Αναφορά από τον Λουκά Βλάχο, πρόεδρο της επιτροπής υποδοχής πρωτοετών.
ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΕΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ: ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Ιούνιος 2008
Επιτροπή Υποδοχής πρωτοετών φοιτητών (ΕΥ)
1. Εισαγωγή
Είναι γνωστό σε όλους μας ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πρωτοετών φοιτητών αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα προσαρμογής στο Τμήμα Φυσικής (ΤΦ). Διαπιστώνουμε ότι μικρό ποσοστό πρωτοετών φοιτητών (παρά τις προσπάθειες των συναδέλφων να αξιολογήσουν τους φοιτητές με σχετικά απλά θέματα) ολοκληρώνει το 80% των μαθημάτων. Οι συνέπειες της αποτυχίας αυτής είναι σημαντικές για την παραπέρα πορεία τους στο τμήμα και έχει για αποτέλεσμα να παρατείνονται οι σπουδές τους σε έξι, επτά ή και περισσότερα χρόνια (σήμερα ό μέσος όρος αποφοίτησης από το ΤΦ είναι 6 χρόνια). Οι δυσκολίες για δημιουργία μιας αξιόλογης σταδιοδρομίας, από φοιτητές/τριες που έχουν παρατείνει τις σπουδές τους για δύο ή περισσότερα χρόνια, είναι μεγάλες.
Το Τμήμα γνωρίζει όλα τα παραπάνω και για το λόγο αυτό ο Πρόεδρος σύστησε την Επιτροπή Υποδοχής (ΕΥ) (1) για να βοηθήσει τους πρωτοετείς να προσαρμοστούν καλύτερα στο ΤΦ και (2) για να καταγράψει τα προβλήματα που παρουσιάζονται και να προτείνει λύσεις ή να φέρει για συζήτηση στα όργανα του τμήματος θέματα που θα διευκολύνουν την προσαρμογή των πρωτοετών φοιτητών στο Πανεπιστήμιο.
Είναι επίσης γνωστό, αλλά αξίζει να αναφερθεί και εδώ για πληρότητα, ότι οι πρωτοετείς φοιτητές έχουν συνηθίσει να δουλεύουν σε μικρά ακροατήρια (25‐30 ατόμων ) στο Λύκειο, ενώ στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου εργάζονται κυρίως στη ύλη των εισαγωγικών εξετάσεων με τη βοήθεια των φροντιστηρίων σε ακόμα μικρότερα ακροατήρια (1‐5 ατόμων). Το κύριο χαρακτηριστικό της εργασίας τους τα δύο χρόνια που προηγούνται της εισόδου στο Πανεπιστήμιο είναι η λύση τυποποιημένων θεμάτων στα πρότυπα των εισαγωγικών εξετάσεων. Πολλές ώρες καθημερινής εργασίας και παρακολούθησης δημιουργούν φαινόμενα κόπωσης. Όλοι οι μαθητές του Λυκείου είναι επώνυμοι για τον καθηγητή στο σχολείο και το φροντιστήριο. Οι καθηγητές τους παρακολουθούν στενά την πρόοδό τους και κάνουν συγκεκριμένες παρεμβάσεις. Είναι ευρύτατα διαδεδομένο στους μαθητές του Λυκείου (και σιωπηρά το αποδέχονται και οι γονείς) ότι ο πρώτος χρόνος σπουδών στο Πανεπιστήμιο είναι χρόνος «χαλάρωσης και διασκέδασης».
Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι από μια σειρά πρόχειρων μελετών που έγιναν τα τελευταία χρόνια, μόνο το 20‐25% των πρωτοετών φοιτητών του Τμήματός μας έχει επιλέξει να σπουδάσει Φυσική. Το υπόλοιπο 75‐80% επιθυμούσε να σπουδάσει, αν συγκέντρωνε τις απαραίτητες μονάδες, Ιατρική, Πληροφορική, Βιολογία και ειδικότητες της Πολυτεχνικής Σχολής. Ελάχιστοι όμως θα δοκιμάσουν να δώσουν πάλι εισαγωγικές εξετάσεις ή θα αποχωρίσουν. Οι περισσότεροι θα μείνουν στο ΤΦ και θα προσπαθήσουν να αξιοποιήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα εφόδια που τους παρέχει.
2. Μερικές Χρήσιμες παρατηρήσεις
Είναι φανερό ότι η συμμετοχή στις συναντήσεις των μελών της ΕΥ με τους πρωτοετείς φοιτητές ήταν περιορισμένη (40‐45% στην πρώτη και ακόμα χαμηλότερη στις επόμενες). Το φαινόμενο αυτό είναι πλέον μόνιμο και χρειάζεται δραστική παρέμβαση για να δοθεί λύση διαφορετικά ο θεσμός σταδιακά θα εκφυλιστεί. Έγινε φέτος μια προσπάθεια να πλαισιώσουν την ΕΥ μέλη ΔΕΠ που διδάσκουν το Εργαστήριο Πληροφορικής και μαθήματα του πρώτου έτους αλλά ακόμα και με αυτή την καινοτομία η επιτυχία ήταν περιορισμένη.
• Γιατί ελάχιστοι φοιτητές παρακολουθούν μόνο επιλεγμένα μαθήματα;
Δεν υπάρχουν υποχρεώσεις και καταληκτικές ημερομηνίες παράδοσης ασκήσεων, εργασιών ή πρόχειρων διαγωνισμάτων (συνήθειες του Λυκείου και φροντιστηρίου), με αποτέλεσμα σιγά‐σιγά να απομακρύνονται από τα αμφιθέατρα.
Έγιναν πολλές αναφορές, από τους πρωτοετείς φοιτητές/τριες για την κατάσταση του κτιρίου και των αμφιθεάτρων. Συγκεκριμένα, είπαν πως τα αμφιθέατρα τους φαίνονται καταθλιπτικά, αφού δεν έχουν πρόσβαση σε φυσικό φως, είναι βρώμικα και δεν υπάρχει καλός εξαερισμός. Υποστηρίζουν ότι η κατάσταση των αιθουσών έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόφαση τους να μην παρακολουθούν τα μαθήματα.
Οι καθηγητές τους φάνηκαν απόμακροι και δυσπρόσιτοι.
Δεν τους έλκει ο τρόπος διδασκαλίας. Κατά τη γνώμη τους δεν γίνονταν πολλές ασκήσεις στο πίνακα (μια ακόμα συνήθεια του Λυκείου και του φροντιστηρίου). Σπάνια κάνουν ερωτήσεις στο μάθημα και στα περισσότερα μαθήματα η παράδοση αποτελεί ένα μονόλογο. Δεν κάνουν ερωτήσεις γιατί φοβούνται τα ειρωνικά σχόλια των συμφοιτητών τους αλλά και των καθηγητών τους.
Παρατηρήθηκε ότι ο αριθμός των μαθημάτων σε κάθε εξάμηνο είναι πολύ μεγάλος. Σε μερικά μαθήματα δεν είχαν καμία προετοιμασία για το είδος των θεμάτων στις εξετάσεις και δεν είχαν δει παλιότερα θέματα εξετάσεων. Αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα στην προετοιμασία για τις εξετάσεις, κυρίως γιατί δεν ξέρουν πώς από το διάβασμα της θεωρίας θα λύσουν ασκήσεις μόνοι τους.
Παρατηρούμε ότι κάθε χρόνο οι γνώσεις σε Φυσική και Μαθηματικά των πρωτοετών φοιτητών γίνονται όλο και λιγότερες και το επίπεδο σταδιακά πέφτει. Αντίθετα, το επίπεδο των παραδόσεων των μαθημάτων στο πρώτο έτος του ΤΦ παραμένει αμετάβλητο εδώ και αρκετά χρόνια. Συμπεραίνουμε ότι η παρακολούθηση γίνεται δύσκολη και χρόνος προετοιμασίας για το μάθημα δεν υπάρχει με βάση όσα είπαμε ποιο πάνω.
