναν βίζες όπως σήμερα, ούτε έκαναν κατά κύματα αιτήσεις στα μεγάλα αμερικανικά ΑΕΙ ώστε να καλύπτουν τις θέσεις.”
Όχι δα. Ο ανταγωνισμός ήταν μεγάλος και τότε. Οσο για τις βίζες δεν είμαι σίγουρος πως τώρα είναι πιο εύκολα από ότι ήταν στα τέλη της δεκαετίας του 90.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση. Ολα τα καλά ΑΕΙ έχουν διαδικασίες εδώ και πολλά χρόνια. Ακόμη κι αν εσύ γράψεις τη σούπερ-ντούπερ επιστολή, από μόνη της δεν αρκεί να ισοσκελίσει ένα 5.4 στο ΜΙΤ. Χρειάζεται κάτι άλλο.
Και κάτι ακόμη. Επειδή έχω ασχοληθεί με επιλογή PhD σε τοπ πανεπιστήμιο σε sciences αρκετά χρόνια στο παρελθόν. Ένα 5.5 από ελληνικό πανεπιστήμιο (ή αντίστοιχος βαθμός από αλλού) οδηγεί αυτομάτως σε απόρριψη (με συνοπτικές διαδικασίες). Η μόνη περίπτωση να κρατηθεί μιά τέτοια αίτηση για παραπέρα έλεγχο είναι να υπάρχει ένα άλλο γερό ατού (πχ, καλές δημοσιεύσεις, top GRE, μετάλλια σε Ολυμπιάδα, klp). Ποτέ όμως δεν έχω δει κάτι τέτοιο με υποψήφιους με τόσο χαμηλές βαθμολογίες.
καταρχας πρωτη φορα γραφω σε forum αλλα το θεμα μου κεντρισε το ενδιαφερον.εγω τελειωσα το μαθηματικο της κρητης και μπορω να πω κατι για το ερωτημα που εθεσε το παιδι στο forum.δεν θα πω ποιο ειναι το καλυτερο τμημα μαθηματικων στην ελλαδα αλλα απο την εμπειρια που εχω μπορω ναπ ω οτι στο μαθηματικο κρητης υπαρχουν παρα πολυ καλοι καθηγητες στην αναλυση.ειναι νεοι με ορεξη και πολυ συνεργασιμοι.επισης στο ηρακλειο υπαρχει και το τμημα εφαρμοσμενων μαθηματικων στο οποιο υπαρχουν πολυ καλοι καθηγητες στα εφαρμοσμενα μαθηματικα οπωσ υπαρχουν και στο μαθηματικο.ομως απο την αλλη και τα δυο τμηματα υστερουν στην στατιστικη και στην επιχειρησιακη ερευνα και θεωρητικη πληροφορικη .ιδιαιτερα το τμημα μαθηματικων.οσο για το επιπεδο ειναι αρκετα υψηλο αλλα και εκει υπαρχει το τεραστιο προβλημα της αντιγραφης, που καταστρεφει οτι καλο παει να γινει.
@ΘB007
Όχι αγαπητέ. Δείτε πόσο πιο εύκολα έδιναν υποτροφίες πριν 15 χρόνια και πόσο πιο δύσκολο είναι σήμερα. Έχουν πολλαπλασιαστεί οι αιτήσεις, αλλά υπάρχουν πια και πολλοί συνάδελφοι Κινέζοι και Ινδοί στα εκεί ΑΕΙ και θέλουν να παίρνουν δικούς τους. Δεν είναι καθόλου ίδια η κατάσταση. Το prescreening βγάζει απέξω πολλούς που παλαιότερα θα τους έπαιρναν με υποτροφία. Οι γνωριμίες είναι πιο σημαντικές από το GRE, ειδικά σε ερευνητικά θέματα που είναι ευαίσθητα και θέλουν και κάποιες δεξιότητες. Σήμερα κοιτάμε οι απόφοιτοι να κάνουν καλές διπλωματικές σε θέματα state of the art αν θέλουν να πάνε ΗΠΑ ή ΗΒ. Αν το καταφέρουν, τους προωθούμε. Είναι καλό για το πανεπιστήμιο, προσέχουμε τους πρεσβευτές μας. Τι να το κάνεις ένα 8.5 με τρελλό διάβασμα και χωρίς καμία ιδέα για κάτι καινούργιο και άγνοια κινήτρων; Αυτά κοιτάνε σε μία σωστή αξιολόγηση.
“Αφού είναι γνωστό ότι τα πανεπιστήμια μας υπολειτουργούν γενικά, γιατί δηλαδή να μην υπολειτουργεί και το σύστημα αξιολόγησης των φοιτητών;”
Με την ίδια λογική γιατί να μην υπολειτουργεί και το σύστημα αξιολόγησης μέσω των πανελληνίων;
Μην τα ισοπεδώνουμε όλα.
Ναι, ένας φοιτητής με μέτριο βαθμό μπορεί να αναδειχθεί σε εξαιρετικό ερευνητή. Αυτό δεν πιστοποιείται απλά με μιά συστατική και είναι μιά διαδικασία που συμβαίνει σε εύρος χρόνου.
Μόνο ένα 5.5 ακόμη και με μία καλή συστατική είναι συνταγή απόρριψης. Τελεία και παύλα. Τώρα αν ο τρόπος που αξιολογούμε είναι “σωστός” ή όχι, ας το κρίνουν αυτοί που ξέρουν καλύτερα όχι κάποιοι στο πουθενά που δηλώνουν πως σηκώνουν ένα τηλέφωνο και έχουν τη δύναμη να ανοίγουν οι πόρτες στα καλύτερα πανεπιστήμια.
Κι επειδή κάποιοι νομίζουν πως ξέρουν.
Η επιλογή διδακτορικών φοιτητών είναι επένδυση για κάθε τμήμα καθώς μέσω των “πιτσιντήδων” υλοποιείται ένα σημαντικό κομμάτι της έρευνας. Γι αυτό, σαν διαδικασία δουλεύει στη λογική της ελαχιστοποίησης του ρίσκου που το τμήμα παίρνει επιλέγοντας φοιτητές. Προφανώς, κάποιος με πρώτο πτυχίο 5.5 χρειάζεται να δείξει πολλά ακόμη για να μην θεωρηθεί υψηλού ρίσκου. Μιά καλή συστατική από μόνη της ποτέ δεν αρκεί εκτός και αν είναι από το Θεό, αλλά θα χρειαστεί πλήρη και ικανοποιητική αιτιολόγηση των λόγων που οδήγησαν στο 5.5.
@ΘΒ007
Ειστε απόλυτος. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Η περίπτωση που ανέφερα δεν είναι μοναδική. Δεν ισχύει αυτό που λέτε. Μιλάμε πάντα πριν 15 χρόνια έτσι? Ακόμα και για ΣΗΜΕΡΑ όμως να σας θέσω ένα πρόβλημα: Απόφοιτος ελληνικού ΑΕΙ με βαθμό 8+ και συστατικές από δυο μέλη ΔΕΠ που δεν τα ξέρει ούτε ο πρόεδρος του τμήματος, με GRE άριστο κάνει αίτηση στο ΜΙΤ. Κάνει και ένας άλλος, από το ίδιο τμήμα, με βαθμό 6, συστατικές από έναν καθηγητή του απόφοιτο του ΜΙΤ και από έναν καθηγητή του που ήταν συμφοιτητής με τον chair του προγράμματος στο ΜΙΤ. GRE μέτριο, μόλις αποδεκτό. Ερώτηση: Ποιός έχει τις πιο πολλές πιθανότητες να γινει δεκτός; Απαντώ: ο δεύτερος. Ερώτηση: Θα γίνει δεκτός; Απάντηση: Ναι! Ερώτηση: Και ο άλλος; Ίσως, εάν υπάρχουν θέσεις και εάν κάποιος τον θέλει, ίσως του δώσουν προσφορά.
Διαφωνείτε?
Α και για τις βίζες. Οι κινέζοι, ναι πιο δύσκολα παίρνουν τώρα. Αλλά τότε έκαναν αίτηση 1000, έπαιρναν βίζα οι 300. Σήμερα κάνουν αίτηση 100000, παίρνουν βίζα 5000. Δυσκολευουν, αλλά πολλαπλασιάζονται.
Επίσης οι Ινδοί αυξάνονται εκθετικά.
Όσο για το άν έχω την δύναμη με ένα τηλέφωνο (email) να ανοίγω τις πόρτες μεγάλων ΑΕΙ, ναι την έχω τόσο εγώ όσο και άλλοι συνάδελφοι που είμαστε γνωστοί στον χώρο μας, πηγαινοερχόμαστε ΗΠΑ και ΗΒ και αλλού κάνοντας έρευνα σε θέματα αιχμής, συνεργαζόμενοι με διεθνή περιοδικά και εκδοτικούς οίκους και επικοινωνούμε με συναδέλφους που μπορούν να έχουν θέσεις κλειδιά και να παίρνουν στα σοβαρά την γνώμη μας. Απλά δεν στέλνουμε όποιον όποιον, ισχύουν όσα είπαμε και κάνουμε εμείς ένα prescreening. Δεν είναι αυτόματος πιλότος.
Προσέχουμε, ρωτάμε, κρίνουμε. Φυσικά αυτός στην άλλη άκρη της γραμμής θα ρωτήσει, θα αναρωτηθεί, αλλά θα με λάβει πολύ σοβαρά υπόψιν του, ειδικά λόγω προτέρου εντίμου βίου που λένε οι δικηγόροι.
nkit επιτρέψτε μου να πω πως δεν γνωρίζετε και πλανάσθε πλάνην οικτρά. Όπως είπα, η επιλογή είναι μιά σύνθετη διαδικασία και απαιτείται αξιολόγηση του ρίσκου. Ένα 6 δεν υποδηλώνει επιμέλεια. Πρέπει να αιτιολογηθεί πειστικά για να ανατραπεί και μόνο μιά συστατική πολύ απλά δεν αρκεί.
Και επειδή όπως είπα την έχω κάνει αυτή τη δουλειά. Στη βάση των πληροφοριών που δίνονται (καθώς η διαδικασία είναι σύνθετη, δεν είναι το πιό σημαντικό διαβάζουμε τη συστατική του nkit όπως νομίζετε), το πιό πιθανόν είναι να απορριφθούν και οι δύο (εκτός και αν κάποιοι τους ήθελαν πολύ). Θα μετρούσε αν είχαν δημοσιεύσεις ή άλλες διακρίσεις. Ο δεύτερος (με το 6) θα είχε να αιτιολογήσει πολλά για να γίνει δεκτός, που από την εμπειρία μου σπάνια είναι εφικτό.
Κλείνω με ένα παράδειγμα. Μέτριο 2.2 από Oxbridge και πρώτος με distinction σε taught Master από τοπ-5 του ΗΒ. Χρειάστηκε διπλή και τριπλή αιτιολόγηση των λόγων που οδήγησαν στο 2.2 για να δοθεί η υποτροφία, παρά το ότι πρόκειτο για άτομο σε ανοδική πορεία (πρώτος σε δύσκολο Μάστερ) και το 2.2 από Oxbridge δεν είναι 5.5 από την Ψωροκώσταινα.
Αυτά για να μην παραπλανάτε τους φοιτητές σας.
Εάν τους παραπλανούσα δεν θα ήταν εκεί που είναι. Και είναι καμιά δεκαπενταριά που έχω δώσει συστατικές για ΗΠΑ και ΗΒ. Όλοι είναι εκεί που επιθυμούσαν. Επιμένω ότι κάνετε λάθος. Νομίζετε ότι δεν έχω κάνει παρόμοια δουλειά? Σε ποιόν νομίζετε ότι απευθύνεστε?
Λοιπόν το παράδειγμα ειναι αυθεντικό. Ο υποψήφιος είναι ήδη εκεί. Ο δεύτερος είναι εδώ, κάνοντας μάστερ, του κάνω μάθημα.
Όπως βλέπετε δεν τον παραπλάνησα. Ούτε αυτόν ούτε κανέναν άλλο όσα χρόνια διδάσκω σε ελλληνικά και ξένα ΑΕΙ.
nkit:
“Όσο για το άν έχω την δύναμη με ένα τηλέφωνο (email) να ανοίγω τις πόρτες μεγάλων ΑΕΙ, ναι την έχω τόσο εγώ όσο και άλλοι συνάδελφοι που είμαστε γνωστοί στον χώρο μας”
Α καλά. Καλή Ανάσταση.
Εγώ μίλησα έχοντας κάνει αυτή τη δουλειά σε τοπ πανεπιστήμιο του ΗΒ (γκλαμουράτο όπως έγραψε κάποιος πιό πάνω) για μιά πενταετία. Εσείς μιλάτε στη βάση του τι νομίζετε. Μόνο, σας παρακαλώ πολύ, μην παίζετε με τις ελπίδες των φοιτητών έχοντας κακή εικόνα για το τι συμβαίνει.
Και κάτι ακόμη, για να καταλάβετε πόσο λιγότερο σημαντική από όσο νομίζετε είναι η επιρροή σας. Το τμήμα μου (όπως όλα των επιστημών) έχει πολλούς τομείς. Προφανώς ούτε εγώ, ούτε οι άλλοι συνάδελφοι που ασχολούνται με τις υποτροφίες των διδακτορικών (γιατί για υποτροφίες μιλάμε, όχι για διδακτορικό με τα λεφτά του μπαμπά, σωστά;) μπορούν να γνωρίζουν την αξιοπιστία του κάθε nkit σε όλους τους τομείς του τμήματος οπουδήποτε στον κόσμο. Αυτή συνήθως φιλτράρεται μέσα από την αξιοπιστία των συναδέλφων του τμήματος.
Αυτά, καλή ανάσταση και συνιστώ να προσγειωθείτε λιγάκι.
Το ότι δώσατε καμιά δεκαπενταριά συστατικές σε φοιτητές που έγιναν δεκτοί εκεί που επιθυμούσαν δεν σημαίνει πως ο καθοριστικός παράγοντας ήταν η συστατική σας. Έλεος!
@θΒ007
Μάλλον δεν καταλάβατε τίποτε. Επιμένω σε αυτά που λέω και όσοι παρακολουθούν το GURF ξέρουν πολύ καλά τι λέω και ποιός είμαι.
Ισχύουν στο ακέραιο, δεν είναι ούτε show off ούτε εξωγήινα. Απλά μερικοί άνθρωποι κάνουμε την δουλειά μας όπως πρέπει και σεβόμαστε τους φοιτητές μας. Σεβασμός σημαίνει και σωστή καθοδήγηση και όχι μια στείρα προσφορά γνώσεων και μια τάση για βαθμοθηρία και κυνήγι μαγισών.
Το αν έχω την δύναμη ή όχι να ανοίγω μεγάλα ΑΕΙ το κρίνουν μόνο όσοι το έχουν ζήσει. Δεν τα ανοίγω όλα (αν θέλετε δεν έχω δοκιμάσει όλα), αλλά με όσα έχω συνεργαστεί, από ΗΠΑ, ΗΒ και Σουηδία, Γερμανία δεν έχουν ποτέ απορρίψει αίτηση δικού μου φοιτητή και πιο πρόσφατα μεταδιδάκτορα. Και σας πληροφορώ ότι είναι όλα πολύ μα πολύ … γκλαμορους.
Διαβάστε και άλλα ποστ μου παλαιότερα εδώ και θα καταλάβετε. Δεν σημαίνει ότι όλοι είμαστε Ψωροκώσταινα…
Καλή Ανάσταση
Ρε συ Νew Kid in Town, ειναι δυνατον να υπερηφανευεσαι επειδη εστειλες φοιτητη σου σε … γκλαμορους πανεπιστημιο με 5.2 μεσο ορο και να το θεωρεις και επιτυχια κιολας; Τι αλλο θα ακουσουμε εδω μεσα; Ακου “εχω την δυναμη”!
Οι καθηγητάδες όλο και κάποιον κολλητό στο εξ. έχουν για να σπρώξουν κάποιον γλείφτη τους όταν οι περιστάσεις το απαιτούν.
“Ακόμα και για ΣΗΜΕΡΑ όμως να σας θέσω ένα πρόβλημα: Απόφοιτος ελληνικού ΑΕΙ με βαθμό 8+ και συστατικές από δυο μέλη ΔΕΠ που δεν τα ξέρει ούτε ο πρόεδρος του τμήματος, με GRE άριστο κάνει αίτηση στο ΜΙΤ. Κάνει και ένας άλλος, από το ίδιο τμήμα, με βαθμό 6, συστατικές από έναν καθηγητή του απόφοιτο του ΜΙΤ και από έναν καθηγητή του που ήταν συμφοιτητής με τον chair του προγράμματος στο ΜΙΤ. GRE μέτριο, μόλις αποδεκτό. Ερώτηση: Ποιός έχει τις πιο πολλές πιθανότητες να γινει δεκτός; Απαντώ: ο δεύτερος. Ερώτηση: Θα γίνει δεκτός; Απάντηση: Ναι! Ερώτηση: Και ο άλλος; Ίσως, εάν υπάρχουν θέσεις και εάν κάποιος τον θέλει, ίσως του δώσουν προσφορά.
Διαφωνείτε?”
Ναι, καθέτως. Επειδή κι εγώ έχω υπάρξει σε επιτροπές επιλογής ΥΔ σε τοπ πανεπιστήμια των ΗΠΑ (2 τον αριθμό), λέω ότι αυτό που λέτε, σήμερα, αλλά και πριν 10 χρόνια, δεν συμβαίνει. Μέτριο GRE και κακός βαθμός εδώ και 10 χρόνια σε τομείς μηχανικών σχετικά υψηλής ζήτησης ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να εμπαινε καν στην αξιολόγηση — ακόμα κι αν κάποιος τον ήθελε πολύ, δήλωνε ότι θα τον πληρώνει από grant, κλπ. Αν το ΜΙΤ έχει κάνει δεκτό φοιτητή με ΜΟ 6 απο ελληνικό ΑΕΙ, πολύ θα ήθελα να το ξέρω — τα τελευταία 15 χρόνια σε τομείς μηχανικών υψηλής ζήτησης δεν υπάρχει ΚΑΝΕΙΣ τέτοιος.
Και στο ΕΚΠΑ (οπου φαντάζομαι ότι είσαι) δεν είναι δα και ΤΟΣΑ τα ονόματα στην ηλεκτρονική με τεράστια διεθνή ακτινοβολία, για να ανοίγουν οι πόρτες του ΜΙΤ με τη συστατική τους και μόνο (γιατί περί αυτού ομιλούμε). Το να συνέβει μια φορά ή δυο, με ένα κολλητό Chair, μπορεί, πιο παράξενα πράγματα έχουν συμβεί. Το ότι συμβαίνει σε δεκάδες φοιτητές επί 15+ χρόνια είναι όχι πιστευτό.
Νομίζω τα παραλέτε. Όσο για το ποιός
@nkit
I applied for PhD-Fellowships in the USA 20 years ago and I did my PhD there. It was competitive as hell. Please do not spread false information around.
Λοιπόν, επειδή ξεσηκωθήκατε. Δεν νομίζω ότι έχω διαψευθεί ποτέ εδώ μέσα. Ούτε ότι δεν μιλάω χωρίς να ξέρω. Ο τότε διδάκτορας του ΜΙΤ με καλώς από Ελλάδα είναι σήμερα σε πανεπιστήμιο της καλιφόρνια Β βαθμίδα. Ψηλός, με μουστάκι και οβάλ πρόσωπο. Μια χαρά PhD έκανε ο άνθρωπος. Του έστειλα mail με το ποστ.
Όσοι διαφωνείτε καθέτως ή οριζοντίως.
Το παράδειγμα είναι υπαρκτό. Και δεν είναι το μόνο. Υπάρχουν και άλλα. Για όσους παρακολουθούν τα παλαιότερα ποστ, επαναλαμβάνω ότι δεν έχω διαψευθεί ποτέ. Μην κολάτε με μύθους και διάφορα άλλα τυπικά.
Μην ξεχνάτε ότι οι παλιότεροι έχουμε περάσει από θέσεις ευθύνης πολύ παλαιότερα. Οι γνωριμίες στα ΑΕΙ απανταχού της γης είναι ισχυρότερες από οτιδήποτε άλλο. Απλά πρέπει να ξέρεις πότε και γιατί θα τις χρησιμποιήσεις. Αν πάρω το ρίσκο να στείλω το κρίσιμο μέιλ πρέπει να το ζυγίσω. Και πριν θα το διερευνήσω. Και ναι μπορώ να τον περάσω τον ΅καλώς΅. Αλλά το έχω κάνει μόνο για 2. Δεν είπα ποτέ ότι το κάνω για όλους τα τελευταία χρόνια. Απλά σε 15 που έδωσα συστατική τους πήραν και στην Αγγλία και στην Γερμανία και στην Σουηδία και στις ΗΠΑ. Φυσικά δεν ήταν μόνο αυτό το κριτήριο. Αλλά είναι πολύ σημαντικό.
Με υποτροφία μάλιστα. Για ορισμένες, σπέσιαλ περιπτώσεις και μόνο, ναι αρκεί ένα μέιλ μου. Για άλλα αρκεί το μέιλ συναδέλφων. Υπάρχουν και πιο δυνατοί από εμένα.
Αγαπητέ μην νομίζεις ότι είμαστε ψωροκόσταινα. Αν είσαι ΟΚ στην δουλειά σου, έχεις τις γνωριμίες σου και τις διατηρείς επαγγελματικά με προγράμματα, δημοσιεύσεις κλπ, μετράς. Άλλωστε ισχύει και το αντίστροφο. Δέχομαι σχεδόν κάθε χρόνο μέιλ από συναδέλφους έξω αν έχω κάποιον να τους στείλω. Και αν υπάρχει τον στέλνω. Τα κριτήρια τα θέτω εγώ, τα συμφωνούμε με τον συνάδλεφο και αν ο υπηψήφιος τα πληρεί, ΟΚ. ΄Ετσι πήγε ο άλλος στο UCL, έτσι και στο ΜΙΤ. Οι γνωριμίες με τον chair πώς έγιναν, σε τσάι; Στην δουλειά επάνω έγιναν. Αυτό μετράει, όχι το 6 ή το 8.
Άλλο ωραίο παράδειγμα: ΚΟΥΙΖ: Μπορεί κάποιος να γίνει δεκτός σε αμερικανικό ΑΕΙ για μάστερ και μετά διδακτορικό σε τομέα μηχανικών, σε ΑΕΙ στα τοπ 20 ΧΩΡΙΣ να έχει πάρει το πτυχίο του από Ελλάδα; (και να μην το πάρει ποτέ….). Ανυπομονώ να ακούσω απαντήσεις.
Α και παλαιότερο: Απόφοιτος ελληνικού ΑΕΙ της επαρχίας έκανε διδακτορικό στο ΜΙΤ την δεκαετία του 80 στην φυσική στερεού με βαθμό πτυχίου 6!!! Τον γνωρίζει και άλλο μέλος του GURF που μένει μόνιμα ΗΠΑ.
Στο πρώτο κουιζ απαντώ εγώ (ελπίζω να μην ξεσηκωθούν πάλι οι των glamorous) γίνεται αβαδιστα και αβασάνιστα κάθε χρόνο από Ελληνες φοιτητες στο ΗΒ. Είμαι και εγώ ένας τέτοιος, όταν έγινα accepted δεν είχε γίνει έκδοση πτυχιου. Τυπικό το ζήτημα, αλλά το original πτυχιο δε μου ζητήθηκε (και προφανώς δε θα μου ζητήθεί πλεον). Μπορούσα ανετα να τελειώσω το μαστερ και να χρωστάω 4-5 μαθήματα(τόσα χρωστουσα όταν έκανα την αίτηση). Προφανώς με το μαστερ κάνεις enroll σε Phd όπου θες μετά.
Συνήθως είναι τυπικό, αλλά ΝΑΙ μπορείς να κάνεις λαμογιά, ξέρω και εγώ δύο τουλάχιστον περιπτώσεις. Πιθανό να έχεις μικρή γκρίνια στο ΔΙΚΑΤΣΑ ή ΔΟΑΤΑΠ ή όπως λέγεται, άμα το παρακάνεις(έχω δει cv, msc 02 bsc 06!!!)
@nkit
“… oi gnwrimies mas sta AEI apantaxou ths ghs einai isxuroteres apo otidhpote allo …”
Lupamai, nkit, giati se merika pragmata sumfwnoume apoluta kai pisteua oti eisai a3iokraths. To na grafeis tetoies dhlwseis sto GURF einai akrws apogohteutiko. Skeyou ligo ti arkibws egrayes kai ti epidrash exei se osous mas diabazoun.
Για να τελειώνει αυτή η κωμωδία.
Ήμουν μέλος στο τμήμα μου (τοπ-5 στο ΗΒ και το πανεπιστήμιο και το τμήμα, άρα γκλάμορους υποθέτω, σε κάποια περιοχή θετικών επιστημών) της επιτροπής απονομής υποτροφιών σε νέους διδακτορικούς φοιτητές του τμήματος (συχνά μέχρι και 15 υποτροφίες το χρόνο) για μια πενταετία μέχρι πέρυσι.
Για να μην δημιουργούνται λανθασμένες εντυπώσεις από ανθρώπους που ΔΕΝ γνωρίζουν πως λειτουργούμε.
Δηλώνω, σαφώς και κατηγορηματικώς, πως σε καμία περίπτωση οι συστατικές επιστολές δεν μπορούν να υποσκελίσουν την απουσία τυπικών προσόντων. Η όλη διαδικασία απονομής υποτροφιών προσπαθεί να ελαχιστοποιήσει το ρίσκο απονομής μιάς υποτροφίας σε ‘λάθος’ άνθρωπο. Πώς αξιολογείται αυτό το ρίσκο; Σίγουρα δεν υπάρχει περίπτωση να βασιστεί σε μιά συστατική επιστολή!
Το πιό σημαντικό που κοιτάμε είναι ‘research potential’. Αυτό τεκμηριώνεται με ερευνητικές δημοσιεύσεις (σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν). Η διάκριση σε μάστερ και στις προπτυχιακές σπουδές είναι πολύ σημαντικές διότι δείχνουν άνθρωπο αφοσιωμένο στην επιστήμη του, με συνέχεια και συνέπεια, και χωρίς κενά. Ναι, μία συστατική επιστολή μπορεί να βελτιώσει τη θέση ενός υποψηφίου αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό. Έχοντας αξιολογήσει εκατοντάδες υποψήφιους, δεν έχω δει καμία περίπτωση υποψηφίου με βαθμό 5.5 τον οποίο θα μπορούσε να δικαιολογήσει μία συστατική. Πολύ απλά, για όσους γνωρίζουν πως λειτουργούμε, αυτός είναι ένας υποψήφιος υψηλού ρίσκου και δεν έχουμε υποτροφίες να χαραμίσουμε.
Επομένως, όσοι θέλουν να κάνουν διδακτορικό σε τοπ πανεπιστήμιο (και δεν μιλάμε για Σουηδίες κλπ, καλά πανεπιστήμια αλλά δεν είναι στα τοπ ευρωπαϊκά) και ψάχνουν για υποτροφία. Μην βασιστείτε σε κανέναν που θα σας πουλήσει εκδούλευση λέγοντάς σας πως θα σας γράψει εξαιρετική συστατική επιστολή με οποιοδήποτε αντάλλαγμα. Στηριχτείτε στις δικές σας δυνάμεις και δείξτε μέσω των διακρίσεών σας και της δουλειάς σας (π.χ. δημοσιεύσεις ερευνητικές) πως είστε σε θέση να διακριθείτε στην έρευνα.
Καλή Ανάσταση.
Και κάτι ακόμη. Υπάρχουν πανεπιστήμια/τμήματα που έχουν υποτροφίες διαθέσιμες αλλά δεν παρατηρείται ενδιαφέρον και κινδυνεύουν να χαθούν. Σε αυτή την περίπτωση, προκειμένου να χαθεί η υποτροφία, κάποιος μπορεί να προσλάβει και τον κηπουρό του και ας έχει πτυχίο 5 (αν και προσωπικά διαφωνώ με αυτή την τακτική — το κόστος του να έχει κάποιος ένα κακό διδακτορικό φοιτητή είναι τεράστιο). Κάτι τέτοιο φυσικά δεν ισχύει σε καλά πανεπιστήμια όπου υπάρχει ανταγωνισμός (αυτό διαφέρει ανά τομέα επιστήμης, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα μιλούσα για πάνω από καμιά 75αριά πανεπιστήμια διεθνώς: πχ, το πολύ δέκα από ΗΒ, άλλα τόσα από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και καμιά 50αριά αμερικάνικα).
