Κάποιος έγραψε στο διαδίκτυο ότι κανείς πρέπει πιά να κάνει φόνο σε ελληνικό πανεπιστήμιο για να τιμωρηθεί. Ακόμα και όταν ένας φοιτητής καταθέσει μιά καταγγελία, το πιθανότερο είναι οι διοικητικές αρχές του πανεπιστημίου να κουκουλώσουν το ζήτημα. Το σκεπτικό μπορεί να είναι «να μην δυσφημιστεί το πανεπιστήμιο», ή «δεν είναι συναδελφικό» ή «ο καταγγελλόμενος έχει ισχυρές πολιτικές διασυνδέσεις». Ως αποτέλεσμα, έχει επικρατήσει πλήρης ατιμωρησία. Ή μάλλον, ο πιό σίγουρος τρόπος για να τιμωρηθείς είναι να προβείς σε καταγγελίες, όπως ο μακαρίτης Στέλιος Αλεξανδρόπουλος του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Οι αντιδεοντολογικές συμπεριφορές ξεκινούν από απλή αδιαφορία και τεμπελιά. Ο καθηγητής μπορεί να στέλνει τον διδακτορικό φοιτητή του να κάνει μάθημα. Μπορεί να αργεί συστηματικά ή να μην εμφανίζεται καθόλου στο μάθημα. Αλλά υπάρχουν και πολύ χειρότερες συμπεριφορές, όπως καθηγητές να φλερτάρουν με φοιτήτριες (για καθηγήτριες με φοιτητές δεν έχω ακούσει …). Αυτό κι αν είναι απαράδεκτο, να χρησιμοποιεί κανείς την εξουσία που έχει πάνω στους φοιτητές του για αισχρό προσωπικό όφελος. Παλιά είχα ακούσει περίπτωση φοιτήτριας την οποία καθηγητής έκοβε επανειλημμένα στο μάθημά του επειδή δεν δεχόταν να κοιμηθεί μαζί του. Για να πω την αλήθεια, μου φάνηκε τόσο χοντρό που αμφισβήτησα τα λεγόμενα της φοιτήτριας. Σκέφτηκα μήπως είναι δικαιολογία για την αδυναμία της να αποφοιτήσει. Όμως μετά από αυτά που ακούω, όλα πλέον είναι πιθανά. Η ελληνική κοινωνία περνάει μιά φάση του «όλα επιτρέπονται» και «ο καθένας για την πάρτη του». Όσοι μάλιστα καταγγέλλουν ανήθικες συμπεριφορές είναι «ηθικολόγοι», ενίοτε και «απολιτίκ».
Είναι φυσικό οι φοιτητές να φοβούνται να κάνουν καταγγελίες για τέτοια θέματα για να μη βρουν το μπελά τους. Αυτό που θέλω να πω στους φοιτητές που διαβάζουν αυτό το μπλογκ είναι το εξής: είμαι διατεθειμένος να κάνω τη δημόσια καταγγελία για χάρη σας, αρκεί να ξέρω ότι η καταγγελία είναι βάσιμη. Το διαδίκτυο δίνει τη δυνατότητα ευρείας δημοσιότητας. Όπως είπε και ο Rebel, name and shame! Δεσμεύομαι να σεβαστώ την ανωνυμία σας (εκτός κι αν με βασανίσει η ΚΥΠ, εκεί δεν υπόσχομαι τίποτα… ). Αν έχετε λοιπόν να κάνετε οποιαδήποτε καταγγελία, είτε πρόκειται για απλή παραμέληση καθήκοντος, είτε για σοβαρή κατάχρηση εξουσίας, επικοινωνήστε μαζί μου και θα χαρώ να την δημοσιεύσω. Όντας στο εξωτερικό, η πιθανότητες να υποστώ αντίποινα είναι περιορισμένες. Eκτός κι αν στείλουν τίποτα φουσκωτούς από την Αθήνα :=)
Πολύ ωραία τα λέτε κ. Λαζαρίδη αλλά δυστυχώς στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν υπάρχουν αποδείξεις για αυτά που συμβαίνουν. Και εγώ ξέρω πολλά που γίνονταν και στη δική μου και σε άλλες σχολές.