• Άλλα προβλήματα:
Το μάθημα της Χημείας δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα στους πρωτοετείς φοιτητές. Τα προβλήματα είναι οξύτερα σε όσους παρακολούθησαν στο Λύκειο την Τεχνολογική κατεύθυνση και δεν έδωσαν Χημεία στις εισαγωγικές εξετάσεις. Επίσης εντοπίζεται πρόβλημα στο χωρισμό του όγκου των πρωτοετών φοιτητών σε δύο μόνο τμήματα, τα οποία συνεπώς είναι απαγορευτικά πολυπληθή για ομαλή παρακολούθηση.
Επισημαίνεται η δυσκολία της Γραμματείας να τους εξυπηρετήσει όλους σε λογικούς ρυθμούς, λόγω του αυξημένου όγκου υποχρεώσεων της και του περιορισμένου αριθμητικά προσωπικού. Ελπίζουμε η μηχανοργάνωση να εξομαλύνει τα προβλήματα αυτά.
Αρκετοί φοιτητές δήλωσαν ενδιαφέρον για τα προγράμματα Erasmus‐Socrates, όπως και αυξημένο ενδιαφέρον για τις υπάρχουσες δυνατότητες για μεταπτυχιακές σπουδές στη Φυσική. Ζήτησαν επίσης καλλίτερη ενημέρωση για την έρευνα που γίνεται στο ΤΦ. Οι ενημερώσεις αυτές έγιναν (http://www.physics.auth.gr/el/home/tuesday_lectures) αλλά οι φοιτητές/τριες που παρευρέθηκαν ήταν σχετικά λίγοι (50‐80 συνολικά και ελάχιστοι πρωτοετείς).
Οι πρωτοετείς φοιτητές δεν γνωρίζονται μεταξύ τους και συνεπώς δεν έχουν αποκτήσει ακόμα πνεύμα συνεργασίας και σπάνια δημιουργούν ομάδες συνεργασίας στα μαθήματα.
Σε αρκετές περιπτώσεις οι πρωτοετείς (τουλάχιστον αυτοί που παρευρέθησαν σε περισσότερες της μιας συναντήσεις) ανέφεραν ότι βλέπουν το θεσμό του συμβούλου σπουδών θετικά και πως νιώθουν πως, όχι μόνο τους βοήθησε αρχικά, αλλά πιστεύουν ότι θα τους φανεί χρήσιμος και μετά το πρώτο έτος.
Η ανάλυση των ερωτηματολογίων που μοιράστηκαν στους πρωτοετείς φοιτητές και φοιτήτριες (τα ακαδημαϊκά έτη 2005‐2006 και 2006‐2007)έδωσε μια σειρά από ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Το σύνολο των ερωτηθέντων ήταν περίπου 85.
α. Στην ερώτηση «Αν η πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο ήταν ελεύθερη, ποια σχολή θα διαλέγατε;» , παρατηρούμε ότι το 41% των ερωτηθέντων θα επιθυμούσαν να σπουδάσουν Φυσική. Βέβαια, αν αναγάγει κανείς το ποσοστό αυτό στο σύνολο των νεοεισαχθέντων στο Τμήμα Φυσικής, σίγουρα θα είναι σημαντικά χαμηλότερο. Πιστεύουμε ότι στο υποσύνολο των φοιτητών που δεν προσήλθαν στις συναντήσεις για να συμπληρώσουν το ερωτηματολόγιο, το ποσοστό αυτών που δεν ενδιαφέρονται για σπουδές στη Φυσική θα είναι μεγαλύτερο.
β. Παρατηρούμε επίσης πως μόνο το 23,5% δήλωσε πως γνωρίζει άριστα την αγγλική γλώσσα. Περιορισμένος είναι επίσης ο αριθμός των φοιτητών/τριων που δηλώνουν ότι έχουν άνεση στους Η/Υ ενώ φαίνεται ότι, παρόλο που ένα μεγάλο ποσοστό διαθέτει ηλεκτρονικό υπολογιστή στο σπίτι, πολύ λιγότεροι έχουν σύνδεση στο Διαδίκτυο. Επίσης, η πλειοψηφία των ερωτηθέντων δηλώνει πως έχει καλή γνώση χειρισμού των Η/Υ, ενώ μόνο ένα 6,3% δηλώνει πως έχει άριστη γνώση.
γ. Τέλος, βλέπουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων φοιτητών θέλουν να ακολουθήσουν μεταπτυχιακές σπουδές για τις οποίες γνωρίζουν ελάχιστα.
• Τρεις μεγάλες ομάδες
Από την παραπάνω στατιστική επιβεβαιώνεται μια διαπίστωση που μπορεί να κάνει κανείς και μετά από μία στοιχειώδη επαφή με την πραγματικότητα του ΤΦ.
Εντοπίζονται τρεις ομάδες φοιτητών στο Τμήμα Φυσικής:
Α. Την πρώτη από αυτές απαρτίζουν οι 30‐40 (15% των εισαχθέντων) φοιτητές που έχουν εισαχθεί στο Πανεπιστήμιο με σκοπό να σπουδάσουν Φυσική, και είναι αυτοί που εξακολούθησαν να έχουν ενδιαφέρον για να βοηθηθούν από τα μέλη της ΕΥ μέχρι τη λήξη του εξαμήνου. Αυτοί πιθανότατα θα προσαρμοστούν σταδιακά στο ΤΦ και θα συνεχίσουν με φιλοδοξίες τις σπουδές τους.
Β. Μία αρκετά μεγάλη μερίδα των φοιτητών που εισάγονται στο Τμήμα είναι εκείνοι που αρχικά επιθυμούσαν να σπουδάσουν κάτι άλλο, αλλά δείχνουν ένα ενδιαφέρον για τις δυνατότητές τους στο Τμήμα Φυσικής. Ίσως να μην τα έχουν πάει πολύ καλά από το πρώτο εξάμηνο, αλλά εν δυνάμει μπορούν να αποδώσουν και να συνεχίσουν επιτυχώς. Αυτή την κατηγορία φοιτητών εντοπίζουμε σε εκείνους που παρουσιάστηκαν στην πρώτη συνάντηση με τον σύμβουλο σπουδών τους αλλά δεν συνέχισαν τη συμμετοχή τους, αλλά και σε μέρος εκείνων που δεν ανταποκρίθηκα στην πρόσκλησή μας μέχρι τώρα. Στη κατηγορία αυτή είναι 70‐80 (30% των εισαχθέντων) φοιτητές.
Γ. Τέλος, στο υπόλοιπο των φοιτητών, οι οποίοι δεν παρουσιάστηκαν σε καμία συνάντηση, ούτε έδειξαν κάποιο ενδιαφέρον για τις συναντήσεις με τα μέλη της ΕΥ αναγνωρίζουμε την κατηγορία των φοιτητών που μελλοντικά, είτε θα εγκαταλείψουν το Τμήμα, είτε θα παραμείνουν για χρόνια χωρίς να καταφέρνουν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Στη κατηγορία αυτή ανήκουν περίπου 100‐120 (50% των εισαχθέντων) φοιτητές.
Με βάση αυτήν την εμπειρική διαίρεση μπορούμε να καταλάβουμε γιατί από του 160‐170 φοιτητές και φοιτήτριες που παίρνουν πτυχίο κάθε χρόνο οι μισοί (80 φοιτητές/τριες) ολοκλήρωσαν τις σπουδές σε έξη χρόνια και ανήκουν κυρίως στις κατηγορίες Α και Β, ενώ οι άλλοι μισοί χρειάστηκαν περισσότερα από έξη χρόνια και ανήκουν κυρίως στην κατηγορία Γ.
3. Σκέψεις και προτάσεις
Οι σκέψεις που ακολουθούν αναφέρονται μόνο στο πρώτο έτος και τους πρωτοετείς φοιτητές/τριες.