@ New kid in town
Mia hara ta les synadelfe. Ki ego to eho kanei gia 2 foitites Iatrikis kai 2 foitites Viologias pou ithelan na kanoun didaktorika sti Moriaki Viologia sti USA. Kai oi 4 eihan hamilo meso oro (5.5 me 7). Omos sta mathimata pou endiefere diladi ta shetika me ti Moriaki Viologia eihan paei poly kala (7 kai pano). Episis oloi tous eihan deixei idiaitera kales ikanotites ston erevnitiko paggo kai eihan haraktira pou hreiazetai o kalos erevnitis. Afto to teleftaio einai nomizo afto pou koitane oloi kai tous evale kai sto programma (nai, se kala panepistimia).
Malista, kai gia tous 4 parapano ishyei oti protimisan -anti na diavazoun AHREIASTA mathimata- na diavazoun molecular biology related books and papers kai na pigainoun se epistimonika seminaria kai omilies. (ego prosopika ektimo pio poly afta ta paidia, pou xeroun na kanoun epilogi tou hronou tous kai einai parallila honest para tous spasikles pou pane kai papagalizoun oti vlakeia tous petaxoune mprosta tous.
To na teleionei enas foititis (pou thelei na kanei didaktoriko sti Moriaki Viologia) kai na ehei kanei arista sta Mathimatika, tin Opthalmologia kai ti Meteorologia posos endiaferei oiondipote, symperilamvanomenou kai ton ypopsifion advisors ton apofoiton. Opos anefera, o haraktiras kai to “an mporei na kanei paggo kai erevna” einai ta pio simantika pragmata. Gi’ afto kai symfono gai ta apidia pou theloun na pane exo gia didaktoriko i systatiki epistoli (parallila me to GRE kai ti kali gnosi ton Agglikon) einai to pio axiopisto stoiheio krisis.
Ante, pao na etoimasto gia tin Anastasi kai ti souvla….
Hronia Polla se olous!
A, xehasa na prostheso oti kai oi 4 parapano (mi spasikles) ehoun paei thavmasia sta idaktorika tous (oi 2 kanoun idi kai postdoc -pali stin USA- kai pane kai poly kala (vgazoun kala papers etc).
ba:
Gi’ afto kai symfono gai ta apidia pou theloun na pane exo gia didaktoriko i systatiki epistoli (parallila me to GRE kai ti kali gnosi ton Agglikon) einai to pio axiopisto stoiheio krisis.
Για όσους έχουμε διαβάσει εκατοντάδες συστατικές στο πλαίσιο αξιολόγησης υποψηφίων για διδακτορικό, σε πληροφορώ πως δύσκολα μια συστατική είναι το πιό αξιόπιστο στοιχείο κρίσης.
Εσείς φυσικά που τις γράφετε μπορείτε να κορδώνεστε στους φοιτητές σας για το πόσο σημαντικές είναι. Oι φοιτητές σας όμως οφείλουν να γνωρίζουν πως ΔΕΝ είναι τόσο σημαντικές όσο νομίζετε. Η αξιολόγηση έχει να κάνει με τα χαρακτηριστικά των φοιτητών όπως αποτυπώνονται στη μέχρι τώρα πορεία τους.
Fevgontas, thelo na xekathariso oti kata kanona o topos pou systinei o ΘΒ007 einai o mainstream. Omos -ki ekei symfono me ton nkit- kai ta paidia/ mi spasikles pou ehoun hamilo ptyhio mporoun me proypotheseis (aftes pou evala kai pano) na prohorisoun. Kai to eho dei sti praxi.
Ante kali Anastasi kai pali!
to sosto:
“kata kanona o tropos pou systinei”
Κλείνοντας, πραγματικά απορώ με το στόμφο ορισμένων. Η έκφραση “τον έστειλα” στο τάδε πανεπιστήμιο για διδακτορικό δείχνει τουλάχιστον αλαζονεία.
Έλληνες φοιτητές που τυχόν διαβάζετε. Ποτέ μα ποτέ μην μπείτε στη λογική του οποιουδήποτε σας πει πως “θα σας στείλει” στο Χ πανεπιστήμιο. Αναπτύξτε το άτομό σας. Τα πάντα βασίζονται σε σας και μόνο σε σας και μην δεχθείτε τον οποιονδήποτε που θα προσπαθήσει να σας πείσει πως έχετε την ανάγκη του.
Ένας σωστός πανεπιστημιακός ποτέ δεν κοκκορεύεται κάνοντας αυτό που πρέπει να κάνει.
Είμαι ο ΘΒ007 και μόλις τελείωσα.
Καλή Ανάσταση (για τρίτη και τελευταία φορά).
@ ΘΒ007
ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΩ και αντεύχομαι.
Καλή Ανάσταση.-
@ Mhnuma #96
Pros8etw kai th dikh mou sunainesh gia to kalo twn foithwn. Oxi mono se o,ti afora thn kariera tous alla’ kai se o,ti afora thn akeraiothta tous, pou kala 8a kanoun na mhn th xasoun an 8eloune na pane st’ alh8eia mprosta.
Όσοι κατάλαβαν τι θέλω να πω συμφώνησαν. Συμφωνώ και εγώ 100% με τον ba. Έτσι ακριβώς λέχουν τα πράγματα. Αυτά που λέει ο ΘΒ007 είναι από πολύ ιδανικά έως ανύπαρκτα. Με κάνουν και λίγο σκεπτικό, υποτροφία από ποιούς δίνουν τα τοπ ΑΕΙ στο ΗΒ; Για ΗΠΑ να το καταλάβω, υποτροφία από ποιούς σε ποιούς σε ΗΒ; Θα ήθελα μία απάντηση. Α και να αφήσουμε τις … πατάτες τουσ τυλ εμείς ήρθαμε από την Οξφόρδη ή το Κέμπριτζ και οι υπόλοιποι είστε για τα πανυγήρια. Τοπ ΑΕΙ στο ΗΒ είναι και το Μάντσεστερ και το Κινγκς και το Γουόρικ και πολλά άλλα.
Συμβουλή προς φοιτητές: Δώστε έμφαση σε αυτό που σας ενδιαφέρει, αποκτήστε γνώσεις χρήσιμες, με ερευνητικό προσανατολισμό, μιλήστε με τους καθηγητές που σας ενδοαφέρουν, κεντρίστε τους το ενδιαφέρον (προσοχή, όχι γλύψιμο, ουσία) και θα πάτε μπροστά.
@physicist
Αγαπητέ είμαι αξιοκράτης και μάλιστα υπερβολικά. Όμβως η πραγματικότητα είναι μπροστά μας και δεν πρέπει να την αγνοούμε. Η στάση μου πάντα ήταν να είμαι ισχυρός στις γνωριμές μου μέσω της καλής δουλειάς μου και την καλή έξωθεν μαρτυρία που αποκτιέται με καλή έρευνα,σωστή δουλειά και όσο το δυνατόν πιο σωστή κρίση. Αυτά με πήγαν μποροστά και πιστεύω ότι καλά κρατιέμαι. Η διαπίστωση ότι οι γνωριμίες είναι το παν είναι δυδτυχώς αλήθεια, και όλοι έδουμε χάσει θέσεις και πόστα από άλλους λόγω γνωριμιών. Δεν πέφτω στο επίπεδο του γλύφτη ούτε προοθώ την αναξιοκρατία. Αν κατάλαβες λάθος, δικό μου το λάθος έκφρασης.
Καλό Πάσχα σε όλους
@nkit
Diafwnw mazi sou diametrika alla’ as t’ afhsoume gia thn wra. Oi apoyeis diatupw8hkan, oi 8eseis ekfrasthkan ki o ka8enas mporei na skeftei monos tou.
Kalh Anastash!
Μόνο για χάρη φοιτητών που μπορεί να διαβάζουν (και οι οποίοι δεν χρειάζεται να “κεντρίσουν το ενδιαφέρον” κανενός. Αρκεί να το πιστεύουν, να δείχνουν πως είναι ικανοί μέσα από όσα έχουν κάνει, και να συνειδητοποιήσουν πως τα καλά πανεπιστήμια του εξωτερικού δεν λειτουργούν με βάση την ελληνική λογική του “μέσου” και των “γνωριμιών”, ό,τι και αν σας λένε κάποιοι ντόπιοι “μεγαλοσχήμονες”)
Πηγαίνετε στο jobs.ac.uk και κάντε search με PhD studentships. Ευκαιρίες αμέτρητες. Φυσικά υπάρχει και το findaphd.com και άλλα πολλά sites, mailing lists, κλπ κλπ.
@ΘΒ007:
Κατανοώ την αποστροφή σας και συμφωνώ με τη γενική σας κατεύθυνση, αλλά μήπως πηγαίνετε στο άλλο άκρο; Πώς θα στηριχτεί μια αίτηση χωρίς συστατική επιστολή από κάποιον στοιχειωδώς γνωστό και αξιόπιστο καθηγητή; Μπορεί να είναι απλώς θέμα διατύπωσης, να σας ενόχλησε το «κεντρίσουν το ενδιαφέρον», αλλά στην περίπτωση αυτή δώστε εσείς τη διατύπωση που προτιμάτε, αντί να δίνετε την εντύπωση πως παροτρύνετε τους φοιτητές να μην εμπλακούν σε στενή συνεργασία και αλληλεπίδραση με παραγωγικούς δασκάλους. Διότι χωρίς τέτοια αλληλεπίδραση οι φοιτητές δεν θα έχουν τις απαραίτητες ευκαιρίες και την καθοδήγηση για να κάνουν αυτό που θα τραβήξει στη συνέχεια την προσοχή των αντικειμενικών αξιολογητών του εξωτερικού.
@Thanassis Protopapas
Suggnwmh gia thn parembash mou sthn erwthsh pou apeu8unete ston QB007, omws nomizw oti den exete dikio otan grafete “… Pw’s 8a sthrixtei mia aithsh xwris epistolh apo stoixeiwdws gnwsto kai a3iopisto ka8hghth”; Exw polu prosfato paradeigma apo lampro Ellhna foithth, tou opoiou o epiblepwn den einai oute kan stoixeiwdws gnwstos. Ki omws, oi duo tous ekanan dunates dhmosieuseis kai o foithths elabe megalo ari8mo apo prosfores (milaw gia neo an8rwpo pou ekane PhD sthn Ellada kai eyaxne gia postdoc). Otan h douleia lampei, tufla na ‘xoune oi gnwrimies kai –epitreyte mou na pros8esw– xairomai polu gi’ auto.
O nkit mporei na exei merikws dikio otan grafei oti me gnwrimies oi portes anoigoune eukolotera, omws h emfash einai sto la8os shmeio: an eisai kalos ki exeis kai gnwrimies, tote h zwh einai pio eukolh. An eisai kalos xwris gnwrimies, den 8a pas xamenos. Omws mono me gnwrimies einai (a) h8ika mempto kai (b) ta yemata exoune konta podia. Arga ‘h grhgora 8a ginoune rezili, kai o epwfelh8eis alla’ kai o epiblepwn pou edwse yeudeis epainous.
Θανάσης Πρωτόπαπας:
“Πώς θα στηριχτεί μια αίτηση χωρίς συστατική επιστολή από κάποιον στοιχειωδώς γνωστό και αξιόπιστο καθηγητή;”
Έχω δώσει ήδη την απάντηση σε αυτό.
Είναι τελείως λανθασμένη η εντύπωση πως η συστατική από γνωστό επιστήμονα είναι βασικό προαπαιτούμενο. Όπως είπα, σε ένα μεγάλο τμήμα (με διαφορετικούς υποτομείς) είναι αδύνατον να ελεγχθεί (ή να είναι γνωστή εκ των προτέρων) η αξιοπιστία (όσον αφορά συστατικές) μυριάδων πανεπιστημιακών από όλο τον κόσμο. Επομένως, ο ρόλος της συστατικής για ένα υποψήφιο διδάκτορα απλά επισημαίνει κάποια πράγματα που ίσως δεν φαίνονται με πρώτη ματιά από το βιογραφικό. Δεν μπορεί να αλλάξει άρδην την κατάσταση. Το βιογραφικό και το τι έχει κάνει ο φοιτητής παραμένει ο πιό σημαντικός παράγοντας. Μιά θερμή συστατική μπορεί να βοηθήσει αλλά δεν είναι ένα έγγραφο που έχει τη βούλα του Πατριάρχη και συνοδεύεται με το αλάθητο του Πάπα.
Όλα αυτά φυσικά στην περίπτωση που υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι για λίγες θέσεις. Δεν μιλάμε για καταστάσεις του στυλ: nkit έχω μιά θέση και δεν βρίσκω κανέναν, ξέρεις κανέναν;
Και κάτι ακόμη για κάποιους εν Ελλάδι. Η συστατική επιστολή είναι βασική υποχρέωσή σας σαν πανεπιστημιακοί. Το να την συναρτάτε από το αν θα σας κεντρίσει κάποιος το ενδιαφέρον ή όχι είναι εξίσου απαράδεκτο με το να “ξεχνάτε” να γράφετε συστατικές όταν σας τις ζητούν.
@physicist:
Δε μίλησα για προσωπικές γνωριμίες. Μίλησα για στοιχειωδώς γνωστό καθηγητή. Αν κάποιος έχει δημοσιεύσει καλή δουλειά τότε θα είναι αυτομάτως γνωστός στο χώρο του μέσα από τη δουλειά του, ανεξάρτητα από τις προσωπικές γνωριμίες του.
Παρεμπιπτόντως: Τα greeklish είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ενοχλητικά. Η γλώσσα του ιστολογίου αυτού είναι η ελληνική, η οποία χρησιμοποιεί ακόμα το ελληνικό αλφάβητο. Στο διαδίκτυο υπάρχουν δωρεάν εργαλεία που σας επιτρέπουν να συνεχίσετε να μη δακτυλογραφείτε στα ελληνικά εφόσον δεν το επιθυμείτε. Δεν υπάρχει λοιπόν κανένας απολύτως λόγος εν έτει 2009 να χρησιμοποιείτε ακόμα αυτή την ακαλαίσθητη και κουραστική για τους υπόλοιπους συνήθεια.
@ΘΒ007:
Παρακάμψατε την ουσία του σχολίου μου. Ουδείς μίλησε για Πάπες και αλάθητα. Και αν υποστηρίζετε ότι η συστατικές επιστολές έχουν σχετικά χαμηλό βάρος στην αξιολόγηση των υποψηφίων για διδακτορικό τότε η γνώμη σας τυχαίνει να έρχεται σε αντίθεση με όλες τις άλλες γνώμες που έχω ακούσει από τη δυτική μεριά του Ατλαντικού. Αυτό που είπα είναι το εξής απλό: Το «βιογραφικό και το τι έχει κάνει ο φοιτητής» είναι κατά κανόνα άμεσα συναρτημένο με τον καθηγητή τον οποίο επέλεξε ο φοιτητής για να δουλέψει μαζί του. Πρώτον, διότι ένας μέτριος ερευνητής ή κακός δάσκαλος δεν μπορεί να καθοδηγήσει το φοιτητή να κάνει καλή δουλειά. Και δεύτερον, διότι ένας φοιτητής είναι μάλλον δύσκολο (εκτός αν είναι ιδιαίτερα σπάνια περίπτωση) να μπορεί από μόνος του να κάνει αρκετά καλή δουλειά που να είναι δημοσιεύσιμη. Άρα, θα συνιστούσα πιο μετρημένες διατυπώσεις στις συστάσεις προς φοιτητές αναφορικά με το τι χρειάζονται και τι όχι.
@ΘΒ007:
Λέτε: «Η συστατική επιστολή είναι βασική υποχρέωσή σας σαν πανεπιστημιακοί.»
Υποθέτω ότι οι πανεπιστημιακοί του ιστολογίου θα σας είναι ευγνώμονες για την υπόδειξη. Όμως, υπεραπλουστεύετε σε σημείο λαϊκισμού, και δίνετε λάθος εντυπώσεις. Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να δίνει συστατικές επιστολές από δω κι από κει. Μάλλον βρίσκεστε εκτός Ελλάδος και δεν γνωρίζετε για τους φοιτητές που ζητούν συστατικές επιστολές από καθηγητές που δεν τους γνωρίζουν καν, επειδή πριν χρόνια πήραν ένα υποχρεωτικό μάθημα στο οποίο βαθμολογήθηκαν με 6 ή 7. Αλίμονο αν οποιοσδήποτε σοβαρός ερευνητής βάλει το όνομά του σε σύσταση για τέτοιο φοιτητή (και τι να γράψει άλλωστε;). Πάει περίπατο η αξιοπιστία που λέγαμε, και αυτό θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στις μελλοντικές συστατικές επιστολές για άλλους, άξιους φοιτητές με έργο και δυνατότητες. Οι συστατικές επιστολές είναι εργαλείο ουσίας και πρέπει να αντιμετωπίζονται με σοβαρότητα, εκατέρωθεν.
Επίσης, υπάρχει και άλλη περίπτωση: αν ζητήσει επιστολή φοιτητής του οποίου η επίδοση δεν ήταν αξιοσημείωτη και για τον οποίο κρίνω ότι δεν έχει το απαραίτητο δυναμικό για να προχωρήσει. Δεν πρέπει να τον ενημερώσω για τη γνώμη μου πριν τη γράψω, μήπως και προτιμά να ζητήσει συστάσεις από αλλού; Χωρίς καν να μπούμε στα νομικά ζητήματα που ανακύπτουν σε περιπτώσεις αρνητικής κρίσης. Η υπεραπλουστευτική λογική «είστε υποχρεωμένοι» παρακάμπτει όλη την ουσία, και όλα τα συνυφασμένα με αυτήν προβλήματα, της συστατικής επιστολής.
Προσωπικά πιστεύω ότι συστατικές επιστολές δίνονται πολύ επιλεκτικά, μετά από στενή και μακροχρόνια σχέση συνεργασίας και αλληλεπίδρασης όταν ο καθηγητής διαθέτει επαρκή βάση για να κρίνει ότι ο φοιτητής αξίζει να προχωρήσει και μπορεί να το τεκμηριώσει. Τα υπόλοιπα (που κυκλοφορούν με το σωρό στο ελλάντα) είναι κουρελόχαρτα, και ως τέτοια αντιμετωπίζονται εντός και εκτός συνόρων.
Θανάσης Πρωτόπαπας:
“Άρα, θα συνιστούσα πιο μετρημένες διατυπώσεις στις συστάσεις προς φοιτητές αναφορικά με το τι χρειάζονται και τι όχι.”
Το patronizing όχι σε μένα.
Ενοχλεί τόσο λοιπόν μερικούς στην Ελλάδα να σας ανατρέπουν κάποιους μύθους που συστηματικά καλλιεργείτε στους φοιτητές; Κάνοντάς τους να νομίζουν πως σας έχουν ανάγκη για να τους κάνουν δεκτούς σε καλό διδακτορικό; Επιτέλους απαλλαγείτε από παρωχημένες απόψεις και πάρτε το χαμπάρι: οι εξαιρετικοί φοιτητές δεν έχουν ανάγκη από μεσάζοντες για να τους κάνουν δεκτούς σε καλά διδακτορικά και να τους δώσουν υποτροφία.
Δεν έχει νόημα να προσθέσω κάτι για τις συστατικές. Είναι αργά και το “Μάλλον βρίσκεστε εκτός Ελλάδος” δείχνει πως δεν μπήκατε καν στον κόπο να διαβάσετε τα όσα έγραψα νωρίτερα. Αλλιώς θα είχατε ήδη διαπιστώσει πως το έχω δηλώσει από την πρώτη στιγμη πως είμαι εκτός Ελλάδας.
Ελπίζω όσοι φοιτητές διαβάζουν να πήραν το μήνυμα. Η συμβουλή μου είναι σαφής. Μην διαπραγματευτείτε την αξιοπρέπειά σας επ ουδενί με κάποιους που σας πουλάνε νταβατζιλίκι για να σας “στείλουν” σε καλό διδακτορικό. Απομονώστε τον καθένα που λέει θα “σε στείλω” και δώστε τους να καταλάβουν πως ο λόγος που θα σας κάνει δεκτούς κάποιος είναι πρωτίστως το δικό σας προφίλ. Κανενός άλλου.
Υποσημείωση:
Το νταβατζιλίκι που πουλάνε κάποιοι μεγαλοσχήμονες στην Ελλάδα όχι μόνο σε προπτυχιακούς (θα σε στείλω…) αλλά πολύ περισσότερο σε διδακτορικούς (θα σου ανοίξω θέση…), νομίζω ότι θα άξιζε ξεχωριστό θέμα καθώς θεωρώ πως είναι βασική πηγή του ελληνικού προβλήματος.
Αντί να καλλιεργούνται και να διαμορφώνονται ελεύθερα πνεύματα, κάποιοι, εσκεμμένα και ιδιοτελώς, καλλιεργούν νοοτροπίες συναλλαγής και υποτέλειας. Η οποία φυσικά διαμορφώνει φοβισμένους ανθρώπους, ραγιάδες. Οι συνέπειες είναι γνωστές.
Θα είχε ένα κάποιο ενδιαφέρον η απάντηση αν βέβαια τελικά τους στέλνουν και τι πορεία έχουν αυτοί μετά. Διότι εάν οι διδάκτορες που έστειλε έτσι ο κάθε nkit είχαν καλη πορεία, θα ήθελα πολύ να μάθω που ζημειώθηκε το πανεπιστήμιο. Μάλλον το αντίθετο. Αλλωστε το θέμα της κάθε επιτροπής δεν είναι να παίξει τον αδέκαστο κριτή της αντικειμενικότητας, είναι να μην χάσει το Πανεπιστήμιο από αυτόν τον υποψήφιο. Αν δεν έχασε το ΜΙΤ (και το κάθε ΜΙΤ) καλώς έπραξε και τον πήρε, είναι προφανές νομιζω.
Δε το απαντάτε ξεκάθαρα πιστεύω. Δε ξέρετε τέτοιες περιπτώσεις Ελλήνων ή όχι στο ΗΒ? Εγώ ξέρω κάποιες και είμαι πολύ λιγότερα χρόνια από εσάς εδώ. Ολοι οι διδακτορες στο Πανεπιστήμιο σας γράφονται από αυτή την οδό? Είναι οι μόνες “υποτροφίες” αυτές ή υπάρχουν και άλλες?
Φυσικά πάντως η συμβουλή για ένα νέο προπτυχιακό δεν είναι στηρίξου μόνο σε μια καλή συστατική. Μ.Ο πάνω από 7(τουλαχιστον…) και αν είναι δυνατόν κάποια δημοσίευση είναι τα βασικά που χρειάζονται.
@ΘΒ007:
Όταν τελειώσετε με τα απωθημένα σας, κατακεραυνώσετε τους νταβατζήδες και νουθετήσετε τους φοιτητές όσο τραβάει η ψυχή σας, πείτε μου αν θέλετε, σε τι από αυτά που έγραψα έχετε αντίρρηση και για ποιο λόγο. Αν έχετε την καλοσύνη, σχολιάστε τα συγκεκριμένα γραφόμενα και όχι τυχόν προεκτάσεις τους προϊόντα της φαντασίας σας.
@stojohn
Όπως είπα και νωρίτερα, ο στόχος (και δεν είμαστε εξαίρεση) είναι να ελαχιστοποιήσουμε το ρίσκο στην “επένδυση” που κάνουμε δίνοντας υποτροφία σε κάποιο νέο διδακτορικό φοιτητή. Πώς αξιολογείται αυτό το ρίσκο δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Ουσιαστικά καλούμεθα να προβλέψουμε το μέλλον και αυτό δεν είναι απλή υπόθεση — προφανώς, δεν έχουμε να κάνουμε με μιά ντετερμινιστική διαδικασία.
Επιπλέον, σε αυτή τη διαδικασία έχουμε να συγκρίνουμε μεταξύ φοιτητών με διαφορετικά backgrounds. Π.χ. (πραγματικό παράδειγμα) κάποιος τελείωσε πρώτος στο Πανεπιστήμιο της Γεωργίας (της χώρας). Πιθανώς ο καλύτερος φοιτητής της χρονιάς του σε όλη την χώρα. Πώς συγκρίνεται αυτός με κάποιον άλλον από ένα διαφορετικό πανεπιστήμιο μιάς μεγαλύτερης χώρας; Δυσεπίλυτο πρόβλημα. Προφανώς, ακόμη πιό δύσκολο είναι να συγκριθούν συστατικές από διαφορετικούς ανθρώπους. Διαφορετικοί άνθρωποι έχουν διαφορετικά μέτρα και σταθμά. Εξ ου και η, στο σύνολό τους, μικρή σημασία τους. Τουλάχιστον με τα πανεπιστήμια των μεγάλων (ή πιό συνηθισμένων) χωρών έχουμε μέτρο σύγκρισης (όλα τα μεγάλα πανεπιστήμια στο ΗΒ χρησιμοποιούν αντίστοιχες λίστες).
Σε σχέση με το επόμενο δεν ξέρω σε τι δεν είμαι ξεκάθαρος. Ανέφερα και πριν πως η διαδικασία που περιέγραψα αναφέρεται σε ανταγωνιστικές υποτροφίες που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα. Κάθε καλό τμήμα στo HB έχει τέτοιες — κατά κανόνα από Research Councils (DTAs) αλλά όχι μόνο. Το είπα και πριν και το ξαναλέω: δεν αναφέρομαι στην υποτροφία που έχει προσωπικά ο Χ και κάνει ό,τι του κατέβει. Έτσι κι αλλιώς, αυτός θα υποστεί τις συνέπειες. Αυτές οι υποτροφίες, εξάλλου, είναι η μειοψηφία συνήθως. Άρα, σε τι δεν είμαι ξεκάθαρος;
Τελειώνοντας. Διευκρινίζω πως αυτή η διαδικασία περιγράφει με απλό τρόπο το τι γίνεται από κάποιο τμήμα σε θετικές επιστήμες που είναι από τα πρώτα στο ΗΒ (πεντάστερο με όρους του παλιού RAE). Γνωρίζω πολύ καλά πως δεν είμαστε η εξαίρεση σε ό,τι κάνουμε. Φυσικά, οι έξω από το χορό μπορούν να πιστεύουν και να λένε ό,τι θέλουν. Προσωπικά μιλώ εκ των έσω. Αν κάποιος θεωρεί πως έχω λόγο (γράφοντας ανώνυμα) να λέω μπαρούφες, εύχομαι το Φως της Αναστάσεως να τον φωτίσει στην πλάνη του. Ο μόνος λόγος που τα γράφω αυτά είναι για να ξεκαθαρίσω πως ένας Έλληνας πτυχιούχος με προσόντα δεν έχει ανάγκη να “τον στείλει” κανείς για διδακτορικό. Το προσόντα του είναι αυτά που θα του ανοίξουν τους δρόμους πρώτα και κύρια και όχι κάποιος μεσάζων που θα κοκκορεύεται μετά με ύφος χιλίων καρδιναλίων.
stojohn said:
“Δε το απαντάτε ξεκάθαρα πιστεύω. Δε ξέρετε τέτοιες περιπτώσεις Ελλήνων ή όχι στο ΗΒ? Εγώ ξέρω κάποιες και είμαι πολύ λιγότερα χρόνια από εσάς εδώ. Ολοι οι διδακτορες στο Πανεπιστήμιο σας γράφονται από αυτή την οδό? Είναι οι μόνες “υποτροφίες” αυτές ή υπάρχουν και άλλες?”
Θανάσης Πρωτόπαπας:
Δεν έχω τίποτα να σας απαντήσω. Μείνετε με την άποψη πως η συστατική σας μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω και να ανοίξει τις πόρτες στον πτυχιούχο του 5.5 (ενώ η συστατική του γείτονα δεν θα την άνοιγε — μόνο η δική σας έχει τις μαγικές αυτές ιδιότητες).
Από τη δική μου τη σκοπιά ενημερώνω φοιτητές που ίσως ενδιαφέρονται να βγουν εκτός συνόρων για το τι συμβαίνει. Την ενημέρωση αυτή την αντιδιαστέλλω σε σχέση με το απίστευτα αλαζονικό “θα σε στείλω” και την υπέρογκη αξία που κάποιοι δίνουν στις συστατικές που νομίζουν πως θα ανατρέψει χαμηλό πτυχίο, GRE, κλπ.
Αν δεν σας αρέσουν όλα αυτά, πρόβλημά σας, αλλά έτσι δουλεύουμε και δεν πρόκειται να αλλάξουμε επειδή διαφωνεί ο κύριος Πρωτόπαπας.
@ΘΒ007:
Νομίζω ότι απευθύνεστε στον New Kid in Town.