Μέχρι και αλλαγή βαθμών έγινε μπροστά μου επειδή κάποιος ανήκε σε συγκεκριμένη κομματική παράταξη αλλά άντε να το καταγγείλεις, να το αποδείξεις, να τιμωρηθεί ο καθηγητής και να βγείς και εσύ αλώβητος από αυτή την ιστορία.
Σας πληροφορώ ότι το πιο πιθανό είναι να σε κάνουν τόπι στο ξύλο οι φουσκωτοί της παράταξης και να σε κόβουν στα μαθήματά τους και άλλοι καθηγητές γιατί ως γνωστόν είναι κλίκα, ή όπως αρέσκομαι εγώ να τους λέω «συντεχνία».
Αν και τα πράγματα αυτά στην Ελλάδα είναι λίγο δύσκολα, συγχαρητήρια για την πρόθεσή σας να δημοσιοποιήσετε κάτι το οποίο οι φοιτητές φοβούνται!
Με κάλυψε πλήρως ο fititakos!
Τα πράγματα περιπλέκονται στα Ελληνικά Πανεπιστήμια εξαιτίας των σχέσεων που έχουν οι παρατάξεις με τους καθηγητές. Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούμε καθηγητές να τρέφουν μια ιδιαίτερη συμπάθεια για φοιτητές που υποστηρίζουν την ίδια παρατάξη με εκείνους.
Επίσης, αποδείξεις πράγματι δεν υπάρχουν. Ξέρετε τι θα έκανα στη θέση ενός φοιτητή που κόβεται από το μάθημα χωρίς να περάσει από εξεταστική διαδικασία; Θα έπαιρνα ένα μαγνητοφωνάκι και θα κατέγραφα κρυφά τα όσα θα δήλωνε ο καθηγητής… όλη τη συνομιλία! Αυτό θα αποτελούσε απόδειξη… μα δεν αποτελεί λύση… διότι αν το έκανα, γνωρίζω καλά ότι το πτυχίο μου δεν θα το έπαιρνα ποτέ.
Πρόκειται για λεπτά ζητήματα, που όσο οι κλίκες -όπως τονίζει και ο φίλος πιο πάνω- υπάρχουν μες στα Πανεπιστήμια και επηρεάζουν αποφάσεις και ενέργειες, τότε δύσκολα θα βρεθεί λύση. Και οι φυσικά όσο κάποιοι καθηγητές θα προστατεύονται, άλλο τόσο θα δρουν ελεύθεροι και ανενόχλητοι.
Υπήρξε, από όσο γνωρίζω συμβάν αντίστοιχο με αυτό που λέτε στο ΤΕΙ Θεσ/νικης πριν κάποια χρονια.
Καθηγητής είχε επανειλειμμένα κάνει «ανήθικες» προτάσεις σε φοιτήτριες, με σκοπό να τις περάσει στο μάθημα.
Σε μία περίπτωση, δύο από αυτές, τον ηχογράφησανε στο γραφείο του και πήγανε κατευθείαν στην αστυνομία.
Από όσο γνωρίζω ο καθηγητής καταδικάστηκε από το δικαστήριο(καθώς είχε πάρει δικαστική οδό το θέμα) και παραιτήθηκε από το ίδρυμα.
Απλά το παράδειγμα για να δείξω οτι υπάρχουν αυτά και γίνονται.
Κατά τα άλλα, κ. Λαζαρίδη η πρόταση σας δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο. Αντιθέτως θα έλεγα οτι είναι εξαιρετικά επικίνδυνη.
Βγαίνω εγώ και λέω την καταγγελία μου(βάσιμη ή μπουρδα δεν έχει καμία σημασία).
Εσείς τι θα κάνετε, θα δημοσιεύσετε την καταγγελία και μετά θα ελένξετε αν είναι αληθεια ή οχι?
Λέτε αρκεί να ξέρω οτι είναι αλήθεια. Δηλαδή και πως θα το ξέρετε, θα κάνετε έρευνα για να το ανακαλύψετε? Δεν σας αρέσει η καριέρα του χημικού και πάτε για αστυνομικός?
Και στην περίπτωση που μια καταγγελία είναι πλήρως αβάσιμη και βγει ο «κατηγορούμενος» (αν είναι δυνατόν, λαικό δικαστήριο θα κάνουμε) και αποδείξει την «μη ενοχή» του? Θα του ζητήσουμε μια συγγνώμη που τον προσβάλαμε και πάμε παρακάτω?