Πιστεύουμε ότι θα πρέπει τα τμήματα σε όλα τα μάθημα να αυξηθούν και τα ακροατήρια να είναι μικρά. Η δημιουργία ειδικών φροντιστηριακών μαθημάτων με παράλληλη αύξηση των ωρών διδασκαλίας θα πρέπει να γενικευθεί, ενώ πρέπει να ελαττωθεί ο αριθμός των μαθημάτων στο πρόγραμμα σπουδών. Η αναγκαστική, λόγω περιορισμένων αιθουσών, διασπορά των μαθημάτων μέσα στη μέρα αποσυντονίζει τους φοιτητές, με αποτέλεσμα να σπαταλούν πολλές ώρες άσκοπα.
Σε πολλά μαθήματα όπου πραγματοποιείται χωρισμός των φοιτητών σε τμήματα, παρατηρείται το φαινόμενο ο όγκος των φοιτητών να δείχνει προτίμηση σε ένα τμήμα, ενώ στα υπόλοιπα να παρακολουθούν ελάχιστοι. Όσον αφορά λοιπόν στο χωρισμό των πρωτοετών φοιτητών σε τμήματα, να μην υπάρχουν διακυμάνσεις στις απαιτήσεις και στον τρόπο διδασκαλίας μεταξύ των διδασκόντων σε διαφορετικά τμήματα. Επίσης δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται μέσα εξαναγκασμού των φοιτητών να μένουν σε ένα τμήμα, στο οποίο δεν επιθυμούν να παρακολουθούν.
Να μελετηθεί προσεκτικά ο τρόπος διδασκαλίας του μαθήματος της Χημείας και να προσδιορισθεί ο ρόλος του. Να δημιουργηθούν μικρότερα τμήματα, με τον χωρισμό να ακολουθεί την προέλευση των φοιτητών από τις κατευθύνσεις του Λυκείου (Θετική‐Τεχνολογική)
Η βαθμολογία να ανακοινώνεται για όλα τα μαθήματα στο ίδιο σημείο. Οι δηλώσεις μαθημάτων να μπορούν να γίνουν και ηλεκτρονικά, ή να υπάρχουν περισσότερα άτομα στη θυρίδα της γραμματείας για εξυπηρέτηση την περίοδο των δηλώσεων. Να αυξηθούν οι απαιτήσεις σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές στα πρώτα εξάμηνα και να δίνονται εργασίες ή/και ασκήσεις μέσω Διαδικτύου για να υποχρεούνται οι φοιτητές να εξοικειωθούν με τη διαδικασία.
Θα πρέπει να γίνει μια συντονισμένη προσπάθεια για να κρατηθούν οι φοιτητές στις αίθουσες διδασκαλίας. Κάποιες μέθοδοι που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε αυτήν την κατεύθυνση είναι εβδομαδιαία ανάθεση ασκήσεων, τις προόδους, εργασίες στο μαθημα και οι επιδόσεις στα παραπάνω να συνυπολογίζονται στον τελικό βαθμό. Να διευρυνθούν τα καθήκοντα της ΕΥ. Να επανεξετασθεί η περίπτωση δέσμευσης των φοιτητών να παρευρεθούν στην πρώτη συνάντηση.
Μέσω του θεσμού του συμβούλου σπουδών, να έρθουν οι πρωτοετείς σε μια πρώτη επαφή με τη νοοτροπία του σύγχρονου επιστήμονα, με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του. Μέσα σε αυτό το γενικό πλαίσιο θα μπορέσει να τονιστεί και η σημασία της χρήσης του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (κατά προτίμηση μέσω της ηλεκτρονικής διεύθυνσης που παρέχει το Τμήμα) και γενικότερα της χρήσης των ηλεκτρονικών υπολογιστών για τους επιστήμονες.
Ίσως θα έπρεπε να γίνει μια διάλεξη στους φοιτητές για το πώς μπορούν να μελετούν και να μαθαίνουν μόνοι τους, χωρίς να περιμένουν λυμένες τυποποιημένες ασκήσεις από τους διδάσκοντες. Το Γραφείο Διασύνδεσης και κάποιοι συνάδελφοι ίσως αξίζει να ετοιμάσουν μια τέτοια εκδήλωση με θέμα Να μάθω πώς να μαθαίνω (Learn how to Learn).
Θα ήταν καλό να μην χαθεί η επαφή, έστω και με τον περιορισμένο αριθμό των φοιτητών που συνέχισαν να παρευρίσκονται στις συναντήσεις. Αυτοί οι φοιτητές και φοιτήτριες θα μπορούσαν να αποκομίσουν πολλά από τον σύμβουλο σπουδών μέχρι το πτυχίο. Αυτό μπορεί να οδηγήσει και σε μεγαλύτερη συμμετοχή τα επόμενα χρόνια.
Πριν οκτώ χρόνια, η επιτροπή αξιολόγησης του ΤΦ είχε καταλήξει σε προτάσεις, οι οποίες ταυτίζονται σε πολλά σημεία με αυτές της ΕΥ. Θα πρέπει τα παραπάνω ζητήματα που χρονίζουν να λυθούν άμεσα και για το λόγο αυτό κάνουμε στη συνέχεια τις προτάσεις που ακολουθούν και πιστεύουμε ότι πρέπει να ψηφιστούν άμεσα από την ΓΣ του ΤΦ.
Προτάσεις για ψηφοφορία και απόφαση της ΓΣ:
1. Η ΕΥ να συσταθεί και να αναλάβει καθήκοντα πριν την εγγραφή των πρωτοετών φοιτητών το ακαδημαϊκό έτος 2008‐2009. Να προετοιμάσει μαζί με την γραμματεία την Υποδοχή από την πρώτη μέρα.
2. Η ΕΥ να συσταθεί από συναδέλφους που διδάσκουν στο πρώτο έτος και επιθυμούν να παίξουν το ρόλο του συμβούλου για τους πρωτοετείς φοιτητες/τριες.
3. Να είναι για τους πρωτοετείς φοιτητές υποχρεωτική η συνεργασία με τη ΕΥ (χωρίς αυτήν να μην ολοκληρώνεται η εγγραφή η δεν δίδεται το βιβλιάριο σπουδών.
4. Να ασκηθούν πιέσεις στους φοιτητές να εξοικειωθούν γρήγορα με την χρήση του διαδικτύου και του e‐mail.
5. Να μελετηθεί άμεσα τρόπος για την συνεχή συντήρηση των αιθουσών και την δυνατότητα εγκατάστασης προβολικώνDμηχανημάτων με παράλληλη ασφάλιση των αιθουσών
6. Με το νέο πρόγραμμα σπουδών να προβλεφτούν (1) Τα μέλη ΔΕΠ που διδάσκουν στα πρώτα έτη να είναι πεπειραμένοι συνάδελφοι, (2) να αυξηθούν τα τμήματα και να αλλάξουν οι μέθοδοι διδασκαλίας κι εξέτασης, (3) Να αλλάζουν περιοδικά οι διδάσκοντες και να επανεξεταστούν τα βιβλία που μοιράζονται, (4) Να υπάρχει συντονισμός στις πολυπληθείς ομάδες μελών ΔΕΠ που διδάσκουν το ίδιο μάθημα ώστε να ακολουθούνται ενιαίοι τρόποι διδασκαλίας και εξέτασης, (5) Να ενεργοποιηθεί η αξιολόγηση των διδασκόντων στα πρώτα έτη και σιγά‐σιγά να γενικευτεί για όλα τα μαθήματα.
Greek University Reform Forum 
Με λίγα λόγια, να πλησιάσουμε σταδιακά το αμερικάνικο μοντέλο. Λογικό είναι αυτό, αν κάτι δε δουλεύει, προσπαθώ να δοκιμάσω κάτι που έχει αποδειχτεί οτι δουλεύει και δεν κάνω πειράματα.
Μπράβο στην προσπάθεια, ελπίζω να αποδώσει καρπούς και να μην μείνει στα χαρτιά.