Aν διαφωνείτε με τη λογική του nkit, τότε μάλλον συμφωνείτε με την άποψη πως μιά συστατική δεν μπορεί να φέρει τα πάνω-κάτω και κατά συνέπεια μάλλον είστε πιό κοντά σε όσα γράφω. Μήπως θα έπρεπε να διαβάσετε ξανά τα όσα έχω γράψει;
Δεν προκύπτει όμως κάτι τέτοιο όταν γράφετε «Πώς θα στηριχτεί μια αίτηση χωρίς συστατική επιστολή από κάποιον στοιχειωδώς γνωστό και αξιόπιστο καθηγητή;» Εξήγησα λοιπόν επ’αυτού πως η αίτηση θεμελιώνεται κυρίως με το βιογραφικό και οι συστατικές έρχονται να λειτουργήσουν συμπληρωματικά αλλά δεν μπορούν να επιφέρουν τεράστιες ανατροπές. Σας είπα επίσης πως είναι αδύνατο (και unfair — δες παράδειγμα με τον πρώτο από τη Γεωργία) να συγκρίνουμε την αξιοπιστία των όσων γράφουν συστατικές (η οποία σας διαβεβαιώ είναι ανεξάρτητη του αν είναι γνωστοί επιστήμονες).
@ΘΒ007:
Διαφωνώ με τη λογική του New Kid in Town, παρότι δεν μπορώ να γνωρίζω τις γνωριμίες και την επιρροή του συγκεκριμένου ατόμου, διότι οι εμπειρίες μου και οι πληροφορίες μου συνηγορούν για το αντίθετο. Όμως, όπως εξήγησα παραπάνω, βρίσκω και τη δική σας αντιδιαμετρική θέση εξίσου ή περισσότερο παραπλανητική για τους φοιτητές, καθώς επιμένετε μονομερώς στα ατομικά επιτεύγματα παραγνωρίζοντας τη σημασία και το ρόλο του επιβλέποντα καθηγητή στην επίτευξή τους, λες και είναι ποτέ δυνατό ένας φοιτητής να φτιάξει γερό βιογραφικό μόνος του στην κρεβατοκάμαρά του. Επίσης βρίσκω εξαιρετικά δηλητηριώδεις, έως εμπρηστικές, τις γενικευμένες αποστροφές σας περί νταβατζήδων και αξιοπρέπειας, και μάλλον λαϊκίστικο το χάιδεμα φοιτητικών αυτιών περί ατομικών δυνατοτήτων. Βρίσκω, ακόμα, εξόχως προσβλητικές τις νουθεσίες σας προς τους εντός συνόρων συναδέλφους σας (σα να έχετε καβαλήσει λίγο το καλάμι εκεί στο τοπ πανεπιστήμιο του ΗΒ, ή είναι ιδέα μου και απλώς πήρατε φόρα υπό το κάλυμμα της ανωνυμίας;). Τέλος, οι απόψεις που έχω ακούσει, επωνύμως, από ανθρώπους σε θέσεις επιλογής ιδρυμάτων κύρους των ΗΠΑ, είναι ότι οι συστατικές επιστολές παίζουν σημαντικό ρόλο, υπό προϋποθέσεις σοβαρότητας περιεχομένου και αποστολέα. Θεωρώ ότι οι επιστολές συνεκτιμώνται με τα υπόλοιπα δεδομένα, και καλό είναι, απ’ ό,τι καταλαβαίνω, όλα να συντείνουν σε μια ομοιογενώς θετική εικόνα. Πουθενά δεν υποστήριξα ούτε πιστεύω ότι οι επιστολές μπορεί να ανατρέψουν μια μέτρια ή κακή εικόνα βιογραφικού, αυτό μόνο ο nkit το έχει υποστηρίξει. Ουδέποτε θεώρησα ότι μπορώ να στείλω κάποιον κάπου (μακάρι να μπορούσα) και δεν καταλαβαίνω με ποιο σκεπτικό μου αποδίδετε τις απόψεις αυτές. Ελπίζω μόνο, αν πράγματι εξαρτώνται από σας οι τύχες νέων ανθρώπων, όπως διατείνεστε, να είστε πιο προσεκτικός στο περιεχόμενο των αιτήσεών τους και στο ποιος είπε τι για ποιον στις συστατικές επιστολές τους.
Το καλύτερο ελληνικό τμήμα Μαθηματικών είναι αυτό του οποίου οι απόφοιτοι περνούν στη μεγαλύτερη αναλογία τις εξετάσεις ΑΣΕΠ εκπαιδευτικών και που χωρίς να ξέρω ποιο είναι μαντεύω οτι πρόκειται για το Μαθηματικό Αθηνών.
Ε ρε τι διαβάζω Πασχαλιάτικα.
Συμφωνώ με τον κ. Πρωτόπαπα σε όλα!!!!!!!!!!!!!.
Ο Μυστικός πράκτορας ΘΒ 007 έχει φαίνεται απωθημένα που δεν έγινε καρδινάλιος στην Ελλάδα ή από κάποιο καθηγητή του.
Μα καλά θα τρελλαθούμε. Δεν ξέρουμε όλοι ότι υπάρχουν δύο ειδών συστατικές: αυτές που δίνονται στους “κοινούς φοιτητές” και αυτές που δίνονται σε εξαιρετικές περιπτώσεις?
Εάν κάποιο μέλος ΔΕΠ ανήκει σε κάποιο ερευνητικό δίκτυο και γράψει στον “μεγάλο” στις ΗΠΑ: “πούσαι αρχηγέ, ο νέος απεδώ είναι εξαιρετικός, μεγάλο μυαλό, ιδιοφυία, είμαι σίγουρος ότι θα παράγει 10^4 paper τον χρόνο και έχει μερικές φοβερές ιδέες για project μη κοιτάς το 5.5 που πηρε, οφειλότανε στο ότι μελετούσε advance πράγματα και σου θυμίζω ότι ετοιμάζω και ένα paperaki με το όνομα σου πρώτο…” τι λέτε δεν θα ανοίξει η πορτούλα????
Να μη μιλήσουμε δια τας Ευρώπας, όπου υπάρχουν network, κοινά project, ερευνητικά προγράμματα k.l.p. Εκεί , αν ο ΔΕΠ είναι ανακατεμένος, δεν θα μετράει σημαντικά μία θερμή επιστολή?
Από την άλλη κ. ΘΒ007 αν κάποιοες έχει καλούς βαθμούς και GRE, και GCE, GMAT, TOEFL, PROFFICIENCY, VAT, ΟΥΚ κ.λ.π…..και του πετάξεις μία επιστολή που τον θάβει έντεχνα, τι θα γίνει? Άντε να αποδείξει ότι δεν ελέφαντας και ειδικά στους αμερικάνους.
Λοιπόν, επειδή και εμείς μείναμε στο αμέρικα χρόνους πολλούς σας συστήνουμε να ανοίξετε τα μάτια σας, να σκέφτεστε πιο βαθεία και ΠΟΛΙΤΙΚΑ και να μη νομίζετε ότι έχετε βρει την τέλεια κοινωνία.
ΥΓ: ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΜΗΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΚΑΙ Ο ΝΕΓΡΕ, ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ??
o @K λέει:
Απριλίου 19, 2009 σε 1:24 πμ
Το καλύτερο ελληνικό τμήμα Μαθηματικών είναι αυτό του οποίου οι απόφοιτοι περνούν στη μεγαλύτερη αναλογία τις εξετάσεις ΑΣΕΠ εκπαιδευτικών και που χωρίς να ξέρω ποιο είναι μαντεύω οτι πρόκειται για το Μαθηματικό Αθηνών.
ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΑΙΟ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ (ΠΡΩΤΟ ΣΤΟ ΑΣΕΠ)
@ΘΒ
Συμφωνούμε οτι αυτός που έχει το βιογραφικό “γεμάτο” όπως το περιγράφετε είναι η ορθή οδός και συνάμα και η πιο σίγουρη. Το να λέτε όλα τα υπόλοιπα ΔΕΝ γίνονται μου φαίνεται λίγο σαν να κλείνουμε τα μάτια. Συμφωνώ πάντως απόλυτα η νουθεσία σε έναν προπτυχιακό που θέλει να βγει έξω, είναι να προσέχει το Μ.Ο. του, όσο πιο πολύ τόσο καλύτερα.
Θα ήθελα μια ξεκάθαρη απάντηση στο αν το ΜΙΤ(ή όποιο νομίζω αυτό ήταν του παραδείγματος) δέχτηκε ένα διδάκτορα που παρήγαγε καλή έρευνα και έγινε μετά staff στην Καλιφόρνια(νομίζω αυτό ήταν το παράδειγμα). Αν όλα αυτά έγιναν, εγώ λέω οτι καλώς έπραξε το ΜΙΤ και τον δέχτηκε ακόμα και αν είχε πτυχίο 5. Η διαδικασία, σαν εξωτερικός παρατηρητής, ομολογώ μου είναι πλήρως αδιάφορη.
Επίσης θα συμφωνήσω με το κ. Πρωτοπαπα. Οι δημοσιεύσεις στην Ελλάδα βγαίνουν συνήθως δίπλα σε καθηγητές που παράλληλα έχουν και τέτοιες(ίσως όχι τόσο “μαγικές ομολογουμένως) ικανότητες. Δε ξέρω κανέναν φοιτητη να τις έκανε μόνος του.
Τέλος στο δικό μου 5άστερο(χαχα λες και είναι ξενοδοχείο) οι “υποτροφίες” (και ξέρω πολύ καλά γιατί τις βάζω σε εισαγωγικά) σαν αυτές που λέτε οτι είναι μειοψηφία, είναι μάλλον οι περισσότερες!
Περί ΑΣΕΠ και καλύτερου τμήματος μαθηματικών…
Και εαν το καλύτερο τμήμα μαθηματικων είναι αυτό που παράγει τους περισσότερους καθηγητές μέσης εκπαίδευσης γιατί ο δυστυχής (με αυτά που ακούει μέχρι τώρα) μαθητής να πάει να γίνει μαθηματικός και να του γίνει (με το συμπάθιο) ο πωπός δισκόπλακα για να τελειώσει;
Ας πάει να τελειώσει π.χ. γυμναστική ακαδημία τα ίδια λεφτά θα παίρνει με τον μαθηματικό στη δευτεροβάθμια και θα περάσει και καλύτερα στις σπουδές του.
Υ.Γ.: Ελπίζω ο μαθητής να έχει έρθει ήδη σε επαφή με τον κ. Λουκά Βλάχο, τον μόνο που μέχρι στιγμής έχει δώσει μια συμβουλή της προκοπής εδώ μέσα. Επίσης ελπίζω να να κάνει τις τελευταίες επαναλήψεις του και μην χαζεύει στο Ιντερνετ… Καλή επιτυχία φίλε!
Περι ΜΙΤ, Harvard κλπ…
Θα ήθελα να πιστεύω ότι τα αντικειμενικά κριτήρια ισχυούν χωρίς εξαιρέσεις στα εν λόγω πανεπιστήμια, αλλά έλα ντε όμως που μου έρχονται στο μυαλό ένα κάρο Έλληνες πολιτικοί, παροιμιώδους ιδιοφυίας, που έχουν τελειώσει τέτοιου είδους σχολές… έλα ντε.
Κοινωνίες καλύτερες από τη δικιά μας υπάρχουν, ιδανικές όμως όχι.
Eπειδη βλεπω οτι ολοι δινετε λαθος συμβουλες εγω εχω να πω ενα μονο στον μαθητη που ενδιαφερεται για τα μαθηματικα.
Να γινει Ηλεκτρολογος Μηχανικος.Η μονη λυση να ικανοποιηθει η μαθηματικη του περιεργεια με αντικρυσμα.
Paidia, HRISTOS ANESTI kai HRONIA POLLA se olous!
Efhomai na erthei grigora kai i Anastasi stous horous tis douleias mas sta panepistimia kai ta EK tis agapimenis mas Elladitsas!
Θανάσης Πρωτόπαπας:
Παρά το ότι δεν υπάρχει διαφωνία στην ουσία των όσων λέω, διακρίνω ξανά την τάση να “θεοποιείται” ο ρόλος του επιβλέποντα καθηγητή (ή να ενοχλεί πως δεν το θεωρούμε τόσο σημαντικό). Ξεκολείστε.
Τόσα χρόνια (δεκαετίες) σε ΗΠΑ και ΗΒ, δεν έχω ακούσει ΠΟΤΕ κανέναν συνάδελφο να λέει το ισοδύναμο στην αγγλική γλώσσα του “έστειλα τον Χ απόφοιτό μου στο Ψ πανεπιστήμιο”. Aυτά τα απαράδεκτα τα λένε μόνο κάποιοι (χαρακτηρισμός διαγράφεται) εν Ελλάδι.
Όσο για την επόμενη “συμβουλή”: κρατείστε την για εκεί που μπορείτε να έχετε γνώμη. Σε σχέση με το patronizing ύφος — λυπάμαι.
“Ελπίζω μόνο, αν πράγματι εξαρτώνται από σας οι τύχες νέων ανθρώπων, όπως διατείνεστε, να είστε πιο προσεκτικός στο περιεχόμενο των αιτήσεών τους και στο ποιος είπε τι για ποιον στις συστατικές επιστολές τους.”
@stojohn
“Συμφωνούμε οτι αυτός που έχει το βιογραφικό “γεμάτο” όπως το περιγράφετε είναι η ορθή οδός και συνάμα και η πιο σίγουρη.”
Αυτό είναι η ουσία. Όχι το τηλέφωνο που ο καλός “πάτρονας” θα κάνει. Ξεγελούν τους νέους όσοι το αποκρύπτουν αυτό. Και από την εμπειρία μου, δυστυχώς, υπάρχουν τέτοιοι στην Ελλάδα αρκετοί.
——
“Το να λέτε όλα τα υπόλοιπα ΔΕΝ γίνονται μου φαίνεται λίγο σαν να κλείνουμε τα μάτια.”
Πού το είπα αυτό;
——
“Συμφωνώ πάντως απόλυτα η νουθεσία σε έναν προπτυχιακό που θέλει να βγει έξω, είναι να προσέχει το Μ.Ο. του, όσο πιο πολύ τόσο καλύτερα.”
Case closed.
stojohn:
“Θα ήθελα μια ξεκάθαρη απάντηση στο αν το ΜΙΤ(ή όποιο νομίζω αυτό ήταν του παραδείγματος) δέχτηκε ένα διδάκτορα που παρήγαγε καλή έρευνα και έγινε μετά staff στην Καλιφόρνια(νομίζω αυτό ήταν το παράδειγμα). Αν όλα αυτά έγιναν, εγώ λέω οτι καλώς έπραξε το ΜΙΤ και τον δέχτηκε ακόμα και αν είχε πτυχίο 5. Η διαδικασία, σαν εξωτερικός παρατηρητής, ομολογώ μου είναι πλήρως αδιάφορη.”
Μα είναι προφανές, δεν είναι; Όταν εκ των υστέρων κάποιος κάνει ένα διδακτορικό που παρήγαγε καλή έρευνα, όλα καλώς. Αυτό όμως προκύπτει εκ των υστέρων. Η ερώτηση είναι πώς μπορεί κάποιος να προβλέψει το αποτέλεσμα εκ των προτέρων; Όπως είπα και πριν, αυτό είναι το πρόβλημα κάθε διαδικασίας επιλογής. Εκεί μπαίνει και η διαδικασία από τη σκοπιά κάθε πανεπιστημίου που θέλει να ελαχιστοποιήσει το ρίσκο του να χαραμίσει μιά υποτροφία στο “λάθος” άτομο. Το οποίο πρόβλημα γίνεται ακόμη πιό σύνθετο όταν υπάρχουν τελείως ανομοιογενή χαρακτηριστικά για πολλούς υποψηφίους (κάτι που μάλλον αγνοούν όσοι θίγονται όταν τους κλονίζουν τα πομπώδη και επαρχιώτικα “εγώ έστειλα τον Χ στο Ψ”)
@stojohn:
“Συμφωνούμε οτι αυτός που έχει το βιογραφικό “γεμάτο” όπως το περιγράφετε είναι η ορθή οδός και συνάμα και η πιο σίγουρη.”
“Συμφωνώ πάντως απόλυτα η νουθεσία σε έναν προπτυχιακό που θέλει να βγει έξω, είναι να προσέχει το Μ.Ο. του, όσο πιο πολύ τόσο καλύτερα.”
Επειδή αυτές οι δύο διαπιστώσεις συνοψίζουν καλύτερα τα όσα λέω, κι επειδή (όπως καταλαβαίνω) είσαι πρόσφατα πτυχιούχος, ερωτώ: Στο προπτυχιακό, στην Ελλάδα, στο ξεκαθάρισε ποτέ κανείς αυτό που διαπίστωσες μετά από κάποιους μήνες στο ΗΒ; Ή κυριαρχούσε το πούλημα εκδούλευσης από διάφορους μεγαλοσχήμονες που θα “ρίξουν” το τηλεφώνημα και θα ανοίξουν οι πόρτες;
(για να μην αναφερθώ σε κάποιους — κατά τα φαινόμενα μέλη ΔΕΠ — που έφτασαν στο σημείο να χαρακτηρίσουν εκείνους που έχουν υψηλό μέσο όρο ως “σπασίκλες”, αναπαράγοντας χυδαία στερεότυπα που δεν περίμενα να ακούσω εδώ μέσα)
@ ΘΒ007
Pao sto xadelfo gia arnaki kai kokoretsi. Tha sou synistousa kai sena to idio (ante na xedosoume kai ligaki meres pou einai)! And remember: Drive safe!
Οχι δεν έπεσα ουτε εγώ, ούτε κανείς που ξέρω θύμα τέτοιας εκδουλευσης. Προσεξτε λέω εκδουλευση τη περίπτωση κάποιος να είπε οτι “θα σε στειλω” και να μην έγινε τελικά. Διοτί η περίπτωση τελικά να πήγε (θυμαμαι μια τέτοια από το έτος μου) φαντάζομαι δε μετράει σαν εκδουλευση έτσι? Πιθανότατα υπάρχουν άνθρωποι που πουλάνε φούμαρα, απλά δεν έτυχε σε μένα.
Χωρίς να θέλω να κάνω το δικηγόρο κανενός όμως, αν κάποιος έχει τη δυνατότητα (και φαντάζομαι συμφωνήσαμε οτι καποιοι την έχουν) να στειλει κάποιους φοιτητες “εκτός σειράς”, καλώς κάνει και το πράτει. Αν αυτοί δεν είναι καλοί, ο πρώτος που ζημειώνεται είναι ο αποστολέας που αναλαμβάνει και την ευθύνη απέναντι στο συνεργάτη. Δε βλέπω κάτι το ηθικά μεμπτο στην όλη ιστορία. Καθείς δε, όπως είπατε και σεις, κρίνεται από τη μετεπειτα πορεία του φοιτητη.
Τελος θα πω κάτι ακόμα. Και μένα με αρέσουν οι ιστορίες επιτυχιας του άριστου φοιτητη, που τέλειωσε πρώτος με 10 και τον πήραν στο καλό πανεπιστήμιο της Αμερικής. Είναι άλλωστε η συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων. Παρόλα αυτά και υπάρχουν και άλλοι δρόμοι και δεν είμαι σε θέση να πω οτι κακώς υπάρχουν ή όχι. Τα πάντα κρίνονται από το αποτελεσμα.
stojohn, το ηθικά μεμπτό στην ιστορία αυτή είναι να μην ξεκαθαρίζει ένα μέλος ΔΕΠ ποιός είναι ο mainstream δρόμος. Επειδή στην Ελλάδα τα “τηλεφωνήματα” κυριαρχούν, κάποιοι νομίζουν πως το ίδιο κυριαρχεί παντού στον κόσμο. Αυτός ήταν ο βασικός λόγος που ενεπλάκην σε αυτή τη συζήτηση και αυτό ήθελα να διευκρινίσω.
Επίσης το ηθικά μεμπτό είναι να εκμεταλλεύεται κανείς τους τελειόφοιτους (και την ανάγκη τους) ιδιοτελώς (ακόμη και αν μετά κάνει τηλεφώνημα και αυτό δουλέψει). Γνωρίζω περιπτώσεις αποφοίτων (κυρίως πολυτεχνικών σχολών) που οι επιβλέποντες της πτυχιακής τους έβαλαν να κάνουν πολλά περισσότερα από όσα απαιτούντο με τη λογική πως “θα είναι καλό γι αυτούς”, όταν από αυτή τη δουλειά οφελούντο και μία σειρά από τρίτα άτομα. Ουσιαστικά, κάποιοι επιβλέποντες, εκμεταλλευόμενοι την αγωνία (ή και την άγνοια) του νέου, τον βάζουν να τραβά κουπί. Κάπου όμως υπάρχουν όρια και αυτός που οφείλει να τα γνωρίζει είναι ο επιβλέπων. Το να τα αποσιωπεί, αυτό είναι ηθικά μεμπτό για μένα.
Αντίστοιχα, σε ένα διδακτορικό κάποιος επιβλέπων μπορεί να κρατά κάποιον φοιτητή για χρόνια (ενώ πληροί τα κριτήρια για να πάρει το διδακτορικό) για να βγάζει δημοσιεύσεις ή για οποιονδήποτε άλλο ιδιοτελή λόγο. Γίνεται κατά κόρον και στις καλύτερες των οικογενειών. Δεν είμαστε κοινωνία αγγέλων. Δεν παύει όμως και αυτό να είναι ηθικά μεμπτό.
Αυτά. Καλό Πάσχα σε όλους (ήδη έχω ξεκινήσει και τρώω). Παρά τη θυελλώδη συζήτηση, νομίζω πως πλην nkit δεν υπήρξε ουσιαστική διαφωνία με κανέναν άλλον (ούτε με τον Θανάση Πρωτόπαπα).
“οι επιβλέποντες της πτυχιακής τους έβαλαν να κάνουν πολλά περισσότερα από όσα απαιτούντο με τη λογική πως “θα είναι καλό γι αυτούς”
“σε ένα διδακτορικό κάποιος επιβλέπων μπορεί να κρατά κάποιον φοιτητή για χρόνια (ενώ πληροί τα κριτήρια για να πάρει το διδακτορικό) για να βγάζει δημοσιεύσεις”
Και κάπου εδώ σε χάνω κι εγώ, όπως και ο Πρωτόπαπας. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεις συλλήβδην τους καθηγητές στην Ελλάδα είναι προβληματικός, και οι παραινέσεις σου προς τους φοιτητές παραπλανητικές και σε ένα βαθμό εμπρηστικές. Έχουμε ήδη προβλήματα στις σχέσεις διδασκόντων-διδασκομένων βασισμένα και σε φανταστικά “εγκλήματα” των διδασκόντων. Δε χρειάζεται να εφευρίσκουμε άλλα. Πχ: Έγκλημα να μην αποφοιτά κανείς μόλις πληροί τις *ελάχιστες* απαιτήσεις για διδακτορικό. Είναι *λάθος νοοτροπία* να θεωρεί κανείς ότι ο επιβλέπων τον εκμεταλλεύεται επειδή του ζητά να γράψει άλλο ένα άρθρο! Με διδακτορικό των ελάχιστων απαιτήσεων ΔΕΝ ΠΑΣ ΠΟΥΘΕΝΑ μετά. Τολμώ να πω ότι αν σε αφήσει να αποφιτήσεις με τις ελάχιστες απαιτήσεις, τότε ο επιβλέπων ΔΕΝ έχει κάνει στο ακέραιο το καθήκον του.
Πτυχιακή εργασία των ελαχίστων απαιτήσεων: Μια από τα ίδια. Τι θα βάλεις στο βιογραφικό αν η πτυχιακή είναι των ελαχίστων απαιτήσεων; Το βαθμό πτυχίου; Σε ένα τμήμα που οι διαφορές είναι στο δεύτερο δεκαδικό, όπως σε κάποια του ΕΜΠ; Καλή τύχη!
Όχι ότι δεν υπάρχουν και περιπτώσεις εκμετάλλευσης, αλλά ΔΕΝ είναι η γενική περίπτωση, όπως το παρουσιάζει ο ΘΒ.
@Αν.ώνυμος
Το ηθικά μεμπτό είναι η απόκρυψη στοιχείων (για ιδιοτελείς σκοπούς) από αυτόν που οφείλει να γνωρίζει (π.χ. επιβλέπων) προς αυτόν που δεν μπορεί και δεν είναι σε θέση να ξέρει. Οι συλλήβδην χαρακτηρισμοί και οι αναφορές στο κείμενό μου σε “γενική περίπτωση, όπως το παρουσιάζει ο ΘΒ”, ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας σας.
Τι διαβάζω ο έρμος πασχαλιάτικα, μεταξύ αρνιού κλπ εδεσμάτων…
λοιπόν, ο ΘΒ007 μάλλον ζει σε επιστημονική φαντασία. Τα παραδείγματα που ανέφερα, τα είδα μέσα από την εμπειρία του ΔΙΚΑΤΣΑ όπου έχουν φτάσει κατά καιρούς απίθανες περιπτώσεις. Από κανέναν σας δεν είδα απάντηση ουσίας, πλην των ba και stojohn. Επίσης ακόμα το ΚΟΥΙΖ περιμένει απάντηση. Έλαβα μία σωστή για τα της Αγγλίας (να δείτε PhD έχουν παρθεί από πεντάστερα ΑΕΙ ΣΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ κε ΘΒ007 χωρίς καν πτυχίο, με πτυχίο 5 με 6), ανέφερε περιπτώσεις πριν. Επίσης, υποτροφία σε αγγλικό ΑΕΙ και δεν έχει τον τελευταίο λόγο ο supervisor? Μπα;
Όσο για τις συστατικές, τα έχω ξαναπεί. Δεν θα τις δώσω όπου και όπου γιατί στο τέλος εγώ εκτίθεμαι. Όταν τις δώσω όμως, πετυχαίνουν. Και ναι αν χρειαστεί να βοηθήσω ειδικές περιπτώσεις και να εγγυηθώ, θα το κάνω και τις δυο φορές που το έκανα πέτυχε 100% και η συνέχεια ηταν και είναι η καλύτερη δυνατή. Και άλλοι το έχουν κάνει και έχουν δικαιωθεί και μπράβο τους.
Κάτι σημαντικό που έχετε οι πιο πολλοί παραβλέψει: Το ποιόν του συστήνοντος δεν έχει να κάνει μόνο με την επιστημοσύνη του, αλλά και με τον χαρακτήρα του. ΑΝ είναι προκλητικός, καβαλημένο καλάμι, ξερόλας κλπ, δεν του είναι εύκολο να ανοίξει πόρτες οπότε και δεν καταλαβαίνει το πώς κάποιοι άλλοι το κάνουν.
Κάτι άλλο. Ποιά ιδιοτέλεια; Οι καταστάσεις που αναφέρθηκαν για το ποιόν συναδέλφων ναι ισχύουν, ειδικά όταν εκμεταλεύονται υποψήφιους διδάκτορες. Ε λοιπόν σας πληροφορώ ότι αυτοί ακριβώς είναι που δεν έχουν την δύναμη να στείλουν τον φοιτητή έξω, να του δώσουν να καταλάβει τι πρέπει να κάνει κλπ. Και για να καλύψουν τις αδυναμίες τους κάνουν αυτά που κάνουν και είναι κατακριτέοι. Αυτοί ΝΑΙ πουλάνε φούμαρα, και κυρίως τα πουλάνε σε σπασίκλες, που δεν έχουν ανοιχτά μάτια παρά μόνο για τα βιβλία τους και όχι για τον κόσμο γύρω τους. Όσοι προσπαθούμε να βρίσκουμε τους καλύτερους και να τους προωθούμε, χωρίς να έχουμε κανέναν ιδιοτελή ή άλλο σκοπό, έχουμε άλλο τρόπο δουλειάς και αν, λέω αν αποφασίσουμε να ζητήσουμε από μια πόρτα να ανοίξει, ξέρουμε και το πώς και το πότε να το κάνουμε.
Τόσα χρόνια έξω είδαμε, κρίναμε και συνεχίζουμε να το κάνουμε…..
Κάτι άλλο επίσης. Επιμένω στην συμβουλή μου προς τον φοιτητή. Δεν είναι μόνο η επαγγελματική αποκατάσταση. Θα δει τα Μαθηματικά σε… δράση και θα έχει την δυνατότητα να συμπεράνει πολλά. Άλλωστε πολλοί από τους δασκάλους του ειδικά στην Πάτρα έχουν καταπληκτικές μαθηματικές σπουδές και έργο.
Α, και λίγο πλάκα… Ευτυχώς που μερικοί κατάλαβαν ποιός είμαι και το πόσο αξιόπιστος!!!
