Στον Κόκκορα υπάρχει ένα ενδιαφέρον άρθρο του Ανδρέα Ανδριανόπουλου σχετικά με τη σύνδεση της οικονομικής-κοινωνικής ανάπτυξης με τα πανεπιστήμια και το χάλι της Ελλάδας.
Παραθέτω μονάχα δυο παραγράφους ως teaser:
Από χρόνια η ανωτάτη παιδεία της χώρας είχε πάρει την κατρακύλα. Τα ελληνικά πανεπιστήμια – με ελάχιστες είναι η αλήθεια εξαιρέσεις – ήταν αδύνατον να συγκριθούν και με τα μέτρια ακόμη ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού – και της Ευρώπης ειδικότερα. Για τα αντίστοιχα των ΗΠΑ δεν θα μπορούσε να γίνει σοβαρός λόγος, και λόγω διαφορετικών υποδομών αλλά και λόγω συγκλονιστικά μεγαλύτερης χρηματοδότησης.
Το ζήτημα που προκύπτει δεν είναι θεωρητικό. Ούτε και έχει απλά να κάνει με το επίπεδο των σπουδών και τις ανάγκες καθηγητών και φοιτητών. Το πρόβλημα συνδέεται με τις προοπτικές της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας και με την θέση που αυτή θα ήθελε να διεκδικήσει στην διεθνή κλίμακα παραγωγικής δυναμικής αλλά και εθνικής σημασίας. Κανένας σήμερα δεν παίρνει στα σοβαρά χώρες με αδύναμη οικονομική βάση. Όταν η ανωτάτη παιδεία βρίσκεται όμως σε άθλιο επίπεδο η πορεία της χώρας είναι προς την κατεύθυνση της εξαθλίωσης και της παρακμής.
Greek University Reform Forum 
Σχολιάζει ο Θέμης στο άρθρο στον Κόκκορα…
…κι έχει φυσικά δίκιο!
Θα είμαι πιο αυστηρός με τη Νέα Δημοκρατία γιατί έχασε τη μοναδική ευκαιρία να κάνει αυτές τις μεταρρυθμίσεις σε μια εκπληκτική περίοδο για διάφορους λόγους:
1) Μετά από σχεδόν 20 χρόνια στην αντιπολίτευση, με μοναδικό διάλειμμα στις αρχές του ‘90, η ΝΔ μπορούσε όντως να εφαρμόσει κάτι το ρηξικέλευθο ως απάντηση στις προεκλογικές υποσχέσεις της για εξυγίανση σε όλους τους τομείς και σε αντιδιαστολή με τις πολλές λανθασμένες κινήσεις του ΠΑΣΟΚ.
2) Τα δημοσιονομικά της χώρας πήγαιναν ιδιαίτερα καλά με ρυθμούς ανάπτυξης 3-4%, πιο πάνω απ’το μέσο όρο της ΕΕ. Με άλλα λόγια διανύουμε μια περίοδο «παχιών αγελάδων» και τις μεταρρυθμίσεις τις κάνεις ακριβώς όταν η Οικονομία σου μπορεί να τις αναρτήσει σε περίπτωση που κάτι δε δουλέψει όπως το προέβλεψες.
3) Η Ελλάδα βρισκόταν σε μια σπάνια περίοδο εθνικής γαλήνης και ομόνοιας μετά την επιτυχημένη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, της κατάκτησης του Euro, μέχρι και της… επιτυχίας της Παπαρίζου στη Eurovision. Γιατί πρέπει να περιμένουμε μια οικονομική ύφεση ή, ω μη γένοιτο, κοινωνική κρίση για να προβούμε στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, ιδιαίτερα σε θέματα όπως το εκπαιδευτικό που υπάρχουν ήδη τεκμηριωμένες προτάσεις για το πώς πρέπει να κινηθούμε;
@KM
1) Οχι, δεν μπορούσε. Οι προεκλογικές υποσχέσεις της ήταν αυτό που ήθελαν να ακούσουν όλοι. Η όποια εξυγείανση θα έφερνε πολλούς δικούς της σε θέση υπόδικου και δεν επρόκειτο να γίνει. Οσοι πίστευαν τέτοια πράγματα ήτο από πολύ καλοπροαίρετοι έως αφελείς. Απόδειξη (μία από πολλές): Η μη-τιμωρία των εμπλεκομένων στο «βρώμικο 99» του ΧΑΑ
2) Ούτε αυτό είναι έτσι. Απλά, ένα μικρό μέρος του μαύρου χρήματος εμφανίζεται ως ανάπτυξη, τη στιγμή που οι έχοντες ως μόνο εφόδιο ζωής τη δουλειά τους κάθε άλλο παρά περίοδο παχιών αγελάδων διανύουν. Ο Αλογοσκούφης καθόλου άδικο δεν είχε που αναπροσάρμοσε το ΑΕΠ, και ας έλαβε τις «καθιερωμένες» αντιπολιτευτικές απαντήσεις.