Πολύ ωραίο! Πειράζει να το αντιγράψω στο δικό μου blog;
Εγώ απορώ πως το αμερικάνικο μοντέλο – ή οποιοδήποτε μοντέλο – μπορεί να λειτουργήσει με ένα σώμα φοιτητών από το οποίο μόνον ένα 20% βρέθηκε στο συγκεκριμένο τμήμα και σπουδάζει το συγκεκριμένο αντικείμενο χάριν προσωπικής επιλογής και θέλησης, και όχι από τη σπόντα κάποιας σχετικής αποτυχίας στις πανελλήνιες.
Το αποτέλεσμα των υπόλοιπων προβλημάτων (συνήθειες από το Λύκειο, κουτσές γνώσεις, άθλιες υποδομές, κτλ.) απλώς θα αποθαρρύνουν ή απομακρύνουν ένα μεγάλο μέρος αυτού του 20%. Τελικά, η όλη προσπάθεια της ΕΥ μάλλον στοχεύει στο να συγκρατηθεί το ενδιαφέρον ενός 10-20% στις σπουδές που προσφέρει το εν λόγω Τμήμα.
Εγώ δεν καταλαβαίνω πώς οι συντάκτες του άρθρου συνάγουν αυθαίρετα το συμπέρασμα οτι το 50 % των φοιτητών που δεν ενδιαφέρθηκε να έρθει σε επαφή μαζί τους πρόκειται να τελειώσει τη σχολή σε περισσότερα από 6 έτη.Πώς ήχθησαν σε τέτοιο συμπέρασμα που συνιστά τον ακρογωνιαίο λίθο της επιχειρηματολογίας και των προτάσεων που αναπτύσσονται στη συνέχεια χωρίς να εμφανίζουν ένα έστω στοιχείο που να συνηγορεί υπέρ αυτής της αυθαίρετης υπόθεσης.
Δηλαδή μια έρευνα cohort που παριστάνει την cross sectional.Για εμένα αυτά δεν είναι σοβαρά.
Η παρακουθείς τους φοιτητές για τα επόμενα 6 χρόνια και διαπιστώνεις ποιοι από αυτούς αποφοιτούν ανάλογα με την εκάστη κατηγορία ή κάνεις έρευνα σε όλους τους φοιτητές(π.χ. στα έτη του πτυχίου) γι ανα διαπιστώσεις σε ποια κατηγορία ανήκουν αυτοί που καθυστερούν.
Αλλιώς όλο το άρθρο είναι στον αέρα.
Καλή και γόνιμη η κριτική. Το κυριότερο όμως συμπέρασμα από αυτή την προσπάθεια που την έχω παρακολουθήσει από την αρχή είναι ότι α) χρειάζεται πολύ προσωπικό χρόνο από τον υπεύθυνο και β) τα εμπόδια είναι τεράστια. Όλο αυτό γίνεται σε ένα περιβάλλον που δεν δίνει καμία ενθάρρυνση. Είτε είναι στον αέρα είτε δεν είναι, αποτυπώνει ανάγλυφα τις αγκυλώσεις του ελληνικού πανεπιστημίου (όλων των συν-παικτών).
Αυτό το άρθρο με κάνει να θέλω να μιλάω μέχρι να λιποθυμίσω. Τόσα έχω να πώ για τη σχολή μου. Θα διαλέξω να μην πω τίποτα.
Βάλτε όμως και μια ακόμα κατηγορία φοιτητών Φυσικής ΑΠΘ:
Αυτούς που μπήκαν στη σχολή με τεράστια όρεξη και αγάπη για τη Φυσική (είδα κι έπαθα να πείσω τους πάντες ότι δεν θέλω τη σίγουρη δουλειά της Φαρμακευτικής), αλλά απογοητεύτηκαν από τη συγκεκριμένη σχολή τόσο πολύ που δεν λέγεται, και οι στεναχώριες που έχουν φάει από τη σχολή αυτή είναι απίστευτες. Όπως και η προσπάθεια που έχουν κάνει για να μην στραγγιχθεί από μέσα τους κάθε αγάπη για την επιστήμη αυτή.
Να προσθέσω, επίσης, ότι σύμφωνα με στοιχεία της Γραμματείας του τμήματος, ο μέσος χρόνος αποφοίτησης υπολογίζεται στα 7,5 χρόνια στο Φυσικό ΑΠΘ, και όχι στα 6 (το ίδιο ακριβώς είχα δει και στο οπισθόφυλλο της Ελευθεροτυπίας πριν κάποιο καιρό να λέγεται για το Φυσικό Αθήνας). Αν κάνω λάθος διορθώστε με.
Αξιέπαινη κάθε προσπάθεια των ΕΥ αλλά όσο η μορφή των εισαγωγικών εξετάσεων στα πανεπιστήμια έχει αυτή τη μορφή που έχει τώρα με το ανούσιο στρεσάρισμα των μαθητών που οδηγεί στο ξεφούσκωμα τους στο κρίσιμο 1ο έτος και όσο το πανεπιστήμιο χρησιμοποιείται για την μείωση των ποσοστών ανεργίας της χώρας με εισαγωγή υπεράριθμων φοιτητών δυστυχώς δεν γίνεται τίποτα. Π.χ. το 50% των φοιτητών που δεν παρουσιάζονται στις συναντήσεις των ΕΥ θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι αυτοί που δεν θα έπρεπε να έχουν μπει καν στη σχολή.
Δυστυχώς αυτή την εποχή της αποθέωσης του βολέματος, του μέσου και της αρπαχτής υπάρχει μια γενικότερη απαξίωση του ρόλου της σωστής εκπαίδευσης και του εκπαιδευτικού στη χώρα όσο και αν ακούγεται παντού το αντίθετο. Αυτή η κοινωνική απαξίωση των σπουδών οδηγεί και πολλούς από τους φοιτητές στην αδιαφορία για τις σπουδές τους.
Πολυ χρησιμη η αναλυση κυριως επειδη δειχνει το μεγαλο ενδιαφερον για τους νεους φοιτητες. Και μονο αυτο αν μπορουσε να περασει σαν μηνυμα στα παιδια θα ειχε νομιζω καλο αποτελεσμα.
Αν δεχτουμε οτι ο πρωτος χρονος των σπουδων θα παει λιγο χαμενος ουτως η αλλως για ευνοητους λογους, τοτε ειναι ισως και μια καλη ευκαιρια για το τμημα να προσπαθησει με ενα χαλαρο αλλα εξυπνο syllabus να κερδισει οσο πιο πολλους νεους φοιτητες για τη συνεχεια. Προσωπικα εχω δει οτι μια προσεγγιση που στηριζεται στη διδασκαλια της ιστοριας της επιστημης (πως εφτασε στο σημειο αυτο η συγκεκριμενη επιστημη) με παραδειγματα και εκπονηση εργασιων ειναι ενας καλος τροπος να αλλαξει την νοοτροπια των παιδιων απο αποστηθιστικες μηχανες σε εν δυναμει νεους επιστημονες. Ενα τετοιο μαθημα θα μπορουσε να διδασκεται απο τα πιο εμπειρα μελη ΔΕΠ, οι οποιοι θα χρησιμοποιουσαν και προσωπικες τους αναφορες (μιλησα καποτε με τον ταδε νομπελιστα για το συγκεκριμενο, η ο λογος που εγω ειμαι σ αυτο το χωρο ειναι γατι στην ηλικια σας..)
FrapDigo λέει:
«Αυτό το άρθρο με κάνει να θέλω να μιλάω μέχρι να λιποθυμίσω. Τόσα έχω να πώ για τη σχολή μου. Θα διαλέξω να μην πω τίποτα.»
Αυτά που γράφεις μας στενοχωρούν περισσότερο από όλα τα άλλα. Είμαι βέβαιος ότι θα ήθελες να πεις πολλά για τις δικές μας ευθύνες και τα δικά μας χάλια. Και στα περισσότερα θα έχεις δίκιο. Όμως το αυτομαστίγωμα δεν είναι λύση. Μόνον η συνεχής προσπάθεια για το αυτονόητο που είναι τελικά και ο γόρδιος δεσμός στο πρόβλημα που λέγεται ελληνικό πανεπιστήμιο. Για να παραφράσω τον ποιητή: «Όπου και να σας βρει το κακό αδελφοί, εφαρμόσατε περισσότερη ακαδημαικότητα».