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ
Καλά καλά, κάνε λάστιχο τη συζήτηση nkit για να ξεχαστούν τα “τον έστειλα”. Εγώ πρώτος δήλωσα πως υπάρχουν απόφοιτοι ΤΕΙ που έχουν κάνει καλά διδακτορικά και πως ο βαθμός πτυχίου δεν σημαίνει πως κάποιος αποκλείεται να εξελιχθεί σε ερευνητή κορυφής. Δεν λες τίποτα καινούργιο. Επέστρεψε στα εδέσματα!
Eρώτηση για τους εν Ελλάδι. Κάποιος κάνει πτυχιακή σε σας η οποία δεν εξελίσσεται καλά, δημιουργείται κόντρα μαζί σας, στο τέλος παίρνει ένα μέτριο βαθμό 6. Ζητά συστατική για μεταπτυχιακό. Θα του δώσετε;
Τι θα πει “δημιουργείται κόντρα μαζί σας” ; Και τι σχέση έχει με το “δεν εξελίσσεται καλά”;
Αν ο φοιτητής δεν αποδώσει στην πτυχιακή, όπου έχεις στενότερη σχέση με τη δουλειά του και οι απαιτήσεις είναι εν γένει υψηλότερες από ότι σε ένα τυχόν εξαμηνιαίο μάθημα, αυτό δεν αποτελεί σημαντικό μέρος της εικόνας που έχεις για αυτόν; Και αν αποτελεί σημαντικό μέρος, έχει ή δεν έχει επίπτωση στη συστατική;
αναδιάβασε τα ποστ του Πρωτόπαπα. Προφανώς αν δεν έκανε καλή δουλειά, η συστατική δεν μπορεί να αγνοεί αυτό το στοιχείο. Εσύ τι προτείνεις δηλαδή;
Τ
“ΑΝ είναι προκλητικός, καβαλημένο καλάμι, ξερόλας κλπ, δεν του είναι εύκολο να ανοίξει πόρτες οπότε και δεν καταλαβαίνει το πώς κάποιοι άλλοι το κάνουν.
”
Οκ, μας έπεισες. Επειδή είσαι σεμνός, στέλνεις κατά δήλωσή σου (!) σε site κόσμο στο ΜΙΤ με βαθμό 5.5 με ένα τηλεφώνημα. Καβαλημένοι είναι άλλοι.
Όσο για τις αναφορές σε σπασίκλες: Κρίμα για τους φοιτητές σου που εκφράζεσαι για κάποιους από αυτούς, που προσπαθούν ακαδημαικά, με μειωτικό τρόπο.
Αν.ώνυμος:
“Ξαναδιάβασε τα ποστ του Πρωτόπαπα. Προφανώς αν δεν έκανε καλή δουλειά, η συστατική δεν μπορεί να αγνοεί αυτό το στοιχείο.”
Επομένως, θα έδινες συστατική. Αυτή ήταν η ερώτηση και ευχαριστώ για την απάντηση.
Δεν είναι όμως αυτό το νόημα που προκύπτει από τα γραπτά του Πρωτόπαπα: “Προσωπικά πιστεύω ότι συστατικές επιστολές δίνονται πολύ επιλεκτικά”.
Εγώ συστατικές επιστολές έδωσα ελάχιστες στη μακρόχρονη ακαδημαϊκή μου πορεία. Γνωρίζω καλώς τη σημασία της λέξης “σύσταση”. Κατά τη γνώμη μου δεν αρκεί η αριστεία, επιβάλλεται να υπάρχει και το απαραίτητο ήθος και δεν εννοώ δουλοπρέπεια, αλλά ακαδημαϊκή παρουσία σεμνόπρεπη και στοχαστική. Πάντοτε προειδοποιούσα τους φοιτητές μου, θα γράψω ότι βαθμολογήθηκες με χ στα ψ και ότι ξέρεις να εργάζεσαι. Αν αυτό σου αρκεί θα σου τη δώσω. Σας διαβεβαιώ ότι 9 στους 10 ηρνούντο να τη λάβουν. Πάντοτε μάλιστα έδιδα τη συστατική επιστολή σε φάκελο σφραγισμένο και υπογεγραμμένο με την μεγάλη μου υπογραφή (όχι μονογραφή, που αντιγράφεται εύκολα)και εντός σημείωνα ότι η συστατική επιστολή εμπεριείχετο σε σφραγισμένο φάκελο, άλλως να μην λαμβάνεται υπ’ όψιν. Δεν είμαι κανένα νούμερο για να νομίζω ότι η υπογραφή μου ανοίγει πόρτες από μόνη της, αλλά δεν μπορώ να μοιράζω κουρέλια αριστερά και δεξιά. Όσον αφορά τις υποτροφίες αυτές τις υποστήριζα πάντοτε με κριτήριο την οικονομική κατάσταση του υποψηφίου. Δεν είναι ηθικό να λάβει υποτροφία μαθητής αριστούχος νεόπλουτος για να μεθοκοπάει. Ας μη γελιόμαστε όμως, μεγάλο ποσοστό των αριστούχων προέρχεται από πανάκριβα ιδιωτικά σχολεία.
“Επομένως, θα έδινες συστατική. Αυτή ήταν η ερώτηση και ευχαριστώ για την απάντηση.
”
Δεν τον διάβασες καλά τον Πρωτόπαπα λοιπόν. Η συστατική, αν δεν είναι αρκετά ως πολύ θετική, είναι συχνά καλύτερο να μη δίνεται. Γιατί, ναι μεν δεν μπορεί συχνά να σε κάνει δεκτό μόνη της, μπορεί ομως *ωραιότατα* να σε αποκλείσει, έως και από μόνη της: σε ανταγωνιστικά προγράμματα, ένα μελανό σημείο στο φάκελο αρκεί για να μείνεις έξω, όπως μια κακή συστατική.
Αν η μόνη εντύπωση που έχω για το φοιτητή είναι μια αποτυχημένη πτυχιακή, τι σόι συστατική να δώσω;
@Aν.ώνυμος
Ίσως. Δεν έχω λόγο να συνεχίσω ούτε να μπλέξω σε ατέρμονες συζητήσεις. Αυτό που με ενόχλησε σε αυτή τη συζήτηση και παρενέβην ήταν ξεκάθαρο και με αυτό κανείς, τελικά, δεν συμφώνησε: τα “τον έστειλα στο ΜΙΤ”, οι χαρακτηρισμοί για “σπασίκλες”, και η συνεπακόλουθη παραγνώριση του mainstream προς χάριν των εξαιρέσεων.
Ο stojohn (ίσως ο νεαρότερος της συζήτησης αλλά και ο μόνος που έθεσε το ζήτημα πιό συνετά) το εξέφρασε ξεκάθαρα:
Για μεταπτυχιακό/διδακτορικό “αυτός που έχει το βιογραφικό “γεμάτο” όπως το περιγράφετε είναι η ορθή οδός και συνάμα και η πιο σίγουρη”.
Επομένως: “η νουθεσία σε έναν προπτυχιακό που θέλει να βγει έξω, είναι να προσέχει το Μ.Ο. του, όσο πιο πολύ τόσο καλύτερα.”
Από εκεί και πέρα υπάρχουν διαφορετικές, όχι mainstream, περιπτώσεις για τις οποίες μπορούμε να συζητάμε για χρόνια. Συνηθίζεται όμως ο κανόνας να αναφέρεται πριν την εξαίρεση και όχι η εξαίρεση να πλασάρεται τεχνηέντως σαν ο κανόνας. Επειδή γνωρίζω κάποιον που ;έκανε και πήρε διδακτορικό (από την Οξφόρδη) και εξελίχθηκε σε διακεκριμένο καθηγητή χωρίς να έχει κάνει ποτέ βασικό πτυχίο (πραγματικό γεγονός), δεν μπορώ να συνιστώ σε κάποιον “τι να το κάνεις το βασικό πτυχίο”.
Αυτά από μένα. Καλή συνέχεια και καλό Πάσχα σε όλους.
@Αν.ώνυμος
Μία συστατική επιστολή κύριε οφείλει να είναι συστατική, δεν οφείλει να είναι παπικό έγγραφο αγιοποίησης. Όσες φορές εξέτασα φακέλους υποψηφίων πέταξα στα σκουπίδια τις συστατικές που έλεγαν τα τετριμμένα. Αξιολόγησα ως σημαντικότερες τις ειλικρινείς συστατικές και δεν σας κρύβω ότι μια φορά αξιολόγησα θετικά πολλές “αρνητικές” συστατικές.
Και για όσους είναι του χώρου, όλοι γνωρίζουμε καλώς ότι συνάδελφοι έχουν στο pc τους το αρχειάκι της συστατικής και αλλάζουν απλώς τα ονόματα. Ουκ ολίγες φορές μου ήρθαν από τους ίδιους καθηγητές οι ίδιες συστατικές για διαφορετικά πρόσωπα. Να τις βράσω αυτές τις συστατικές.
@Καθηγητής Θεολογίας ΜΙΤ
Υπάρχει και μια άλλη περίπτωση κύριε Καθηγητά Θεολογίας ΜΙΤ, που μπαίνει σφήνα.
Είναι η περίπτωση της αντιγραφής αποτελεσματικών συστατικών επιστολών εκ μέρους άλλων μελών ΔΕΠ, προκειμένου να επιτύχουν το αυτό αποτέλεσμα και για τους “δικούς τους” υποψηφίους.
Γι αυτές τις περιπτώσεις τί λέτε?
Δεν γνωρίζω Κ3 αυτή την περίπτωση. Με ποιο τρόπο τις αντιγράφουν; Εγώ πάντοτε καταστρέφω το υλικό των φακέλων. Σας ενημερώνω δε ότι σπεύδω να βρω στο τηλέφωνο όλους τους καθηγητές (από τους πλέον άγνωστους σε μένα λέκτορες έως και τα πολύ μεγάλα ονόματα-στις γλώσσες που γνωρίζω) και τους ρωτώ εξαντλητικά για το πρόσωπο στο οποίο αναφέρθηκαν. Σας βεβαιώνω ότι πολλές φορές δεν το θυμούνται καν. Έτσι ξεσκαρτάρονται οι υποθέσεις.
@ Καθηγητής Θεολογίας ΜΙΤ
Εσείς, απ΄όσα λέτε, φαίνεσθε να είσθε συνεπής. Άλλοι όμως κρατούσαν και κρατούν το υλικό των φακέλων, κυρίως δε το υλικό φακέλων υποψηφίων διδακτόρων ή μελών ΔΕΠ, που έχουν διανοίσει ήδη μια ανάλογη διαδρομή κι είναι προφανές εάν οι συστατικές που έλαβαν είχαν αποτέλεσμα ή όχι. Δεν γνωρίζω αν είθιστε ακόμα, αλλά παλαιότερα οι επιβλέποντες και οι εκλέκτορες “προέτρεπαν” τους υποψηφίους να επισυνάπτουν στο βιογραφικό τους σαν παράρτημα συστατικές και ό,τι άλλο θα μπορούσε να αποτελεί “ένδειξη” σχετική με το “επιστημονικό ήθος” τους.
@ K3
Πρώτη φορά ακούω κάτι τέτοιο. Δηλαδή αν φερ’ ειπείν κάποιος έχει συστατική από τον Chomsky, φερ’ειπείν, υποστηρικτική διδακτορικού γλωσσολογίας για το ΜΙΤ, αυτή πρέπει να προσαρτάται πάντα στο CV? Ισχύει αυτό? Συνάδελφοι θέλω την άποψή σας πάνω σε αυτό το ζήτημα.
Η γνώμη μου είναι πως η συστατική, φερ’ειπείν, Chomsky αφού δεν είναι to whom it may concern αλλά απευθύνεται προς συγκεκριμένα πρόσωπα για συγκεκριμένο σκοπό δεν μπορεί να προσαρτάται παντού και πάντα.
Εγώ με το σύστημα ακύρωσης της συστατικής αν δεν εμπεριέχεται σε σφραγισμένο φάκελο διείδα φαίνεται αυτόν τον κίνδυνο. Προτρέπω και άλλους συναδέλφους να πράξουν το ίδιο. Δεν πρέπει βέβαια να ενημερωθεί ο συστηνόμενος. Εκείνος αν απλώς ανοίξει την επιστολή θα λάβει ωραίο δωράκι.
Και μία άλλη ακόμα περίπτωση ελλήνων μελών ΔΕΠ που είτε γιατί δεν κατέχουν την ξένη γλώσσα, όπως καμώνονται, είτε γιατί θέλουν να διαθέσουν αλλιώς το χρόνο τους (θεωρώντας τα ακαδημαϊκά τους καθήκονα ως πάρεργο), είτε γιατί σνομπάρουν τους υποψήφιους που ζητούν συστατική, αφήνουν στον εκάστοτε υποψήφιο το ελεύθερο να συντάξει μόνος του την επιστολή την οποία αυτοί μετά χωρίς πολλή περίσκεψη υπογράφουν. Την ευθύνη και τις συνέπειες του περιεχομένου της φέρει, σύμφωνα με τη λογική τους πάντοτε, ο ίδιος ο υποψήφιος. Εάν βρει καλό συντάκτη έχει καλώς, αλλιώς ζήτω που καήκαμε!
Αναρωτιέται κανείς εάν ο υπογράφων έχει πάντοτε συνείδηση του τί υπογράφει…?
Τέτοιες περιπτώσεις συνάντησα. Κακά, κάκιστα αγγλικά (he have) και από κάτω φαρδιές, πλατιές υπογραφές. Όταν μίλησα με τους καθηγητές αυτούς στο τηλέφωνο μίλησα αγγλικά και οι καθηγητές γνώριζαν άπταιστα αγγλικά. Μετά τους εξύβρισα ελληνιστί.
@Kαθηγητη θεολογιας ΜΙΤ :
Σε ποιο πανεπιστημιο εργαζεσαι;
Κοιτάχτε, όλα τα ανωτέρω συμβαίνουν. Συμφωνώ ότι η συστατική δεν πρέπει να είναι έγγραφο αγιοποίησης, αλλά ρεαλιστικά πρέπει ο φοιτητής να είναι πράγματι εξαίρετος σε πολλά για να αντεπεξέλθει αρνητικών κρίσεων στις συστατικές του, ειδικά από σοβαρούς συστήνοντες.
Συμπέρασμα: Εκείνοι που προωθούνται είναι οι βυσματούχοι και οι γλείφτες που ο κάθε καρεκλοκένταυρος καθηγητής θα σπρώξει.
@ Θανάσης Πρωτοπαπας
Aλλοτε έχω πρόσβαση στο “μεταροπεα” και άλλοτε όχι. Ας σταματήσει αυτή η γελοία αισθητική υπερευαισθησία με τα Greeklish κι ας μιλήσουμε για την ουσία. Επί της οποιας στην απάντηση σας δεν γράψατε τίποτε.
Παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την εκτροπή της συζήτησης σε σκοτεινά μονοπάτια και το πάθος που διακατέχει πολλά από τα μέλη του GURF. Αυτό που έχει κολλήσει στο μυαλό μου δεν είναι η έπαρση ορισμένων και η διάθεση να αντιπαρατεθούν για το ποιος την έχει μεγαλύτερη … την αξιοπιστία και τη διεθνή αναγνώριση, αλλά μερικές πολύ απλές απορίες:
1) Ένας φοιτητής, ο οποίος σε τέσσερα ή πέντε έτη σπουδών και σε δεκάδες μαθημάτων επέτυχε εξευτελιστικούς βαθμούς, πώς γίνεται να έχει αναπτύξει το ακαδημαϊκό προφίλ που απαιτούν σοβαρές μεταπτυχιακές σπουδές; Ποια είναι η έννοια του AΧΡΕΙΑΣΤΟΥ μαθήματος και γιατί τότε αυτά υπάρχουν σε όλα τα προγράμματα σπουδών παγκοσμίως;
2) Εάν όντως κάποιος πιστεύει για το πρόγραμμα προπτυχιακών σπουδών του τμήματός του ότι δε διεγείρει τις λανθανουσες ικανότητες των ικανών τότε έχει πρόβλημα ως ακαδημαϊκός δάσκαλος και πρέπει να κάνει το παν για να το αλλάξει.
3) Πώς διεγνώσθησαν οι ιδιαίτερες ικανότητες του ικανού έτσι ώστε να διακινδυνεύσει κάποιος τη διεθνή φήμη του παρέχοντας μία συστατική επιστολή που δεν υποστηρίζεται από τα δεδομένα; Μήπως υπήρχαν ιδιαίτερες σχέσεις (π.χ. συγγενικές);
4) Οι δεκάδες συνάδελφοι που δίδαξαν και εξέτασαν τον ικανό και τον βαθμολόγησαν με χαμηλή βαθμολογία είναι ανίκανοι δάσκαλοι ή ανεπαρκείς εξεταστές;
Εφόσον η εμφάνιση ικανού συνέβη πάνω από μία φορά δεν έπρεπε να προβληματιστεί η καθηγητής για το τι συμβαίνει στις προπτυχιακές σπουδές και ξεπηδούν τέτοιες περιπτώσεις;
Βέβαια οφείλω να ομολογήσω ότι υπάρχει και πλάγιος δρόμος πλην του mainstream: Στο χώρο του biomedical engineering είναι γνωστή η περίπτωση νυν επίκουρου στο Harvard, ο οποίος ξεκίνησε διδακτορικό στην Ελλάδα, έφυγε στη Δανία, μετά στις ΗΠΑ και τελικά βρήκε το δρόμο του. Αυτός όμως είπε τον όρκο όταν αποφοίτησε και οι ικανότητές του είχαν έρθει στο φως από την αρχή των προπτυχαικών σπουδών του. Απλώς δε χρειάστηκε τη συστατική επιστολή κανενός μεγαλόσχημου Έλληνα, αντίθετα έφυγε με κακές εντυπώσεις από την Ελλάδα.
Λίγη συστολή από όλους θα έκανε καλό, καθώς χωνεύουμε ακόμη.
Σε άθλιες συνθήκες πριν χρόνια και ζαμάνια πάλευα με τέρατα-υπολογιστές, χρησιμοποίησα γραφομηχανή ή το χέρι μου, αλλά δεν διανοήθηκα να γράψω “greeklish”.
@ Καθηγητής Θεολογίας MIT
Είστε ένας πραγματικός ήρωας στις επάλξεις του αγώνα για τη διάσωση των Εθνικών μας ιδεωδών.
Κάνετε λάθος κύριε. Το ίδιο έπραττα και για τη γαλλική γλώσσα και αν ήξερα και κινέζικα το ίδιο θα έκανα.
@teddybear
καλημέρα και χρόνια πολλά,
Το θέμα των αχρείαστων μαθημάτων είναι μεγάλο και πολύ σοβαρό. Σε πάρα πολλά, αν όχι σε όλα τα τμήματα μηχανικών και θετικών επιστημών των ελληνικών ΑΕΙ υπάρχουν δεκάδες τέτοια μαθήματα για διάφορους λόγους: 1) Να δικαιολογούν την παρουσία συναδέλφων που δεν έχουν τι μάθημα να κάνουν και π΄ρεπει βάση του νόμου να κάνουν 6 ώρες την εβδομάδα και δημιουργούν νέα, αχρείαστα πραγματικά, 2) Η παράλογη 5ετής φοίτηση σε τμήματα μηχανικών δημιουργεί την ανάγκη για εισαγωγή άχρηστων μαθημάτων για να γεμίσει το πρόγραμα 3)Το λάθος χτίσιμο εξαρχής νέων τμημάτων που έπρεπε να δικαιολογήσουν πρόγραμμα σπουδών με συγκεκριμένες διδακτικές μονάδες κλπ κλπ. Αυτά δεν τα λέω μόνο εγώ. Επειδή μετέχω σε διάφορες επιτροπές του ΥΠΕΠΘ κατά καιρούς, το θέμα έχει επισημανθεί ειδικά λόγω της εισαγωγής του ECTS και των τρεχουσών διαδικασιων του ΕΧΑΕ. Είναι πολύ πιο σαβαρό θέμα από όσο νομίζουμε. Όσο για το να αλλάξει πρόγραμμα σπουδών, μακάρι να γίνεται, αλλά μην ξεχνάτε ότι πρέπει να περάσει από ΓΣ, που μετέχουν ορισμένοι, που δέχονται τους παραπάνω λόγους κλπ κλπ. Συμπε΄ρασμα: Οι φοιτητές καλό θα είναι να κυνηγούν τον ΜΟ γιατί μετράει και στο δημόσιο, αλλά αν κυνηγήσουν πρώτα τα μαθήματα και τα θέματα που τους ενδιαφέρουν, θα είναι σε καλύτερη θέση από τους άλλους αν θελήσουν να κάνουν μεταπτυχιακές σπουδές επιπέδου. Όπως ανέφερε ο ba προ πάνω, σε τι χρησιμεύει η μετεωρολογία σε κάποιον που πάει να κάνει βιολογία;
Ο χαρακτηρισμός σπασίκλες, δηλώνει αυτό ακριβώς που υπονοεί: Φοιτητές που το μόνο που κάνουν είναι να διαβάζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, να μην επικοινωνούν με τους γύρω τους, να έχουν άγνοια για τα βσικά θέματα της κοινωνίας και να μην έχουν άλλα ενδιαφέροντα. Επειδή τυγχάνω και γονέας, δεν θα ήθελα ποτέ να δω τα παιδιά μου έτσι και ευτυχώς μέχρι τώρα τα έχω καταφέρει. Η μόρφωση σε ανώτερο επίπεδο πάει μαζί και με την καλιέργεια, την παιδεία εν γένει και μια σωστή αντιμετώπιση του ακαδημαϊκού χώρου βοηθάει στην ανάπτυξη τέτοιων προσωπικοτήτων. Κατά 90% μάλιστα, οι σωστές προσωπικότητες αναδυκνείουν και το σωστό ήθος, σε αντίθεση με τους σπασίκλες (επιμένω στον όρο, ΔΕΝ αφορά τους επιμελείς φοιτητές) που συνήθως καταλήγουν ημιμαθείς άνθρωποι.
”
@ΘΒ007
Δεν μετανοιώνω καθόλου για το “τον έστειλα”. Το εννοώ και θα το εννοώ. Είχα δίκηο, και θα το ξανακάνω αν βρεθεί ξανά τέτοια περίπτωση. Το αποτέλεσμα με δικαίωσε, όποτε πάω κατά ΛΑ μεριά έχω και μια καλή παρέα για τσάρκες, ενώ και στο Λονδίνο που θα είμαι σύντομα, θα συναντήσω έναν ευχαριστημένο πρώην φοιτητή μου που προχωράει σε αυτό που ήθελε και δεν ήθελαν κάποιοι συνάδελφοι με τα περίεργα μαθήματά τους και την ακόμη πιο περίεργη άποψη μαζικοποίησης των εξετάσεων. Αγαπητέ ΘΒ007 υπάρχουν αρκετοί από εμάς στην Ελλάδα με ισχύ που δεν φαίνεται και φυσικά δεν την γνωρίζετε. Επειδή μάλιστα όσο προχωράει η συζήτηση, όλο και πιο πολλές περιπτώσεις σας έρχονται στο νου από μέτριες βαθμολογίες στην Ελλάδα ή ακόμα και έλειψη πτυχίου, κάτι που ακόμα περιμένω να μου το απαντήσουν και οι των ΗΠΑ συνάδελφοι, που πήγαν εξαιρετικά μετά στις σπουδές τους, μήπως είναι καιρός να αναρωτηθείτε πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Μήπως τελικά είμαστε αρκετοί αυτοί που ανοίγουμε πόρτες με τις συστατικές και όχι μόνο; Ή μήπως δέχεστε ότι ο mainstream τρόπος έχει περισσόερες εξαιρέσεις από όσες νομίζετε; Τι από τα δυό ισχύει; Μήπως ΚΑΙ τα δύο;
Κάτι άλλο. Όσοι παρακολουθούν τα ποστ μου εδώ και καιρό, θα έχουν καταλάβει ότι περνάω και μεγάλο μέρος του χρόνου μου στο εξωτερικό, και μάλιστα σε… γκλαμορους περιβάλλον, άρα μην αρχίζουν σχόλια του στυλ: “αυτοί που δεν γνωρίζουν κλπ κλπ”. Συναναστρεφόμαστε ανθρώπους από όλα τα επίπεδα και ανάλογα πράτουμε.
Μια απλή διαπίστωση: Άλλο πράγμα η έπαρση και άλλο πράγμα η παρουσίαση της πραγματικότητας. Ο ρεαλισμός ποτέ δεν έβλαψε κανέναν, η ωραιοποίηση ή η εσχατοποίηση των πραγμάτων οδηγεί σε λάθος αποφάσεις και κρίση.
“Φοιτητές που το μόνο που κάνουν είναι να διαβάζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, να μην επικοινωνούν με τους γύρω τους, να έχουν άγνοια για τα βσικά θέματα της κοινωνίας και να μην έχουν άλλα ενδιαφέροντα.”
Και ποιός κρίνει/ξέρει αν έχουν άλλα ενδιαφέροντα; Η’ μήπως τους παρακολουθείς και εκτός σχολής;
Στην εποχή μου αυτές οι αναφορές ήταν κωδικοποιημένες αναφορές για την αποχή από το τσίρκο της φοιτητικής πολιτικής και κομματικής δράσης.
Αν όντως έχεις διεθνή εμπειρία, και έχεις αυτές τις προκατειλλημένες αντιλήψεις για μερίδα φοιτητών σου, και μάλιστα μερίδα που σε τιμά με την παρουσία της στα μαθήματα — αντίθετα με την πλειονότητα των φοιτητών και φοιτητών — προφανώς δε σε άγγιξε και πολύ ουσιαστικά η εμπειρία αυτή.
Δυστυχώς ο λόγος του nkit καταντά παραληρηματικός και, προϊούσας της συζήτησης, τα επιχειρήματά του φαίνονται όλο και πιο αδύναμα. Ο υψηλός ΜΟ δε σημαίνει ότι ο φοιτητής δεν εμβαθύνει σε συγκεκριμένα θέματα!! Το αντίθετο μάλιστα, σημαίνει ότι έχει πλήθος ενδιαφερόντων στο πλαίσιο των αντικειμένων των σπουδών του. Σε αντιδιαστολή με το χαμηλό μέσο όρο, ο οποίος υποδηλώνει ισχυρή έλλειψη γνώσεων σε (στατιστικά) όλα τα αντικείμενα!!
Επειδή είναι φανερό πως δεν προέρχεστε από Πολυτεχνείο, μπροστά στο χαρακτηρισμό της 5ετούς φοίτησης στο Πολυτεχνείο ως “παράλογης”, απλώς σιωπώ. Λυπάμαι μόνο που, αν και εμφορούμενος από τέτοιες ιδέες, κατά δήλωσή σας συμμετέχετε – μάλλον ή ήττον – στη διαμόρφωση της εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα.
Η παρέμβαση του Αν.ώνυμου με βρίσκει απολύτως σύμφωνο.
Το ευχάριστο της ανώνυμης συζήτησης είναι ότι μπορούμε να κρατάμε υψηλό ή χαμηλό προφίλ ανεξαρτήτως των επιτευγμάτων μας. Επομένως nkit μην εκλαμβάνετε τους μειλίχιους τόνους και το μη πομπώδες ύφος ως απόδειξη χαμηλής επιστημονικής αναγνώρισης.
‘Φοιτητές που το μόνο που κάνουν είναι να διαβάζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, να μην επικοινωνούν με τους γύρω τους, να έχουν άγνοια για τα βσικά θέματα της κοινωνίας και να μην έχουν άλλα ενδιαφέροντα.’
Δεν έχω κανένα πρόβλημα με το ‘έστειλα’ (με προϋποθέσεις), την ιδιαίτερη αξία της συστατικής από κάποιον γνωστό του χώρο, σαφώς και ξέρω κάποιους ανθρώπους με σχετικά χαμηλούς ΜΟ που πήγαν πολύ καλά κλπ. αλλά το ότι κάποιος διαβάζει από το πρωί μέχρι το βράδυ δε σημαίνει οτί έχει άγνοια από άλλα θέματα. Το αντίθετο θα έλεγα. Ούτε η ορολογία σπασίκλες μου αρέσει. Προσωπικά δεν έχω γνωρίσει τέτοιους. Έχω γνωρίσει μόνο ζηλιάρηδες και κομπλεξικούς από την αντίθετη μεριά. Αλοίμονο αν καταδικάζουμε κάποιον που προσπαθεί να τα πάει καλά στα μαθήματα ως σπασίκλα. Το αντίθετο θα έπρεπε να γίνεται. Στο έτος μου, φυσικό ΑΠΘ, είχαμε κάποιες μεγάλες βαθμολογίες (μιλάω για 9 και πάνω) και όλοι αυτοί οι πρώτοι κάνουν καριέρες σε μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού, να μην αραδιάζω ονόματα τώρα και άνθρωποι όχι μονοδιάστατοι αλλά με καλλιέργεια και σεμνότητα και κοινωνική ζωή πλούσια. Στο πανεπιστήμιο που βρίσκομαι εγώ, δίνουμε μεγάλη σημασία στη βαθμολογία. Έχουν σχεδόν αυτόματα υποτροφίες για συνέχεια. Αλλοίμονο αν δεν προωθούμε τους καλούς μας φοιτητές. Αυτά περί σπασίκλων τα βρίσκω κομπλεξικά. Ό,τι δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.