3) Γαλήνη και ομόνοια και μάλιστα «εθνική» δεν αντιλαμβάνομαι. Οχι πως υπάρχει «ένταση», αλλά άλλο πράγμα η ηρεμία όσων α) βολεύονται β) αναζητούν θέση στη νέα μοιρασιά γ) χρωστούν πολλά στις τράπεζες για να διαμαρτυρηθούν, και άλλο πράγμα η εθνική σύμπνοια που οδηγεί σε περιόδους δόξας. Από αυτό απέχουμε πολύ…
Ο Ανδριανόπουλος, στο συγκεκριμένο κείμενο, πολύ καλά τα λέει. Μόνο που δεν έχει αρκετούς ακροατές, ούτε αυτός ούτε και αρκετοί άλλοι. Βλέπετε, η «ελεύθερη τηλεόραση» είναι ελεύθερη για όσους εκπέμπουν και όχι για όσους λαμβάνουν…
Δια τον κ. Θέμη
Πως θα αξιολογούσατε ενα Επιστήμονα σε Ελληνικό Παναπιστήμιο ή Πολυτεχνείο που για 20 έτη εκανε μία(1) Δημοσίευση στην οποία ελυνε το τελευταίο Θεώρημα του Φερματ ;
Αυτό είναι ακραίο παράδειγμα που φυσικά κανένας δείκτης δεν μπορεί να αποδώσει αξιόπιστα. Θα έβαζα ένα αστεράκι και θα έλεγα ότι έχει μία δημοσίευση αλλά πολύ ρηξικέλευθη.
Κύριε Κονδυλάκη,
ο παραπάνω επιστήμονας θα έπρεπε να απολυθεί απ’το πανεπιστήμιο ήδη απ’το 2ο-3ο χρόνο που θα δούλευε αν δεν είχε καμία δημοσίευση. Μετά από 17-18 χρόνια, όταν θα έλυνε επιτυχώς το Θεώρημα θα μπορούσε το πανεπιστήμιο να τον επιβραβεύσει αναγορεύοντάς τον Επίτιμο Καθηγητή.
Όμως δε μπορούμε να περιμένουμε τα ΑΕΙ να επενδύουν στα υποπαραγωγικά «φαινόμενα» ή, στο άλλο άκρο, υπερπαραγωγικούς που κάνουν δημοσιεύσεις για χαρτοπόλεμο (μηδενικής ή σχεδόν αξίας).
Συμφωνώ με τον Κωνσταντίνο και ρωτώ: Πόσοι και ποιοι είναι οι έλληνες επιστήμονες που έχουν ανάλογο έργο;
Και γω συμφωνώ. Αν δηλαδή όλοι οι νεοπροσληφθέντες Μαθηματικοί δήλωναν ότι δεν έχουν δημοσιεύσεις επειδή προσπαθούν να αποδείξουν το θεώρημα του Φερμάτ τι θα τους λέγαμε: εύγε, συνέχισε, πάρε και προαγωγή και μονιμότητα;
Ας υπο ΣΚΕΨΗ(εις)[OXI OXI OXI να «δούμε»] θεωρήσουμε ως σχετική απάντηση μου (οχι πλήρης) στο θέμα μας «της αξιολογήσεως των Πανεπιστημίων» την παράκληση μου να μελετήσετε ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ την συνεισφορά μου ,εις την αγγλική γλώσσα στον δικτυακό τόπο στο Ιντερνετ της Ευρωπαικής Ενωσης
http://Europa.eu.int
with title(«subject’) :»On the UNDERSTANDING of the QUALITY of SCIENTIFIC RESEARCH » date created 16-Aug(8)-2006 and date edited 17-Aug(8)-2006 in the section «DEBATE EUROPE » and its subsection «Feeling towards Europe and Union’tasks» …
as well as please STUDY the additional contributions of mine in the same section and its subsection of the «DEDATE EUROPE» at Internet site: http://Europa.eu.int because I think they may stimulate your scientific thinking and intelligence…
Σας εύχομαι καλό Καλοκαίρι
και θα λείψω για σύντομες διακοπές…
Σήφης , SV1GZ , Κυριακή-3-Ιουνίου(6)-2007
Internet site : http://homepages.ncmr.gr/~joseph