@Κ
αυτά είναι τα συμπεράσματα και όχι η μελέτη που έχει βάθος χρόνου πάνω από 15 χρόνια. Έχουμε κάνει όλες τις συσχετίσεις αλλά αναφέρονται εδώ κωδικοποιημένες και επιγραμματικά.
@FrapDigo
Η κατηγορία που περιγραφείς είναι πράγματι η δυσκολότερη και είναι ορατή στο τμήμα. Η λύση, όπως πάντα δεν είναι απλή, ένα είναι σημαντικό… να γνωρίζουμε τους φοιτητές, τα όνειρα τους και τα σχέδια τους άρα σύμβουλος σπουδών …. αλλά θα χρειαστούμε μέλη ΔΕΠ με όρεξη, αγάπη για το φοιτητή και την δουλειά τους και φοιτητές που αγωνίζονται να μάθουν.
@plorius
όμορφες ιδέες αλλά για ένα προ πανεπιστημιακό έτος και παίρνοντας την κατάσταση του ¨χαβαλέ¨ για το πρώτο έτος σπουδών παγιωμένη και αμετακίνητη … κάτι σαν μια παγκόσμια σταθερά.
@Λουκάς Βλάχος
Δηλαδή είναι cohort study μεγάλης διαρκείας.Οταν τελειώσει,βγάλτε τα αναγκαία συμπεράσματα.Π.χ. μπορείτε να δείτε πόσοι από αυτούς που δεν ήρθαν σε επαφή μαζί σας τελείωσαν πριν τα 6 έτη.
Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω πώς ενώ κατά το δοκούν όλοι τελειώνουν στο ελληνικό πανεπιστήμιο και δεν υπάρχει καμιά δυσκολία στις εξετάσεις,στο Φυσικό το 50% χρειάζεται 2 έτη επιπλέον από τον κανονικό χρόνο φοίτησης για να τελειώσει και το 50% τελειώνει σε περισσότερα από 6 έτη.
Πώς συμβαίνει αυτό το μυστήριο πράγμα σε μια τόσο εύκολη σχολή,μη ανταγωνιστική.Εχετε υπόψη σας ποιος είναι ο μέσος χρόνος αποφοίτησης στις αντίστοιχες σχολές εξωτερικού π.χ. στην Αγγλία?
Στα πόσα χρόνια δηλαδή θα τελείωνε στην Αγγλία ο φοιτητής που στην Ελλάδα χρειάζεται 6+ έτη?
Ποιο είναι το επίπεδο της δυσκολίας των εξετάσεων σε σχέση με αυτό των σχολών εξωτερικού?
Φαντάζομαι στην Αγγλία π.χ. οι εξετάσεις θα είναι τρομερά δύσκολες αλλά οι φοιτητές γίνονται τέτοια τσακάλια μόλις πατούν το πόδι τους στη γηραιά Αλβιώνα,που τις περνούν απνευστί και τελειώνουν κανονικά.
Και εκείνα που γράφετε οτι οι φοιτητές έχουν καλομάθει με το φροντιστηριακό σύστημα διδασκαλίας,τα ευέλικτα τμήματα κτλ.
Από πότε τα φροντιστήρια έγιναν τμήμα της εκπαίδευσης ώστε ν ατα λαμβάνουμε υπόψη στις αναλύσεις επιδόσεων?Κατά τη γνώμη σας τα φροντιστήρια έδωσαν στους φοιτητές γνώσεις,που όπως λέτε σταδιακά μειώνονται στο πρώτο έτος,ή είναι παντελώς άχρηστα και επιζήμια?
Και πώς γίνεται φοιτητές που επέτυχαν και έχουν γνώσεις όπως λέτε να δυσκολεύονται με τις εξετάσεις των μαθημάτων?
Είναι μερικά εντελώς ασήμαντα ζητήματα.
Πολύ καλή η ανάλυση/μελέτη,
θα εστιάσω στο «Learn how to learn» γιατί το διάβασμα στο πανεπιστήμιο δεν έχει (και δεν πρέπει να έχει) σχέση με το διαβασμα στο λύκειο.
Θα ήθελα να συμπληρώσω, ότι καλό θα ήταν και για τους καθηγητές θα πρέπει να υπάρχει το «Learn how to teach».
Επειδή η αναφορά του κ. Βλάχου έχει ενδιαφέροντα στοιχεία, την ανέβασα και στο φόρουμ της Ομάδας Φοιτητών Νετρίνο στη διεύθυνση http://teamnetr.physics.auth.gr/forum/viewtopic.php?t=143
ώστε να τη διαβάσουν κι εκεί αναγνώστες που τους ενδιαφέρει τι γίνεται στο τμήμα Φυσικής ΑΠΘ.
@κ
Εχεις καποια σχεση με το τμημα; Μαλλον οχι γιατι δεν νομιζω οτι μπορεις να την χαρακτηριζεις ευκολη, κυριως για ενα κοινο στο οποιο μονο το 20% την ειχε σαν πρωτη επιλογη.Το να το συγκρινεις με σχολες οπως γεωπονια, δασολογια, οικονομικες σχολες ή φιλοσοφικη δειχνει απλως μια επιλεκτικη αποψη της πραγματικοτητας και παραγνωριση των δυσκολιων που περιλαμβανει μια σχολη με γνωστικο αντικειμενο εξ ορισμου δυσκολο στην κατανοηση.
@dynakop
Το εύκολη είναι ειρωνικό για την έρευνα του Λουκά Βλάχου που ουδέποτε θίγει αυτό το ζήτημα,περί της πραγματικής δυσκολίας της σχολής.
Δηλαδή π.χ. αν οι εισαχθέντες εξετάζονταν σε εξετάσεις παρόμοιας δυσκολίας τότε που υποτίθεται οτι πετούσαν,όταν διάβαζαν για πανελλήνιες,τι ποσοστά επιτυχίας θα έπιαναν?
Και να σχολιάσει και τη γελοία άποψη οτι το ranking της σχολής θα πρέπει να καθορίζει και τη δυσκολία αποφοίτησης(ευρέως διαδεδομένη μεταξύ »πεφωτισμέων» κύκλων,όσο και αν φαίνεται παράξενο).
Γενικά η έρευνα σαφώς παρουσιάζει λάθος μεθοδολογίας αφού αυθαίρετα υποθέτει οτι
1.Οι φοιτητές που δεν ενδιαφέρθηκαν να έρθουν σε επαφή με την ομάδα έρευνας είναι αδιάφοροι για τη σχολή ενώ αυτοί που ήρθαν σε επαφή ενδιαφέρονται και
2.Αυτοί που είναι αδιάφοροι ή δεν τους αρέσει η σχολή καθυστερούν περισσότερο να τελειώσουν.
Επίσης δεν κάνει κουβέντα για το πώς γίνεται και αυτοί ακόμα οι φοιτητές που ενδιαφέρονται και τους αρέσει η σχολή να τελειώνουν στα 6 έτη,δηλαδή να καθυστερούν κατά δύο έτη την αποφοίτηση.
Υπάρχει αυθαίρετη κατηγοριοποίηση σε τρεις κατηγορίες με βάση ψυχολογικά κριτήρια(αυτοί που έχουν ενδιαφέρον και θέλουν να σπουδάσουν φυσική,αυτοί που έχουν περιορισμένο ενδιαφέρον και αυτοί που δεν έχουν καθόλου ενδιαφέρον).
Ποιος έκανε εκτίμηση αυτού του ενδιαφέροντος ή μη ενδιαφέροντος?Αυτά είναι ψυχολογικές εκτιμήσεις.Δηλαδή άμα δηλώνει ο άλλος οτι ενδιαφέρεται,πώς ξέρεις οτι πραγματικά ενδιαφέρεται και όταν απουσιάζει πώς ξέρεις οτι δεν ενδιαφέρεται?Αυτά πρέπει να αποδειχτούν.