“ΤΟ ΑΡΙΣΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΤΩΝ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΩΝ”
Παύλος Γεωργίου, Μαθηματικό ΑΘήνας, 1980, σε κατάμεστο αμφιθέατρο.
Γιατί δεν βλέπετε και την άλλη όψη του ζητήματος? Ότι δηλαδή ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια σε όλα τα ελληνικά παν/μια θέσεις μελών ΔΕΠ καταλαμβάνουν με τους τρόπους, που όλοι λίγο ως πολύ μπορούμε να μαντεύσουμε, άτομα τα οποία και στα πτυχία τους αλλά και στα διδακτορικά τους είχαν γενικά χαμηλές βαθμολογίες, εάν δεν τους τα έδωσαν ο μπαμπάς, η μαμά, ο αδελφός, η αδελφή, ο κουνιάδος, η κουνιάδα, ο δευτεροξάδελφος, ο κουμπάρος, ο συμπέθερος κλπ. κλπ. κλπ. Όσο για τα επιστημονικά επιτεύγματά τους όπως αποτυπώνονται στα συγγράμματά τους, εκεί γελάει και το παρδαλό κατσίκι. Στις μέρες μας λείπει πολύ το γέλιο που είναι ζωή…
Πως λοιπόν να περιμένει κανείς από τους ανθρώπους αυτούς να εκτιμήσουν τον κόπο και το μόχθο όσων φοιτητών εργάζονται φιλότιμα και προσπαθούν να επιτύχουν με το σπαθί τους το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, χωρίς να στηρίζονται σε ξένες πλάτες…?
Ευτυχώς που όσοι ξέρουν να παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους, δεν περιμένουν για να “προωθηθούν τον κάθε καρεκλοκένταυρο καθηγητή στη Ελλάδα που σπρώχνει βυσματούχους και γλείφτες”.
Πάντως ενδιαφέρον έχει να δει κανείς που διανέμονται τα τελευταία χρόνια οι υποτροφίες του ΙΚΥ, του Ιδρύματος Ωνάση, του Fulbright εν Ελλάδι, όπου στις επιτροπές επιλογής έχουν παρεισφρύσει τα τελευταία χρόνια μετριότητες.
Πάντως ενδιαφέρον έχει να δει κανείς ΠΩΣ διανέμονται τα τελευταία χρόνια οι υποτροφίες του ΙΚΥ, του Ιδρύματος Ωνάση, του Fulbright εν Ελλάδι, όπου στις επιτροπές επιλογής έχουν παρεισφρύσει τα τελευταία χρόνια μετριότητες.
@Lampis
Τις μεγαλύτερες μπουρδολογίες στα κατάμεστα αμφιθέατρα τις έχω ακούσει. Πέρα της γελοιότητας της πρότασης, καλό είναι να μη γενικεύουμε. Στατιστικά, μεγαλύτερη πιθανότητα είναι να βρεις την αριστεία στα άριστα. Σαφώς όμως απλά μια μεγάλη βαθμολογία δεν είναι το παν. Είναι όμως μια ισχυρή ένδειξη. Ό,τι είχα να πω το είπα, μέσα από τη δική μου εμπειρία. Δε θα ήθελα να συνεχίσω. Είναι σαφές οτί μερικοί δε θα πειστούν ποτέ για πολλούς και διάφορους λόγους.
@Αν.ώνυμος
ακριβώς επειδή έχω διεθνή εμπειρία και μάλιστα συνεχόμενη και διαρκή, λέω αυτά που λέω. Οι φοιτητές του ΗΒ και των ΗΠΑ τόσο οι προ όσο και οι μεταπτυχιακοί απολαμβάνουν πολλές ώρες ειτε αθλητισμό, είτε μουσική είτε άλλες δραστηριότητες, που συμπληρώνουν ευχάριστα την μελέτη τους, μετέχουν σε φόρα, σε εκδηλώσεις και άλλα διάφορα. Οι δικοί μας δυστυχώς ή θα πρέπει να βαθμοθηρούν ή να αχολούνται με τα κομματικά ή να προσπαθούν να μάθουν με διαδικασίες δύσκολες και διαρκως εμποδιζόμενες από τους άλλους. Γιατί θα πρέπει από το πρωί μέχρι το βράδυ να συνεχίζουν την νοοτροπία των λυκειακών φροντιστηρίων και να μην διάγουν βίον φοιτητικόν και νεανικό όπως οι συνάδελφοί τους στην αγγλία και τις ΗΠΑ; Έχω σπουδάσει και εργαστεί και στις δυο χώρες και τα ξέρω καλά. Το μόνο πανεπιστήμιο που έχει μια μικρή τέτοια νοοτροπία στην Ελλάδα είναι η Πάτρα, και λόγω του κάμπους και λόγω του όλου κλίματος που επικρατεί εκεί. Επιμένω για τους σπασίκλες. Α, και τα 9 και πάνω δεν τα περνουν μόνο αυτοί. Όπως υπάρχουν άριστοι που έκαναν καριερα, άλλοι τόσοι χάθηκαν και άλλοι τόσοι μέτριοι φοιτητές είναι σήμερα σε καλύτερη θέση από τους άριστους. Ο ρόλος μας είναι παιδαγωγικός, όχι διδακτικός. Άλλο παιδεία, άλλο διδασκαλία.
Και κάτι σημαντικό. Στην Αγγλία, τις ΗΠΑ και αλλού, ο τελικός βαθμός δεν είναι μονο ένα στείρο γραπτό ανάμεσα σε 500 άλλα, αλλά αποτέλεσμα μιας συγκροτημένης, συνεχούς δουλειάς, με εργασίες, πρότζεκτ, ομάδες δουλειάς κλπ που σου επιτρέπει να έχεις και καλή γνώβση του αντικειμένου σου και σωστή ζωή.
ΑΥτά γιατί δεν τα θίγει κανείς; Τι αξία έχει ένα πτυχίο με 9 όταν ο φοιτητής δεν έχει γράψει μια εργασία της προκοπής, δεν έχει συμμετάσχει σε μια ομάδα εργασίας της προκοπής, δεν έχει ψάξει να βρει στοιχεία κλπ; Δυστυχώς, εκτός από τμήματα του ΕΜΠ, του ΕΚΠΑ και της Πάτρας, αυτά είναι απαγορευτικά σε άλλα ΑΕΙ ενώ και στα προαναφερθέντα αφορούν λίγους αξιέπαινους φοιτητές που το προσπαθούν, έστω και εάν στο γραπτό πάρουν 7. Αυτοί αξίζουν για μένα περισσότερο από όσους κατεβαίνουν στις εξετάσεις και γράφουν 9 και δεν τους ξαναβλέπουμε παρά όταν έρθουν να ζητήσουν μια συστατική.
@teddybear
Προέρχομαι από πολυτεχνείο και μάλιστα από τα πολύ… γκλαμορους, και ακριβώς για τον λόγο αυτό θεωρώ λάθος τα 5 έτη. Δεν φωράω παρωπίδες ούτε εμπνέομαι από τις άστοχες εμμονές του ΤΕΕ και ακριβώς η αγγλική εμπειρία με έχει διδάξει ότι τα χρόνια δεν κάνουν την αξία του διπλώματος, αλλά η ουσία.
Επίσης, παρακαλώ εκτός από γενικούς χαρακτηρισμούς, απαντήστε στα συγκεκριμένα θέματα που έχω κατά καιρούς θέσει (τα άχρηστα μαθήματα, την εκμετάλευση διαφόρων, τον τρόπο εξέτασης κλπ).
Όσο για το ότι συμμετέχω στην διαμόρφωση πολιτικής, κάνετε λάθος. Είναι στα καθήκοντά μας να είμαστε μέλη επιτροπών όπως στο ΔΙΚΑΤΣΑ, το ΙΚΥ και επιτροπές του ΥΠΕΠΘ σε διάφορα θέματα (διεθνείς σχέσεις κλπ). Υπηρετώ και έχω υπηρετήσει στο παρελθόν σε διάφορες τέτοιες και τα πλείστα των παραδειγμάτων που έχω αναφέρει εδώ μέσα για διάφορα θέματα, από εκεί ακριβώς προέρχονται. Η πιο σημαντική εμπειρία όμως προέρχεται από το μεγάλο σχολείο των Βρυξελλών, όπου τα όσα συζητιούνται εδώ στο GURF μοιάζουν με απλά συνωμοτικά παιχνίδια νηπιαγωγείου.
Μπορεί να ενοχλώ πολλούς, αλλά η πραγματικότητα είναι αμείλικτη.
Κ3 λέει:
Απριλίου 20, 2009 σε 2:54 μμ
Γιατί δεν βλέπετε και την άλλη όψη του ζητήματος? Ότι δηλαδή ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια σε όλα τα ελληνικά παν/μια θέσεις μελών ΔΕΠ καταλαμβάνουν με τους τρόπους, που όλοι λίγο ως πολύ μπορούμε να μαντεύσουμε, άτομα τα οποία και στα πτυχία τους αλλά και στα διδακτορικά τους είχαν γενικά χαμηλές βαθμολογίες, εάν δεν τους τα έδωσαν ο μπαμπάς, η μαμά, ο αδελφός, η αδελφή, ο κουνιάδος, η κουνιάδα, ο δευτεροξάδελφος, ο κουμπάρος, ο συμπέθερος κλπ. κλπ. κλπ. Όσο για τα επιστημονικά επιτεύγματά τους όπως αποτυπώνονται στα συγγράμματά τους, εκεί γελάει και το παρδαλό κατσίκι. Στις μέρες μας λείπει πολύ το γέλιο που είναι ζωή…
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΣΕ ΠΟΙΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΑΝΑΦΕΡΕΣΑΙ ΑΛΛΑ ΣΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΩ ΕΓΩ ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΤΕΤΟΙΟ.
ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΑ, ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ, ΕΚΤΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ, ΚΑΙ ΥΒΡΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΔΕΚΑΔΕΣ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΠΟΥ ΑΦΗΣΑΝ ΤΙΣ ΑΝΕΤΕΣ ΚΑΡΙΕΡΕΣ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΘΗΡΙΟ ΤΗς ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟς.
ΣΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΛΗΘΩΡΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΚΑΛΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ, ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΥΡΟΥΣ.
ΑΥΤΟ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΡΗΣΟΥΜΕ
Ο nkit εθιξε παντως ενα αλλο πολυ σημαντικο θεμα που χρηζει μεγαλης συζητησης. Το παραλογο της 5-ετους φοιτησης στα πολυτεχνικα τμηματα. Ειδικοτερα δε για την Πληροφορικη, ειναι απαραδεκτο να εχουμε προπτυχιακες σπουδες διαρκειας 5 ετων.
@ Lampis
Αφού, όπως φαίνεται απ΄ την παραπομπή σου, δέχεσαι ότι “το άριστα είναι το καταφύγιο των μετριοτήτων”, από πού συνάγεται η “αριστεία” των συναδέλφων σου που “θυσίασαν” τις άνετες καριέρες στο εξωτερικό στο ΘΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ?
Κι αν οι θέσεις τους ήταν τόσο άνετες γιατί τις εγκατέλειψαν?
Μήπως επειδή ακριβώς δεν ήταν και τόσο άνετες? Π.χ. ένας assistant/associate Prof. στις ΗΠΑ είναι, αν δεν κάνω λάθος, επί θητεία που κάποτε τελειώνει…
@ Lampis
“ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΑ, ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ, ΕΚΤΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ, ΚΑΙ ΥΒΡΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΔΕΚΑΔΕΣ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΑ, ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ, ΕΚΤΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ, ΚΑΙ ΥΒΡΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΔΕΚΑΔΕΣ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ …”
Προς απάντηση στην ΕΞΑΨΗ ΣΟΥ σου υπενθυμίζω αυτά που ο ίδιος έγραφες σε άλλο posting.
Lampis λέει:
Μαρτίου 24, 2009 σε 7:06 μμ
“… Όσο αφορά τις προκηρύξεις θέσεων αυτές γίνονται βάσει προσωπικών γνωριμιών και favours.
Έχεις έναν κολητό στο ΑΜΕΡΙΚΑ , από τότε που ήσουν εκεί. Σε λέει : “ρε Μήτσο φτιάξε μία θέση, για μένα” και εσύ τη φτιάχνεις.
Αν εκλεγεί και είναι πατάτας έρχεται, αν είναι καλός το χρησιμοποιεί για διαπραγματευτικό εργαλείο με το αμερικάνικο Πανεπιστήμιο, αν είναι μεγάλος έρχεται και παίρνει 2 συντάξεις: μία από την αμερική και μία από την Ελλάδα. Σε ανταλαγή σε βάζει σε κανένα paper.
Στα μικρά πανεπιστήμια κάνεις ό,τι θέλεις. Στα κεντρικά πανεπιστήμια η κατάσταση είναι κάαααπως καλύτερη. Αλλά εκεί είναι δυστυχώς πάρα πολλοί οι υποψήφιοι.”
@new kid in town
Πάντως ως προς τον τρόπο αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου των φοιτητών, η δικιά μου εμπειρία είναι η ακριβώς ανάποδη από τη δικιά σου, συνεπώς καμιά απο τις δύο δεν αρκεί για να γενικεύουμε. Ευκαιρίες για δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου υπάρχουν σε όλες τις χώρες, ο καθένας κάνει τις επιλογές του.
Δεν συμφωνώ καθόλου με την έκφραση “σπασίκλας”. Αλλά στη μακρόχρονη ακαδημαϊκή μου παρουσία υπήρξαν φοιτητές με βαθμό άριστα με τους οποίους αδυνατούσα να επικοινωνήσω στοιχειωδώς. Υπήρξαν πολλές περιπτώσεις διαταραγμένων ψυχικά ανθρώπων που έβρισκαν μέσα σε διδακτορικά τεχνητούς παράδεισους. Από όλες τις θέσεις όπου βρέθηκα προσπάθησα να απομονώσω τον κομπλεξισμό, αυτό το λέω σαν θέση. Διότι ένας αυριανός κομπλεξικός καθηγητής θα καταστρέψει γενεές γενεών.
Η αναφορά του Lampis στη ρήση του Π. Γεωργίου “Το άριστα είναι το καταφύγιο των μετριοτήτων” αφ’ενός με έκανε να θυμηθώ το μοναδικό μάθημα που μας έκανε ο κύριος καθηγητής πριν πολλά-πολλά χρόνια (μπήκε μέσα εντελώς απροετοίμαστος και τα περισσότερα απ’ όσα μας είπε ήταν λάθος, περιλαμβανομένου του ορισμού του επικαμπυλίου ολοκληρώματος – μετά ανέλαβε βοηθός το μάθημα) και αφ’ετέτου να δω το έργο του στο Mathscinet. Μία δημοσίευση στο “περιοδικό” της Ελληνικής Μαθηματικής εταιρείας (το οποίο μόνο περιοδικό δεν είναι, αφού δεν εκδίδεται περιοδικώς!) και μία σε πρακτικό συνεδρίου. Μηδέν σε άλλα περιοδικά, εντός ή εκτός ISI. Κατά τα φαινόμενα ο κ. Γεωργίου είχε λόγους που είχε τέτοιο άχτι κατά του βαθμού άριστα.
Κύριε Καθηγητά Θεολογίας ΜΙΤ, λέτε:
“Αλλά στη μακρόχρονη ακαδημαϊκή μου παρουσία υπήρξαν φοιτητές με βαθμό άριστα με τους οποίους αδυνατούσα να επικοινωνήσω στοιχειωδώς.”
Τί εννοείτε? Ότι αναπτύσσετε, ως διδάσκων προς διδασκόμενο, τόσο στενές σχέσεις προς τους φοιτητές σας, ώστε διαπιστώσατε ότι μερικοί εκ των αριστούχων είναι αδύνατο να επικοινωνήσουν στοιχειωδώς μαζί σας ή μήπως εσείς να εικοινωνήσετε μ΄αυτούς? Σε τί συνίσταται κατά τη γνώμη σας η αδυναμία αυτή? Παίζει μήπως κάποιο ρόλο η διαφορά παραστάσεων που έχουν οι νέοι φοιτητές?
Επίσης παρατηρείτε ότι:
“Υπήρξαν πολλές περιπτώσεις διαταραγμένων ψυχικά ανθρώπων που έβρισκαν μέσα σε διδακτορικά τεχνητούς παράδεισους.”
Είναι γεγονός ότι τόσο οι ψυχοπαθείς όσο και οι μεγαλοφυείς διακρίνονται απ΄τη μάζα. Εσείς πως ξεχωρίζετε μεταξύ ψυχοπαθούς και μεγαλοφυούς, μεταξύ νοσούντος και υγειούς? Τί σας κάνει να είστε βέβαιος ότι η κρίση σας είναι σωστή? Πέσατε ποτέ έξω στις εκτιμήσεις σας?
@Brilakis
δεν μιλάω για ελεύθερο χρόνο, τον ελεύθερο χρόνο σου τον περνάς με την κοπέλα σου, σε πάρτυ, σε ταξίδια και όπου αλλού θες. Μιλάω για εκπαιδευτικό χρόνο. Όταν στην Αγγλία που έκανα το PhD κάθε Τετάρτη απόγευμα δεν είχε μαθήματα και οι αθλητικές εγκαταστάσεις ήταν ανοικτές συνεχώς, όταν στις ΗΠΑ η ενασχόληση με αθλητικές ή και μουσικές εκδηλώσεις είναι μέρος των σπουδών σου, τότε πραγματικά εκπαιδεύεσαι, δεν διδάσκεσαι απλά. Είναι θέμα κουλτουρας που ακόμα δυστυχώς δεν έχουμε στην Ελλάδα.
@Καθηγητή Θεολογίας
Η έκφραση είτε μας αρέσει είτε όχι είναι σε χρήση και προσδιορίζει μια συγκεκριμένη κατηγορία. Αν είναι μόνο θέμα έκφρασης, να βρολυμε μία άλλη, εμένα το κομπλεξικοί πχ δεν μου αρέσει, αλλά δεν αλλάζει την ουσία. Η ουσία είναι αυτό που λέτε, ότι υπάρχουν πολλοί που υπάγονται σε αυτήν την κατηγορία και ναι, δεν ππέπει να προωθούνται, ειδικά στον ακαδημαϊκό χώρο γιατί πράγματι καταστρέφουν καριέρες και μελλοντικούς επιστήμονες. Το πώς πρέπει να αξιοποιούνται τέτοιοι συνάδελφοι είναι μεγάλο θέμα, πάντως κατ εμέ δεν πρέπει να τους προωθούμε.
Αφού, όπως φαίνεται απ΄ την παραπομπή σου, δέχεσαι ότι “το άριστα είναι το καταφύγιο των μετριοτήτων”, από πού συνάγεται η “αριστεία” των συναδέλφων σου που “θυσίασαν” τις άνετες καριέρες στο εξωτερικό στο ΘΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ?
ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ
Κι αν οι θέσεις τους ήταν τόσο άνετες γιατί τις εγκατέλειψαν?
ΡΩΤΑ ΤΟΥΣ
Μήπως επειδή ακριβώς δεν ήταν και τόσο άνετες? Π.χ. ένας assistant/associate Prof. στις ΗΠΑ είναι, αν δεν κάνω λάθος, επί θητεία που κάποτε τελειώνει…
ΑΡΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟ !?!?!?!
Έχεις έναν κολητό στο ΑΜΕΡΙΚΑ , από τότε που ήσουν εκεί. Σε λέει : “ρε Μήτσο φτιάξε μία θέση, για μένα” και εσύ τη φτιάχνεις.
Αν εκλεγεί και είναι πατάτας έρχεται, αν είναι καλός το χρησιμοποιεί για διαπραγματευτικό εργαλείο με το αμερικάνικο Πανεπιστήμιο, αν είναι μεγάλος έρχεται και παίρνει 2 συντάξεις: μία από την αμερική και μία από την Ελλάδα.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΑΡΙΣΤΟΙ ΠΟΥ ΓΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ.
Στα μικρά πανεπιστήμια κάνεις ό,τι θέλεις. Στα κεντρικά πανεπιστήμια η κατάσταση είναι κάαααπως καλύτερη. Αλλά εκεί είναι δυστυχώς πάρα πολλοί οι υποψήφιοι.”
ΑΥΤΟ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ post
Αγαπητέ Lampis, αποφάσισε τί πρεσβεύεις. Μην είσαι “ήξεις αφήξεις” γιατί μας μπερδεύεις. Ὀπως βλέπεις σε παρακολουθούμε σ΄αυτά που λές κάθε φορά και το χειρότερο για σένα, το ίδιο κάνουν και οι φοιτητές σου. Άμα κάθε φορά αυτοανερείσαι πως θέλεις να εμπιστευθούμε την κρίση σου για το ποιές είναι και ποιές δεν είναι καλές δημοσιεύσεις, ποιοί είναι και ποιοί δεν είναι τελικά άριστοι επιστήμονες?
Το παραμύθι ότι κάποιος για βαθύτατους προσωπικούς λόγους εγκαταλείπει μία περίοπτη θέση και θυσιάζεται για να γυρίσει στην Ελλάδα, το έχουμε ακούσει πολλές φορές.
ΦΟΡΙΕΤΑΙ ΠΟΛΥ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΑΠΟ ΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΔΟΣΑΝ ΑΠ΄ ΕΞΩ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ.
ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ….
@nkit
Congratulations. You have just thrown P.A.M. Dirac out of Physics and deprived science from a giant. Poor Paul, he wasn’t the kind of guy who would go around play soccer in his free time and he preferred his loneliness. How dare he contemplate he could have a career in Physics? Most brilliant mathematicians are alos like that — stop them! And while you are at it, throw out also Boltzmann (the damn loser, he committed suicide, that’s proof that he was nuts) and let him take that other fellow of John Nash with him, a certified scizophrenic who belongs to a psychiatric asylum.
Really, are you serious or you are pulling jokes on us, laughing your heart out at our gullibility?
Περί Γεωργίου
1) Την φράση του την είπα για να ιντριγκάρω τους σπασίκλες. Νομίζω ότι και ο ίδιος για τον ίδιο λόγο την είχε πει. Τώρα όσο αφορά τους καλούς βαθμούς , αν και είναι βασικό στοιχείο επιλογής για μεταπτυχιακούς της σειράς στο Αμέρικα, ( εκεί θέλουν ανθρώπους που δουλεύουν σκληρά και παραγωγικά αλλά όχι με ρηξικέλευθη σκέψη) , δεν έχουν δώσει ικανό στατιστικό δείγμα ότι είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη για βαθειά επιστημονική σκέψη. Έχω δει πολλούς ανθρώπους με μεγάλη προσφορά και ζηλευτή σκέψη, που είχαν 5 στο πτυχίο τους. Βέβαι εγώ είμαι απομεινάρι μιάς άλλης εποχής, που οι φοιτητές δεν ήταν βαθμοθήρες αλλά διαβάζανε με μεράκι.
2) Ο Γεωργίου ήταν πράγματι περίεργος καθηγητής. Εμάς μας έκανε Διαφ. Εξ. Δεν ήταν ποτέ απροετοίμαστος, αλλά έκανε παλαβομάρες. (επί 1 χρόνο θεωρία, καμμία επίλυση) ¨Ηταν άτομο μεγάλου ήθους και με βαθειά μόρφωση. Εγώ τον προτιμούσα 1000 φορές από τον Νεγρεπόντη και την ομάδα του, με τις “καλές” δημοσιεύσεις αλλά τον απόλυτο σνομπισμό τους, την περιφρόνηση στους φοιτητές και τα παλαβά μαθηματικά τους που κατέστρεψαν γεννιές μαθηματικών. (Ο Γεωργίου είχε συλληφθεί επί χούντας, μέσα στο αμφιθέατρο, μετά το μάθημα και εξορισθεί)
@Nkit: Η’ είσαι τρολλ ή λυπάμαι πολύ που διδάσκεις παιδιά και “στέλνεις” ή δε “στέλνεις” κόσμο για διδακτορικό.
@Lampis: “Τώρα όσο αφορά τους καλούς βαθμούς , αν και είναι βασικό στοιχείο επιλογής για μεταπτυχιακούς της σειράς στο Αμέρικα, ( εκεί θέλουν ανθρώπους που δουλεύουν σκληρά και παραγωγικά αλλά όχι με ρηξικέλευθη σκέψη)”
Aρχίζει και γίνεται γελοία η συζήτηση…
Οver and out.
Γράφονται απίστευτα πράγματα…
Για σπασίκλες και αλλά…
Προς τον φοιτητή που θα ήθελε να σπουδάσει μαθηματικά και άρχισε την συζήτηση: Φίλε μου, αν θέλεις να σπουδάσεις μαθηματικά ετοιμάσου για πολύ σκληρή και σοβαρή δουλειά. Αν μάλιστα θέλεις συνεχίσεις κάνοντας μεταπτυχιακές σπουδές και έρευνα ετοιμάσου να γίνεις “καλόγερος”.
Ο ερευνητής μαθηματικός ξυπνάει το πρωί και κοιμάται το βράδυ με μόνη σκέψη το πως θα λύσει το πρόβλημα που τον απασχολεί… Στα μαθηματικά οι διατριβές αφορούν άλυτα προβλήματα και όχι “εισαγωγές κτηνών σε ναούς”.
Η συνεχής ενασχόληση με τα μαθηματικά είναι για τον μαθηματικό αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για την επιτυχία. Και μην σε παραμυθιάζουν με μπάρμπες στην Κορώνη, βύσματα και άλλες μπαρούφες. Δεν πιστεύω ότι σήμερα με τον ανταγωνισμό που υπάρχει μπορείς να πάρεις θέση σε μαθηματικό τμήμα στην Ελλάδα με μόνο προσόν ότι σε υποστηρίζει κάποιος….
Προς τον Lampis: Ποιά είναι τα “παλαβά μαθηματικά” του Νεγρεπόντη; Θα σε παρακαλούσα να αιτιολογήσεις αυτά που γράφεις ή να τα πάρεις πίσω. Ο Νεγρεπόντης την
δεκαετία του 60 έγραφε στο Annals of Mathematics, το κορυφαίο μαθηματικό περιοδικό και τα μαθηματικά του ήταν mainstream για την εποχή τους.
@NKIT
Δυστυχώς, εκτός από τμήματα του ΕΜΠ, του ΕΚΠΑ και της Πάτρας, αυτά είναι απαγορευτικά σε άλλα ΑΕΙ ενώ και στα προαναφερθέντα αφορούν λίγους αξιέπαινους φοιτητές που το προσπαθούν, έστω και εάν στο γραπτό πάρουν 7. Αυτοί αξίζουν για μένα περισσότερο από όσους κατεβαίνουν στις εξετάσεις και γράφουν 9 και δεν τους ξαναβλέπουμε παρά όταν έρθουν να ζητήσουν μια συστατική…….
…. Η πιο σημαντική εμπειρία όμως προέρχεται από το μεγάλο σχολείο των Βρυξελλών, όπου τα όσα συζητιούνται εδώ στο GURF μοιάζουν με απλά συνωμοτικά παιχνίδια νηπιαγωγείου.
Μπορεί να ενοχλώ πολλούς, αλλά η πραγματικότητα είναι αμείλικτη………
ΠΕΣΤΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΕ
@Κ3
Διευκρινίζω στους αγαπητούς φίλους ότι όταν λέω ότι δεν προωθώ τους κομπλεξικούς δεν πρέπει να με φανταστείτε σε καμιά γραφειάρα να ορίζω διαδόχους και επιγόνους. Λέω απλώς τη γνώμη μου στις επιτροπές. Δεν έχω κανένα μαγικό ραβδί να ξεχωρίζω την ψυχασθένεια από την ιδιορρυθμία και δεν είναι ο ρόλος μου αυτός. Όμως έχω ευθύνη να μην παραδώσω όσο μπορώ τη διδασκαλία (η έρευνα ας εκχωρηθεί και σε μισάνθρωπους-δε με ενδιαφέρει) σε ανθρώπους που δεν έχουν κόκκο παιδαγωγικής διάθεσης. Δεν αναπτύσσω τερατώδεις προσωπικές σχέσεις με φοιτητές, απλως όταν λέω σε κάποιον ότι σε δύο μέρες θέλω να μου φέρεις την εργασία σου να τη δούμε μαζί και τον βλέπω μετά από μια βδομάδα να μου λέει σέα και μέα δεν μπορώ να συνεννοηθώ μαζί του. Δεν είναι λίγα και τα παραδείγματα ψωνισμένων μεταπτυχιακών που έχοντας τον τίτλο του πτυχιούχου με άριστα νομίζουν ότι είναι ίσα και όμοια με μένα.
