Οι μεταρρυθμίσεις και η αξιολόγηση των ελληνικών πανεπιστημίων θεωρούνται πλέον κατά γενική ομολογία απαραίτητη προϋπόθεση για την εξυγίανση του ακαδημαϊκού-ερευνητικού συστήματος στη χώρα μας. Όμως το Υπουργείο βρίσκεται στη δύσκολη θέση να πρέπει να κάνει προτάσεις που θ’αφαιρέσουν δυνάμεις ή θα μειώσουν την αυτονομία του καθηγητικού κατεστημένου, κάτι που η ΠΟΣΔΕΠ αντιτάσσεται λυσσαλέα.

Σκεφτόμουν: μήπως θα ήταν απαραίτητο η Κυβέρνηση να πάρει αποφάσεις και για την παράλληλη overhaul της ελληνικής έρευνας; Μήπως έτσι θα γινόταν πιο «ευκολόπεπτη» η οποιαδήποτε μεταρρύθμιση;

Παίρνω παράδειγμα απ’τους Γερμανούς που στην προσπάθειά τους ν’ανεβάσουν την ποιότητα-ποσότητα του ερευνητικού τους έργου παρουσίασαν τη λεγόμενη Exzellenzinitiative (http://tinyurl.com/g7bw4). Η παραπάνω πρωτοβουλία βασίζεται στη ρεαλιστική κατανόηση της ανάγκης για συγκέντρωση της R&D σε συγκεκριμένους «τομείς αιχμής» και στην προώθηση των πανεπιστημίων που παρουσιάζουν τα πιο βιώσιμα μοντέλα διαπεδιακής και συστηματικής ανάπτυξης. Η German Research Foundation (DFG) δεν θα επιχορηγήσει φυσικά όλα τα πανεπιστήμια και όλους τους τομείς, αλλά εκείνους που έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν έργο που θα βοηθήσει τη γερμανική οικονομία, παραγωγικότητα, και έρευνα μακροπρόθεσμα.

Μιας που οι καθηγητές στην Ελλάδα χρόνια τώρα παραπονιούνται για υποχρηματοδότηση της έρευνάς τους, κι εν μέρει με το δίκιο τους, αναρωτιόμουν μήπως θα ήταν η ιδανική περίπτωση να γίνει κάτι αντίστοιχο και σε μας. Η Κυβέρνηση μέσω της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας να δεσμευτεί για την παροχή κονδυλίων σε πανεπιστήμια κι ερευνητικά ινστιτούτα με την προϋπόθεση αυτά να εξυγιανθούν (αξιολογώντας το προϋπάρχον έργο και προσωπικό τους!) και να κάνουν ρεαλιστικές-αντικειμενικές προτάσεις μακροπρόθεσμης ερευνητικής ανάπτυξης και συνεργασίας.