Αντί λοιπόν να ξεκινάμε από ψυχολογικές εκτιμήσεις περί ενδιαφέροντος,έλλειψης ενδιαφέροντος και δήλωσης ενδιαφέροντος που δεν ενδιαφέρουν κανένα,καλό θα ήταν να πατάμε στα αντικειμενικά στοιχεία και να κάνουμε ανάλυση στο έδαφος των πραγματικών επιδόσεων.
Στην περίπτωση αυτή τίθενται τα ακόλουθα ερωτήματα:
1.Ποιες είναι οι επιδόσεις του 68% των φοιτητών φυσικού που βρίσκονται στο μέσο της καμπύλης του Gauss?
2.Ποιες είναι οι επιδόσεις των φοιτητών φυσικού που ανήκουν στο τμήμα πάνω από την πρώτη στατιστική απόκλιση?
3.Ποιες είναι οι επιδόσεις των φοιτητών στο κατώτερο τμήμα,κάτω από την πρώτη απόκλιση προς τα κάτω?
Ετσι έχουμε και έτοιμες τις κατηγορίες.
4.Ποια είναι η συσχέτιση βαθμού στις πανελλήνιες και βαθμολογίας στο πτυχίο?
5.Ποια είναι η συσχέτιση βαθμού στις πανελλήνιες και απαιτούμενου χρόνου αποφοίτησης?
6.Ποια είναι η συσχέτιση βαθμού απολυτηρίου Λυκείου και επίδοσης στη σχολή.
7.Σε ποια μαθήματα οι φοιτητές εμφανίζουν τα υψηλότερα ποσοστά αποτυχίας και γιατί?
8.Ποια είναι η συσχέτιση βαθμού στο πτυχίο και αποτελέσματος στον ΑΣΕΠ?
9.Ποιων μαθημάτων η βαθμολογία αποτελεί καλύτερο κριτήριο πρόβλεψης για τη βαθμολογία στον ΑΣΕΠ?
10.Ποια η συσχέτιση αναγκαίου χρόνου αποφοίτησης και βαθμολογίας στον ΑΣΕΠ.
11.Ποια η συσχέτιση βαθμού στις πανελλήνιες και βαθμολογίας στον ΑΣΕΠ.
12.Βαθμοί συνδικαλιστών.Ποσοστό επιτυχίας συνδικαλιστών στον ΑΣΕΠ.
13.Συσχέτιση φοιτητών που επιλέγονται για μεταπτυχιακά με βαθμολογία πτυχίου
14.Συσχέτιση φοιτητών που επιλέγονται για μεταπτυχιακά με βαθμολογία στον ΑΣΕΠ
15.Σσχέτιση φοιτητών που επιλέγονται για μεταπτυχιακά με συνδικαλιστική δράση
16.Μαθήματα με μικρότερη από 10% αποτυχία στην εξεταστική.Εξήγηση.
17.Μαθήματα με αποτυχία μεγαλύτερη από 50% στην εξεταστική.Εξήγηση.
18.Πορεία όσων εισχήχθησαν με τους καλύτερους βαθμούς στις πανελλήνιες.
19.Πορεία αριστούχων στη σχολή.Ποσοστά αριστούχων.Επιδόσεις αριστούχων στον ΑΣΕΠ και πόσο διαφέρουν από τις μέσες επιδόσεις των αποφοίτων.
Υπάρχουν τόσα πράγματα να ερευνήσεις αν φύγεις από τα σαθρά ψυχολογικά κριτήρια περί ενδιαφέροντος-μη ενδιαφέροντος για τα οποία δεν είσαι αρμόδιος να εκφέρεις γνώμη.
Επίσης.
20.Ποσοστά επιτυχίας αποφοίτων ξένων σχολών φυσικού στον ΑΣΕΠ ακι διαφορά από τα ποσοστά επιτυχίας των εγχωρίων αποφοίτων
21.Μέσος χρόνος αποφοίτησης αποφοίτων ξένων σχολών φυσικού,μέση βαθμολογία αποφοίτων σχολών φυσικού εξωτερικού και συσχέτιση χρόνου αποφοίτησης και βαθμολογίας των εν λόγω αποφοίτων με ποσοστά επιτυχίας στον ΑΣΕΠ.
Τόλμα να κάνεις αυτές τις έρευνες και μετά άσε τους παντογνώστες να σκούζουν για συμπεράσματα και ψυχολογικές εμβαθύνσεις.
@ Κ
Τί σχέση έχει το ΑΣΕΠ με το πρόγραμμα σπουδών του ΤΜ/ΑΠΘ?
Έλεος πια. Καταντήσαμε το Λύκειο προετοιμασία για τις εισαγωγικές στο Πανεπιστημίο. Και τώρα μετατρέπουμε το πανεπιστήμιο σε προετοιμασία για τις εξετάσεις ΑΣΕΠ. Δηλαδή καταντήσαμε σε αυτή τη χώρα να μετατρέψουμε το πρώτο 25% της ζωής μας (ή 33% σύμφωνα με το μέσο χρόνο ζωής) σε μια διαρκή προετοιμασία εξετάσεων που στο τέλος θα μας βάλει στο δημόσιο.
Κάναμε τους εφήβους μας πιο συντηριτικούς από τους γονείς τους και καταντήσαμε μια κοινωνία εξεταστο-λάγνων και δικτακτόρων των τυπικών προσόντων.
Κάποια στιγμή πρέπει να πουμε στους εφήβους μας ότι σκοπός της ζωής δεν είναι το μικραστικό όνειρο να μαζέψεις τα τυπικά προσόντα για να μπεις στο δημόσιο, αλλά σκοπός της ζωής είναι το όμορφο … να το σπουδάσεις, να το σκεφτείς, να το παράγεις και να το απολαύσεις.
Μέχρι τότε όσες αλλαγές και αν κάνουν, όσο καλές προθέσεις και αν έχουν και όσο και αν προσπαθήσουν εκεί στο τμήμα φυσικής, μαθηματικών, χημείας, …. φοβάμαι ότι θα συνατήσουν τοίχο.
@Λουκάς Βλάχος: «Η κατηγορία που περιγραφείς είναι πράγματι η δυσκολότερη και είναι ορατή στο τμήμα. «
Πόσο μάλλον όταν τη ζεί κανείς καθημερινά, και είναι η μεγαλύτερή του στεναχώρια. Σε κάνει να νιώθεις άχρηστος, και το χειρότερο: πάνω σε αυτό που έλεγες σε όλους ότι σου αρέσει περισσότερο από όλα. Το παλεύουμε όμως.
@Καλογήρου: «Είμαι βέβαιος ότι θα ήθελες να πεις πολλά για τις δικές μας ευθύνες και τα δικά μας χάλια.»
Όχι, τί νόημα θα είχε αυτό; Μην παρεξηγείτε το σχόλιό μου, προσπαθώ να μην είμαι προκατειλημμένος αρνητικά απέναντι σε μια τέτοια πρωτοβουλία. Εμένα με ενδιαφέρει μόνο να βελτιωθεί η σχολή. Δεν έχω χρόνο και δύναμη (πλέον) για κατηγορίες και αποδόσεις ευθυνών. Εκτός και αν έβλεπα ψέματα από κάποιον καθηγητή στα σχόλια, εκεί δεν θα άντεχα.
Ας βελτιωθούν τα άσχημα της σχολής, και ας ζήσουν μετά όλοι καλά κι εμείς καλύτερα, κακίες δεν κρατάμε. Απλά διαλέγω να μην μιλήσω για το θέμα για δύο λόγους:
1) Θα χρειαστεί να επεκταθώ στα θέματα της σχολής που ενδιαφέρουν μόνο όσους είναι στο τμήμα.
2) Από όσα έχω δεί στο τμήμα Φυσικής ΑΠΘ, είμαι δυστυχώς πολύ απαισιόδοξος για οποιαδήποτε βελτίωση. Πόσο μάλλον όταν ταυτόχρονα προσπαθώ να ξεπεράσω την απογοήτευση από το τμήμα και να εστιάσω στη Φυσική. Αυτό από μόνο του είναι δύσκολο.