Υποψήφιε των Πανελλαδικών,
Μην ακούς όσους σπεύδουν να σε κάνουν καλόγερο. Γενικά, όπως στα σόγια, υπάρχει μια ξεχασμένη θείτσα που πιστεύει ότι το παιδί πρέπει να λιώσει σαράντα ζευγάρια σιδερένια παπούτσια για να βρει την καλή κοπέλα-επιστήμη. Σάχλες και ρούχλες όλων αυτών που ήταν καρπαζοεισπράκτορες στα σχολείο και έλεγαν με ύφος λαδέμπορα “χι χι, όταν θα μεγαλώσω θα σας δείξω εγώ”.
Όσον αφορά τις ρούχλες για τα άλυτα προβλήματα ένα θα σου πω ότι πλέον έχει ξεφύγει η κατάσταση από την τυραννία της μετριότητας και φύγαμε για πιο σύνθετα ζητήματα, πέρα από τις σπαζοκεφαλιές. Η εικασία του Γκόλντμπαχ κ.λπ. είναι προβλήματα τα οποία εν μέρει έχει απαντήσει το θεώρημα της μη πληρότητας. Όλα τα άλλα είναι για μοναχούς και καλογέρους. Μην ξεχάσεις ότι ο μοναχός νομίζει αρρωστημένα μέσα στην ψυχή του ότι είναι ανώτερος από όλους.
@ Καθηγητής Θεολογίας ΜΙΤ
Δεν σας αδικώ στη κρίση σας σχετικά με το βαθμό συνενόησης με τους έλληνες φοιτητές. Αλλά αυτή η νοοτροπία έχει να κάνει με την αγωγή που πήραν απ΄την οικογένειά τους, το σχολείο και γενικότερα την ελληνική κοινωνία. Δυστυχώς, την ίδια τακτική εφαρμόζουν τέτοιοι τύποι όπου βρεθούν, και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Υποψήφιε,
Εάν σε ενδιαφέρουν τα μαθηματικά η γνώμη μου είναι να αποφύγεις τα λεγόμενα μαθηματικά τμήματα και να πας στο Τμήμα Μεθολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης στην Αθήνα, ένα από τα κορυφαία Ιδρύματα στον κόσμο, σύμφωνα με διεθνείς κατατάξεις. Εκεί διδάσκει ο Αναπολιτάνος. Αυτό μόνο σου λέω.
Και προσωπολάτρης κύριε Καθηγητά Θεολογίας ΜΙΤ?
Θα ήταν πάντως πολύ θετικό, εάν οι έλληνες φοιτητές είχαν τη δυνατότητα, όπως γίνεται στα Ευρωπαϊκά Παν/μια, να επιλέγουν πέρα από την κύρια κατεύθυνση και μαθήματα άλλων κατευθύνσεων (σχολών).
Έτσι ο υποψήφιος μαζί με τα Θεωρητικά Μαθηματικά θα μπορούσε να ακούσει Φιλοσοφία των Μαθηματικών και των Φυσικών Επιστημών εν γένει, από καθηγητές της επιλογής του.
@Καθηγητής Θεολογίας ΜΙΤ
Φίλε μου διακρίνω μία έπαρση στα λόγια σου για να με αποκαλείς “ρούχλα” χωρίς να με ξέρεις.
Αλήθεια δεν ξέρω ότι το
MIT (massachusetts institute of technology) είχε τμήμα θεολογίας, ίσως είσαι σε κανένα γενικό τμήμα…
Φαντάζομαι ότι εσύ είσαι μεγάλη διάνοια και έκανες διδακτορικό με την επιφοίτηση του αγίου πνέυματος.
Ίσως εσφάλα που νόμισα ότι επειδή πήρα πτυχίο με Άριστα (πριν από αρκετά χρόνια) είμαι κατά τα λεγόμενα σου “…ισός και όμοιος μαζί σου…”
“Η εικασία του Γκόλντμπαχ κ.λπ. είναι προβλήματα τα οποία εν μέρει έχει απαντήσει το θεώρημα της μη πληρότητας.”
Καμοία σχέση το ένα με το άλλο. Για ένα μαθηματικό θα πρέπει να αποδειχτεί ότι η αλήθεια ή όχι της εικασίας του Goldbach είναι μη αποδείξιμη και όχι να εικάζουμε ότι ίσως δεν είναι αποδείξιμη επειδή δεν έχει βρεθεί η απόδειξη. Τα ίδια λέγανε και για το Fermat που αποδείχτηκε. Αυτά που γράφεις για τα μαθηματικά είναι φυσικά η αίσθηση που μπορεί να έχει κάποιος μη μαθηματικός που έχει τσαλαβουτήσει λίγο.
Τα προβλήματα τα “άλυτα” μπορούν να έχουν και σχέση με καθημερινές ανάγκες και με προβλήματα που πηγάζουν από την τεχνολογία και όχι μόνο με την θεωρία αριθμών.
Και πάλι φίλε μου υποψήφιε: Για να γίνεις ερευνητής μαθηματικός πρέπει να αφοσιωθείς στα μαθηματικά με την ψυχή και το σώμα σου. Αν θέλεις πάλι να διεκδικήσεις μία θέση στην μέση εκπαιδευση υπάρχουν καλύτερες επιλογές. Και πάλι αυτό
μπορεί να μην είναι αρκετό.
Διαφορετικά σπούδασε θεολογία….
@Κ3
Δεν είμαι προσωπολάτρης αγαπητέ φίλε. Λάθος κάνεις. Εάν ρωτήσεις λίγο για τον Αναπολιτάνο θα καταλάβεις. Εσένα δηλαδή δεν σε ενδιαφέρει το κύρος και η ακτινοβολία των καθηγητών? Είναι σαν να κρυβόμεθα πίσω από το δαχτυλό μας.
@τέσσερα πουλάκια
Ο χαρακτηρισμός δεν ήταν επί προσωπικού, χαρακτήριζε τη συγκεκριμένη γνώμη σας. Μην υποτιμάτε τη θεολογία με βάση τις φαιδρότητες συγκεκριμένες οικογενείας. Υπάρχουν διδακτορικά θεολογίας πάνω στη θεολογική στάση του Νεύτωνα τα οποία είναι φοβερά δύσκολο να γίνουν. Δεν παριστάνω τον ειδικό στη μαθηματική σκέψη, αλλά βασικές έννοιες γνωρίζω εξ ανάγκης. Και εσείς θα συμφωνείτε ίσως ότι τα συνημίτονα είναι από εδώ και δέκα μίλια πιο εκεί ο Αλβέρτος.
Προς τον αγιατολάχ
Η γνώμη του καθηγητή θεολογίας δεν ενδιαφέρει κανέναν εδώ μέσα. Από που κι ως που έχει άποψη για τα μαθηματικά και παριστάνει τον Πάπα Πασών των Επιστημών?????????????????????????????????? Επιτέλους
@ Αν.ώνυμος (re: sholio 279)
De mporo na katalavo giati gineste personal mehri kai prosvlitikos polles fores otan diafoneite me tis apopseis kapoiou…
Προς τον Υποψήφιο
Μακριά από το ΜΙΘΕ και τον Αναπολιτάνο, έχει πάρει και κάμποσα κιλά τελευταία.
Για να κάνει κανείς επιστημολογια και φιλοσοφία των μαθηματικών πρέπει να κάνει μαθηματικά πρώτα.
Εάν μένεις Αθήνα , πήγαινε στο μαθηματικό της Αθήνας. Είναι ένα καλό Τμήμα , με άρτια υλικοτεχνική υποδομή (την απέκτησε τελευταία) με αρκετά καλούς καθηγητές (χωρίς να λείπουν και οι περίεργοι) και ένα καλό πρόγραμμα. Μία κατάλληλη επιλογή μαθημάτων θα σου δώσει μία ικανοποιητική πρώτη επαφή με μία βαθειά επιστήμη. Αργότερα συνεχίζεις όπου και όπως θέλεις.
@ Κ4
Είναι μεσαιωνικά απωθημένα που βγαίνουν στην επιφάνεια από καθηγητές θεολογίας στο όνομα μιας κακώς νοουμένης Απολογητικής.
@physicist
Δεν κατάλαβα. Ο Feynman δηλαδή τι ρόλο παίζει; Δεν μπαίνω σε τέτοιες λογικές. Η πρωσοπικότητα ενός επιστήμονα δεν αφορά μόνο το επίπεδο γνώσης του, αλλά την προσφορά του στην κοινωνία και αν δεν έχει επαφή με αυτήν, μπορεί να γίνει και Οππενχάιμερ ή ακόμα χειρότερα Μένγκελε. Αυτά όμως είναι ακρότητες και δεν έχει νόημα να τις συζητάμε. Α όσο για τον Νας, αν δεν ήταν άρρωστος, μια χαρά ζωούλα έκανε και εξαιρετική καλλιέργεια είχε. Αυτό που πρέπει να δίνουμε στους φοιτητές μας είναι παιδεία και όχι εκπαίδευση. Όπως πολύ σωστά γράφει ο Καθηγητής Θεολογίας στο ΜΙΤ: “έχω ευθύνη να μην παραδώσω όσο μπορώ τη διδασκαλία σε ανθρώπους που δεν έχουν κόκκο παιδαγωγικής διάθεσης”. Θα διαφωνήσω μόνο στο ότι η έρευνα σε ορισμένους τομείς που είναι ευαίσθητοι (βιολογία, πυρηνική φυσική κλπ..) καλό θα ήταν να μην παραδιδόταν σε μισανθρώπους.
@Υπόλοιπους
Καμία απάντηση επί της ουσίας και όχι πέρα βρέχει απαντήσεις που ξεφεύγουν έχετε; Ο Lampis μια χαρά τα λέει. Και άλλοι κατά καιρούς.
Ας μην ταράζεται η καρδιά μερικών κάθε φορά που ακούνε “θεολογία”. Θέλουμε, δεν θέλουμε η θεολογία ήταν το μόνο αντικείμενο που αρχικά διδάχθηκε για αιώνες στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της Ευρώπης. Από τότε πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι και αν μερικοί νομίζουν ότι εμφανίζομαι με κανένα ράσο και κάνω λιτανείες είναι βαθιά νυχτωμένοι.
@nkit:
Επειδή περιμένετε απαντήσεις επί της ουσίας θα σας πω συνοπτικά τη γνώμη μου:
α) Δεν αντιλέγω ότι έχετε την απαραίτητη ακαδημαϊκή αναγνώριση για να συμβάλετε αποφασιστικά στην επιλογή ενός κακού (από πλευράς βαθμών) πτυχιούχου από ένα άριστο πανεπιστήμιο. Εξάλλου δεν μπορώ να αποδείξω το αντίθετο. Μπορεί μεν να έχω εντελώς διαφορετικές εμπειρίες αλλά όσο ζούμε μαθαίνουμε.
β) Διαφωνώ με το σχολιασμό σας περί των αρίστων. Επειδή όμως έχουμε αναλωθεί σε σωρεία τοποθετήσεων, πιστεύω πως πλέον οι θέσεις όλων έχουν κατατεθεί και δεν υπάρχει λόγος να επεκτεινόμαστε.
γ) Διαφωνώ με τον τρόπο που παρουσιάζετε τον εαυτό σας στο GURF. Διαβάστε την τελευταία παράγραφο της προηγούμενης τοποθέτησής μου για να μην επαναλαμβάνομαι.
Μία μόνο προσθήκη σε εκείνη την παράγραφο: Αν και μάλλον είμαι νεότερός σας, έχω ήδη συναντηθεί πολλές φορές με στομφώδεις επιστήμονες-πολιτικούς-λοιπούς επαγγελματίες, οι οποίοι τόνιζαν το εγώ τους για να κρύψουν την κενότητά τους. Δεν ισχυρίζομαι ότι ισχύει το αυτό και για εσάς καθώς οι τοποθετήσεις σας σε ΑΛΛΑ POSTS υποδεικνύουν διαφορετικό άνθρωπο, αλλά η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω από ΑΥΤΗ τη συζήτηση οδηγεί σε αρνητική εντύπωση.
δ) Αναφορικά με τη διάρκεια και το είδος των σπουδών-μαθημάτων στα Πολυτεχνεία: Να ανοίξουμε ένα νέο θέμα συζήτησης και να διερευνήσουμε το ζήτημα.
@teddybear
Σμφωνώ με τον nkit για το ζήτημα των 5ετών σπουδών στα Πολυτεχνεία. Δεν έχει κανένα νόημα αυτός ο καταιγισμός μαθημάτων και εργαστηρίων. Μας έρχονται μετά οι φοιτητές πολύ μεγαλύτεροι από τους συναδέλφους τους που έρχονται από τα ευρωπαϊκά τριετή και πολύ μεγαλύτεροι σε ηλικία εμποτισμένοι από πολύ συγκεκριμένες δημοσιοϋπαλληλικές πρακτικές. Και κυρίως έρχονται ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΙ και χωρίς όνειρα. Το λέω ευθέως. Δεν τους γουστάρω.
@ New kid in town:
Nkit, se apolafsa, edoses resital!
Kai pigainontas gia ypno, tha ithela na po kai stous foitites (ellinikon panepistimion) pou parakolouthoun to blog na xanadiavasoun prosektika ta legomena tou nkit.
Idiaitera na dosoun emfasi se afta pou leei peri “afstiron epilogon pou prepei na kanoun” kai pos de prepei na spatalisoun tzampa to hrono tous prospathontas na petyhoun 10aria se junk-courses kai mathimata. To deftero kai pio simantiko einai o isoropimenos haraktiras pou einai adynaton na ktisthei mesa apo ti tyfli papagalia kai to “spasikliasma”.
Corrected: kai pos de prepei na MIN spatalisoun tzampa to hrono tous
This is Correct: kai pos den tha’ prepe prepei na spatalisoun tzampa to hrono tous
(einai arga kai eho zalistei. Kalinyhta se olous)
Δεν θα πρότεινα στον υποψήφιο το Μαθηματικό της Κρήτης, παρόλο που κι εγώ από εκεί πήρα πτυχίο και είχα μία μάλλον καλή τύχη στη συνέχεια.
Δεν 8α του το πρότεινα γιατί όπως γνωρίζουμε όλοι όσοι σχετιζόμαστε με το Πανεπιστήμιο Κρήτης, η κατάσταση στα απαράδεκτα κτήρια της Κνωσσού όπου στεγάζεται το τμήμα έχει ξεφύγει από κά8ε έλεγχο.
Αν ο μαθητής πάει στην Κρήτη, κατά πάσα πιθανότητα 8α διασταυρωθεί με το γνωστό σε όλους έμπορο που κυκλοφορεί εκεί με συνοδία σκύλου. Ίσως πάλι στις τουαλέτες συναντησει κάποιο παλικάρι σε κώμα λόγω χρήσης. Πριν από λίγο σχετικά καιρό ένα παιδί -χρήστης- βρέθηκε στις τουαλέτες και πέ8ανε κατά τη μεταφορά του. Ίσως μπει σε μια αίθουσα για μά8ημα και τα μάτια του αρχίζουν να δακρύζουν γιατί κάποιοι εξωπανεπιστημιακοί, εκμεταλευόμενοι το άσυλο, την έκαναν ντουμάνι. Και άλλα πολλά…
Το δράμα με τις μαθηματικές σχολές στην Ελλάδα είναι οτι λόγω χαμηλής βάσης στις πανελλήνιες επανδρώνονται από μέτριας ευφυίας μαθητές ενώ τα μαθηματικά προυποθέτουν υψηλή ευφυία,για την ακρίβεια είναι αυτό που μετρούν τα τεστ ευφυίας.
Συνεπώς λόγω ροής των ευφυών μαθητών προς άλλες σχολές όπως Πολυτεχνείο κτλ το μαθηματικό είναι υποχρεωμένο να συμβιβάζεται με άτομα κατά κανόνα ανεπαρκή για ενασχόληση με μαθηματικά και παρόλο που δεν έχω καμία σχέση με το χώρο μαντεύω οτι αυτό έχει ως συνέπεια πολύ μικρή έως ασήμαντη παραγωγή μαθηματικής σκέψης στην Ελλάδα.(έστω ενός θεωρήματος).
@K
…….μαντεύω οτι αυτό έχει ως συνέπεια πολύ μικρή έως ασήμαντη παραγωγή μαθηματικής σκέψης στην Ελλάδα.(έστω ενός θεωρήματος).
……
‘Οχι Βέβαια.
Είναι γεγονός ότι η πλειονότητα των φοιτητών ούτε ξέρει που βρίσκεται, ούτε τι σπουδάζει. Ένα 10% όμως είναι πολύ αξιόλογο. Από αυτους βγαίνουν μερικοί πολύ καλοί επιστήμονες οι οποίοι παράγουν σπουδαία και σημαντική δουλειά. Οι έλληνες μαθηματικοί ερευνητές (και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ) έχουν πάρα πολύ καλο όνομα.
Καταλαβαίνω κάποιον δυσμοιρο μεταπτυχιακό, κάποιον “μεροκαματιάρη” ΠΔ407 ή ΕΕΔΙΠ ή βοηθό εργαστηρίου, να γράφει ανωνύμως σε αυτό το blog.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι καθηγητές με περγαμηνές και με εμπειρία από top πανεπιστήμια του εξωτερικού να ξεκατινιάζονται ανωνύμως εδώ μέσα.
Δεν μπορώ να καταλάβω, τι φοβούνται; Και εαν φοβούνται αυτοί να πουν επωνύμως την γνώμη τους (για να δούμε αν δεν μας δουλεύουν κιόλας) τι βαρύτητα έχουν και αυτά που λένε στο κάτω-κάτω; Όταν μάλιστα αυτά αφορούν σχετικά “ανώδυνα” θέματα όπως η επιλογή υποψηφίων μεταπτυχιακών στα πανεπιστήμια που υπηρετούν ή υπηρετούσαν.
@MIT-theologian, post #294
So also were astrology and alchemy because real science hadn’t started yet (Christianity did its best to supress any free thought). You see, some of us do have an allergy against bullshit that masquerades itself as science.
@physicist
In Science we trust
Indeed. It has been proven to be much more reliable than trusting in god.
@ Λόγια του αέρα (sholio 303)
O kyrios logos pou oi pio polloi edo mesa den grafoume eponyma einai “gia na mporoume na poume ta syka syka” idiaitera gia ta tou oikou mas. Tous perisoterous edo mesa -kai emena vevaia- oi roufianoi kai oi kalopistoi pou parakolouthoun stous horous tis douleias mas to GURF kai to blog afto gnorizoun pioi eimaste.
Aplos den tous kanoume ti hari (vazontas KAI tin ypografi mas apo kato) na mas trehoune se peitharhika ktl. Gia na akrivologiso, aplos tous to kanoume pio syskolo. Des gia paradeigma sti diplani sizitisi ti travas an -nomizontas oti yparhei dimokratia- xehasteis kai valeis kai to onomataki sou kato apo ti kataggelia pou kaneis:
https://greekuniversityreform.wordpress.com/2009/04/14/διωγμός-καθηγήτριας-ιατρικής-απθ/
Ta idia akrivos me ti k. Kaloutsi eho pathei ki ego (ego eiha grapsei to ypourgeio). Sto telos vevaia -kai meta apo 3-4 hronia treximata- dikaiothika, alla i zimia sti kariera mou kai i talaiporia se oli tin oikogeneia mou itan terastia.
Καθηγητή Θεολογίας ΜΙΤ, αλλάζεις πρόσωπα σαν τον δόκτωρ Τζεκιλ και τον κύριο Χαϊντ. Από τα υψιπετή περί “συστατικών επιστολών και ακέραιας κρίσης” που μας σερβίρισες στην αρχή, πέρασες στις “ρούχλες και τις μούχλες” και μετά σ΄αυτά που “γουστάρεις και δε γουστάρεις”.
Όποιος παρακολουθεί τη συλλογιστική σου καταλαβαίνει ότι τελικά όσα κυρήττεις περί ήθους των φοιτητών, μεταπτυχιακών, διδακτόρων κλπ. ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ, όπως μας αποκαλύπτεις σήμερα, δεν πρέπει να τα λαμβάνει κανείς σοβαρά, γιατί οι μεταπτώσεις σου απ΄τον δόκτωρ Τζεκιλ και στον κύριο Χαϊντ εμφαίνουν ιησουϊτική ηθική που δεν διαφέρει πολύ από κείνη των ομότεχνών σου, απ΄τους οποίους εσύ παραπάνω αποπειράθηκες να διαφοροποιηθείς.
ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΥΝΕΠΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ.
@nkit
Αυτή δεν είναι συγκροτημένη σκέψη, αγαπητέ, αυτό είναι παραλήρημα. Τι σχέση έχει ο Oppenheimer με τον Mengele και με ποια λογική αναφέρεστε s’ αυτούς τους δυο ταυτοχρόνως και βάζετε και μια πρέζα Feynman; Δεν μπορώ πλέον να σας παρακολουθήσω.
@ Κ
“Το δράμα με τις μαθηματικές σχολές στην Ελλάδα είναι οτι λόγω χαμηλής βάσης στις πανελλήνιες επανδρώνονται από μέτριας ευφυίας μαθητές…”
Εγώ προτείνω έναν νέο Καιάδα. Όσους δεν γράφουν καλά στις πανελλαδικές να τους πετάμε εκεί πέρα. Έτσι σε μερικές γενιές θα έχουμε μια καθαρότερη και εξυπνότερη ράτσα…
Ξεκόλα ρε παιδάκι μου από την εμμονή σου, μεγάλωσες πια. Στη ζωή χρειάζονται όλοι, χαζοί, μέτριας εξυπνάδας, έξυπνοι, ιδιοφυίες. Ακόμα και στα μαθηματικά.
Ακόμα και ο Αινστάιν απέτυχε κάποια στιγμή σε εισαγωγικές εξετάσεις στη ζωή του και δεν τον πέταξαν στα σκουπίδια.
Προσωπικώς έγραψα καλά στις πανελλαδικές και πετυχα σε “ανώτερη” του μαθηματικού σχολή. Για να μη λές δηλαδή…
Πέφτει ο ρυθμός ξεκατινιάσματος :( Συνεχίστε γιατί αλλιώς θα διαβάσω αθλητικά :-D
@Λόγια του αέρα
Δηλαδή τραβάς κανένα ζόρι γιατί γράφουμε την αλήθεια?Χρειάζονται και οι χαζοί,πού,στα μαθηματικά?
Επικαλέστηκα ένα αντικειμενικό στοιχείο,το ποσοστό επιτυχίας στον ΑΣΕΠ και δεν ίδρωσε το αυτί κανενός.Ε,βέβαια άμα θέλουν όλοι να αλληλολιβανίζονται και αυτό να καθορίζει και το θρόνο τους,βεβαίως τα αντικειμενικά στοιχεία,βαθμολογίες κτλ δεν είναι αρεστά.
@Κ
-όταν λέμε “χαζός” μαθηματικός, εννοούμε χαμηλότερων ικανοτήτων, κάποιος π.χ. που θα μπορούσε στο τέλος να γίνει ένας καλός λογιστής.
-σίγουρα και ο ΑΣΕΠ και οι πανελλαδικές αποτελούν αντικειμενικά στοιχεία αξιολόγησης, αλλά δεν μπορείς να κρίνεις την αξία ενός πανεπιστημιακού τμήματος μόνο από αυτά αλλά και ούτε αποτελούν ικανή και αναγκαία συνθήκη για την επαγγελματική επιτυχία κάποιου.
-εσύ αλήθεια αποκλείεις ένας αριστούχος των πανελλαδικών να πάτωσε στον ΑΣΕΠ και το αντίστροφο;
@ba: Εχω σχεδόν πειστεί ότι ο nkit μας δουλεύει. Αν δεν μας δουλεύει, τότε όντως λυπάμαι που είναι καθηγητής και έχει την ευθύνη διαπαιδαγώγησης (γιατί περί αυτού πρόκειται, σε αυτό συμφωνούμε). Το γιατί σε κάμποσους εδώ μέσα είναι προφανές: Bullying φοιτητών με την … κοινωνική ζωή των οποίων δε συμφωνεί, από καθέδρας κρίσεις για το …. ήθος του Oppenheimer, μεγαλομανία (ένα μου τηλέφωνο ανοίγει την πόρτα του ΜΙΤ), και αντιφατικές κρίσεις (καλό πράμα να αναπτύσσουμε το χαρακτήρα μας, αρκεί αυτό να μη γίνεται διαβάζοντας “γενικής παιδείας” μαθήματα του προγράμματος σπουδών, όπως πχ η μετεωορολογία — διότι το climate science προφανώς είναι ανάξιο λόγου) Υποθέτω σε κάποιον που ισχυρίζεται ότι δε δίνει συστατικές και προσπαθεί να χαντακώσει φοιτητές ακαδημαϊκά άριστους αλλά με όχι τη … σωστή προσωπικότητα (και είναι πολλοί, κατ’ομολογία του) η δική μου άποψη δεν πρέπει να φαίνεται περίεργη (what’s good for the goose, etc)
Aν από την άλλη μας δουλεύει: Επειδή τα βλογ τρώνε χρόνο, θεωρώ ότι το να κάνουμε signal τους πόστερ που (ίσως να) μας δουλεύουν είναι συχνά χρήσιμο. Πολλά διαδικτυακά φόρουμ κατέρρευσαν εξαιτίας ακριβώς της εμπλοκής πολλών σε αδιέξοδες συζητήσεις με trolls.
Επανέρχομαι στην τοποθέτησή μου περί πενταετούς φοίτησης στα Πολυτεχνεία. Θεωρώ ότι η 5ετής φοίτηση κουράζει, εξουθενώνει και εξουδετερώνει τελικά τους φοιτητές που κατορθώνουν να πάρουν το πτυχίο σε διάστημα μέσα στα πλαίσια της λογικής. Σας ενημερώνω ότι κυρίως οι άριστοι φοιτητές του Πολυτεχνείου συχνά ολοκληρώνουν τις σπουδές τους στην επταετία κι αυτό για να συγκεντρώσουν το άριστα. Ωστόσο, η 7ετία για το βασικό πτυχίο δημιουργεί πάρα πολλά προβλήματα στη μετέπειτα σχέση τους με τους μεταπτυχιακούς συναδέλφους τους μη Έλληνες, αφού οι τριαντάρηδες και οι εικοσιδυάρηδες έχουν εντελώς διαφορετικό προσανατολισμό και εντελώς άλλες δυνατότητες. Επίσης, τα Πολυτεχνεία λειτουργούν ως σφηκοφωλιές της στείρας αντίδρασης που βαπτίζεται αριστεροσύνη, καθώς οι νεανίες για να εισέλθουν έπτυσαν αίμα, και ύστερα συναμετάξυ τους θέλουν να παραστήσουν τους πολύ large τύπους που δεν ενδιαφέρονται για τη γνώση, με αποτέλεσμα να πίνουν το αίμα των καθηγητών τους. Μιλάμε για τη φοβερή σύζευξη τεχνοκράτη – αριστεροφασίστα σε μεγάλο ποσοστό των υποψηφίων μεταπτυχιακών. Λυπούμαι που ορισμένοι ενοχλούνται από το λόγο μου, αλλά όλα αυτά είναι κοινός τόπος στους διαδρόμους και στα γραφεία. Σιγά την αποκάλυψη!
Ρε κ Καθηγητή Θεολογίας ΜΙΤ εεεε ΕΚΠΑ, με ποιά ιδιότητα έχεις άποψη για τα ελληνικά και τα ξένα Πολυτεχνεία? Πάλι επιφοίτηση του …πνεύματος είχες? Τι σου κάνει όμως το άτιμο το πνεύμα, όταν πνέει όπου του καπνίσει…!!!
@ Καθηγητής Θεολογίας MIT
Ως απόφοιτος του ΕΜΠ σας πληροφορώ ότι οι άριστοι τελειωσαν στα 5 χρονια και ότι ήμασταν ευτυχείς που σπουδάσαμε εκεί. Σύμφωνα με τη Bologna, το Master διαρκεί 5 χρονια, επομένως για ποιο λόγο γίνεται η συζήτηση;
@Καθηγητής Θεολογίας ΜΙΤ
Συμφωνώ και επαυξάνω με τον κ. Καθηγητή. Οι ορδές των άριστων αποφοίτων των ελληνικών πολυτεχνείων που πάνε στο ΜΙΤ για να κάνουν μεταπτυχιακά στην Θεολογία είναι απίστευτα κουρασμένοι. Προτείνω μάλιστα την δραστική αλλαγή όλων τα τμήματα μηχανικών σε τριετή Τμήματα Μεθοδολογίας Ιστορίας και Θεωρίας των τεχνικών επιστημών. Μόνο έτσι θα έχουμε αυτό που πραγματικά λείπει από την ταλαιπωρημένη χώρα μας: ολοκληρωμένες προσωπικότητες μηχανικών.