Δυστυχώς μου φαίνεται, στυλ και επιπέδου «Εισαγγελάτου» το ποστ και δεν ταιριάζει με το υπόλοιπο επίπεδο του blog.
stojohn ας υποθέσουμε ότι υπάρχει μία περίπτωση να μπορεί να διασταυρωθεί ότι είναι βάσιμα αυτά που καταγγέλω εγώ για κάποιον καθηγητή. Τότε εγώ προσωπικά σε πληροφορώ ότι δεν θα τολμούσα να κάνω τίποτα διότι θα φοβόμουν και την αντίδραση των υπολοίπων καθηγητών (όπως εξήγησα και παραπάνω)!
Ο κ. Λαζαρίδης αν έκανε επώνυμη καταγγελία σε αυτή την περίπτωση εκ μέρους μου δεν θα ήταν επωφελής; Απλή ερώτηση κάνω. Άλλωστε αναφέρει ότι πρέπει η καταγγελία να είναι βάσιμη. Τώρα το πως θα διασταυρωθεί αυτό είναι άλλο θέμα…
Και επειδή δεν μπορώ να κάνω edit το προηγούμενό μου post θα ήθελα απλά να συμπληρώσω πως και εγώ γνωρίζω και καθηγητές που κάνουν προτάσεις για… «ποτάκι» σε φοιτήτριες, που τις προσκαλούν στο γραφείο τους τα απογεύματα, που αλλάζουν βαθμούς επειδή ανήκουν στο ένα κόμμα ή το άλλο, που τα παίρνουν για να περάσουν μαθήματα και άλλα τέτοια, αλλά όλοι βρίσκονται στη θέση τους.
Επομένως αν εσύ έχεις ένα παράδειγμα τιμωρίας καθηγητή και παραίτησής του εγώ έχω να σου αντιπαραβάλλω γύρω στα 10 παραδείγματα ατιμωρησίας. Επομένως κάτι δεν λειτουργεί καλά στο σύστημα. Κανονικά θα έπρεπε να είναι 10 οι περιπτώσεις που τιμωρούνται και 1 η περίπτωση που θα μας ξεφεύγει.
Άρα μέσα στο γενικότερο μπάχαλο, ίσως η πρόταση του κ. Λαζαρίδη να μην είναι και τόσο κακή όσο λές. Άλλωστε τόσο αυτό εδώ το blog όσο και άλλα σκοπό έχουν να «δείξουν» τα κακά του συστήματος παιδείας μας και ίσως να προτείνουν λύσεις. Συνεπώς, ακόμη και αν συμφωνήσουμε ότι δεν είναι η καλύτερη δυνατή λύση, θα σου απαντήσω πως από το ολότελα…
Μπορείτε να κάνετε τις καταγγελίες σας στο http://www.katagelies.gr τόσο για θέματα παιδείας όσο και για άλλα κακώς κείμενα της Ελληνικής πραγματικότητας. Ήδη κάποιες καταγγελίες έχουν πάρει τον δρόμο της δικαιοσύνης ή της αρμόδιας αρχής πχ Σώμα ειδικών ελέγχων.Ειμαστε δίπλα σας για οποιαδήποτε βοήθεια.
Στο προσχέδιο νόμου που πρότεινα (κείμενο 7 στο http://greekuniversityreform.org) υπάρχει κώδικας δεοντολογίας και προβλέψεις για πειθαρχικά συμβούλια κτλ. Αυτά θα έπρεπε να είναι στον εσωτερικό κανονισμό κάθε ιδρύματος. Θα έπρεπε να υπάρχει αυτό που λέγεται εδώ due process. Γίνεται μιά καταγγελία, το πειθαρχικό συμβούλιο καλεί τον καταγγελόμενο να απολογηθεί, εξετάζει τα στοιχεία και αποφασίζει. Βλέπετε καμία βιασύνη εκ μέρους των πανεπιστημιακών στην Ελλάδα να θεσπίσουν τέτοιους κανόνες; Όχι. Δεν πρέπει κάπως να αντιδράσουμε; Μόνο με πίεση θα δεχτούν να το κάνουν.