@xB
Δεν καταλαβαίνεις τις αλχημείες που κάνουν.
Μιλάνε για ενδιαφέρον-μη ενδιαφέρον του φοιτητή.Το ζήτημα είναι ποιος και με ποια κριτήρια κρίνει την ύπαρξη ή όχι ενδιαφέροντος.
Π.χ. φοιτητής τελειώνει στα 4 έτη με καλό βαθμό.Τεκμαίρεται οτι έχει ενδιαφέρον ή όχι?
Φοιτητής τελειώνει στα 6 έτη με μέσο βαθμό.Τι ενδιαφέρον έχει?
Φοιτητής τελειώνει στα 8 έτη με μέτριο βαθμό.Πόσο είναι το ενδιαφέρον?
Οπότε έρχομαι και λέω,τι να την κάνεις την έννοια του ενδιαφέροντος από τη στιγμή που η βαθμολογία και ο χρόνος αποφοίτησης σου το δείχνουν?Ωστόσο αυτοί επιμένουν στη χρήση της άχρηστης έννοιας διότι για αυτούς έχει μια πολύ συγκεκριμένη χρησιμότητα.
Αυτό φαίνεται και από την παραπάνω μελέτη που ούτε καν δοκίμασε να θέσει υπό αμφισβήτηση κάποια ερωτήματα.
Δηλαδή πετάει οτι από τη στιγμή που δεν ήρθαν κάποιοι φοιτητές σε επαφή με την ερευνητική ομάδα τεκμαίρεται οτι δεν έχουν ενδιαφέρον για της σχολή.Τώρα λες,πώς είναι δυνατή μια τέτοια υπερβολική παρουσίαση?Είναι,γιατί βολεύει πολλούς.
Γιατί αν για παράδειγμα κάποιος από αυτούς που τώρα δεν παρουσιάστηκαν στην ομάδα τελειώσει στα 4 χρόνια κανονικά(επίδοση πολύ άνω του μέσου όρου) αυτός δε θα μπορεί να πει είμαι καλός,τελείωσα κανονικά γιατί θα έχει σταμπαριστεί ως μη έχων ενδιαφέρον.
Αντίθετα κάποις μπορεί να τελειώσει στα 7 χρόνια με μέτριο βαθμό και να έχει σταμπαριστεί ως ενδιαφερόμενος.
Κατάλαβες λοιπόν τι κρύβεται πίσω από αυτές τις αυθαίρετες εκτιμήσεις?
Π.χ. ο αριστούχος παρουσιάζεται στον καθηγητή και ο καθηγητής του αρνείται το μεταπτυχιακό με την αιτιολογία οτι δεν έχει δείξει ενδιαφέρον.
Ταυτόχρονα δίνει το μεταπτυχιακό στο συνδικαλιστή ή στο βυσματία με μέτριο βαθμό με την υποκειμενική δικαιολογία οτι έχει δείξει ενδιαφέρον.
Δηλαδή το όλο ζήτημα ενδιαφέροντος και ελεύθερης εκτίμησης αυτού λύνει τα χέρια του καθηγητή και του δίνει απεριόριστη εξουσία.
Εάν όμως κάποιος τολμηρός φοιτητής καταφέρει να κάνει την έρευνα και να αποδείξει οτι οι ευννοημένοι των καθηγητών πατώνουν στον ΑΣΕΠ ή οτι υπάρχει τεράστια συσχέτιση ανάληψης μεταπτυχιακού και βυσματικότητας ή συνδικαλιστικής δράσης,τότε το ζήτημα τίθεται σε άλλες διαστάσεις και όλοι αυτοί στριμώχνονται.
Πρέπει όμως τα άτομα αυτά να είναι ανεξάρτητα και να μην υπολογίζουν τις αντιδράσεις και τις εχθρότητες που θα δημιουργηθούν όταν καταγράψουν το πραγματικό και το αυτοννόητο.
@ Κ
Το ερώτημα που πρέπει πρώτα να θέσεις είναι το εξής: Πόσες είναι οι αιτήσεις για τα μεταπτυχιακά και πόσες οι προσφερόμενες θέσεις; Έχω την εντύπωση ότι ειδικά για το ΤΜ/ΑΠΘ όσοι έχουν ένα βαθμό όχι κάτω του μετρίου γίνονται δεκτοί στα προσφερόμενα από το τμήμα μεταπτυχιακά.
Τουλάχιστον πριν από μια δεκαετία που είμουν εγώ εκεί έτσι ήταν η κατάσταση και μάλιστα σε κάποια μεταπτυχιακά ούτε καν συμπληρωνόταν ο αριθμός εισακτέων γιατί δεν υπήρχε ενδιαφέρον.
«Κ» και ξερό ψωμί πάντως!
Δυστυχώς δεν έχω το χρόνο που θέλω για να διαβάσω όλα τα σχόλια, εντούτοις μία επισήμανση προς τον κο Βλάχο. Όταν πέρυσι αναρτήθηκε ο διαχωρισμός των φοιτητών για την ΕΥ, δε βρήκα το όνομά μου και ήρθα σε επικοινωνία μαζί σας. Κατόπιν υποδείξεως σας μίλησα σε έναν από τους υπεύθυνους καθηγητές (δεν έχει ιδιαίτερη σημασία ποιον, δε θέλω άλλωστε να φανεί σα μομφή εναντίον του συγκεκριμένου καθηγητή, τον οποίο και δε γνωρίζω πέραν αυτού του συμβάντος), ο οποίος μου πρότεινε να βρω εγώ τους υπόλοιπους φοιτητές της ομάδας του και να έρθω ξανά σε επαφή μαζί του. Φυσικά, κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο από μέρους μου, μόλις είχα έρθει στη σχολή και δε γνώριζα τα παιδιά, ούτε ο ίδιος προσπάθησε να οργανώσει κάποια συνάντηση, οπότε δυστυχώς δεν έλαβα ποτέ την ενημέρωση που θα ήθελα (γιατί τυχαίνει πράγματι κάποιοι από εμάς να είμαστε στο Φυσικό από επιλογή μας). Δε θέλω με το σχόλιο αυτό να αναιρέσω τα λεγόμενά σας, απλά να αναδείξω και μία άλλη όψη του ζητήματος
@kevang
Ευχαριστώ για την επισήμανση, θα την αναφέρω στη ΓΣ την Δευτέρα. Στην αναφορά γραφούμε ότι θα πρέπει να ορίζονται σε αυτή την επιτροπή μόνο όσοι καθηγητές ενδιαφέρονται να είναι σύμβουλοι σπουδών. Αυτά τα φαινόμενα είχα στο μυαλό μου…. λυπάμαι αλλά το πρόβλημα πάντα έχει τουλάχιστον δύο όψεις…δεν ζούμε σε κοινωνία αγγέλων. Θα χαρώ πολύ αν έρθετε στο γραφείο να μιλήσουμε και αν μπορώ να σας φανώ χρήσιμος, έστω και καθυστερημένα θα είναι χαρά μου.
@Σιωπηλή Πλειοψηφία
Μου άρεσε το Learn how to Teach… αχ αυτή η σιωπηρή πλειοψηφία… αν μίλαγε θα μαθαίναμε πολλά.
κ Βλαχο
πριν αποριψετε την προταση μου σαν ανεδαφικη να σας πω μονο οτι δυο γενιες φοιτητων στο MIT και αλλες δυο γενιες στο Harvard ετσι διδαχτηκαν Βιολογια στον πρωτο χρονο (απο Luria και Watson αντιστοιχα). Αν δεν κανω λαθος και ο Feynman εκανε παρομοιο μαθημα στο Caltech για πολλα χρονια.
@plorius
Δεν την απορρίπτω την σκέπτομαι και μου αρέσει, θα την συζητήσω με την επιτροπή που επεξεργάζεται το νέο πρόγραμμα σπουδών που πιθανά θα ισχύει από το 2009. Για τα τμήματα φυσικής ανά το κόσμο είναι μια πρωτοτυπία.