Οι προσωπικές επιθέσεις σας δεν καλύπτουν την ανεπάρκεια των επιχειρημάτων σας.
@ 8EMH
ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΥΡΙΕ ΛΑΖΑΡΙΔΗ. ΜΕ ΛΕΝΕ … ΠΑΩ ΤΡΙΤΗ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΩ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ. ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ ΑΣΧΟΛΕΙΣΤΕ ΜΕ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΡΩΤΗΣΩ ΠΟΙΟ ΤΜΗΜΑ ΚΑΘΑΡΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΜΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ ΩΣ ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΙΟ ΕΣΕΙΣ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ.ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ.
meta apo oso exei dei to palikari EDO kai tin kseftila OLON 8a parei ta matia toy kia 8a ginei ydrablikos sto Kogo.
An etsi KSEKATINIAZONTE oi mellontikoi ka8igites toy tote ….. ti na perimenei to palikari…..
@Καθηγητής Θεολογίας ΜΙΤ
Ό,τι είπε ο physicist ισχύουν και στην περίπτωσή μου. κ. Καθηγητά, μήπως δεν έχετε άλλο έργο να επιτελέσετε αυτές τις ημέρες και το έχετε ρίξει στην πλάκα; Γιατί αυτά που γράφετε όχι μόνον δεν έχουν ειρμό αλλά κινούνται και στη σφαίρα της αστειότητας.
Προτείνω εκ νέου να ανοίξει αυτόνομο θέμα συζήτησης για τις σπουδές.
Δεν σας δουλεύω καθόλου. Όταν εμφανίζονται επιχειρήματα πέφτουν όλοι να με φάνε με προσωπικές επιθέσεις, κανείς όμως κάτι χειροπιαστό δεν έχει να μου αντιπαραθέσει. Απλά επειδή εδώ μέσα κατάλαβα ότι υπάρχουν και κάποιοι που και ξέρουν και καταλαβαίνουν, συνεχίζω να γράφω 5 πραγματάκια, ειδικά αυτές τις μέρες που έχω αρκετό χρόνο. Ακόμα περιμένω απαντήσεις στα όσα έχω αναφέρει.
@physicist
Λάθος αγαπητέ. Η Μπολώνια ΔΕΝ λέει ότι το μάστερ διαρκεί 5 χρόνια. Αυτές είναι οι ανοησίες του κ πρύτανη που εξελέγη υποσχώμενος την αναγνώριση της 5ετίας σε μάστερ.
Η Μπολώνια λέει ότι παίρνεις μάστερ ΜΕΤΑ την λήψη του βασικού πτυχίου που είναι τουλάχιστον 3 χρόνια. Το ΕΜΠ αρνείται να δώσει πτυχίο στα 4 και ΜΕΤΑ να κάνει ο φοιτητής 5ο έτος για μάστερ ΑΝ το θέλει. Πολύ σημαντική λεπτομέρεια και πάρα πολύ σοβαρή για να την ερμηνεύουμε όπως θέλουμε. Χαμένοι από την 5ετία βγαίνουν οι απόφοιτοί μας, για τους λόγους που ανέφερε ο καθηγητής θεολογίας του ΜΙΤ (καταπληκτικό ψευδώνυμο συνάδελφε) και για πολλούς άλλους που ναι καλό είναι να τους συζητήσουμε σε άλλο ποστ.
@nkit, MIT κλπ.
Καλώς, λοιπόν. Να παρουσιάσετε τα επιχειρήματα σας στη Γερμανική βιομηχανία η οποια εξέφρασε τη θέση ότι απόφοιτοι Τμημάτων Μηχανικών με τριετή και τετραετή φοίτηση είναι γί αυτήν υποδεέστεροι των αποφοιτων πενταετών τμημάτων.
H διαπίστωση περί αριστούχων επταετίας του Καθηγητή θεολογίας διαψεύδεται από τα γεγονότα. Δε θα αναφέρω ονόματα, αλλά σχεδόν όλοι (τολμώ να πω όλοι) οι απόφοιτοι των περιζήτητων τμημάτων του ΕΜΠ που συνεχίζουν στο εξωτερικό τα τελευταία 10+ χρόνια τελειώνουν σε 5-6 χρόνια. Και βρίσκουν πολύ καλή παρέα συνομηλίκων τους στα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου, από χώρες όπως η Γερμανία, το Ισραήλ (λόγω και της θητείας, ακόμα μεγαλύτεροι/ες), η Ελβετία και η Κορέα.
Κάτι τέτοιες υπερβολές με κάνουν να αναρωτιέμαι (ξανά) αν τυχόν κάποιοι μας δουλεύουν.
@Αν.ώνυμος
Εγώ είμαι πεπεισμένος ότι δεν μας δουλεύουν, τουλάχιστον όχι 100%, κι αυτό ακριβώς είναι που με ανησυχεί.
“κανείς όμως κάτι χειροπιαστό δεν έχει να μου αντιπαραθέσει. ”
Πρόβλημα κατανόησης κειμένου;
Η 5ετία στα πολυτεχνεία είναι πάντως (ξέχωρα από τις αστειότητες περί ψυχικής και σωματικής κούρασης των …. αριστούχων) σημαντικό θέμα και αξίζει χωριστό ποστ. Δυο φράσεις μόνο (οφφ τοπικ):
– Καλό είναι να μη μείνουν τα ελληνικά ΑΕΙ έξω από τη διαδικασία προσαρμογής της Μπολώνια
αλλά
– Δυστυχώς δεν έχουμε λύσει σωστά προβλήματα με πολύ σαφέστερη “σωστή” απάντηση.
Μην μυγιάζεστε αγαπητοί φίλοι. Δεν αναφέρθηκα στο ΕΜΠ. Μίλησα γενικώς. Φαίνεται όμως ότι κάποιοι γνωρίζουν ότι έχω απορρίψει τσουβάλια ολόκληρα από φακέλους του ΕΜΠ.
@Καθηγητής Θεολογίας ΜΙΤ
Υποψιάζομαι ότι μας δουλεύεις ψιλό γαζί! Αδυνατώ να πιστέψω ότι είσαι καθηγητής Θεολογίας στο ΜΙΤ.
Υποστηρίζεις την Θεολογία ως επιστήμη, καλώς. Μπορεί να έχουν και κάποιους θεολόγους σε ένα τεχνολογικό εκπ. ίδρυμα και πάλι καλώς, βαριέμαι να τσεκάρω όλα τα τμήματα για ελληνικά ονόματα.
Ότι ανάθεσαν σε θεολόγο να κάνει διαλογή και να “…απορίψει τσουβάλια ολόκληρα από φακέλους του ΕΜΠ…” δεν το πιστεύω με τίποτα.
Τι λέτε; Τόση δύναμη κι εσείς πια; Κάνετε τρομερό ζευγάρι με τον nkit — προφανώς για να μπορεί να εγγυηθεί με ένα τηλεφώνημα την αποδοχή φοιτητή, πρέπει να υπάρχει ένας άνθρωπος στην άλλη μεριά που να παίρνει τέτοιες αποφάσεις μόνος του. Για όποιον έχει έστω και μικρή ιδέα για το πως γίνεται η αξιολόγηση των αιτήσεων για διδακτορικά στα μεγάλα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, το όλο σενάριο είναι αστείο :)
Καθηγητή Θεολογίας του ΜΙΤ, πως τα καταφέρνεις ο άτιμος και απορρίπτεις τσουβάλια φακέλων του ΕΜΠ…? Μας έχεις αφήσει με το στόμα ανοικτό! Είδες τί κάνει το άτιμο το πνεύμα όταν πάει και κουτσουλάει όπου βρει…?
@ Καθηγητής Θεολογίας στο MIT
Μπα, απ’ ο,τι βλέπω, εκτος απ’ το που είστε διασκεδαστικός έχετε και ροπή προς τη συνομωσιολογία. Και εις ανωτερα.
…τις κουτσουλιές που έχουν παρεισφρύσει τελευταία στην Ελλάδα σ΄ όλες τις επιτροπές δεν μπορεί πλέον να τις ελέγξει ούτε ο θεός ο ίδιος!
Δεν αποκλείω καθόλου να έχουν αναθέσει στον κυρ-θεολόγο τους φακέλους που είναι ημιτελείς και αμετάφραστοι, με την ιδιότητα ότι γνωρίζει ελληνικά. Ξέρω περίπτωση Έλληνα καθηγητή Ιατρικής στην Ιταλία που κοιτούσε τις ελληνικές αιτήσεις για το τμήμα Φιλολογίας.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να βρούμε ποιος είναι αυτός ο ιεροκήρυκας που καθόλου δε σας αποκλείω να τον έχουν βάλει τίποτε assistant σε καμιά γλωσσολογία ή κάτι τέτοιο.
Τμήμα Θεολογίας του MIT ή τμήμα φιλοσοφίας με Έλληνα καθηγητή, εαν υπάρχεις φανερώσου…
@ Λέανδρος
… η γλώσσα και η έπαρση μάλλον εγχώριο προϊόν μαρτυρεί.
Λίγο google αποκάλυψε το:
The Myanmar Institute of Theology (MIT) is a Protestant Christian seminary located in Insein Township, Yangon, Myanmar.
Μου θυμίζει πολιτευτή πριν από 30-40 χρόνια που έγραφε στην κάρτα του “Μηχανικός ΕΜΠ.” Κάποιο σαϊνι δημοσιογράφος τον ρώτησε: “Μα κύριε υπουργέ αφού δεν έχετε φοιτήσει στο
Ε.Μ.Π. γιατί το γράφετε στην κάρτα σας;”
Και η απάντηση: “ΕΜΠ. σημαίνει εμπειρικός!”
Απόφοιτος δημοτικού δύναται να εννοήσει τους λόγους αυτής της άθλιας προπαγάνδας που εξαπολύθηκε εναντίον μου. Η έκφραση της γνώμης δυστυχώς δεν δυσαρεστεί μόνο τους τεχνοκράτες και αριστεροφασίστες φοιτητές αλλά ομοίως και τους πτυχιούχους και προφανώς και κάποιους φοιτητές. Δεν πτοούμαι όμως.
Ως γνωστόν… απορία ψάλτου βηξ.
*Σημείωση
Με την επανάληψη της λέξης φοιτητές υπαινίσσομαι τμήμα των καθηγητών τους, φοιτητές της Συκοφοντίας ΕΜΠ (εντελώς εμπειρικοί)
Please don’t feed the trolls.
Κυριοι Συνάδελφοι αν ειστε πραγματικα professors λυπάμαι παρα πολυ διοτι το επιπεδο που επιδεικνυετε ειναι εξαιρετικά χαμηλο. . .
“…τα Πολυτεχνεία λειτουργούν ως σφηκοφωλιές της στείρας αντίδρασης που βαπτίζεται αριστεροσύνη, καθώς οι νεανίες για να εισέλθουν έπτυσαν αίμα, και ύστερα συναμετάξυ τους θέλουν να παραστήσουν τους πολύ large τύπους που δεν ενδιαφέρονται για τη γνώση, με αποτέλεσμα να πίνουν το αίμα των καθηγητών τους…”
τάδε έφη ΜΙΤroll in GURF 21-4-07
…εεε 21-4-09
Με λέγανε γιώργο π. κι έχω τελειώσει προ πολλού.
….. πέραν της πλάκας, η 5αετία είναι όντως πολύ σοβαρό θέμα. Παρακαλώ ποια γερμανική βιομηχανία (όχι αορίστως) έχει εκφράσει ποιές θέσεις για το θέμα. Στην διαδικασία της Μπολώνια, η Γερμανία πρωτοστατεί. Λοιπόν επειδή ορισμένοι δεν καταλαβαίνουν. Όταν λέω ότι μετέχω σε διαφορες επιτροπές σημαινει ότι δεν πάμε εκεί απλά για να πιούμε έναν καφέ και να μιλήσουμε για το πρωτάθλημα. Η διαδικασία της Μπολώνια είναι πολύ σοβαρό θέμα. Σε άλλο ποστ να συζητήσουμε σοβαρά το τι προβλέπει και σε ποια φάση βρισκόμαστε τώρα. Επειδή πολλοί νομίζουν ότι αυτό αφορά τις χώρες μέλη της ΕΕ, δεν είναι έτσι. Στην διαδικασια μετέχουν 50 χώρες, 4 εκ των οποίων με καθεστώς παρατηρητή. Η διάρκεια των σπουδών είναι από τα κύρια θέματα της διαδικασίας καθώς και όσα άπτονται διαφόρων μαθημάτων (ανταλλαγές κλπ). Έχω θέσει το θέμα των άχρηστων μαθημάτων και άλλα διάφορα αλλά ουδείς έχει απαντήσει. Μόνο ανοησίες και αφορισμούς και διάθεση αστειότητας.
Παραδείγματα αόριστα, (πχ όλοι μα όλοι, κλπ κλπ.)
Επίσης, επειδή όπως είπα, έχω κάνει δυο φεγγάρια στο ΔΙΚΑΤΣΑ επί προεδρίας του συναδέλφου καθηγητή ΦΥΕ, έχω πάρα πολλές περιπτώσεις να αναφέρω για μεταπτυχιακά χωρίς καν πτυχίο σε ΗΠΑ και Αγγλία. Πώς τους επέλεξαν αυτούς οι φοβερές και τρομερές επιτροπές; Επίσης ξέρω πάρα πολύ καλά πώς δουλεύει το σύστημα επιλογής ΥΔ και στην Αγγλία (δίδαξα 2 χρονάκια αν και περασμένες εποχές) και στις ΗΠΑ (ακόμα διδάσκω, άντε να το πάρει το ποτάμι….) δεν δέχομαι υποδείξεις κλπ. Όταν γράφω για Κινέζους και Ινδούς, αυτό εννοώ για τον maistream τρόπο επιλογής. Η μάζα περνάει από εκεί, η καλή διαλογή από την συνεννόηση των καθηγητών. Γι αυτό μετραει η γνώμη μου καθώς και άλλων συναδέλφων σε τέτοιες αποφάσεις. Γιατί κανείς δεν καταλαβαίνει ότι υπάρχουν έλληνες συνάδεφλοι σε ελληνικά ΑΕΙ με μεγάλη επιρροή έξω;
Κάτι που έγραψα για την σημασία των γνωριμιών και αντέδρασε ο physicist. Η διαδικασία συστάσεων είναι τόσο συνηθισμένη σε όλα τα επίπεδα της έρευνας, της εκπαίδευσης αλλά και της βιομηχανίας, που είναι ισχυρότερη από αυτήν του απλού βιογραφικού. Με ένα άριστο βιογραφικό φτάνεις κάπου, τα πάνω πατώματα όμως, παντού και πάντοτε χωρίς καμία εξαίρεση θέλουν συστάσεις και μπλα μπλα.
Νομίζω ότι ο τρόπος ζωής φοιτητών που περιέγραψα, είναι ο κυρίως τρόπος ζωής των νεαρών φοιτητών στα κάμπους τόσο της Αγγλίας όσο και των ΗΠΑ και μακάρι να τον είχαμε και εδώ. Όπως και την νοοτροπία αυτών των νέων. Προσπαθώ να την περάσω στα παιδιά μου, και σε πολλά τα έχω καταφέρει (πχ την αποφυγή της κακής νοοτροπίας των φροντιστηρίων και την πίεση να διαβάσουν για να μπουν) γιατί αυτή μεταφέρεται και μετά στο ΑΕΙ.
Πέραν της πλάκας λοιπόν (συνάδελφε της Θεολογίας του ΜΙΤ, σε απολαμβάνω…) παρακαλώ να συζητήσουμε πολιτισμένα και με στοιχεία.
@nkit
You are not correctly informed, I am afraid. Germany was against Bologna because it wanted to stick to the good old Diploma; it was forced to join. The German Association of University Professors (“Deutscher Hochschulverband”) is still firing regularly and fiercely against the reform and there still exist German Universitites that are just starting to convert to the Bachelor/Master scheme. In the very recent meeting of the German Physical Society (“Deutsche Physikalische Gesellschaft”), representatives of Siemens, Daimler and other companies stated explicitly that recipients of a 3-year B.Sc.-Degree have little or no chances of advancing in the company in comparison to recipients of a 5-year Masters’ Degree, the same holding for Engineers. I hope this is somewhat more concrete, as you requested.
For the rest: with all due respect (a) I am allergic to the shameless and primitive self-promotion you are practicing; (b) I am still waiting for some explanations on your previous absurdities and your unheard-of attempt to put the German-Jewish theoretical physicist, opponent of the Nazis and subsequent victim of the McCarthy era, Robert Oppenheimer, at the same category with the criminal Josef Mengele. Thus, when it comes to your comments on political and social issues, I prefer to refrain from further conversation.
Διαβάζοντας το ύφος και τις απόψεις που γράφονται έχω αρχίσει να υποψιάζομαι ότι ο nkit και ο θεολόγος του MIT είναι το ίδιο πρόσωπο.
@ LLL
Εννοείς δηλαδή πως όταν ο nkit ανταλλάσσει φιλοφρονήσεις με το θεολόγο του MIT δίνει συγχαρητήρια στον εαυτό τού; Μου φαίνεται δύσκολο να το πιστέψω.
:-) Eχετε ξεφυγει τελείως, απορω πως καθομαι και σας διαβαζω! Πρεπει να ειμαι μαζοχιστης!
“Με λέγανε γιώργο π. κι έχω τελειώσει προ πολλού…”
“συνάδελφε της Θεολογίας του ΜΙΤ, σε απολαμβάνω…”
Μάλλον θα πρέπει να το πιστέψεις.
kala den drepeste ligo na lete gia axiologiseis kai katataxeis! To pitsirikh paei lykeio kai to mono pou xerei gia ta panepistimia einai oti akouei apo tis thleoraseis ,l poia kai pou tha ginei axiologish kai tha katataxi se ti katigories, Ti nomizetai kyrioi oti benei sta panepistimia o kosmos gia na ginei epistimonas , ena ptyxio gia na doulepsei thelei , kai dystixos den pernane oloi athina h’ oloi krhth kai giafto oi sxoles den prepei na benoun se listes ama oi sxoles den einai kales ftiaxte tes ti skata perimenete tin axiologish! oso gia to tsoutseki ton 3 pou amesos eipe gia ta panepistimia tou exwtrikou ama exei ta lefta na paei na mas dwsei kai se mas tpt!
Αν το παιδί είναι αριστούχος μπορεί να διεκδικήσει μια υποτροφία στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Αυτό θα ήταν η καλύτερη λύση. Το να μπλέξει με τους εγχώριους καθηγητάδες θα είναι σα να σκοτώνει μια φορά την ψυχή του. Παιδί μου, θυμίσου το λόγου μου.
@Καθηγητής Θεολογίας ΜΙΤ
“Το να μπλέξει με τους εγχώριους καθηγητάδες θα είναι σα να σκοτώνει μια φορά την ψυχή του.”
Ισοπεδωτικά σχόλια σαν αυτά δεν έχουν καμία αξία και ας τα προσπεράσουμε χωρίς απάντηση
Τώρα είμαι ο μονος που έχει ξεκαρδιστεί στα γέλια με το “παιδί μου, θυμήσου το λόγο μου”; Γεια σου θεολόγε του MIT, έχεις φοβερό χιούμορ!
Η παρακμή του GURF
Τις τελευταίες ημέρες μία ομάδα μελών του GURF, του γράφοντος συμπεριλαμβανομένου, συμμετέχει με άκρως ανόητα, προσβλητικά, αστήρικτα σχόλια σε μία συζήτηση που δεν προκλήθηκε από την απορία του μαθητή. Άνθρωποι του ακαδημαϊκού χώρου (???) όχι μόνο αδυνατούμε να μείνουμε στο θέμα αλλά “ξεκατινιαζόμαστε” ως να συμμετέχουμε σε μεσημεριανή εκπομπή της ελληνικής ιδιωτικής τηλεόρασης.
Εάν δεν μπορούμε οι ίδιοι να συγκρατηθούμε, ακόμη κι όταν φρονούμε ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, πώς ζητάμε αλλαγές στην ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση;
Η ιστορία μου θύμισε την παρουσία δύο επιστημόνων (Ισραηλινός και Αμερικανός) σε παλαιό συνέδριο του ΙΕΕΕ στη Σαντορίνη, όπου μετά την ομιλία του ενός και κατά τη διάρκεια των ερωτήσεων άρχισαν να ειρωνεύονται ο ένας τον άλλο, με σχόλια του τύπου “αφού μου έκανες εσύ την ερώτηση αυτή είμαι σίγουρος πως λες μ…ίες” και “η εργασία σου βρωμάει”.
Βασική αρχή μίας συζήτησης θα πρέπει να είναι η ψυχραιμία και δυστυχώς πολλοί από εμάς δεν τη διατηρήσαμε. Το μόνο σχόλιο που αξίζει σε αυτό το topic είναι του κ. Βλάχου, στο οποίο προσκαλούσε το φοιτητή σε προσωπική επικοινωνία και ενημέρωση.
Προσωπικά περάτωσα τη συμμετοχή μου σε αυτό το θέμα συζήτησης, θλιμμένος και για το δικό μου κατήφορα στην κλίμακα των σχολίων.
Προς δυσανασχετούντες συναδέλφους και “συναδέλφους”
Δεν χρειάζεται να μεταχειριζόμασε προτεσταντικές αντιλήψεις περί ευπρεπείας και ηθικότητας ή με τη γλώσσα του θείτσου/της θείτσας “κοτζάμ καθηγηταί πανεπιστημίου και συμπεριφέρονται έτσι?”.
Θα πρέπει να μάθετε κάποια στιγμή να διακρίνετε μέσα στο μυαλό σας τον κατηχητή από τον καθηγητή.
“Ισοπεδωτικά σχόλια σαν αυτά δεν έχουν καμία αξία και ας τα προσπεράσουμε χωρίς απάντηση”. Ναί, ότι πεις αρχηγέ….
Στο συγκεκριμένο σχόλιο (351) του “Καθηγητής Θεολογίας ΜΙΤ” εγώ θα συμφωνήσω. Αν εξαιρέσεις ένα μικρός μέρος, οι περισσότεροι από τους …”καθηγηταράδες” μας είναι απαράδεκτοι. Και μόνο το γεγονός ότι ενώ βλέπουν και ζουν μέσα σε όλη αυτή τη βρωμιά εντούτοις την ανέχονται τους κάνει απαράδεκτους. Άλλωστε το είπαμε και σε προηγούμενο thread: το πρόβλημα στα ΑΕΙ είναι η (χαμηλή) ποιότητα των καθηγητών:
https://greekuniversityreform.wordpress.com/2009/02/20/%cf%84%ce%bf-%cf%80%cf%81%cf%8c%ce%b2%ce%bb%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b1-%ce%b1%ce%b5%ce%b9-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%bf%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%ce%b8%ce%b7%ce%b3%ce%b7%cf%84%ce%ad%cf%82/
@new kid in town
”Εχω καταφέρει να εμφυσήσει στα παιδιά μου(την αποφυγή της κακής επιρροής των φροντιστηρίων και την πίεση να διαβάσουν για να μπουν)”
Τι λες ρε τσογλαναρά?Δηλαδή είναι άσχημο να διαβάσουν τα παιδιά για να μπουν στο πανεπιστήμιο?Εχετε εξασφαλίσει δηλαδή τη δίοδο με ”τις γνωριμίες που οδηγούν στα ανώτατα πατώματα”?
Τι ξετσιπωσιές είναι αυτές?Και πραγματικά τέτοιοι σκωληκόβρωτοι γύφτοι παίρνουν τις αποφάσεις και συμμετέχουν σε επιτροπές όπως Μπολώνια κτλ?Ε,βέβαια μετά δεν είναι περίεργο που βλέπουμε τέτοιες κουφές αποφάσεις.
Αλλά εάν το κορόιδο που κουράστηκε για να μπει,βρει μπροστά του το τέκνο του ”new kid in town” να του παίρνει τη θέση λόγω γονεικής χειρός,ερωτώ δε θα έχει δικαίωμα ο πρώτος να προβεί σε άγριο ξυλοδαρμό του δεύτερου?Γιατί νε πρέπει να επικρατεί αυτή η παπαροθεωρία οτι δε χρειάζεται να διαβάσεις για να μπεις και μάλιστα να πρεσβεύεται από καθγητές?
Και γιατί στη συνέχεια ο γόνος να εμφανίζεται ως γνώστης όχι δια διαδικασίας μελέτης αλλά δια λιβανίσματος?Και να διεκδικεί δικαιώματα ως εάν να κοπίασε πραγματικά.
Βλέπουμε εδώ την πλήρη λογική των φαύλων στην ξεκάθαρή της μορφή.Double standards:”Οι δικοί μας οι γόνοι δε θα κοπιάσουν γιατί έχουν έτοιμες τις συστάσεις από εμάς.Οι υπόλοιποι να πάτε στο βρόντο”.
Είναι ακριβώς η ίδια λογική των Τουτούζεων και των Τρκατέλληδων που έστειλαν τους γόνους τους στη Ρουμανία για να πα΄ρουν μεταγαρφή ξεπερνώντας το σκόπελο των πανελλήνιων.
Τίθεται το ζήτημα της ολοκληρωτικής συντριβής των γόνων.Της πλήρους διάλυσης και καταστροφής τους.Η κληρονομική διαδοχή ως κίνητρο και μέσο της αγοράς να αντικατασταθεί από μια ανυπέρβλητη βία απολύτων ορίων.
ΘΕΜH MAZAPSE TOYS “KAUHGHTARADES” KSEFTILIZOYN TO GURF
Έχει δίκιο το troll…
@ nkit:
Ean meta apo oli ti filotimi prospatheia sou -ohi mono den katalavane ti itheles na peis alla se vrizoun ki apo pano, theoro oti den axizei to kopo na prospatheis allo.
Kapioi katalavan. Afto arkei.
@ba
συμφωνώ απόλυτα. Τι να πεις?
Έχω μαι φίλη μου στο μαθηματικό της Αθήνας. Πριν έρθει Αθήνα (ήρθε με μεταγραφή) ήταν στο μαθηματικό Σάμου. Από αυτά που μου έχει πει, λέει όποιος ενδιαφέρεται πιο πολύ για ποιότητα σπουδών, χωρίς να τον νοιάζει απαραίτητα η πόλη, είναι προτιμότερο να περάσει σε τμήμα της περιφέρειας, γιατί στα μεγάλα αστικά κέντρα και ειδικά στην Αθήνα υπάρχει κορεσμός και δε γίνεται τόσο καλό μάθημα όσο σε τμήματα που υπάρχουν λιγότεροι φοιτητές.
Συμφωνώ με τον Καθηγητή Θεολογίας στο ΜΙΤ. Ρηξικέλευθος λόγος από κάποιον που δεν θα το περιμέναμε. Αλλά τι θε είχαν στο ΜΙΤ? Τον Άνθιμο?
Κατ΄αρχήν δεν υπάρχει κανένας έλληνας καθηγητής θεολογίας στο ΜΙΤ. Οι έλληνες καθηγητές Θεολογίας ας ανοίγουν το στόμα τους για πράγματα που τους αφορούν. Τα ρηξικέλευθα ας τα πετούν εκεί που χρειάζεται, αντί να προτιμούν τη μούγκα…
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_23/04/2009_311899
«Στην Ελλάδα μόλις το 33% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι διαθέτει επαρκείς πληροφορίες ώστε να επιλέξει το πανεπιστήμιο που του ταιριάζει.»
Τα γνήσια «τρία πουλάκια κάθονται», που έγραφαν στο μπλογκ αυτό πριν από ένα και πλέον χρόνο (ή πιό πρόσφατα σαν live your myth in greece), δηλώνουν υπευθύνως πως δεν έχουν καμία σχέση με τον χρήστη που έχει χρησιμοποιήσει το ίδιο ψευδώνυμο στο thread αυτό ή και αλλού. Τα γνήσια τρία πουλάκια κάθονται έχουν αποσυρθεί από το μπλογκ προ πολλού.