Αν η δικαιοσύνη λειτουργούσε στην Ελλάδα όπως πρέπει, ο Τριανταφυλλόπουλος και ο Ευαγγελάτος θα έμεναν άνεργοι. Ώσπου να γίνει κάτι τέτοιο, κάθε μέσο αντίδρασης κατά της διαφθοράς είναι θεμιτό. Και μπράβο στο katagelies.gr για την πρωτοβουλία τους.
Όσο για το πώς θα κρίνω εγώ αν μιά καταγγελία είναι σωστή, δεν ξέρω. Θα κρίνω κατά περίπτωση. Φυσικά θα είμαι προσεκτικός γιατί θα μπορούσα να μηνυθώ για συκοφαντική δυσφήμιση.
Προσθέτω ότι στις ανεπτυγμένες χώρες υπάρχει νομοθεσία προστασίας αυτών που κάνουν καταγγελίες κατά της διαφθοράς, τα λεγόμενα whistleblower protection laws (βλ. http://en.wikipedia.org/wiki/Whistleblower). Αντίθετα, στην Ελλάδα ο καταγγέλλων είναι πιό πιθανό να τιμωρηθεί από ότι ο καταγγελλόμενος. Ο Γιάννης Μαρίνος έχει γράψει για αυτό στο Βήμα.
@foititakos
Το σχόλιο μου δεν έγινε για να δείξω, οτι αυτά τα φαινόμενα τιμωρούνται. Το ακριβώς αντίθετο, έγινε για να δείξω οτι τα φαινόμενα αυτά φυσικά και υπάρχουν.
Θα ήθελα να ξέρω βέβαια και την άποψη σου στην περίπτωση που «υπάρχει μία περίπτωση» να κατηγορήσουμε άδικα έναν άνθρωπο, γιατί κάποιος συμφοιτητής μας(και υπάρχουν πάρα πολλοί εκεί έξω και το ξέρεις) πίστευε οτι πρέπει να πάρει 5.
Θα βγεί ο κ. Λαζαρίδης και θα πει, ώπα παιδιά συγγνώμη…
@κ. Λαζαρίδη
Θα γίνω γραφικός, αλλά θα πω για ακόμα μία φορά οτι το Πανεπιστήμιο απλά αντανακλά την σαπίλα της υπολοιπης κοινωνίας. Χρειαζόμαστε greeksocietyreform κ. Λαζαρίδη.
Το εάν ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ είναι θεμιτό, με προβληματίζει έντονα. Θυμάμαι είχατε πολλές ενστάσεις για τις καταλήψεις ώς μέσο αντίδρασης.
Πως δηλαδή τώρα βαφτίζουμε «θεμιτές» τις εν χορώ καταγγελίες μέσα από διαδικτυακό τόπο, επειδή το σύστημα δεν λειτουργεί καλά.
Παρόλαυτα, δικός σας ο τόπος,δικός σας και το μαχαίρι, αν νομίζετε οτι μπορεί να λειτουργήσει σωστά, go fot it…
@ stojohn
Φυσικά και δεν θα ήθελα να κατηγορηθεί ποτέ κάποιος για κάτι το οποίο δεν έχει κάνει, αν και δεν μπορώ να το αποκλείσω μιας και τα παραδείγματα στην κοινωνία είναι πάρα πολλά.
Αυτό επαφίεται στον κ. Λαζαρίδη και στο πώς θα κρίνει αν μια καταγγελία είναι βάσιμη ή όχι. Χωρίς να τον ξέρω προσωπικά, κρίνοντας από τις γραφές του θεωρώ πως έχει την ωριμότητα και την σκέψη που χρειάζεται για να καταλάβει αν μια κατηγορία είναι βάσιμη ή όχι.
Πάντα υπό αυτή την προυπόθεση μιλάω…
Επαναλαμβάνω όμως ότι στατιστικά δεν μπορείς να αποκλείσεις ότι κάποιος δεν θα κατηγορηθεί άδικα, αν και οι πιθανότητες για τέτοιες κατηγορίες είναι σαφώς μικρότερες από τα άπειρα περιστατικά που συμβαίνουν καθημερινά στα ελληνικά πανεπιστήμια και χρίζουν δημόσιας προβολής και στηλίτευσης.