Μην ξεχνάς οτι καθηγητές που θα ενθουσιάσουν τους φοιτητές στο επίπεδο που ανέφερες δεν έχουμε… κάθε χρόνο στην υποδοχή των πρωτοετών ψάχνω για καθηγητές του ύφους που ανέφερες και δεν βρίσκω εύκολα… σας το εχω πει πολλές φορές τα προβλήματα μας δεν εστιάζονται στους φοιτητές, αυτοί πλάθονται και αλλάζουν… εμείς (τα μέλη ΔΕΠ) είμαστε το κύριο πρόβλημα που στη πλειοψηφία μας έχουμε σταματήσει να μαθαίνουμε και να βελτιωνόμαστε..
Σκέφτομαι εδώ και καιρό να αρχίσω ένα site σαν το παρακάτω:
http://axiologisikathigiton.wordpress.com/
Λέω να αρχίσω από το Φυσικό ΑΠΘ, μια και υπάρχει ενδιαφέρον. Τι λέτε;
Το σίγουρο είναι ότι θα πέσει γέλιο. Και ότι φυσικά μόνο αυτό θα πέσει.
Πέρα από την πλάκα, θα έχει ενδιαφέρον, αλλά μόνο αν γίνει γνωστό σε πολλούς φοιτητές του τμήματος.
@ Θέμης
«…Σκέφτομαι εδώ και καιρό να αρχίσω ένα site σαν το παρακάτω…»
Είναι κι αυτός ένας τρόπος να κάνει κανείς καινούργιους …»φίλους».
Καλά, από φίλους … Πού να σου λέω πόσες ευχετήριες κάρτες έλαβα το Πάσχα ! :)
Δε διάβασα όλα τα σχόλια, αλλά ως απόφοιτος του τμήματος θα ήθελα να καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία. Κατ’ αρχάς θα ήθελα να πω πως οι παρατηρήσεις του κ. Βλάχου είναι απόλυτα ορθές.
Μπήκα στο φυσικό το 2000 και αποφοίτησα το 2005.
Δεν ήταν η πρώτη μου επιλογή, ήταν η 12η. Δεν ξαναέδωσα εξετάσεις. Αν εξαιρέσουμε τα υποχρεωτικά εργαστήρια, οι παρακολουθήσεις μαθημάτων περιορίστηκαν στο πρώτο εξάμηνο και στις αρχές του δευτέρου. Έκτοτε δεν ξαναπαρακολούθησα μάθημα. Γιατί? Γιατί κατάλαβα πως η παρακολούθηση δεν είναι αναγκαία για να περάσω τα μαθήματα. Η επαφή μου λοιπόν με τη σχολή κρίνεται μηδαμινή. Ούτε καν ψήφιζα στις εκλογές. Μάλλον ανήκω στην κατηγορία Γ του κ. Βλάχου.
Την πλειοψηφία των μαθημάτων τα πέρασα με την πρώτη και με μάξιμουμ διάβασμα μιας εβδομάδας. Δεν είμαι ιδιοφυία. Τα περισσότερα τα πέρασα με 6 και 7 απλώς διαβάζοντας επιλεγμένα κεφάλαια και παλιά θέματα. Ναι, η τάση των καθηγητών να επαναλαμβάνουν τα ΙΔΙΑ θέματα είναι τραγική.Να με συγχωρείτε κ. Βλάχο αλλά δικό σας μάθημα, Ανάλυση ΙΙ αν θυμάμαι καλά, το πέρασα με 4 μέρες διάβασμα…
Τελείωσα λοιπόν στα 5 χρόνια, με βαθμό πτυχίου 6,7, με δύο (ή μήπως τρεις?) χαμένες εξεταστικές λόγο καταλήψεων και με μειωμένο ενδιαφέρον όσον αφορά την επιστήμη της φυσικής. Το ομολογώ δεν ξέρω φυσική. Δεν ξέρω φυσική για φυσικός.
Όσοι λένε πως η φυσική είναι δύσκολη έχουν δίκιο. Όσοι λένε ότι το Φυσικό είναι δύσκολη σχολή, λένε απλώς ψέμματα. Είναι δύσκολο να αριστεύσεις, όχι να πάρεις το πτυχίο.
Ωστόσο, μέσα στη γενική μου αδιαφορία, βρήκα στην πορεία κάτι να με τραβήξει. Την ηλεκτρονική. Όταν πήγα να ζητήσω διπλωματική στο τελευταίο έτος, ο καθηγητής με έβλεπε για πρώτη φορά στη ζωή του, αλλά προς τιμήν του, είδε το ενδιαφέρον και τις γνώσεις μου και μου έδωσε θέμα. Τρία χρόνια μετά, και τελειώνοντας το μετα/ιακό Ρ/Η στο ίδιο τμήμα, ξέρω πως τελικά αν έχεις μεράκι και ανθρώπους να πιστέψουν στις δυνατότητες σου υπάρχει ελπίδα.
Οι προτάσεις του κ. Βλάχου είναι σε σωστή βάση. Αλλά η δική μου αίσθηση είναι η εξής:
Το ελληνικό πανεπιστήμιο χρειάζεται
Α) Φοιτητές που να μην σπουδάζουν από αγγαρεία – όπως εγώ αρχικά (θέμα εκπαι/ικού συστήματος και κοινωνικής παιδείας κυρίως)
Β) Καθηγητές με μεράκι και διορατικότητα
Με συγχωρείτε για το μακροσκελές του κειμένου
παιδια ειμαι πρωτοετης φοιτητης και δεν πατησα καθολου στις ωρες συνσντησης με τον συμβουλο σπουδων μου πραγμα το οποιο εχω μετανιωσει τωρα. μηπως ξερει κανεις πως μπορω να βρω ποιος ειναι. ευχαριστω πολυ προκαταβολικα
K λέει:
«Π.χ. ο αριστούχος παρουσιάζεται στον καθηγητή και ο καθηγητής του αρνείται το μεταπτυχιακό με την αιτιολογία οτι δεν έχει δείξει ενδιαφέρον.
Ταυτόχρονα δίνει το μεταπτυχιακό στο συνδικαλιστή ή στο βυσματία με μέτριο βαθμό με την υποκειμενική δικαιολογία οτι έχει δείξει ενδιαφέρον.
Δηλαδή το όλο ζήτημα ενδιαφέροντος και ελεύθερης εκτίμησης αυτού λύνει τα χέρια του καθηγητή και του δίνει απεριόριστη εξουσία.»
Αγαπητέ Κ αυτά είναι επιστημνική φαντασία. Στο Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ οι κανόνες για την αποδοχή φοιτητών και φοιτητριών στα μεταπτυχιακά εδώ και δεκαετίες δίνονται με απόλυτη διαφάνεια και καθορίζονται με βάση αντικειμενικά κριτήρια. Για του λόγου το αληθές κοίταξε στην ιστοσελίδα του τμήματος http://www.physics.auth.gr στην 6σέλιδη ανακοίνωση με ημερομηνία 26.6.2008 «Διαδικασίες επιλογής υποψηφίων στα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τμ. Φυσικής»
Αν δεν βγάλετε από το κεφάλι σας αυτές τις απίστευτες αγκυλώσεις και απλουστεύσεις για τους καθηγητές και την «εξουσία» τους δεν θα δείτε ποτέ με καθαρό μάτι το ελληνικό πανεπιστήμιο. Το έχω γράψει πλλές φορές. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι στην Ελλάδα.
1. Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΤΡΑΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ…
2. Αναπτύξτε την ΛΟΓΙΚΗ και ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟ και μηδενίστε την Απομνημόνευση(«παπαγαλία»),…
3. Διατηρήστε ΥΨΗΛΟ «επίπεδο» Παραδόσεων και ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΕΣ εξετάσεις , έστω και άν ελάχιστοι προάγονται και αυτοί με βαθμό ισως 5
από τον SV1GZ πτυχιούχο Φυσικής Α.Π.Θ.,1973,…