> τρία πουλάκια κάθονται λέει:
> Απριλίου 15, 2009 σε 1:29 μμ
>
> τρία πουλάκια κάθονται λέει:
> Απριλίου 21, 2009 σε 1:01 μμ
>
> τρία πουλάκια κάθονται λέει:
> Απριλίου 21, 2009 σε 8:40 πμ
>
> τρία πουλάκια κάθονται λέει:
> Απριλίου 15, 2009 σε 8:14 μμ
>
> τρία πουλάκια κάθονται λέει:
> Απριλίου 20, 2009 σε 9:59 μμ
>
Λουκάς Βλάχος λέει:
Απριλίου 22, 2009 σε 10:24 πμ
@Καθηγητής Θεολογίας ΜΙΤ
“Το να μπλέξει με τους εγχώριους καθηγητάδες θα είναι σα να σκοτώνει μια φορά την ψυχή του.”
Ισοπεδωτικά σχόλια σαν αυτά δεν έχουν καμία αξία και ας τα προσπεράσουμε χωρίς απάντηση
Ενδιαφέρουσα αντίδραση από κάποιον που αβασάνιστα υπεράσπιζε κάποτε τη γενίκευση πως μόνο το 10% των ελλήνων πανεπιστημιακών τηρούν την ακαδημαϊκή δεοντολογία…
Φαίνεται πως είναι απαραίτητο, επειδή κάποιοι έχουν κενά λεξιλογίου, να επανέλθω στο ζήτημα και να επαναλάβω ότι αναφέρθηκα στους “καθηγητάδες”. Είναι λυπηρό ότι κάποιοι σαν τον Καθηγητή Αστροφυσικής ΑΠΘ έσπευσαν να αναγνωρίσουν τον εαυτόν τους σε αυτόν τον χαρακτηρισμό.
Τα παρακάτω σχόλια είχαν αναρτηθεί σε λάθος ποστ:
ramawo λέει:
Απριλίου 24, 2009 σε 8:27 πμ διόρθωση
Διάβασα σε μια μέρα το μεγαλύτερο μέρος του πεδίου. Ένα ζήτημα που δεν έχει τεθεί αφορά στα προγράμματα σπουδών των ελληνικών τμημάτων μαθηματικών. Πόσο αυτά μοιάζουν με τα προγράμματα του Cambridge ή των Paris VI και VII; Πιστεύω ότι ολόκληροι κλάδοι μένουν έξω από την βασική εκπαίδευση των νέων μαθηματικών μας. Οι πτυχιούχοι μαθηματικοί στην Ελλάδα πιστεύουν ότι μαθηματικά ίσον ανάλυση. Κανείς δεν τους εξήγησε ότι η ανάλυση ως κλάδος έχει ολοκληρωθεί ουσιωδώς μετά τον δεύτερο πόλεμο, ότι κανένα μετάλλιο Fields μετά το 1950 (Schwartz) δεν έχει δοθεί για εργασία στην ανάλυση, ότι η τοπολογία δεν είναι ουραγός της ανάλυσης. Την κύρια ευθύνη έχει το Μαθηματικό Αθηνών, αλλά και τα άλλα τμήματα στελεχώνονται από ανθρώπους που έχουν εμποτιστεί με παρόμοιες αντιλήψεις. Το δράμα δεν είναι ότι δεν διδάσκονται μαθήματα που οδηγούν στους σύγχρονους κλάδους με τα σημαντικά ανοιχτά προβλήματα, αλλά ότι οι φοιτητές μας αγνοούν ακόμα και την ύπαρξη των κλάδων αυτών. Πού έχουν ακούσει μια κουβέντα για το πρόγραμμα του Grothendieck;
Το άλλο μεγάλο έλλειμμα στα τμήματα μαθηματικών είναι η απουσία πρακτικά της μαθηματικής φυσικής. Βεβαίως γίνονται κάποια μαθήματα κλασσικής μηχανικής και κβαντομηχανικής, αλλά με τρόπο που δεν αφήνουν τίποτα στους φοιτητές και η περιφρόνηση που εκδηλώνουν γι’ αυτά οι «καθαροί» μαθηματικοί εντείνει στην απαξίωση τους. Για τη σημασία της φυσικής στο curriculum του μαθηματικού, παραπέμπω στον Arnol’d, αξίζει τον κόπο να το ξαναδιαβάσετε
http://www-sop.inria.fr/members/Ian.Jermyn/philosophy/writings/Arnoldonmaths.pdf
Στην ομιλία του αυτή αναφέρεται και σε ζητήματα φορμαλισμού που συσκοτίζουν τα μαθηματικά, αλλά και στην αδυναμία των φοιτητών να αντιμετωπίσουν πρακτικά προβλήματα. Λέει πχ ότι οι φοιτητές της École Normale πέφτουν σε καταπληξία αν τους ζητηθεί να περιγράψουν την επιφάνεια xy = z^2. Οι δικοί μας φοιτητές δεν πάνε καλύτερα.
Το ινστιτούτο Clay Mathematics έχει αθλοθετήσει για ένα εκατομμύριο δολάρια το πρόβλημα των εξισώσεων Navier-Stokes. Έχουν ποτέ διδαχθεί στα μαθήματα ΜΔΕ οι φοιτητές μας τις εξισώσεις αυτές;
Α. Κοντογεώργης λέει:
Απριλίου 24, 2009 σε 10:22 πμ
@ramawo
“…αλλά ότι οι φοιτητές μας αγνοούν ακόμα και την ύπαρξη των κλάδων αυτών. Πού έχουν ακούσει μια κουβέντα για το πρόγραμμα του Grothendieck;”
Φίλε μου τα μαθηματικά του Grothendieck απαιτούν πολύ μεγάλη μαθηματική ωριμότητα (από τον φοιτητή για να διδαχθούν) και με ελάχιστες εξαιρέσεις, διεθνώς διδάσκονται μόνο σε μεταπτυχιακά μαθήματα.
Σκέψου ότι χρειάζεται ο φοιτητής να γνωρίζει την ύλη μαθημάτων από τοπολογία μέχρι ομολογική άλγεβρα, αλγεβρική γεωμετρία, αντιμεταθετική άλγεβρα και θεωρία κατηγοριών. Τα οποία στην συνέχεια προϋποθέτουν για την κατανόηση τους σειρά μαθημάτων ανάλυσης, άλγεβρας, θ. Αριθμών, διαφ. εξισώσεων, συναρτ. ανάλυσης κτλ.
Στο δικό μου πανεπιστήμιο το μάθημα της βασικής άλγεβρας είναι μάθημα το οποίο ο μέσος φοιτητής το περνάει για να πάρει πτυχίο….
Δυστυχώς τα προγράμματα σπουδών απευθύνονται στον μέσο φοιτητή…
Προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν γίνεται να διδαχθούν μαθήματα τα οποία παραθέτουν στον φοιτητή ξερές γνώσεις (”abstract nonsense”) χωρίς να δοθούν και οι ανάγκες δημιουργίας των θεωριών αυτών, χωρίς να πειστεί ο φοιτητής ότι οι θεωρίες αυτές είναι αναγκαίες και λύνουν πραγματικά προβλήματα.
@ramawo λέει:
Ο συνάδελφος έχει δίκαιο σε ό,τι λέει, αν και τα λέει κάπως συνοπτικά.
Είναι γεγονός ότι στο μαθηματικό Αθήνας, επικρατεί η ανάλυση.
ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ ΑΡΑΓΕ ΓΙ ΑΥΤΟ?
ΜΗΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΟΥ ΗΡΘΑΝ ΖΟΥΠΗΤΟΙ ΤΟ 70 ΑΠΟ ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑ ΩΣ ΥΠΕΡ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΗΜΑ ΤΟ ΚΑΝΑΝΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΦΕΟΥΔΟ, ΠΝΙΓΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ?
(ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ Η ΑΜΕΣΗ ΜΕΤΑΛΑΜΠΑΔΕΥΣΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΣΠΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΑΚΕΙΑ)
Όσον αφορά την αλγεβρική γεωμετρία που λέει ο συνάδελφος, δεν χρειάζεται να πάμε τόσο βαθειά αλλά ας κάνουμε τα εισαγωγικά (αν και γίνεται μία προσπάθεια στο μάθημα του κ. Μαλιάκα (εξαίρετος επιστήμονας)) καθώς και η σύνδεση της με την Υπολογιστική Άλγεβρα (Βάσεις groebner k.l.p)
Λείπουν επίσης οι συνδέσεις με άλλες επιστήμες και οι εφαρμογές (Αν και το παλεύει προς αυτή την κατεύθυνση ο κ. Δουγαλής)
@Α. Κοντογεώργης
Πόσο δίκιο έχετε για τα περί ”abstract nonsense”.
Γενεές, γενεών φροντιστών σε αυτή τη δύσμοιρη χώρα έχουν “φροντίσει” να μετατρέψουν τα μαθηματικά στα μυαλά των Ελληνών μαθητών σε στείρα ασκησιολογία δηλαδή σε γραμμή παραγωγής μηχανίστικων επιλύσεων προβλημάτων.
Δυστυχώς το έργο της μεταβολής αυτού του λανθασμένου τρόπου μαθηματικής σκέψης των νέων φοιτητών που πέφτει στις πλάτες σας είναι τεράστιο.
@Λόγια του αέρα
Το βάρος δηλαδή των “abstract nonsense” περνάει στους φροντιστές? Οι φροντιστές πληρώνονται για να βάλουν τα παιδιά σε ένα ΑΕΙ. Η θεματολογία των εξετάσεων καθορίζεται από το Υπουργείο, δηλαδή από τους μεγαλοκαθηγητάδες. Ένας φροντιστης που θα δούλευε εκτός πλάνου πανελλαδικών θα έπαυε απλώς να δούλευε.
Έχεις δίκιο, κύττα επίσης σχετικά:
http://en.wikipedia.org/wiki/File:John_Bauer_1915.jpg
Λυπάμαι κ. ΚΑθηγητα της Θεολογίας του ΜΙΤ (Ορθόδοξης ή Καθολικής?) αλλά ο κ. Λόγια του αέρα έχει απόλυτο δίκηο. Μπράβο του για τις σκέψεις του.
Οι φροντιστές έχουν διαλύσει πλήρως το σύστημα και έχουν αλάξει τα πάντα στην εκπαίδευση. Πρέπει νομίζω να κάνουμε ξεχωριστή συζήτηση σχετικά.
Εξ΄άλλου αντιπρόσωποι των φροντιστών (βλέπε καθηγητές μέσης παιδείας) συμμετέχουν στην επιτροπή θεμάτων πλειοψηφικά.!!!
Όντως το μήνυμα μου ήταν συνοπτικό, συνεπώς ελλιπές. Έχετε δίκιο κύριε Κοντογεώργη για τα προαπαιτούμενα για τα μαθηματικά του Grothendieck, επισημαίνω απλώς ότι οι φοιτητές μας δεν έχουν ακούσει ούτε το όνομα του. Και οπωσδήποτε ένα εισαγωγικό μάθημα που αρχίζει με απλή παρουσίαση των ελλειπτικών καμπυλών είναι μέσα στις δυνατότητες των προπτυχιακών μαθημάτων.
Για το ζήτημα της κυριαρχίας της ανάλυσης και των προσωπικών φέουδων. Είναι δικαίωμα του κάθε μέλους ΔΕΠ να επιλέγει την περιοχή της έρευνας του, είναι κρίμα όμως ένα περιθωριακό πεδίο όπως η Μπαναχολογία να παρουσιάζεται στους φοιτητές ως η πεμπτουσία των μαθηματικών. Κοιτάζοντας το μεταπτυχιακό πρόγραμμα του 2007 του Paris VI
http://www.institut.math.jussieu.fr/m2/ag/cours2006-7.html
μου έκανε εντύπωση γιατί δεν είχα καταλάβει ότι οι επιφάνειες Riemann είναι La perle des mathématiques, και θυμήθηκα τι διδάχθηκα εγώ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δυστυχώς στο Μαθηματικό Αθηνών έχουμε το θρίαμβο του περιθωρίου. Επιπλέον, η αυθαιρεσία του καθηγητή παράγει πολλές φορές φαινόμενα παγκόσμιας πρωτοτυπίας. Έτσι, σε βιβλίο Απειροστικού Λογισμού που μοιράζονταν στους πρωτοετείς για δεκαετίες, η παράγωγος εμφανίζεται στο τελευταίο από τα 17 κεφάλαια, στη σελίδα 320. Μιλώ για βιβλίο λογισμού, όχι ανάλυσης. Το συγκεκριμένο βιβλίο μόνο λογισμός δεν είναι. Σε ποιό πανεπιστήμιο του εξωτερικού θα επέτρεπαν στον διδάσκοντα να διδάξει ένα τέτοιο βιβλίο σε πρωτοετείς; Ή καλύτερα, θα τολμούσε ο οποιοσδήποτε από μας να διδάξει ένα τέτοιο μάθημα σε πανεπιστήμιο της Εσπερίας;
Δεν ευθύνονται λοιπόν οι φροντιστές για την στρεβλή εικόνα που έχουν για τον απειροστικό λογισμό οι απόφοιτοι των μαθηματικών τμημάτων. Λέω τμημάτων, γιατί από όσο γνωρίζω το βιβλίο κυκλοφορούσε και σε άλλα πανεπιστήμια, δείγμα της διασποράς αυτής της νοοτροπίας για την οποία μίλησα στο προηγούμενο μήνυμα. Τα φέουδα λοιπόν δεν περιλαμβάνουν μόνο τους συνεργάτες του φεουδάρχη αλλά επεκτείνονται και ως νοοτροπία σε όλη την Ελληνική μαθηματική κοινότητα. Φυσικά πρωτοτυπίες και αποκλίσεις από την παραδοσιακή παρουσίαση είναι επιτρεπτές και ίσως επιθυμητές, αλλά μόνο σε ώριμα ακροατήρια και κυρίως σε μαθήματα επιλογής. Υπάρχουν θαυμάσια βιβλία που πραγματεύονται με ανορθόδοξο τρόπο ένα ώριμο αντικείμενο με βιβλιογραφική ιστορία δυο αιώνων, αλλά έχουν τίτλο «A second course in …» και φυσικά δεν απευθύνονται σε πρωτοετείς.
Για το ζήτημα της μαθηματικής φυσικής. Δεν εννοώ κύριε Lampis την σύνδεση με άλλες επιστήμες ούτε τις εφαρμογές των μαθηματικών. Εννοώ την μαθηματική φυσική ως κλάδο των μαθηματικών, κατά τον Arnol’d, τα μισά μαθηματικά:
«In the middle of the twentieth century it was attempted to divide physics and mathematics. The consequences turned out to be catastrophic. Whole generations of mathematicians grew up without knowing half of their science and, of course, in total ignorance of any other sciences. »
Και παρακάτω «The ugly building, built by undereducated mathematicians who were exhausted by their inferiority complex and who were unable to make themselves familiar with physics, reminds one of the rigorous axiomatic theory of odd numbers. Obviously, it is possible to create such a theory and make pupils admire the perfection and internal consistency of the resulting structure (in which, for example, the sum of an odd number of terms and the product of any number of factors are defined). From this sectarian point of view, even numbers could either be declared a heresy or, with passage of time, be introduced into the theory supplemented with a few “ideal” objects …». Παραπέμπω πάλι στην ομιλία του
http://pauli.uni-muenster.de/~munsteg/arnold.html
Επανερχόμενος σε ζητήματα ρευστών, στα τμήματα μαθηματικών τα σχετικά μαθήματα αφήνονται στους διδάσκοντες φυσικής που έχουν μικρή απήχηση στους φοιτητές. Ο λόγος είναι η αποστροφή ή η περιφρόνηση που δείχνουν οι «καθαροί» προς ζητήματα που δεν γνωρίζουν. Τρία παραδείγματα για να υπενθυμίσω ότι δεν πρόκειται για προβλήματα φυσικής, αλλά για άλυτα προβλήματα μαθηματικών. Ανοιχτά παραμένουν ζητήματα όπως η εικασία Kolmogorov, το αθλοθετημένο Navier–Stokes existence and smoothness problem που ανέφερα στο προηγούμενο μήνυμα μου, αλλά και η μεταφορά προς ευρύτερο επιστημονικό κοινό νεότερων ερευνών όπως η μονογραφία 1000 σελίδων του Χριστοδούλου για σχετικιστικά ρευστά.
Τέλος, για το ζήτημα των ξερών γνώσεων (abstract nonsence). Στον ξερό φορμαλισμό που κυριάρχησε στη Γαλλία μετά τον Poincaré αναφέρεται πάλι ο Arnol’d:
The Bourbakists claimed that all the great mathematicians were, using the words of Dirichlet, replacing blind calculations by clear ideas. The Bourbaki manifesto containing these words was translated into Russian as “all clear ideas were replaced by blind calculations.” The editor of the translation was Kolmogorov. His French was excellent. I was shocked to find such a mistake in the translation and discussed it with Kolmogorov. His answer was: I had not realized that something was wrong in the translation since the translator described the Bourbaki style much better than the Bourbakists did.
@ramawo
“Δεν ευθύνονται λοιπόν οι φροντιστές για την στρεβλή εικόνα που έχουν για τον απειροστικό λογισμό οι απόφοιτοι των μαθηματικών τμημάτων”
Σωστά. Έχουν όμως ευθύνη για την εικόνα και τον τρόπο προσέγγισης των μαθηματικών που έχουν οι απόφοιτοι του λυκείου.
Αγαπητέ ramawo,
ανοίγεις πολύ μεγάλη κουβέντα.
Το ποια είναι τα “καλά” μαθηματικά είναι
μία μεγάλη κουβέντα. Αυτά που αρέσουν σε σένα
μπορεί να μην αρέσουν σε άλλους.
Πως είναι δυνατόν να περιμένεις από ανθρώπους
που είναι ειδικοί σε χώρους Banach να ασχοληθούν να
διδάξουν κάτι διαφορετικό….
Οι χώροι Banach ίσως δεν είναι κάτι περιθωριακό.
Ο T. Gowers πήρε fields medal για την μελέτη τους
και ο Grothendieck ξεκίνησε την καριέρα του από την
μελέτη των χώρων Banach. Μάλιστα πολλοί ορισμοί στην θεωρία
των σχημάτων έχουν την ρίζα τους στην συναρτησιακή ανάλυση.
Παρόλα αυτά, τα πράγματα έχουν αρχίσει να αλλάζουν και υπάρχει
αρκετός κόσμος σε μαθηματικά τμήματα στην Ελλάδα που
είναι ειδικός στα μαθηματικά που σε ενδιαφέρουν.
Είναι ελεύθερος να τα διδάξει; Ίσως να μην έχει
ανάθεση τέτοιων μαθημάτων και να είναι υποχρεωμένος
να διδάσκει γραμμική άλγεβρα και απειροστικό λογισμό,
προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες διδασκαλίας των υποχρεωτικών
μαθημάτων…
Εγώ, στο μαθηματικό τμήμα του Παν. Κρήτης που αποφοίτησα,
έζησα μια διαφορετική κατάσταση.
Είχα δασκάλους που είχαν όρεξη για διδασκαλία και έκαναν
μαθήματα εκτός της ανάθεσης που είχαν. Θυμάμαι ότι μαζί με
συμφοιτητές μας είχαμε πιάσει κάποια στιγμή ένα διδάσκοντα
και του είχαμε πει “θέλουμε να μας κάνεις ένα μάθημα Αλγεβρικής
Τοπολογίας να δούμε τι είναι…”. Μας έκανε το χατίρι με χαρά!
Επίσης είχα την τύχη να έχω έναν επιβλέποντα που κάθε εξάμηνο
έκανε και ένα μάθημα έξτρα από τις διδακτικές του υποχρεώσεις.
Οι καιροί έχουν αλλάξει και σε άλλα πανεπιστήμια.
Επιφάνειες Riemann, ελλειπτικές καμπύλες, αλγεβρική γεωμετρία
ακόμα και θεωρία σχημάτων, είναι μαθήματα που διδάσκονται σε
Ελληνικά πανεπιστήμια και αν κάνεις ένα google search θα βρεις
διδακτικές σημειώσεις ακόμα και στα ελληνικά!
Για τον Bourbaki-σμο δεν έχεις και άδικο. Τα βιβλία τους έχουν
ένα καταιγιστικό στυλ και η κατανόηση από τον αναγνώστη απαιτεί
πολύ κόπο. Κυρίως γιατί οι ορισμοί που δίνουν είναι γενικότατοι και
αφύσικοι. Πάντως ο Grothendieck, που τον ανέφερες και που θεωρείται
από τους καλύτερους μαθηματικούς του αιώνα, έχτισε την θεωρία του πάνω
στους Bourbaki!
Γράφεις ότι
“Ο λόγος είναι η αποστροφή ή η περιφρόνηση που δείχνουν οι «καθαροί»
προς ζητήματα που δεν γνωρίζουν. ”
Οι καθαροί μαθηματικοί θα πρέπει να έχουν εκτίμηση για την μαθηματική
φυσική. Εκτός από τα παραδείγματα που αναφέρεις, φυσικοί όπως ο E. Witten
και μαθηματικοί όπως ο M. Kontsevich (που πήραν και fields) έχουν τον θαυμασμό όλων
μας. Και πάλι πολύ δύσκολα μπορούν να διδαχθούν τέτοια θέματα σε προπτυχιακό
επίπεδο σε ένα μαθηματικό τμήμα, κυρίως γιατί τα προαπαιτούμενα
είναι πολλά και από μαθηματικής αλλά και από φυσικής πλευράς.
Τελειώνοντας το ήδη μεγάλο post θέλω να πω ότι
τα προγράμματα σπουδών είναι δομημένα με τέτοιο τρόπο
ώστε ο φοιτητής να παίρνει μία πρώτη γεύση από τα
μαθηματικά. Οι δυνατότητες είναι πολλές. Και αν οι απόψεις
μας για τα “όμορφα μαθηματικά” ταυτίζονται, μαθηματικοί
που ασχολούνται με άλλους κλάδους των μαθηματικών
(πχ στατιστική) μπορεί να έχουν τελείως διαφορετικές
απόψεις για το τι πρέπει να διδάσκεται.
Λοιπόν παιδιά, γιατί να σπουδάσετε μαθηματικά; εγώ λέω να σπουδασετε στο τμήμα ης Κοινωνικής Θεολογίας. Όπως απέδειξαν οι συζητήσεις μας εδώ μέσα, πλαισιώνεται από καθηγητές παγκοσμίου κύρους, η πρόσληψή τους αξιολογήθηκε από επιστήμονες του ΜΙΤ (θεολογίας) και δεν υπάρχει ίχνος νεποτισμού.Αν μάλιστα αντιστρέψεις τα αποτελέσματα αξιολόγησης έρχεται πρώτο…παγκοσμίως.
Eγώ προτείνω να πάνε στο τμήμα του nkit. Δεν χρειάζεται να διαβάζουν και να κυνηγούν βαθμούς. Αν καλοπιάσουν τον nkit θα τους στείλει στο ΜΙT ακόμη και με βαθμό πτυχίου 5.
Κύριε Κοντογεώργη, Κύριε ramawo,
εξαιρετική συζήτηση.
Αυτό που μετράει κ. Κοντογεώργη δεν είναι μόνο το τι διδάσκεις αλλά και πως το διδάσκεις. Αν π.χ. παρουσιάζεις σε 20-χρονα παιδιά τους χώρους BAnach (ή την συναρτησιακή ανάλυση), χωρίς καμμία εφαρμογή, χωρίς καμμία εξήγηση του από που ήρθαν και το ποιό πρόβλημα λύνουν, παρά σαν μία ψυχρή παράθεση ορισμών και θεωρημάτων, τότε η ζημιά που γίνεται είναι τεράστια.
Δυστυχώς αυτή ήταν η νοοτροπία στο Μαθηματικό Αθήνας για χρόνια.
Εδώ διδάσκανε την πραγματική ανάλυση στο δεύτερο έτος και δεν χρησιμοποιούσαν πουθενά το γνωστό σύμβολο της μερικής παραγώγου!!!!!!!!!!
Χρειάστηκε πολύ αγώνας για να αλάξουν κάπως τα πράγματα. Το ότι διδάσκονται τώρα τα παιδιά στο μαθηματικό Αθήνας Κλασική διαφορική Γεωμετρία είναι επίτευγμα. Όσο ήταν ο Μάλλιος αυτό ήταν έγκλημα καθοσιώσεως!!!!!!!!!!
Νά μαι πάλι! βιζολαβιζολαβιζοοοο!!!
Συμφωνώ απόλυτα με το χατζιαβάτη.
Βέβαια η ιδανική λύση είναι να πάνε εκεί που προτείνει ο Ole. Κοινωνική Θεολογία ΕΚΠΑ! Μαθηματικά με κοινωνικό πρόσωπο! Αποκατάσταση εγγυημένη απ΄όλες τις απόψεις … με σφραγίδα και υπογραφή θεολόγου/ων ΜΙΤ, φιλελεύθερων, αντικειμενικών κλπ. Μπροστά στους ετερόδοξους “ηγέτες” μούγκα και σκυμμένο το κεφάλι μέχρι το πάτωμα, μπροστά στους ορθόδοξους “ηγέτες” ορθοδοξαμύντορες, μπροστά στο λαό πάλι μούγκα, Ε! δεν ήμαστε ίσα κι όμοια…έλεος!
…αλήθεια τί νά γινε τελικά? Αποκαταστάθηκαν στο μεταξύ ο γαμπρός στη θεση του τακτικού, η τέος γραμματέας στη θέση της επίκουρης και το κομματόσκυλο λέκτορας με σφραγίδα και υπογραφή θεολόγου στο τμήμα καθαρών Μαθηματικών του ΜΙΤ????
@ νιόνιος
Το κτήνος, ξέχασες το κτήνος! Πρέπει κι αυτό να αποκατασταθεί κάπου, για να πάψει πλέον να εισέρχεται και να εξέρχεται.
O nkit, τόση δύναμη που έχει, δεν μπορεί να κάνει κάτι και για την αποκατάσταση του κτήνους;
Εδώ ο ένας ο nkit ομολογεί ανερυθρίαστα οτι λέει στα παιδιά του να μη διαβάζουν καθ’ό,τι έχει βύσμα και ο άλλος ο καθηγητής Θεολογίας ΜΙΤ τσαμπουνάει περί ανωτερότητας της τριετούς έναντι της πεμπτοετούς φοιτήσεως αφού προφανώς έχει κάποιους κόπρους που δεν πέρασαν πανελλήνιες και θέλει να ισοτιμηθεί το πτυχίο που παίρνουν από τα αγγλικά polytechnics με αυτό των ελληνικών ΑΕΙ.
Φαίνεται οτι πρόκειται για ραπαρολεβιέδες ή πρέπει να μας περνάνε για τελείως χαζούς.Το λέω ξανά και ξανά,τα άτομα αυτά που πρσεσβεύουν τις αντίθετες ιδέες και τα ακούμε ξανά και ξανά εν είδει ωδείου να διατρανώνουν τις γνώμες τους παντού χωρίς αντίλογο,είναι για τα μπάζα.Εντελώς.Και μου φαίνεται εντελώς φανερό από αυτά που γράφουν.
@ K “Το λέω ξανά και ξανά,τα άτομα αυτά που πρσεσβεύουν τις αντίθετες ιδέες και τα ακούμε ξανά και ξανά εν είδει ωδείου να διατρανώνουν τις γνώμες τους παντού χωρίς αντίλογο,είναι για τα μπάζα.”
Βλέπεις Κ, δεν είναι μόνο ξετσίπωτοι που κατέχουν την ιησουϊτικη ηθική και την εφαρμόζουν παντού, διότι κανένας πλέον δεν τους ελέγχει, είναι που κάνουν θραύση σαν αρουραίοι στα ΜΜΕ και τα εκδοτικά συγκροτήματα του τόπου ροκανίζοντας εκ των ένδον, χρόνια τώρα, την ελληνική παιδεία με “θρησκευτικού τύπου” αήθη ιδεολογήματα και φληναφήματα.
Μας το είπαν εξάλλου τόσο εύγλωττα! Όποιος μελετά φιλότιμα δεν επιτελεί “άγιο έργο”, γιατί καλές και άγιες γι αυτούς είναι οι Δημόσιες Σχέσεις. Δημόσιες Σχέσεις, έλεγε όμως ένας δάσκαλος, έχουν οι πόρνες! Σ΄ ένα μόνο πράγμα έχουν βάλει τη σφραγίδα τους οι κύριοι αυτοί: Στην ΕΚΠΟΡΝΕΥΣΗ της ελληνικής παιδείας, στην εκπόρνευση των ελληνικών γραμμάτων.-
Σπουδάζουν σε κρατικά ΑΕΙ- ΤΕΙ αλλά δεν μπορούν να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ!
ΕΡΕΥΝΑ:
Χρήστος Κάτσικας
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 30 Απριλίου 2009
(Tα Νέα, ηλεκρ.)
Βαρέσαμε διάλυση